Może nie wybitna, ale bardzo dobra

Może nie wybitna, ale bardzo dobra

Po przeczytaniu pierwszej części - podpalacz, byłam zachwycona , druga -farma lalek - bula dobra ale nie tak jak pierwsza, nie widziałam czego się spordziwax po tej części, ale byłam zaskoczona pozytywnie , tak samo
Dobra jak pierwsza !

Po przeczytaniu pierwszej części - podpalacz, byłam zachwycona , druga -farma lalek - bula dobra ale nie tak jak pierwsza, nie widziałam czego się spordziwax po tej części, ale byłam zaskoczona pozytywnie , tak samo
Dobra jak pierwsza !

Kolejna część cyklu z komisarzem Mortką - jak zwykle świetny Chmielarz!

Kolejna część cyklu z komisarzem Mortką - jak zwykle świetny Chmielarz!

Ta część to totalne WOW, Mortka jak zwykle nieomylnie prowadzi dochodzenie. Mimo wielu trudności, nie tylko na drodze zawodowej, ale również w prywatnym życiu jest w stanie pogodzić te dwa światy. Wspaniale, że autor tak chętnie łączy wątki z poprzednich części, robi to tak doskonale, że również osoba nie czytająca dwóch pierwszych książek jest w stanie doskonale wczuć się w klimat.

Ta część to totalne WOW, Mortka jak zwykle nieomylnie prowadzi dochodzenie. Mimo wielu trudności, nie tylko na drodze zawodowej, ale również w prywatnym życiu jest w stanie pogodzić te dwa światy. Wspaniale, że autor tak chętnie łączy wątki z poprzednich części, robi to tak doskonale, że również osoba nie czytająca dwóch pierwszych książek jest w stanie doskonale wczuć się...

Kolejne spotkanie z komisarzem lecz tym razem, troszkę się rozczarowałam, dwie poprzednie książki pochłonęłam w mig, lecz w tej mnie coś blokowało. Fabuła dość dobra, lecz jednak nie aż tak, ale jak to mówią nie wszystkie książki mogą być dobre i coś w tym jest... Oczywiście serię z komisarzem Mortką dokończę bo mam nadzieję, że w kolejnych częściach będzie lepiej 😉 jak dla mnie było tu troszkę mało kryminału i troszkę za dużo chaosu, czasami się gubiłam, bo o ile coś się wyjaśniało to za moment się gmatwało i tak co jakiś czas. Trochę o książce, od kiedy nasz komisarz wrócił do Warszawy jest na L4, lecz nie dane mu z niego długo korzystać bo spada na niego kolejna zagadka do rozwiązania, trup zwisający z mostu ale żeby tylko, na domiar wszystkiego ma rozpruty brzuch, nie jest to takie proste jak by się wydawało i do pomocy w sprawie dostaje Aspirant Suchocką, na początku jest bardzo nie zadowolony, ale z czasem dają radę jako duet. Z biegiem czasu dochodzą do wniosku, że cała ta sprawa ma związek z przemytem narkotyków z Kolumbi i z kimś kogo nazywają Polaco. Ale czy wyjaśnią wszystkie okoliczności i uda im się rozwiązać zagadkę? No i kto to, ten caly Polaco? Żeby się tego dowiedzieć musicie sami sięgnąć po tą książkę, może wam się bardziej spodoba niż mi 😉.

Kolejne spotkanie z komisarzem lecz tym razem, troszkę się rozczarowałam, dwie poprzednie książki pochłonęłam w mig, lecz w tej mnie coś blokowało. Fabuła dość dobra, lecz jednak nie aż tak, ale jak to mówią nie wszystkie książki mogą być dobre i coś w tym jest... Oczywiście serię z komisarzem Mortką dokończę bo mam nadzieję, że w kolejnych częściach będzie lepiej 😉 jak dla...

Sam Mortka najlepszy z 3 części natomiast sama książka sama w sobie wydawała się być najsłabsza, na pewno zdecydowanie słabsza od części drugiej.

Sam Mortka najlepszy z 3 części natomiast sama książka sama w sobie wydawała się być najsłabsza, na pewno zdecydowanie słabsza od części drugiej.

Nie jest źle. Wartka akcja, zaciekawia, czyta się szybko, a i bohater coraz bardziej do siebie przekonuje.

Nie jest źle. Wartka akcja, zaciekawia, czyta się szybko, a i bohater coraz bardziej do siebie przekonuje.

Do takich zwrotów akcji przyzwyczaił mnie pan Wojciech. Czytałem na wdechu chcąc wiedzieć co wydarzyło się dalej. Rodział się kończył i potrzebowałem rozpocząć nastepny. Jakub Mortka w swoim stylu.

Do takich zwrotów akcji przyzwyczaił mnie pan Wojciech. Czytałem na wdechu chcąc wiedzieć co wydarzyło się dalej. Rodział się kończył i potrzebowałem rozpocząć nastepny. Jakub Mortka w swoim stylu.

Książka, tak jak poprzednicy piszą, trochę przekombinowana. Lubię czasem sięgnąć po książki, które wciągają, ale nie wymagają 100% skupienia na fabule. Tutaj czasem się gubiłam - może dlatego, że czytałam trochę zmęczona zaraz przed snem.

Książka, tak jak poprzednicy piszą, trochę przekombinowana. Lubię czasem sięgnąć po książki, które wciągają, ale nie wymagają 100% skupienia na fabule. Tutaj czasem się gubiłam - może dlatego, że czytałam trochę zmęczona zaraz przed snem.

Jedna za drugą, książki Wojciecha Ch. można połykać na śniadanie i na kolacje. Błyskotliwie napisane, a dodatkowo, z każdą książką widać wzrost pisarskiego kunsztu, chociaż ten, jest nadal bardzo rozrywkowy (ale za to prawdziwy z dobrymi metaforami). "Przejęcie" zaskoczyło mnie :) i zachęciło do poznania kolejnych książek (licznych) autora.

Jedna za drugą, książki Wojciecha Ch. można połykać na śniadanie i na kolacje. Błyskotliwie napisane, a dodatkowo, z każdą książką widać wzrost pisarskiego kunsztu, chociaż ten, jest nadal bardzo rozrywkowy (ale za to prawdziwy z dobrymi metaforami). "Przejęcie" zaskoczyło mnie :) i zachęciło do poznania kolejnych książek (licznych) autora.