Z polecenia pewnej recenzentki książka przeczytana razem z "Chłopkami" tejże autorki. Z początku miałam wrażenie, że temat jest nieco przeciągnięty, mnożone przykłady osób o podobnym życiorysie. Aż tu nagle autorka opisuje czasy wojenne, a w nich różne postawy kobiet "posługujących", od tych wiernych swojemu państwu do tych kolaborujących z Niemcami. Wszystko to ściska za gardło i powoduje refleksję nad tragicznym losem tych kobiet.
Ciekawostką jest przywoływanie postaci polskich pisarzy: Kazimiery Iłłakowiczówny, Marii Dąbrowskiej, Zofii Nałkowskiej, Witolda Gombrowicza i ich stosunek do swoich służących. Bardzo polecam.

Z polecenia pewnej recenzentki książka przeczytana razem z "Chłopkami" tejże autorki. Z początku miałam wrażenie, że temat jest nieco przeciągnięty, mnożone przykłady osób o podobnym życiorysie. Aż tu nagle autorka opisuje czasy wojenne, a w nich różne postawy kobiet "posługujących", od tych wiernych swojemu państwu do tych kolaborujących z Niemcami. Wszystko to ściska za...

Świetna kontynuacja "Chłopek", chociaż można czytać niezależnie i nic się nie straci.
Z dzisiejszej perspektywy tryb pracy służących wydaje się nierealny.
Książka uzmysławia jak wiele zmieniło się w naszym kraju, ale może więcej zmieniło się w naszym mentalu.
Często odnosiłem wrażenie że czasy dwudziestolecia międzywojennego były znacznie bardziej okrutne, bo w mojej głowie jawią się bardziej romantycznie.
Myślę, że książka spodoba się wszystkim fanom biografii, pojawiają się pisarze i poeci oraz ich domostwa.

Czyta się lekko i szybko - trzy, cztery dni i wciągnięta.

Świetna kontynuacja "Chłopek", chociaż można czytać niezależnie i nic się nie straci.
Z dzisiejszej perspektywy tryb pracy służących wydaje się nierealny.
Książka uzmysławia jak wiele zmieniło się w naszym kraju, ale może więcej zmieniło się w naszym mentalu.
Często odnosiłem wrażenie że czasy dwudziestolecia międzywojennego były znacznie bardziej okrutne, bo w mojej głowie...

Bardzo ciekawa książka, ale jak dla mnie zbyt chaotyczna. Chyba za dużo autorka chciała wątków poruszyć. Najciekawsze dla mnie były opowieści o historiach służących sprzed wojny, ich dalsze losy wojenne i powojenne mogły być materiałem na osobną część.

Bardzo ciekawa książka, ale jak dla mnie zbyt chaotyczna. Chyba za dużo autorka chciała wątków poruszyć. Najciekawsze dla mnie były opowieści o historiach służących sprzed wojny, ich dalsze losy wojenne i powojenne mogły być materiałem na osobną część.

Na fali pisarstwa autorki po "Chłopki" przeczytałam o służących. Sposób pisania był już mi znany więc bardzo łatwo wskoczyłam w tekst. No właśnie tekst a właściwie informacje zawarte w książce po raz kolejny sprawił,że zobaczyłam jak mało wiedziałam o kobietach w roli służącej. Wątki takie jak: zbędne 40% kobiet opuszczających wieś,być na usługach, moralność p.Dulskiej,nieślubne dzieci, dzieciobójstwo, samobójstwo,handel żywym towarem, starość ufffff To nie jest łatwa lektura. Autorka przedstawia tak wiele szczegółów, głębokie opisy przypadków.
Ciężka historia polskiej kobiety.

Na fali pisarstwa autorki po "Chłopki" przeczytałam o służących. Sposób pisania był już mi znany więc bardzo łatwo wskoczyłam w tekst. No właśnie tekst a właściwie informacje zawarte w książce po raz kolejny sprawił,że zobaczyłam jak mało wiedziałam o kobietach w roli służącej. Wątki takie jak: zbędne 40% kobiet opuszczających wieś,być na usługach, moralność...

Podobnie jak chłopki, świetna książka, bardzo szczegółowo zebrane informacje. Książka wprowadza czytelnika w świat wydawałoby się odległy a zarazem bliski , to służące bowiem jak informuje autorka, trzymały dom i jego domowników razem, polecam bardzo

Podobnie jak chłopki, świetna książka, bardzo szczegółowo zebrane informacje. Książka wprowadza czytelnika w świat wydawałoby się odległy a zarazem bliski , to służące bowiem jak informuje autorka, trzymały dom i jego domowników razem, polecam bardzo

Temat ciekawy a nieporuszany na szerszą skalę - aż to tej pory. Lektura jest naprawdę wciągająca, a opisanych jest wiele perspektyw, dzięki czemu dostajemy całkiem dokładny obraz życia tej grupy społecznej. Poziom merytoryczny nie odbiega od "Chłopek", mimo że książki dzieli kilka lat., więc zdecydowanie polecam.

Temat ciekawy a nieporuszany na szerszą skalę - aż to tej pory. Lektura jest naprawdę wciągająca, a opisanych jest wiele perspektyw, dzięki czemu dostajemy całkiem dokładny obraz życia tej grupy społecznej. Poziom merytoryczny nie odbiega od "Chłopek", mimo że książki dzieli kilka lat., więc zdecydowanie polecam.

Znakomita. W moim odczuciu równie dobra, a może nawet lepsza niż "Chłopki". O wielu aspektach pracy służących nie miałam pojęcia, podobnie jak o relacjach niektórych z nich z ich pracodawcami np. z Gombrowiczem.

Znakomita. W moim odczuciu równie dobra, a może nawet lepsza niż "Chłopki". O wielu aspektach pracy służących nie miałam pojęcia, podobnie jak o relacjach niektórych z nich z ich pracodawcami np. z Gombrowiczem.

Budowa książki, kompozycja, jest przemyślana. Powoli wprowadza nas i przeprowadza przez historię służby domowej, coraz to wchodząc w głąb, trochę jak w "Jądrze ciemności".

Słuchałam audiobooka, głos Magdaleny Schejbal jest wciągający. Podoba mi się jej intonowanie, wczuwanie się w postaci, gdy czyta ich wypowiedzi.

Budowa książki, kompozycja, jest przemyślana. Powoli wprowadza nas i przeprowadza przez historię służby domowej, coraz to wchodząc w głąb, trochę jak w "Jądrze ciemności".

Słuchałam audiobooka, głos Magdaleny Schejbal jest wciągający. Podoba mi się jej intonowanie, wczuwanie się w postaci, gdy czyta ich wypowiedzi.

Ocenę podbiły wnioski, bardzo ciekawe, nie tylko podsumowujące przeszłość, ale i przyszłość. Tak by wnioski wprowadzić w życie.

Ocenę podbiły wnioski, bardzo ciekawe, nie tylko podsumowujące przeszłość, ale i przyszłość. Tak by wnioski wprowadzić w życie.

Czy szanowne lewactwo potepiajace kościół wie, ze służącymi najbardziej zajęla sie matka Eleonora Motylowska, zakładajac zgromadzenie zakonne , wydobywajace slużące z biedy moralnej i ekonomicznej? Jest o tym w "bezstronnej " książce?

Czy szanowne lewactwo potepiajace kościół wie, ze służącymi najbardziej zajęla sie matka Eleonora Motylowska, zakładajac zgromadzenie zakonne , wydobywajace slużące z biedy moralnej i ekonomicznej? Jest o tym w "bezstronnej " książce?