Za zasłoną milczenia

Już dawno nie czytałam książki, która jest wypełniona tak wieloma odcieniami bólu. Ileż tu jest odmian smutku, które przeszywają na wskroś. A mimo tego ma w sobie to coś, co przyciąga do bohaterów i chce się z nimi trwać na dobre i na złe. To jak niesamowicie zbudowane są tutaj postaci, jak wielowymiarowe są ich uczucia, jak to wszystko jest zgrabnie utkane w zdarzenia, które tak wiele znaczą jest zachwycające.

" Za zasłoną milczenia" to powieść, która najnormalniej w świecie sobą oczarowuje. Jestem zaskoczona, kupiona i zdecydowanie chcę więcej. To jest moja pierwsza książka Autorki ale na pewno nie ostatnia.

Pani Żaneta ma bardzo piękny styl, który delikatnie oplata zmysły. Poddałam się mu już od pierwszych zdań i chłonęłam całą sobą.

Dużo jest książek, które poruszają ludzkie problemy zanurzając się przy tym głęboko w ludzkie uczucia ale muszę przyznać, że tak była wyjątkowa i chyba nie spotkałam się jeszcze z czymś podobnym. Nie umiem tego opisać, ale te historie mają w sobie coś takiego nieuchwytnego a mimo to przyciągającego.

"Za zasłoną milczenia" to zbiór historii kilku osób, pokazanych z perspektywy konkretnych bohaterów, które w pewnym momencie w końcu się ze sobą splatają. Autorka bardzo umiejętnie łączy je w spójną całość odkrywając powoli wszystkie puzzle i elementy. A fakt, że poznajemy wydarzenia z poziomu kilku osób jest ogromnym atutem. Na pierwszy plan wysuwają się losy można by powiedzieć dwóch tak różnych kobiet a mimo to tak bardzo do siebie podobnych. Jestem oczarowana tym, jak Pani Pawlik potrafi pisać o kobietach, jak wiele ich odcieni pokazała w tej historii.

Pełen zachwyt.

Już dawno nie czytałam książki, która jest wypełniona tak wieloma odcieniami bólu. Ileż tu jest odmian smutku, które przeszywają na wskroś. A mimo tego ma w sobie to coś, co przyciąga do bohaterów i chce się z nimi trwać na dobre i na złe. To jak niesamowicie zbudowane są tutaj postaci, jak wielowymiarowe są ich uczucia, jak to wszystko jest zgrabnie utkane w zdarzenia,...

Przeczytana. Za miesiąc nie będę pamiętał o czym byla. Koniec. Kropka

Przeczytana. Za miesiąc nie będę pamiętał o czym byla. Koniec. Kropka

Książka jest napisana ładnym, bogatym językiem.
Autorka ma niewątpliwie talent do snucia opowieści "z życia wziętych".
Głównymi bohaterkami uczyniła dwie młode kobiety, które przez pewien czas przebywały w zamknięciu.
Teraz muszą odnaleźć się w codziennym życiu poza murami.

Oprócz tych dwóch postaci poznajemy szereg osób, które również zmagają się ze swoimi problemami, traumami...
Niektórzy są pogubieni, ale są też silne charaktery.
Żaneta Pawlik potrafi sportretować swoich bohaterów wiarygodnie, pogłębiając nierzadko ich rys psychologiczny.

Książkę na pewno poleciłabym miłośnikom solidnych, dobrze zbudowanych powieści obyczajowych.

Książka jest napisana ładnym, bogatym językiem.
Autorka ma niewątpliwie talent do snucia opowieści "z życia wziętych".
Głównymi bohaterkami uczyniła dwie młode kobiety, które przez pewien czas przebywały w zamknięciu.
Teraz muszą odnaleźć się w codziennym życiu poza murami.

Oprócz tych dwóch postaci poznajemy szereg osób, które również zmagają się ze swoimi problemami,...

Bardzo dobra i bardzo poruszająca opowieść, w której autorka, Żaneta Pawlik po raz kolejny porusza trudne, niewygodne, uwierające i bardzo bolesne tematy.
10 lat temu Klara wstąpiła do zakonu. Decyzja zdawałoby się na całe życie. Ale czy na pewno? Od jakiegoś czasu kobieta coraz częściej myśli o opuszczeniu zakonu. Nie jest to łatwa decyzja. We wnętrzu, duszy i umyśle Klary, ma miejsce prawdziwa walka. Ostateczną decyzję nasza bohaterka podejmuje gdy umiera jej brat. Jej nowym miejscem na ziemi będzie pensjonat nad morzem, który poprowadzi wraz z owdowiałą szwagierką. Co z tego wyniknie? Jak będzie czuła się Klara? Czy zarządzanie pensjonatem będzie, tym co da jej spokój i ukojenie?
Na te i wiele innych pytań znajdziecie odpowiedź w tej doskonale napisanej książce, do lektury której gorąco zachęcam. Będziecie zadowoleni z lektury jeżeli szukacie dobrze napisanej powieści z przesłaniem, mądrej, nieinfantylnej, pokazującej wnętrze człowieka.
Bohaterowie książki są trudni, przeczołgani przez los, mocno doświadczeni. Takich postaci w literaturze jest sporo. Wszystko zależy od tego, jak się ich przedstawi, banalnie czy w sposób niezwykły. Pawlik poszła na szczęście tą druga drogą. Dzięki temu mamy do czynienia z naprawdę niezwykłą historią, która porywa od pierwszych kartek.
Bez wątpienia Za zasłoną milczenia porusza bolesne sprawy, odczarowuje tabu, sprawia, iż czytelnik czyta tę historię na jednym wdechu i jest niesamowicie poruszany oraz czuje się jak rozjechany emocjonalnie. Żaneta Pawlik potrafi pisać o trudnych sprawach, potrafi wyjątkowo działać na czytelnika.
Niespieszna akcja, życiowe problemy, w których wielu z nas odnajdzie siebie i ciepło, które bije z każdej kolejnej strony i ogrzewa także czytelnika. Wspaniała, bardzo dobrze napisana opowieść, idealna lektura na wiosnę.
Nie ukrywam, bardzo poruszyła mnie ta historia. Ze 2x otarłam łzę wzruszenia i długo będę pamiętać o tym, co przeczytałam i o czym w trakcie lektury myślałam. Polecam.

Bardzo dobra i bardzo poruszająca opowieść, w której autorka, Żaneta Pawlik po raz kolejny porusza trudne, niewygodne, uwierające i bardzo bolesne tematy.
10 lat temu Klara wstąpiła do zakonu. Decyzja zdawałoby się na całe życie. Ale czy na pewno? Od jakiegoś czasu kobieta coraz częściej myśli o opuszczeniu zakonu. Nie jest to łatwa decyzja. We wnętrzu, duszy i umyśle...

"ZA ZASŁONĄ MILCZENIA" autorstwa Żanety Pawlik to opowieść, która w sposób niezwykle poruszający przedstawia historie dwóch kobiet, Klary i Doroty, które po latach spędzonych w zamknięciu wreszcie odważnie stawiają czoła nowemu życiu. Książka ta nie tylko porusza tematy odwagi, pojednania i siły potrzebnej do rozpoczęcia od nowa, ale także ukazuje skomplikowane relacje międzyludzkie oraz proces odnajdywania swojej tożsamości i miejsca w świecie.

Autorce udało się stworzyć głębokie, wielowymiarowe postacie, których losy śledziłam z zapartym oddechem. Klara, po latach poświęcenia w zakonie, i Dorota, zmagająca się z konsekwencjami swojego tragicznego wyboru, to bohaterki, z którymi łatwo się utożsamić, bo ich historie są nie tylko realistyczne, ale również pełne empatii i głębokich emocji.

Powieść porusza wiele trudnych tematów społecznych, często pomijanych przez społeczeństwo, takich jak wybaczanie, zrozumienie czy drugie szanse. Autorka zręcznie prowadziła mnie przez labirynt ludzkich losów, ukazując zarówno ciemne jak i jasne strony ludzkiej natury.

Język użyty w książce jest lekki i przystępny, co sprawia, że niemalże płynie przez kolejne strony, chcąc dowiedzieć się więcej o losach bohaterek. Żaneta Pawlik stworzyła nie tylko wzruszającą opowieść, ale także przekazała wiele wartości, które skłaniają do refleksji nad własnym życiem i wyborami.

"Za Zasłoną Milczenia" to książka, którą polecam każdemu, kto szuka inspiracji do odwagi, pojednania i odkrywania siły potrzebnej do rozpoczęcia od nowa. To historia, która zostanie że mną na długo po zakończeniu lektury, skłaniając do refleksji nad życiem i ludzkimi relacjami.

"ZA ZASŁONĄ MILCZENIA" autorstwa Żanety Pawlik to opowieść, która w sposób niezwykle poruszający przedstawia historie dwóch kobiet, Klary i Doroty, które po latach spędzonych w zamknięciu wreszcie odważnie stawiają czoła nowemu życiu. Książka ta nie tylko porusza tematy odwagi, pojednania i siły potrzebnej do rozpoczęcia od nowa, ale także ukazuje skomplikowane relacje...

“Najgorsze dla ludzi w trudnej sytuacji są litość i osądzanie”.

Mija dziesięć lat, odkąd Klara wstąpiła do zakonu. Od jakiegoś czasu kobieta toczy wewnętrzną walkę, jej powołanie osłabło, coraz częściej myśli o opuszczeniu zakonu. Gdy nagle umiera jej brat, Klara podejmuje decyzję i opuszcza zakon. Znajduje miejsce u szwagierki, która po śmierci męża, będąc w zaawansowanej ciąży, potrzebuje pomocy przy prowadzeniu pensjonatu nad morzem. Tam trafia też Dorota, którą życie nigdy nie oszczędzało. Została skazana za zabójstwo męża, sąd przychylił się do warunkowego zwolnienia. Kobieta ma zamiar odbudować relację z synem, którym do tej pory zajmowała się siostra i zacząć żyć od nowa. Nie będzie to łatwe. Losy tych kobiet splatają się ze sobą. Lata odosobnienia zrobiły swoje, czy te odnajdą się w nowej rzeczywistości? Znajdą to czego szukają?

Kolejne bardzo udane spotkanie z twórczością Autorki. Życie w całej swej zaskakującej, surowej, okazałości. Wielowątkowa akcja powieści toczy się niespiesznie i niesie spore, sprzeczne emocje. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, ukazuje skomplikowane relacje międzyludzkie. Pani Żaneta posługuje się pięknym, obrazowym, lekkim, naturalnym językiem. Chwile pełne wzruszenia przeplatają się z tymi trudnymi. Ciekawie, bardzo realnie ukazani bohaterowie. Razem z nimi przemierzałam ich trudne życiowe ścieżki, z całego serca im kibicowałam.

Porwała mnie ta trudna, nieoczywista historia. Dwie zupełnie różne kobiety, dzieli je kompletnie wszystko, mają zupełnie różne życiowe doświadczenia, inne poglądy. Obie zostały zepchnięte poza granice poprawności społecznej, wyobcowane, odrzucone przez bliskich. Zakonnica i morderczyni. Te dwa światy przenikają się, pomimo różnic zaczynają się rozumieć, wspierać, zwyczajnie po ludzku pomagać. Autorka porusza szereg złożonych, niełatwych, dramatycznych problemów, o których często nie chcemy słyszeć. Robi to z empatią, bez zbędnego oceniania. Dramat dwóch rodzin, inne powody, inne zapatrywanie, inne błędy. Skomplikowane relacje rodzinne, brak szczerych rozmów, zrozumienia, wsparcia. Przemoc domowa, ta fizyczna i ta psychiczna, alkoholizm, śmierć. Ogromna samotność, tęsknota za dzieckiem, niemoc, zagubienie, potrzeba wsparcia, trudne życiowe wybory i ich konsekwencje. Silna więź z Bogiem, a obok ateizm.

Poruszająca, niebanalna, mądra opowieść. Zmusza do refleksji, zostawia trwały ślad, nie da się przejść obok niej obojętnie. Ukazuje, że światełko nadziei delikatnie mruga. Czekam na kolejne książki Autorki. Serdecznie polecam, czytajcie, warto!

https://tatiaszaaleksiej.pl/za-zaslona-milczenia/

“Najgorsze dla ludzi w trudnej sytuacji są litość i osądzanie”.

Mija dziesięć lat, odkąd Klara wstąpiła do zakonu. Od jakiegoś czasu kobieta toczy wewnętrzną walkę, jej powołanie osłabło, coraz częściej myśli o opuszczeniu zakonu. Gdy nagle umiera jej brat, Klara podejmuje decyzję i opuszcza zakon. Znajduje miejsce u szwagierki, która po śmierci męża, będąc w zaawansowanej...

trzy kobiety los ze sobą złączył, żadna nie radzi sobie z wolnością. Klasztor, więzienie , niechciany hotel na zadzidziu do prowadzenia - do tego cięzkie relacje zarówno rodzinne jak i związkowe. Bohaterkami są głównie dwie kobiety jednak czy trzecia również nie ma podobnej sytuacji? każda czuje się czemus winna , każda stara się odnaleźć odrobinę spokoju przez odcięcie od przeszłości. Przeszłość bywa okrutna i jest jak tatuaż na czole , nie da się przypudrować. Niezły kawałek powieści . Bez czułostkowości, bez chęci przypodobania się czytelnikowi. Kawał dobrej powieści na np majówkowy wieczór.

trzy kobiety los ze sobą złączył, żadna nie radzi sobie z wolnością. Klasztor, więzienie , niechciany hotel na zadzidziu do prowadzenia - do tego cięzkie relacje zarówno rodzinne jak i związkowe. Bohaterkami są głównie dwie kobiety jednak czy trzecia również nie ma podobnej sytuacji? każda czuje się czemus winna , każda stara się odnaleźć odrobinę spokoju przez odcięcie od...

Jak żyje się po wyjściu z zakonu? A jak po wyjściu z więzienia? Tak różne miejsca, ale samotność i zagubienie po ich opuszczeniu są zaskakująco podobne.

Gotowałam obiad w jednej ręce trzymając książkę "Za zasłoną milczenia". Aż dziw że zupa się udała, bo trudno było mi się oderwać od tej zaskakującej, dobrze napisanej i poruszające powieści.

Klara opuszcza zakon, Dorota wychodzi z więzienia i splot różnych wydarzeń sprawia, że spotykają się w nadmorskim pensjonacie. Wyrzuty sumienia dręczą je obie, jedna wyrzuca sobie porzucenie brata, który próbował uświadomić jej, że zakon jest złym wyborem, druga tęskni za synem, który nie chce widzieć matki kryminalistki.

Pełna ta opowieść smutku i niesprawiedliwości. Niezawinione kary i ludzka podłość mogłoby złamać niejednego człowieka, dlatego imponuje siła tych, zdawać by się mogło, słabych i kompletnie do życia nieprzystosowanych bohaterek. Mimo wszystko jednak walczą, nie poddają się i chociaż nie mamy tutaj cukierkowej opowieści, to jednak znajdujemy strzępki nadziei, że z najgorszego, najsmutniejsze go punktu w życiu zawsze znajdzie się jakieś wyjście.

Jak żyje się po wyjściu z zakonu? A jak po wyjściu z więzienia? Tak różne miejsca, ale samotność i zagubienie po ich opuszczeniu są zaskakująco podobne.

Gotowałam obiad w jednej ręce trzymając książkę "Za zasłoną milczenia". Aż dziw że zupa się udała, bo trudno było mi się oderwać od tej zaskakującej, dobrze napisanej i poruszające powieści.

Klara opuszcza zakon, Dorota...

Żaneta Pawlik skupiła na swojej prozie moją uwagę już od debiutanckiej powieści. Wówczas okazało się, że autorka ma wiele do przekazania a jej historie pięknie oddają współczesne wartości. W "Za zasłoną milczenia" po raz kolejny dostrzec możemy kunszt autorki oraz jej baczną obserwację świata.

Muszę przyznać, że autorce nie brakuje pomysłów. Bazując na prozie życia wyciąga na światło dnia trudne tematy i pokazuje czytelnikowi, że są na świecie ludzkie dramaty o których nie mamy pojęcia. Jej lekki styl konkuruje o uwagę z intensywną atmosferą emocji, które otulają nas z każdej strony i prowadzą przez fabułę ani przez moment nie będącą nam obojętną. Czytamy bowiem o losach postaci, które w zaskakujący sposób przypominają nas samych i nawet jeśli nie mamy na swoim koncie podobnych przeżyć to i tak doskonale rozumiemy demony z jakimi walczą.

Czytamy o dwóch różnych kobietach, które jeszcze do niedawna żyły w zamknięciu a dziś będą musiały skonfrontować się z zupełnie innym światem niż znały do tej pory. Klara i Dorota spędziły czas w izolacji na własne życzenie. Jedna z nich porzuciła właśnie śluby zakonne, druga wyszła z więzienia. Obie zostały wypuszczone na wolność i z zaskoczeniem zauważyły, że to co pozostawiły przed zamknięciem pędziło do przodu na złamanie karku i zmieniło się w coś zupełnie nowego oraz zaskakującego. Tym sposobem obie kobiety będą musiały na nowo odnaleźć się w świecie i zdobyć własne cele.

Losy Klary i Doroty splatają się w zaskakujących okolicznościach a jednak autorka poprowadziła ich drogi w taki sposób, że wydaje się nieuniknione, by pozostały sobie obojętne. Czytamy o walce z własnymi słabościami, o próbie zbudowania życia na nowo a także o drugich szansach, które mają swoje konsekwencje. Obie bohaterki na oczach czytelnika walczyć będą z prywatnymi demonami i tym samym przywołają na pierwszy plan smutne, trudny do rozpracowania emocje, ale wydaje się, że to wszystko było potrzebne, by raz na zawsze rozliczyć się z przeszłością. Na ponad 300 stronach rozpościera się zatem akcja pełna współczesnych, ponadczasowych wartości, która rozlicza z popełnionych czynów zarówno główne bohaterki jak i czytelnika, który w ich losach zaczyna dostrzegać cząstkę własnego życia.

"Za zasłoną milczenia" to piękna i przejmująca lektura od której nie sposób się oderwać. Przyznaję, że zarwałam dla niej noc, ponieważ jak najszybciej musiałam się dowiedzieć, jak ostatecznie potoczą się losy Klary i Doroty. Chociaż wydaje się, że obie przeszły trudną drogę do tego, by rozpocząć wszystko na nowo, to jednak los i tak miał dla nich kolejne nieprzewidziane trudności do pokonania. Żaneta Pawlik pokazuje zatem jak trudne potrafi być życie i jak ciężkie w odbiorze a jednak udowadnia, że warto iść przez nie z podniesionym czołem i do samego końca walczyć o swoje szczęście. Jeśli zatem wciąż zastanawiacie się czy ta lektura jest dla Was – jest! Zdecydowanie!

Żaneta Pawlik skupiła na swojej prozie moją uwagę już od debiutanckiej powieści. Wówczas okazało się, że autorka ma wiele do przekazania a jej historie pięknie oddają współczesne wartości. W "Za zasłoną milczenia" po raz kolejny dostrzec możemy kunszt autorki oraz jej baczną obserwację świata.

Muszę przyznać, że autorce nie brakuje pomysłów. Bazując na prozie życia wyciąga...

"Za zasłoną milczenia" Żanety Pawlik to opowieść o życiu, wolności i odpowiedzialności, której głównymi bohaterkami są Klara i Dorota. Autorka wnikliwie analizuje psychologiczne i emocjonalne aspekty ich życia, tworząc historię pełną złożoności i głębi.
Klara Sosnowska po dziesięciu latach posługi u anastazjanek podjęła radykalne kroki, przestała oszukiwać samą siebie i opuściła zakon. Do podjęcia tej niełatwej decyzji przyczyniła się tragiczna śmierć jej brata, Andrzeja.
Była zakonnica po opuszczeniu murów zakonu, brutalnie zderza się z rzeczywistością. Jej życie dotychczas było podporządkowane idei, jednak decyduje się na tak poważny krok, by odzyskać kontrolę nad własnym losem. Zderzając się z rzeczywistością poza murami klasztoru, Klara musi nauczyć się brać odpowiedzialność za własne decyzje i funkcjonować w społeczeństwie. To dla niej nowa, trudna wolność, która stawia ją przed wieloma wyzwaniami.
Z kolei Dorota Jasek, po czterech latach opuszcza więzienne mury w ramach warunkowego zwolnienia. Chce odzyskać syna, który od zapadnięcia wyroku skazującego jest pod opieką jej siostry, Weroniki. Karol, teraz już nastolatek, nie miał kontaktu z matką, gdy była w więzieniu.
Dorota pragnie odzyskać syna tak mocno, jak Weronika nie chciałaby go stracić Pomimo trudności i przeciwności losu, Dorota nie rezygnuje z walki o swoją wolność i szansę na ponowne nawiązanie relacji z Karolem.
Losy Klary i Doroty splatają się w pensjonacie Bryza, gdzie obie kobiety szukają schronienia i wytchnienia. Początkowo ich relacja jest pełna napięcia i wzajemnej niechęci. Z czasem jednak, dzięki wspólnym doświadczeniom i wzajemnemu wsparciu, zaczynają sobie ufać i budować przyjaźń.
Autorka w świetny sposób kreśli sylwetki bohaterek, odsłaniając ich mroczne sekrety i bolesne doświadczenia. Klara zmaga się z traumą z dzieciństwa i poczuciem winy, a Dorota próbuje zatuszować przeszłość i naprawić błędy młodości. Obie kobiety popełniają błędy, ale ich determinacja i siła woli budzą podziw, choć to postać Doroty była mi bliższa i wywołała więcej emocji. Mocno współczułam tej kobiecie!
"Za zasłoną milczenia" porusza wiele ważnych tematów, takich jak wolność, odpowiedzialność za własne życie i konsekwencje podjętych decyzji. Pokazuje siłę tkwiącą w ludziach, którzy potrafią podnieść się po upadku i walczyć o swoje szczęście. To nie tylko opowieść o drodze do wolności, lecz także o drodze do samopoznania i akceptacji.
"Za zasłoną milczenia" to historia o odwadze, determinacji i sile ludzkiego ducha, która pozostaje w pamięci czytelnika na długo po zakończeniu lektury.
Wspólpraca recenzencka z wydawnictwem Zysk i S-ka
Cała recenzja:www.czytelnika.pl/2024/04https:///kochac-drugiego-czowieka-mozna-dpiero.html

"Za zasłoną milczenia" Żanety Pawlik to opowieść o życiu, wolności i odpowiedzialności, której głównymi bohaterkami są Klara i Dorota. Autorka wnikliwie analizuje psychologiczne i emocjonalne aspekty ich życia, tworząc historię pełną złożoności i głębi.
Klara Sosnowska po dziesięciu latach posługi u anastazjanek podjęła radykalne kroki, przestała oszukiwać samą siebie i...