"Co kryją jej oczy" Sarah Pinborough rozłożyło mnie na łopatki. Do dziś pamiętam jakie emocje towarzyszyły mi podczas czytania zakończenia tego świetnego thrillera. Mózg na ścianie, a szczęka niczym w kreskówkach sunęła po podłodze. Dlatego też musiałam przeczytać najnowszą książkę autorki, tym bardziej, że również zbierała wiele pozytywnych recenzji.

"Insomnia" intryguje i wciąga w tajemniczy świat bezsenności oraz przejmujących wydarzeń z przeszłości.
Jednak... Mam przesyt thrillerów psychologicznych, w których śledzimy losy i najskrytsze myśli bohaterki zastanawiającej się, czy jest na skraju szaleństwa, czy padła ofiarą jakiejś dziwnej manipulacji. Ten motyw jest już tak często powtarzany (albo może to po prostu ja zbyt często trafiam na tego typu książki?),że odebrał mi przyjemność z czytania. Mimo wszystko byłam ogromnie ciekawa zakończenia i muszę przyznać, że ono okazało się bardzo satysfakcjonujące.

A zatem - czy Emma traci zmysły i klarowany osąd na otaczającą ją rzeczywistość? A może, tak jak twierdzi jej matka, szaleństwo ma we krwi i nie ma przed tym ucieczki?

Warto się przekonać jaką intrygę uknuła Pinborough w swoim najnowszym thrillerze, gdyż w pewnych kwestiach jest to niesztampowa i oryginalna historia.

"Co kryją jej oczy" Sarah Pinborough rozłożyło mnie na łopatki. Do dziś pamiętam jakie emocje towarzyszyły mi podczas czytania zakończenia tego świetnego thrillera. Mózg na ścianie, a szczęka niczym w kreskówkach sunęła po podłodze. Dlatego też musiałam przeczytać najnowszą książkę autorki, tym bardziej, że również zbierała wiele pozytywnych recenzji.

"Insomnia" intryguje...

byłaby niebo lepsza gdyby nie zakończenie

byłaby niebo lepsza gdyby nie zakończenie

Bezsenność może spotkać każdego.
Emma odnosząca sukcesy prawniczka, żona mężczyzny który ją we wszystkim wspiera i matka dwójki cudownych dzieci. Piękny dom, dobry samochód i szansa na awans, życie idealne. Niestety zbliżają się jej czterdzieste urodziny, których się boi, jej matka właśnie w tym wieku, w dniu swojej czterdziestki zwariowała i chciała zabić swoją drugą córkę, a przecież cały czas powtarzała Emmie, że są takie same, mają złą krew. Kobietę zaczynają prześladować dziwne sytuację, zaczyna cierpieć na bezsenność, w nocy robi różne rzeczy, o które by siebie nie podejrzewała, a do tego ich nie pamięta. Zaczyna wariować jak matka czy może ktoś bardzo chce żeby zwariowała? Tego już Wam nie zdradzę.
Książka od pierwszej strony trzyma w napięciu, które rośnie z każdym kolejnym rozdziałem powodując, że powieść jest nieodkładalna. Sarah Pinborough stworzyła historię genialną, naszpikowaną emocjami, jednocześnie tak plącząc wątki, że nic tu nie jest jasne. Widziałam obłęd Emmy, jej szaleństwo i nie mogłam dać mu wiary, a za chwilę widziałam w niej wariatkę, która jest w stanie skrzywdzić swoich najblizszych.
Mimo, że ta historia skupia się na głównej bohaterce, jej przeżyciach, uczuciach to bohaterowie w tle są również ciekawi i wyraziści. Problem bezsenności, paranoi, traumy, dzieciństwa, uwielbiam takie wątki w thrillerach. Do tego jeszcze to zakończenie, niespodziewane, zaskakujące, wywołujące ciarki. Autorka stworzyła historię genialną. Polecam.
Odbiegając od fabuły, jeśli macie problemy chociażby z bezsennością czy problemami natury psychologicznej nie bójcie się i nie wstydźcie korzystać z usług specjalistów, mogę Wam powiedzieć z doświadczenia, że warto.

Bezsenność może spotkać każdego.
Emma odnosząca sukcesy prawniczka, żona mężczyzny który ją we wszystkim wspiera i matka dwójki cudownych dzieci. Piękny dom, dobry samochód i szansa na awans, życie idealne. Niestety zbliżają się jej czterdzieste urodziny, których się boi, jej matka właśnie w tym wieku, w dniu swojej czterdziestki zwariowała i chciała zabić swoją drugą...

Zbliżają się czterdzieste urodziny Emmy. Dzień w roku, na który większość ludzi się raduje, dla niej jest dniem, którego obawiała się, odkąd pamięta. Skrzętnie skrywana przed najbliższymi trauma zaczyna odbijać się na jej zdrowiu psychicznym. Pojawia się bezsenność i epizody nieświadomości, a demony z dzieciństwa zaczynają przybierać w jej umyśle rzeczywiste formy. Emma przestaje ufać samej sobie, a ciąg nieprzyjemnych zdarzeń sprawia, że jej najbliżsi zaczynają się o nią martwić, a nawet się jej obawiać. Kobieta jest przekona, że tak jak jej matka i ona traci zmysły. A jak jest naprawdę?

„Insomnia” to książka z rodzaju tych nieodkładalnych. Wciąga, pochłania, intryguje i przeraża.
Gęsta i mroczna historia o traumie z dzieciństwa, szaleństwie, manipulacji i skomplikowanych więzach rodzinnych.

Autorka rozdział po rozdziale buduje namacalne napięcie, dokłada wątpliwości jak drew do ognia. Tutaj nie tylko główna bohaterka zaczyna w siebie wątpić. Jej zwątpienie przelewa się na czytelnika i jest jak ukąszenie komara, jak podrapiesz doskwiera jeszcze bardziej. Mi towarzyszyło do samego końca, zwyczajnie nie miałam pojęcia jak skończy się ta historia, a jednocześnie bardzo chciałam ją poznać.

Ten psychologiczny thriller to prawdziwa perełka dla fanów tego gatunku. Przeczytałam ją w kilka godzin, przez cały ten czas „siedząc jak na szpilkach”. Tajemnica, dreszcz (bo na pewno nie dreszczyk) emocji, niepewność i ta pozytywna irytacja, gdy nie możemy czegoś rozgryźć – ta lektura zapewnia czytelnikowi to wszystko i jeszcze więcej.

Dla mnie MISTRZOSTWO. KROPKA.

Zbliżają się czterdzieste urodziny Emmy. Dzień w roku, na który większość ludzi się raduje, dla niej jest dniem, którego obawiała się, odkąd pamięta. Skrzętnie skrywana przed najbliższymi trauma zaczyna odbijać się na jej zdrowiu psychicznym. Pojawia się bezsenność i epizody nieświadomości, a demony z dzieciństwa zaczynają przybierać w jej umyśle rzeczywiste formy. Emma...

„Nie bądź zgorzkniała. Trzeba sobie radzić z tym, co daje nam los. Nie można tego zmienić”, czyli paranoja i psychoza.

Sarah Pinborough to autorka wielu książek, ale ja do tej pory jakoś nie miałam ochoty sięgnąć po jej twórczość. Widząc w zapowiedziach Insomnia, postanowiłam dać jej szansę. Myślę, że wielu z was kojarzy jej poprzednie powieści, takie jak I niech zginę, Ta druga czy też Co kryją jej oczy. Sam opis zwiastował intrygujący thriller psychologiczny.

Emma desperacko pragnie odciąć się od przeszłości, więc skrzętnie ukrywa przed bliskimi traumę z dzieciństwa. Jednak nagle zaczyna cierpieć na bezsenność, a w ciągu dnia zdarzają jej się chwile, których później nie pamięta – dokładnie to samo przytrafiało się wcześniej jej matce. Czy faktycznie ma szaleństwo we krwi, tak jak twierdziła jej matka? Czy w chwilach braku kontaktu z rzeczywistością może skrzywdzić swoją rodzinę? Czy naprawdę traci zmysły? Tylko dochodząc do prawdy o bolesnej przeszłości, będzie w stanie znaleźć odpowiedzi dotyczące swojej teraźniejszości.
„INSOMNIA” to niepokojąca i zagmatwana powieść, której nie można odłożyć nawet na moment. Sarah Pinborough po mistrzowsku buduje napięcie, fundując fankom i fanom thrillerów psychologicznych satysfakcjonujący rollercoaster.

Nasz główna bohaterka, Emma, to kobieta, której nic nie brakuje. Ma świetną pracę, spełnia się jako żona i matka. Jednak jej przeszłość wcale nie jest zbyt kolorowa. Powoli odkrywamy, co ją kiedyś spotkało — autorka dawkuje informacje, trzymając tym samym czytelnika w napięciu. Emma zaczyna cierpieć na bezsenność i boi się, że skończy tak jak jej matka (która trafiła do zakładu zamkniętego). Kobietą targają różne emocje i nie jest już w stanie stwierdzić, co jest tak naprawdę rzeczywistością.

Insomnia to książka, w której trudno jest komukolwiek zaufać (a może i lepiej tego nie robić). Pełno w niej paranoi i psychozy, która otacza nas z każdej strony. Nie brak tutaj także uczucia niepokoju czy też dreszczyku emocji. Można poczuć tę niepokojącą atmosferę, towarzyszącą naszym bohaterom. Autorka powoli odkrywa kolejne zakamarki ludzkiego umysłu.

Jednym z minusów (który zaważył u mnie na odbiorze tej książki) jest jej nijakie zakończenie. Akcja momentami była nieco nudnawa i zbyt powolna, co wybijało z rytmu. Niektóre wątki są poprowadzone dosyć stereotypowo, a sama fabuła jest nieco nierealna. Emma wielokrotnie mnie irytowała swoim zachowaniem — nieomylna, rozchwiana, rozgrymaszona. Jakoś kompletnie nie mogłam jej polubić. Insomnia zostawiła u mnie uczucie niedosytu — spodziewałam się jakiś większych zwrotów akcji. Jeśli lubicie thrillery psychologiczne, to śmiało możecie po nią sięgnąć. Pomimo kilku wad dostarczyła mi kilku godzin rozrywki, a sama historia zbiera wiele pozytywnych recenzji.

„Nie bądź zgorzkniała. Trzeba sobie radzić z tym, co daje nam los. Nie można tego zmienić”, czyli paranoja i psychoza.

Sarah Pinborough to autorka wielu książek, ale ja do tej pory jakoś nie miałam ochoty sięgnąć po jej twórczość. Widząc w zapowiedziach Insomnia, postanowiłam dać jej szansę. Myślę, że wielu z was kojarzy jej poprzednie powieści, takie jak I niech zginę, Ta...

Przeszłość i przyszłość przenikają się wzajemnie, mroczne wizje trudne do zrozumienia, powodują niepokój, lęk i zwątpienie we własne zdrowie psychiczne...
Świetny, intrygujący thriller, przy którym czas płynie zdecydowanie szybko. Mroczny klimat powieści niesamowicie wciąga.
Bardzo polecam

Przeszłość i przyszłość przenikają się wzajemnie, mroczne wizje trudne do zrozumienia, powodują niepokój, lęk i zwątpienie we własne zdrowie psychiczne...
Świetny, intrygujący thriller, przy którym czas płynie zdecydowanie szybko. Mroczny klimat powieści niesamowicie wciąga.
Bardzo polecam

Jak daleko można posunąć się w swoich szaleńczych myślach? Od dziecka wmawiano ci, że kiedyś szaleństw zawładnie Twoim życiem, a teraz gdy zbliżają się Twoje czterdzieste urodziny, staje się to realne.
Emma panicznie boi przekroczyć się czterdziestki. To właśnie w dniu swoich czterdziestych urodzin jej matka zmieniła się nie do poznania. Już nigdy nie była sobą. Zamknięta na oddziale psychiatrycznym o zwiększonym nadzorze, spędziła tak, ostanie lata swojego życia.
Na Emmie pozostawiło to piętno, zawzięta prawniczka, nigdy nie pozbyła się natrętnych myśli.

Insomnia to prawdziwa uczta dla pożarniczy thriller. Tu wszytko jest na właściwym miejscu. Nieoczywista fabuła, dostosowane tempo akcji. Świetnie wykreowane postacie, przewrotność. Coś w tym jest, że umysł ludziki jest fascynującym tematem, jego pokrętność, nieprzewidywalność staje się idealną bazą dla dobrej powieść. Sarah Pinborough wiedział jak wykorzystać potencjał, prezentując nam historię Emmy. Uprzedzam, pozycja nieodkładalna.

Jak daleko można posunąć się w swoich szaleńczych myślach? Od dziecka wmawiano ci, że kiedyś szaleństw zawładnie Twoim życiem, a teraz gdy zbliżają się Twoje czterdzieste urodziny, staje się to realne.
Emma panicznie boi przekroczyć się czterdziestki. To właśnie w dniu swoich czterdziestych urodzin jej matka zmieniła się nie do poznania. Już nigdy nie była sobą. Zamknięta...

Rewelacyjna książka !!

I nie chodzi mi o samą, może nieco zbyt fantastyczną fabułę, ale o sposób jej przedstawienia.

Przyznaję, że podczas lektury miałem momenty, gdy ogarniał mnie jakiś bliżej nieokreślony niepokój.
Wiem, że było to irracjonalne uczucie, ale tak było.

Opętanie zemstą.
Czy Emma traci zmysły ?

Najbardziej poruszały mnie opisy nocnych myśli i zachowań bohaterki.
Pani Sarah wręcz perfekcyjnie potrafiła opisać targające Emmą myśli i odczucia.
Lęk i poczucie zagubienia.
Troska o dzieci i coraz trudniejsze relacje z mężem.
Czy jest, czy znajdzie się ktoś komu będzie można zaufać ?

Świetny język, doskonale przedstawione sylwetki bohaterów, wspaniałe opisy to wszystko sytuuje autorkę wśród najlepszych pisarzy tego gatunku.

Czytajcie !!

9/10.

Rewelacyjna książka !!

I nie chodzi mi o samą, może nieco zbyt fantastyczną fabułę, ale o sposób jej przedstawienia.

Przyznaję, że podczas lektury miałem momenty, gdy ogarniał mnie jakiś bliżej nieokreślony niepokój.
Wiem, że było to irracjonalne uczucie, ale tak było.

Opętanie zemstą.
Czy Emma traci zmysły ?

Najbardziej poruszały mnie opisy nocnych myśli i zachowań...

Emma nie może spać. Przestała sypiać na kilka dni przed swoimi czterdziestymi urodzinami. Jej matka również nie mogła spać, a potem popadła w obłęd i zrobiła coś okropnego. Czy Emmę czeka to samo?

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i muszę przyznać, że na pewno nie ostatnie. Dawno nie czytałam tak tajemniczej powieści przyprawiającej o ciarki.
Główna bohaterka Emma jest kobietą sukcesu - prawniczka, żona, matka. Mąż zajmuje się domem i dziećmi, a ona może się spełniać zawodowo. Można powiedzieć, że jej życie jest sielanką. Niestety przeszłość kobiety jest tragiczna i powoli zaczyna do niej wracać. Autorka nie daje nam za dużo informacji. Dostajemy je tak naprawdę po okruszku, bardzo powoli. Muszę przyznać, że było to intrygujące. Cały czas można sobie zadawać pytania - co się wydarzyło i o co w tym wszystkim chodzi? Rozwiązanie tej zagadki jest zaskakujące i nieprzewidywalne.
Przyznaję, że sama podczas lektury zastanawiałam się kto tak naprawdę zwariował - Emma czy wszyscy inni dookoła. Z całą pewnością właśnie to sprawiło, że ta historia wciąga nas i nie chce wypuścić ze swojego świata. Była to przygoda mroczna, przerażająca, a zarazem intrygująca i nietuzinkowa. Genialnie się przy niej bawiłam.
"Insomnia" zaprasza nas do świata, w którym nie możemy ufać nikomu. Nie mamy pojęcia kto jest dobry, a kto zły. Niczego tak naprawdę nie możemy być pewni nawet tego kto popadł w obłęd. Autorka w genialny sposób zaprasza nas do fikcyjnego świata pełnego niewiadomych. Chciałabym polecić Wam wszystkim gorąco ten tytuł i jestem ciekawa Waszych wrażeń ❤️

Emma nie może spać. Przestała sypiać na kilka dni przed swoimi czterdziestymi urodzinami. Jej matka również nie mogła spać, a potem popadła w obłęd i zrobiła coś okropnego. Czy Emmę czeka to samo?

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i muszę przyznać, że na pewno nie ostatnie. Dawno nie czytałam tak tajemniczej powieści przyprawiającej o ciarki.
Główna...

Zakończenie naciągane

Zakończenie naciągane