porzucone, nie mogę czytać Mroza, kobiety u niego to nic więcej niż "ale dupa"

porzucone, nie mogę czytać Mroza, kobiety u niego to nic więcej niż "ale dupa"

Spodziewałem się czegoś lepszego, miał być kryminał z klimatem Zakopanego, a wyszła oderwana od rzeczywistości historia superbohatera i jego towarzyszki. Styl trochę przypomina Chyłkę i Zordona. Dialogi mocno przeciętne. Jeżeli zabiorę się za II tom to po dłuższej przerwie.

Spodziewałem się czegoś lepszego, miał być kryminał z klimatem Zakopanego, a wyszła oderwana od rzeczywistości historia superbohatera i jego towarzyszki. Styl trochę przypomina Chyłkę i Zordona. Dialogi mocno przeciętne. Jeżeli zabiorę się za II tom to po dłuższej przerwie.

W końcu wzięłam się za słynnego komisarza Forsta. Trochę się ociągałam mimo całej serii na półce, bo coś mi mówiło, że tematyk nie dla mnie. I rzeczywiście religia, Rosjanie.. Jednak z pióra Mroza mogę chyba czytać o wszystkim. Najbardziej lubię w jego powieściach wyraźny zarys charakterów postaci, a więc zabieram się za kolejną część.

W końcu wzięłam się za słynnego komisarza Forsta. Trochę się ociągałam mimo całej serii na półce, bo coś mi mówiło, że tematyk nie dla mnie. I rzeczywiście religia, Rosjanie.. Jednak z pióra Mroza mogę chyba czytać o wszystkim. Najbardziej lubię w jego powieściach wyraźny zarys charakterów postaci, a więc zabieram się za kolejną część.

Jak na Mroza to rozczarowanie. Nie liczyłem na wysoki poziom, ale za dużo brutalności, za dużo polskiego Rambo i zero, no prawie zero, górskiego tematu.

Jak na Mroza to rozczarowanie. Nie liczyłem na wysoki poziom, ale za dużo brutalności, za dużo polskiego Rambo i zero, no prawie zero, górskiego tematu.

Książkę przeczytałam pierwszy raz około 6-7 lat temu. Zanim Remigiusz Mróz stał się jednym z wielu najbardziej poczytnych polskich autorów. I książki zupełnie nie pamiętałam. Pamiętał jedynie, że wtedy za pierwszym razem bardzo mi się ciągła. Może nie był to wtedy czas na nią?... Niedawno przeczytałam ją drugi raz i podobała mi się. Nie żeby mnie wbiła w fotel czy coś w ten deseń. Ale była ciekawa. Jedynie irytowało mnie to, że główny bohater jest niezniszczalny, istny Robocop. Co chwilę bity, torturowany, a i tak ucieka z więzienia i szmat drogi idzie do wolności. Nie przeczytałam jeszcze kolejnych części z serii, czekają na półce na swoją kolej. Ale jeśli die okaże, że on zawsze jest taki superbohater to chyba podziękuję...

Książkę przeczytałam pierwszy raz około 6-7 lat temu. Zanim Remigiusz Mróz stał się jednym z wielu najbardziej poczytnych polskich autorów. I książki zupełnie nie pamiętałam. Pamiętał jedynie, że wtedy za pierwszym razem bardzo mi się ciągła. Może nie był to wtedy czas na nią?... Niedawno przeczytałam ją drugi raz i podobała mi się. Nie żeby mnie wbiła w fotel czy coś w ten...

Idealny książkowy junk food. Rozumiem już jak można postawić książce wysoką ocenę za czystą rozrywkę, której dostarcza. Przeczytana podczas majówki w Zakopanem. Szkoda tylko, że akcja prawie w ogóle nie działa się w górach... A przecież właśnie dlatego chciałam ją przeczytać...

Idealny książkowy junk food. Rozumiem już jak można postawić książce wysoką ocenę za czystą rozrywkę, której dostarcza. Przeczytana podczas majówki w Zakopanem. Szkoda tylko, że akcja prawie w ogóle nie działa się w górach... A przecież właśnie dlatego chciałam ją przeczytać...

Poziom absurdu fabuły jest tak wysoki, że nie sposób brać tej książki na poważnie. W pewnych momentach aż się uśmiałam. Więcej absurdów niż w Chyłce , bo Forst to już chyba nieśmiertelny. Tutaj nie podobało mi się to nagromadzenie akcji zamiast skupienie się na wątku mordercy.
Słuchałam do końca tylko dla tego, że lubię styl autora (i uwielbiam lektora czytającego na Storytelu tę książkę).
Dodatkowo myślę, że w tym przypadku research odnośnie wątku Bliskiego Wschodu był zrobiony na kolanie i znawcy tematu mogliby zauważyć więcej nieścisłości niż ja.
Ogólnie myślę, że niektóre wątki były zapychaczami i można by je usunąć.
Zakończenie zaskakujące, to duży plus, choć wciąż odrealnione.

Poziom absurdu fabuły jest tak wysoki, że nie sposób brać tej książki na poważnie. W pewnych momentach aż się uśmiałam. Więcej absurdów niż w Chyłce , bo Forst to już chyba nieśmiertelny. Tutaj nie podobało mi się to nagromadzenie akcji zamiast skupienie się na wątku mordercy.
Słuchałam do końca tylko dla tego, że lubię styl autora (i uwielbiam lektora czytającego na...

Zmotywowana pozytywnymi opiniami o tworczosci Mroza, w koncu siegnelam po jedna z jego ksiazek i, niestety, bardzo sie zawiodlam. Bohaterowie sa plytcy, fabula przekombinowana, a jezyk czesto niepotrzebnie wulgarny. Sa tez fragmenty tak bardzo nierealistyczne, ze na mysl przychodzi James Bond przesiadajacy sie z motocykla do samolotu w locie (Forst potrafi podobne sztuczki, a do tego jest absolutnie niezniszczalny). Spodziewalam sie dobrego kryminalu, a dostalam ksiazkowy odpowiednik glupawego kina akcji. Sama zagadka kryminalna jest, w moim odczuciu, traktowana nieco po macoszemu, a jej rozwiazanie jest mocno naciagane. Niestety "Ekspozycja" to strata czasu (i IQ w niektorych momentach) i zrazila mnie do autora.

Zmotywowana pozytywnymi opiniami o tworczosci Mroza, w koncu siegnelam po jedna z jego ksiazek i, niestety, bardzo sie zawiodlam. Bohaterowie sa plytcy, fabula przekombinowana, a jezyk czesto niepotrzebnie wulgarny. Sa tez fragmenty tak bardzo nierealistyczne, ze na mysl przychodzi James Bond przesiadajacy sie z motocykla do samolotu w locie (Forst potrafi podobne sztuczki,...

czytam po raz drugi, zapomniałam jak niespodziewane było to zakończenie!!!

czytam po raz drugi, zapomniałam jak niespodziewane było to zakończenie!!!

Dobrze się zapowiadała. Nie odpowiadała mi jednak bezsensowna brutalność i i niezliczona ilość "żyć" głównego bohatera. Wątek zemsty to też duża fantazja, mnie nie przekonuje.

Dobrze się zapowiadała. Nie odpowiadała mi jednak bezsensowna brutalność i i niezliczona ilość "żyć" głównego bohatera. Wątek zemsty to też duża fantazja, mnie nie przekonuje.