Gdzie śpiewają raki

Od tej książki oczekiwałam o wiele więcej, zawiodłam się. Wszystko było pokręcone, chore i słabe. Kya naprawdę była momentami po prostu głupia. Spodziewałam się innej historii.

Od tej książki oczekiwałam o wiele więcej, zawiodłam się. Wszystko było pokręcone, chore i słabe. Kya naprawdę była momentami po prostu głupia. Spodziewałam się innej historii.

Przepiękna historia o dorastaniu w świecie gdzie ludzie zawiedli od samego początku. Pozostawiona samej sobie dziewczyna musi mierzyć się z problemami w różnych postaciach, jedynie natura jest jej sprzymierzencem.

Przepiękna historia o dorastaniu w świecie gdzie ludzie zawiedli od samego początku. Pozostawiona samej sobie dziewczyna musi mierzyć się z problemami w różnych postaciach, jedynie natura jest jej sprzymierzencem.

Po prostu wow.
Ta książka na prawdę porusza.
To historia o dorastaniu głównej bohaterki - Kyi w zupełnej samotności, jej problemy i trudy, z którymi musi nauczyć się walczyć. W tle gra jej życie miłosne i morderstwo, o które jest oskarżana.
Myślę, że utwór zostawi na mnie ślad i w przyszłości nie raz będę o nim myśleć.
Polecam z całego serca.

Po prostu wow.
Ta książka na prawdę porusza.
To historia o dorastaniu głównej bohaterki - Kyi w zupełnej samotności, jej problemy i trudy, z którymi musi nauczyć się walczyć. W tle gra jej życie miłosne i morderstwo, o które jest oskarżana.
Myślę, że utwór zostawi na mnie ślad i w przyszłości nie raz będę o nim myśleć.
Polecam z całego serca.

Dobrze jest gdy po zamknięciu ostatniej strony książki czytelnik błyskawicznie o niej nie zapomina i zadaje sobie na jej temat pytania. Szkoda tylko, że w tym przypadku są one takie:
1. Jak to możliwe, że w czasach gdy autorów jest więcej niż czytelników ktoś wydaje tak słabą książkę?
2. Jeżeli ktoś już pomylił się w wydawnictwie - jak to możliwe, że książka ta staje się światowym bestsellerem?
3. Jeżeli przyczynił się do tego świetny marketing - jak to możliwe, że doświadczeni czytelnicy którzy są np. użytkownikami portalu lubimyczytac nie zweryfikowali tej wydmuszki i nie drży im ręka wystawiając temu "dziełu" ocenę wyższą niż 5/10...
Nigdy nie zrozumiem co sprawia, że jakaś książka staje się hitem, ale jedno wiem na pewno: z pewnością nie ma przy tym znaczenia jakość danej powieści.
Trudno mi nawet wymienić wszystko co zostało w niej napisane źle, bez sensu, nie logicznie: Matka opuszcza swoje dzieci i podobno przez kilkanaście lat myśli tylko o nich, co właściwie doprowadza ją do śmierci. Co robi w tej kwestii? Pisze 1 (słownie JEDEN) list do znęcającego się nad nią męża alkoholika z pytaniem czy nie mogłaby ich zabrać. Mąż dziwnym trafem nie odpisuje. Trudno. Koniec tematu; Dziewczynka opuszczona przez rodzinę która odkąd ma 6 lat wychowuje się sama na bagnie, w szkole była jeden dzień, wyrasta na właściwie całkiem normalną kobietę - specjalistkę przyrodniczą docenianą przez instytuty naukowe, autorkę książek i wierszy; Czytać w jakieś dwa popołudnia nauczył ją kolega - gdy tylko skończyli przerabiać literkę Z, dziewczynka od razu zaczęła czytać poezję; Gdy jakiś chłopak, typowy gnojek, po krótkiej znajomości chce ją "zaliczyć", a ona mu się opiera autorka wprowadziła WYBITNY zabieg - w następnym rozdziale przeniosła się o rok w przód sugerując, że chłopak przez ten czas jest z dziewczyną, nawiązali głębszą relację, bohaterka myśli o ślubie, a wtedy chłopak HOP - wręczcie ją zalicza i od tego momentu czas znowu leci jak dawniej i chłopak wraca do roli gnojka. Tak jakby ten rok ich wspólnego życia wcale się nie wydarzył.
To tylko wierzchołek góry lodowej, nie da się wymienić wszystkiego. Ooo-kro-pna książka!
Plus za to, że jest to historia zamknięta. Drugi za to, że autorka trochę pracy włożyła w poznawanie gatunków ptaków, roślin itp. Problem w tym, że na fabułę brakło jej chyba sił...

Dobrze jest gdy po zamknięciu ostatniej strony książki czytelnik błyskawicznie o niej nie zapomina i zadaje sobie na jej temat pytania. Szkoda tylko, że w tym przypadku są one takie:
1. Jak to możliwe, że w czasach gdy autorów jest więcej niż czytelników ktoś wydaje tak słabą książkę?
2. Jeżeli ktoś już pomylił się w wydawnictwie - jak to możliwe, że książka ta staje się...

Świetna, dawno nie czytałam tak wciągającej książki o tęsknocie, porzuceniu , wyobcowaniu i szukaniu miłości. Łzy ciekły dość często a jednak nie byłam w stanie jej odłożyć.

Świetna, dawno nie czytałam tak wciągającej książki o tęsknocie, porzuceniu , wyobcowaniu i szukaniu miłości. Łzy ciekły dość często a jednak nie byłam w stanie jej odłożyć.

Ksiazka na pewno jest dla osob raczej starszych, ktorzy w swoim plecaku zyciowym nosza juz ze soba doswiadczenie samotnosci, odrzucenia, tesknoty, ktorzy powoli zaczynaja tez dostrzegac i zwracac uwage na piekno natury. Domyslam sie, ze rowniez fakt posiadania wlasnych dzieci przyczynia sie do mocniejszego odczuwania przedstawionych w powiesci emocji, takich jak wspolczucie wzgledem opuszczonego dziecka. Osoba mloda bedzie szukala w tej powiesci innych niz tylko emocjonalne zalet i byc moze niekoniecznie je znajdzie, opisy przyrody moga sie wydac zbyt dlugie (o, pamietam dobrze, jak meczyly mnie one w „Ani z Zielonego Wzgorza“, gdy bylam w podstawowce),a watek kryminalny niedostatecznie przedstawiony i wyjasniony. Dzisiaj mam 40 lat i z reka na sercu moge powiedziec, ze nigdy nie przeczytalam piekniejszej, bardziej wzruszajacej, emocjonalnej ksiazki, niz ta. I mimo ze zakonczenie mnie nie zaskoczylo - od 53 rozdzialu wiedzialam, kto stoi za smiercia Chase‘a, uwazam, ze ksiazka byla dokladnie taka, jaka byc powinna, i tak samo zakonczenie - idealne.

Ksiazka na pewno jest dla osob raczej starszych, ktorzy w swoim plecaku zyciowym nosza juz ze soba doswiadczenie samotnosci, odrzucenia, tesknoty, ktorzy powoli zaczynaja tez dostrzegac i zwracac uwage na piekno natury. Domyslam sie, ze rowniez fakt posiadania wlasnych dzieci przyczynia sie do mocniejszego odczuwania przedstawionych w powiesci emocji, takich jak wspolczucie...

O łał! Chyba pierwszy raz piszę o książce natychmiast po jej skończeniu. Chyba pierwszy raz mi się zdarzyło, że słuchając audiobooka zatrzymałam się w pewnym momencie na środku leśnej drogi i zatkałam uszy, bo bałam się usłyszeć, jak skończy się pewien wątek (szczegół, że w uszach miałam słuchawki...). Książka skończyła się, kiedy chodziłam po lesie, a jej finał spowodował, że poczułam się w tym lesie bardzo samotna.
Książka "Gdzie śpiewają raki" poruszała mnie, ostro działała na moje emocje i ciało. Były momenty, kiedy czułam wściekłość, były momenty, kiedy budziło się we mnie podniecenie. Fakt, odczuwałam w pewnych fragmentach, że autorka odwołuje się do pewnych ogranych już scen, kiedy ci źli i ci dobrzy są bardzo wyraźnie zaznaczeni. Ale to nie szkodzi. Książce, która zostawia mnie w stanie wielkiego poruszenia i zamyślenia wybaczam wszystko.
Jej! Polecam Wam tę książkę, choć zdaję sobie sprawę, że różne książki różni ludzie lubią.
Wiem, że jest film czy serial stworzony na podstawie tej książki. Nie mam zamiaru go oglądać. Nie chcę, żeby czyjakolwiek wizja zepsuła mój związek z tą historią.

O łał! Chyba pierwszy raz piszę o książce natychmiast po jej skończeniu. Chyba pierwszy raz mi się zdarzyło, że słuchając audiobooka zatrzymałam się w pewnym momencie na środku leśnej drogi i zatkałam uszy, bo bałam się usłyszeć, jak skończy się pewien wątek (szczegół, że w uszach miałam słuchawki...). Książka skończyła się, kiedy chodziłam po lesie, a jej finał spowodował,...

Wydawało się że lekka książeczka dla naiwnych nastolatek. A tu zaskoczenie. Opowieść o tym jak można wypaczyć o innej osobie zdanie , słuchając ogółu-Dziewczyna z Bagien, nic dobrego mówili. A jednak.Opisy przyrody powalają. Jest też wątek sensacji:) i te zakończenie. Polecam nie tylko młodym ja stary czytałem z zaciekawieniem.

Wydawało się że lekka książeczka dla naiwnych nastolatek. A tu zaskoczenie. Opowieść o tym jak można wypaczyć o innej osobie zdanie , słuchając ogółu-Dziewczyna z Bagien, nic dobrego mówili. A jednak.Opisy przyrody powalają. Jest też wątek sensacji:) i te zakończenie. Polecam nie tylko młodym ja stary czytałem z zaciekawieniem.

Do przeczytania tej książki zachęciła mnie jej ekranizacja więc ja zaliczam się do tych osób, którzy nie mają problemu z tym aby najpierw obejrzeć film a następnie przeczytać książkę, ale od początku.

"Gdzie śpiewają raki" to książka, która ukoiła moją duszę i pokazała jak piękna może być relacja z przyrodą. Mamy tutaj historię o porzuconej przez wszystkich sześcioletniej dziewczynce której jedyną szansą na przeżycie wydaje się być ojciec alkoholik, a i nawet ta ostoja nie wydaje się trwała. Żeby nie było za różowo, dziewczynka mieszka na uboczu wśród mokradeł Karoliny Północnej, przez co dostaje ona przydomek dziewczyny z bagien. Cały ten segment dorastania Catherine, to coś co wbija w fotel, do tego w tle dostajemy znakomity wątek kryminalny.

Mimo wszystko nadal jest to głęboka i poruszająca powieść o samotności, dojrzewaniu i poszukiwaniu bliskości pomimo leku przed kolejnym odrzuceniem.

Uważam, że za równo ekranizacja jak i książka są niesamowite i warte zagłębienia się w historię.

Do przeczytania tej książki zachęciła mnie jej ekranizacja więc ja zaliczam się do tych osób, którzy nie mają problemu z tym aby najpierw obejrzeć film a następnie przeczytać książkę, ale od początku.

"Gdzie śpiewają raki" to książka, która ukoiła moją duszę i pokazała jak piękna może być relacja z przyrodą. Mamy tutaj historię o porzuconej przez wszystkich sześcioletniej...

Bardzo podobała mi się historia Kyi, jej trudne dojrzewanie, które nie raz chwytało za serce.
Jej wrażliwość, choć momentami tez dziecinnosc (w sumie nie ma co się jej dziwić jak nie miała za bardzo autorytetu). Ciekawe opisy natury, które podkreślały bardzo nastrój scen, szczególnie mroczność. Czasem może za długie ale osobiście po prostu nie interesuje się aż tak światem przyrody.
Mimo to podobało się mi również porównywanie świata zwierząt do ludzi - zapominamy o naszych podobieństwach.
Sprawa kryminalna tez bardzo ciekawa, stopniowo odkrywana co wprowadzało w ogromna ciekawość. Ostateczny werdykt spowodował ze również czułam te napięcie oraz odetchnienie jakbym była na tej sali rozpraw z bohaterami. Oczywiście wątek miłosny super, momentami może trochę mdły ale i tak bardzo wciągnął. Książkę poczytałam bardzo szybko. Jedynie co to koniec mnie trochę zawiódł, mogło być więcej czułości skoro finalnie wyszło wszystko pomyśli. Dodatkowo
więcej mogło być opisu jej późniejszego życia a tak nagle wszystko się zakończyło. Ostatecznie dalej w dziwnym i niby jasnym ale nadal nie do końca świetle. Fajnie by było znać faktycznie, co się wtedy stało.
Książkę polecam, uwrażliwia bardzo choć po tylu poleceniach spodziewałam się czegoś więcej.

Bardzo podobała mi się historia Kyi, jej trudne dojrzewanie, które nie raz chwytało za serce.
Jej wrażliwość, choć momentami tez dziecinnosc (w sumie nie ma co się jej dziwić jak nie miała za bardzo autorytetu). Ciekawe opisy natury, które podkreślały bardzo nastrój scen, szczególnie mroczność. Czasem może za długie ale osobiście po prostu nie interesuje się aż tak światem...