Samotna matka, komisarz - gbur, ten, który ma problem z alkoholem czy taki z mroczną przeszłością - jaki jest Wasz ulubiony typ bohatera kryminałów? Bo nie da się ukryć, że są oni zbudowani wszyscy na podobnych wzorcach ;) I serii @agnieszka_jez_pisarka mamy do czynienia z kobietą w trakcie rozwodu, wychowującą córkę i przenoszącą się do małego miasta z Wrocławia, czyli dość typowo, ale nie przeszkodziło mi to w zachwycie nad obiema częściami SPRAW SONI KRATZ, bo przez sięgnięciem po PASTWĘ przeczytałam również poprzednią część (POMROKĘ) i nie wiem, która podobała mi się bardziej!

Pochodzę z Dolnego Śląska, ale od 14 lat mieszkam na Lubelszczyźnie. Wciąż mam jednak ogromny sentyment do rejonu, w którym się urodziłam i wychowałam, dlatego z przyjemnością zawsze czytam książki, których akcja toczy się właśnie tam, zwłaszcza, że jest to region z bogatą historią ze względu na przesiedlenia ludności po wojnie, o czym mniej więcej mówi właśnie POMROKA, po którą również bardzo mocno polecam sięgnąć. Dziś jednak skupię się na drugiej części serii.

🐷

Tuż po ślubie i przyjęciu weselnym ginie Waldemar Wilski, pan młody. Okazuje się, że nie był idealnym kandydatem na męża, czy przez to zniknął? Sonia Krantz rozpoczyna śledztwo, które prowadzi ją do zakładów mięsnych ojca Waldemara, a także do przydomowej hodowli świń i ich ubojni. Prawda jest wstrząsająco... niesmaczna.

Przyznam, że części się domyśliłam. Na przykład sposobu na utylizację zwł0k, gdyż czytałam już o podobnych przypadkach i niekoniecznie tylko w fikcyjnej literaturze. Zaskoczyło mnie natomiast bardzo mocno zakończenie, w ogóle nie przewidziałam takiej opcji, więc ogromne brawa dla autorki.

SPRAWY SONI KRATZ to bardzo dobre kryminały, choć nie uświadczysz tu drobiazgowych i makabrycznych opisów, ze świetnie napisaną historią obyczajową, która jest dla mnie bardzo ważna w seriach, wszak łączy te poszczególne tomy, jest taką klamrą spajającą opowieści, tłem akcji, odgrywającym może nie kluczową, ale ważną rolę, bo jeśli życie prywatne komisarza jest nudne, czasem nie ma się ochoty sięgać po kolejną część, a tutaj naprawdę wszystko się zgadza. Polubiłam Sonię i z niecierpliwością wypatruję jej dalszych losów.

Samotna matka, komisarz - gbur, ten, który ma problem z alkoholem czy taki z mroczną przeszłością - jaki jest Wasz ulubiony typ bohatera kryminałów? Bo nie da się ukryć, że są oni zbudowani wszyscy na podobnych wzorcach ;) I serii @agnieszka_jez_pisarka mamy do czynienia z kobietą w trakcie rozwodu, wychowującą córkę i przenoszącą się do małego miasta z Wrocławia, czyli...

Po „Pastwę” Agnieszki Jeż sięgnęłam bez cienia wątpliwości. Pierwsza część serii o Sonii Kranz zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego niecierpliwie czekałam na kontynuację perypetii ambitnej pani komisarz, która nie tylko stara się rozwikłać zagmatwane zagadki, ale też niestudzenie stara się poukładać swoje życie osobiste. Autorka skupia się część fabuły na głównej bohaterce, dopracowuje jej portret psychologiczny; poddaje analizie procesy zachodzące w jej głowie, zarysowuje role, które pełni: kobiety-policjantki, matki-rozwódki (każda z nich składa się na kolejne oblicze, których Sonia ma kilka).
Niezaprzeczalnie mocną stroną „Pastwy” jest sam klimat, za który odpowiada między innymi umiejscowienie akcji na dolnośląskich terenach: bez problemu zwizualizowałam sobie sielską miejscowość, a wszystko dzięki plastycznym i bardzo atrakcyjnym opisom przestrzeni. Hermetyczna społeczność, która pieczołowicie chroni tajemnic sprzed lat niechętnie wpuszcza obcych na swoje tereny - chwilami czułam się jak intruz, który podgląda tubylców chorobliwie strzegących miejscowych sekretów. Autorka pokusiła się również o wplecenie w fabułę prawdziwych informacji związanych ze skomplikowaną przeszłością regionu, tak bardzo bogatego w trudną historię.

Samą zagadkę kryminalną można uznać za dość brutalną, pełną zwrotów akcji (dość stonowanych),prawdziwie kryminalną ucztę z porządnie przeprowadzonym śledztwem.

„Pastwa” od pierwszej strony zmusiła mnie do zaangażowania w treści i uważnego śledzenia wątków. Misternie skonstruowana intryga kryminalna składa się z wielu elementów tworzących prawdziwą mozaikę literacką. Agnieszka Jeż zadbała również o mroczny, gęsty jak smoła klimat, w którym tajemnicę i niepewność czuć na każdym kroku. Bardzo, bardzo polecam!

Po „Pastwę” Agnieszki Jeż sięgnęłam bez cienia wątpliwości. Pierwsza część serii o Sonii Kranz zrobiła na mnie duże wrażenie, dlatego niecierpliwie czekałam na kontynuację perypetii ambitnej pani komisarz, która nie tylko stara się rozwikłać zagmatwane zagadki, ale też niestudzenie stara się poukładać swoje życie osobiste. Autorka skupia się część fabuły na głównej...

Sonia coraz lepiej radzi sobie zarówno w pracy zawodowej, jak i w życiu prywatnym. Już jest pewna, że wyjazd wraz z córką, do niewielkiej miejscowości, po tym, jak skończyło się jej małżeństwo, było dobrą decyzją. Pomału układają sobie życie we dwie.
Niedawno Sonia zakończyła jedno śledztwo, a przed nią kolejne. Jak się okazuje, w tak spokojnym miejscu, jakim miał być Mieroszów, potrafi się wiele dziać, a przynajmniej, od kiedy tu jest. Tym razem dochodzi do zaginięcia i to osoby dość znanej w całej miejscowości. Waldemar Wilski znika bez śladu i to zaraz po ślubie. Nie będzie to łatwa sprawa, dość szybko okaże się, że mężczyzna nie był ideałem, tak samo, jak jego ojciec, znany producent wyrobów mięsnych. Co takiego odkryje Sonia? Czego dowie się o poszukiwanym mężczyźnie? Czy uda jej się go odnaleźć? Jak potoczy się życie prywatne kobiety?

Książka jest tomem drugim z serii. Co prawda mamy tu zupełnie inną sprawę, którą musi rozwiązać Sonia. Jednak moim zdaniem książki powinno czytać się po kolei, ponieważ zdarzenia w jej życiu się trochę łączą.
Historia w książce była ciekawa, wciągająca, niebanalna. Mnie zdecydowanie się podobała i tak naprawdę, praktycznie do samego końca nie wiedziałam, jak się zakończy. Akcja sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które potrafiły mnie zaskoczyć.

Bohaterowie ciekawi, dobrze wykreowani. Sonię polubiłam już w poprzednim tomie. Według mnie jest osobą ciekawą, odważną, kochającą córkę, lubiącą swoją pracę.

„Pastwa” to ciekawa książka z niebanalną historią. Ze swojej strony z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2024/05/pastwawydawnictwoluna.html

Sonia coraz lepiej radzi sobie zarówno w pracy zawodowej, jak i w życiu prywatnym. Już jest pewna, że wyjazd wraz z córką, do niewielkiej miejscowości, po tym, jak skończyło się jej małżeństwo, było dobrą decyzją. Pomału układają sobie życie we dwie.
Niedawno Sonia zakończyła jedno śledztwo, a przed nią kolejne. Jak się okazuje, w tak spokojnym miejscu, jakim miał być...

Miałam napisaną na kartce recenzję, ale jak zwykle gdzieś posiałam i muszę wyrzeźbić coś na nowo.
Juz sama okładka i jej kolor zachęciły mnie do lektury, oraz poprzednia książka autorki W cieniu góry, która bardzo mi się podobała.
To drugi tom serii o sprawach komisarz Soni Kranz, która stara się pogodzić życie samotnej matki po rozwodzie, a byciem policjantką. Jest taka jak każda z nas, próbuje być najlepsza w każdej z życiowych ról i przeżywa swoje wzloty i upadki. Tym razem zajmuje się sprawą zaginionego świeżeo upieczonego męża Waldemara Wilskiego, przyszłego spadkobiercę zakładu mięsnego. Pierwszy cień podejrzenia pada na młodą żonę, która prawdopodobnie mogła dużo zyskać po jego zniknięciu. Jednak na jaw wychodzą różne sekrety z jego życia, które miały nie ujrzeć światła dziennego, a sprawa jego zaginięcia staje się coraz bardziej skomplikowana.
Mam wrażenie, że autorka jak nikt potrafi o sprawach makabrycznych i obrzydliwych, pisać lekko i przystępnie. To jest rodzaj rodzaj pióro, która trzyma czytelnika w ciągłym zainteresowaniu. Nie ma zbędnych opisów czy przemyśleń głównej bohaterki. Wszystko kręci się wokół śledztwa i życia prywatnego Pani Komisarz. Oba te wątki były równie interesujące.
Autorce udało się mnie zaskoczyć, nie spodziewałam się tego, kto okaże się sprawcą i jakie będą jego motywy. To właśnie one najbardziej mną wstrząsnęły, bowiem nie mieści mi się w głowie, jak można coś takiego zrobić drugiemu człowiekowi, który powinien być Twoją opoką i bezpieczną przystanią...
Jak już wcześniej wspomniałam oprócz warstwy kryminalnej, jest też bardzo rozbudowane tło obyczajowe ukazujące nie tylko życie prywatne Sonii Kranz, ale również skomplikowane relacje w domu Wilskich na przestrzeni lat.
Pastwa to przede wszystkim studium zemsty, która kiełkuje z biegiem lat aż do momentu kiedy ofiara staje się katem i sama postanawia wymierzyć karę. Epilog zmiótł mnie z planszy dosłownie. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom przygód Sonii Kranz i z pewnością nadrobię tom pierwszy, który szczęśliwie znajduje się na moim regale.
Jeżeli lubicie kryminały z wątkiem obyczajowym to będzie idealna lektura dla Was. Bardzo polecam! 💙

Miałam napisaną na kartce recenzję, ale jak zwykle gdzieś posiałam i muszę wyrzeźbić coś na nowo.
Juz sama okładka i jej kolor zachęciły mnie do lektury, oraz poprzednia książka autorki W cieniu góry, która bardzo mi się podobała.
To drugi tom serii o sprawach komisarz Soni Kranz, która stara się pogodzić życie samotnej matki po rozwodzie, a byciem policjantką. Jest taka...

Podczas swojego wesela ginie Waldemar Wilski. Śledztwo nad sprawą prowadzi komisarz Sonia Kranz. Przesłuchując świadków i szukając dowodów dowiaduje się, że Waldemar nie był spokojnym i ułożonym człowiekiem. Miał sporo za uszami i korzystał z życia tyle ile mógł. Czy naraził się komuś tak bardzo, że mógł paść ofiarą morderstwa? Policjantka odkrywa dowody, które przypominają zbrodnię, która wydarzyła się wiele lat temu. Czy sprawy mają że sobą coś wspólnego? Autorka napisała świetny kryminał. Dostajemy tutaj ogromną dawkę emocji, tajemnicy, ale mamy też wątek obyczajowy. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale na pewno nie ostatnie. Polecam 🖤

Podczas swojego wesela ginie Waldemar Wilski. Śledztwo nad sprawą prowadzi komisarz Sonia Kranz. Przesłuchując świadków i szukając dowodów dowiaduje się, że Waldemar nie był spokojnym i ułożonym człowiekiem. Miał sporo za uszami i korzystał z życia tyle ile mógł. Czy naraził się komuś tak bardzo, że mógł paść ofiarą morderstwa? Policjantka odkrywa dowody, które...

"Pastwa" to wielowymiarowy kryminał, który wciąga od pierwszych stron. Autorka świetnie łączy ze sobą wątki kryminalne z elementami obyczajowymi.

Miłośników brutalnych akcji muszę rozczarować, nie znajdziecie tu takich. Choć trzeba przyznać, że czasami można poczuć niesmak i obrzydzenie.

Historia wciąga od pierwszych stron, a stopniowo budowane napięcie czyni ją nieodkladalną. Bohaterowie - świetnie wykreowani, skomplikowani. Mnóstwo tajemnic i głęboko skrywanych sekretów, za które przyjdzie zapłacić nie tylko jednej osobie...

Książka opowiada również o toksycznych relacjach Soni z matką, jej wewnętrznej walce i obawach przed wejściem w nowy związek. Postać Soni jest realistyczna, dzięki czemu łatwo się z nią utożsamić i poczuć jej emocje.

"Pastwa" to naprawdę dobry kryminał, który zostanie w mojej głowie na dłużej. A jego zakończenie... Wprost idealne. Polecam!

"Pastwa" to wielowymiarowy kryminał, który wciąga od pierwszych stron. Autorka świetnie łączy ze sobą wątki kryminalne z elementami obyczajowymi.

Miłośników brutalnych akcji muszę rozczarować, nie znajdziecie tu takich. Choć trzeba przyznać, że czasami można poczuć niesmak i obrzydzenie.

Historia wciąga od pierwszych stron, a stopniowo budowane napięcie czyni ją...

Bardzo lubię tę serię i już nie mogę się doczekać kolejnego tomu!

Kiedyś uważałam, że nie przepadam za kryminałami w wersji książkowej - jak się okazało dlatego, że większość przeze mnie czytanych była pisana przez mężczyzn i z męskimi bohaterami. Nie twierdzę, że nie ma dobrych kryminałów posiadających te dwa elementy, ale zdecydowanie bardziej odnajduję się w tych napisanych przez kobiety i w których główne postaci to też kobiety. Pani Jeż jest jedną z dwóch autorek, które mi ten gatunek odczarowały, a przede wszystkim jedną z moich ulubionych polskich pisarek dzięki tej serii!

Jak w poprzedniej części historia była tajemnicza, wciągająca i bardzo umiejętnie rozegrana - dowiadywanie się i łączenie kropek w całość było bardzo intensywną i stymulującą zabawą i naprawdę dobrze się bawiłam przy tej książce (choć tematyka była dosyć smutna, jak to w kryminale). Pomimo przygnębiających okoliczności rozwiązania sprawy i tajemnicy śmierci, bardzo mi się tym razem podobała puenta i rozwiązanie, nie było w nich nic naciąganego na siłę, a w zasadzie jest to historia taka jakich wiele.

Wstawki historyczne i geograficzne były w mniejszej ilości, ale bardzo ciekawe! Okolice wydarzeń są z pewnych względów bliskie mojemu sercu, więc tym bardziej! Wstawki światopoglądowe w tej części też mniej odstawały pod względem treści.

Połączenie wątku prywatnego życia głównej bohaterki, jej przemyśleń na temat rzeczywistości, wątki poboczne i wątek główny - wszystko ze sobą fantastycznie współgra i jest odpowiednio wyważone, tak by sobie nie przeszkadzać.

Jestem wielką fanką Soni Kranz i bardzo jej kibicuję w układaniu sobie życia i rozwijaniu kariery w tej malutkiej mieścinie, w którą posłał ją los. Czekam na kolejną część!

Bardzo lubię tę serię i już nie mogę się doczekać kolejnego tomu!

Kiedyś uważałam, że nie przepadam za kryminałami w wersji książkowej - jak się okazało dlatego, że większość przeze mnie czytanych była pisana przez mężczyzn i z męskimi bohaterami. Nie twierdzę, że nie ma dobrych kryminałów posiadających te dwa elementy, ale zdecydowanie bardziej odnajduję się w tych...

Kolejna książka z trupem masarnią wędliną kanibalizmem... szkoda a zapowiadało się ciekawie

Kolejna książka z trupem masarnią wędliną kanibalizmem... szkoda a zapowiadało się ciekawie

Zazwyczaj czytam romanse, ale lubię te słodkie i cukierkowe historie czasami przełamać czymś mocnym !

To nie pierwszy kryminał, który wyszedł spod ręki @agnieszka_jez_pisarka i który miałam przyjemność czytać 🙂 wiedziałam, że będą emocje i będzie się działo… no i wiadomo nie pomyliłam się !

Zaczyna się niby dość niewinnie. Mamy wesele i wszystko byłoby pięknie gdyby gdzieś nie zawieruszył sie pan młody. No i tu pojawia się pytanie… co się z gagatkiem stało?! Gdzie podział się Waldemar Wilski?! Czy to, że jest synem dobrze znanego i bogatego biznesmena ma tu jakiś wpływ na jego zaginięcie ?

Sonia Kranz znowu ma nie lada wyzwanie, musi rozwikłać tajemnicę zaginięcia Waldemara. Pani komisarz jest bardzo ambitna, więc pomimo tego, że śledztwo nie należy do najprostszych szybko się nie podda.

Nie będę zdradzać za dużo, bo ta książkę trzeba przeczytać. Szczególnie polecam ją fanom dobrych kryminałów, nie zawiedziecie się gwarantuje ! Akcja jest mocna, opisy często sprawiają, że serce zaczyna mocniej bić i pula przyspiesza ! Historia jest napisana świetnie, a sam czytelnik jest często prowadzony w maliny .. a plusem dla mnie było jeszcze to, że akcja książki rozgrywa się na uroczym Dolnym Śląsku … czy można chcieć więcej ?!

francuska_na_obcasach

Zazwyczaj czytam romanse, ale lubię te słodkie i cukierkowe historie czasami przełamać czymś mocnym !

To nie pierwszy kryminał, który wyszedł spod ręki @agnieszka_jez_pisarka i który miałam przyjemność czytać 🙂 wiedziałam, że będą emocje i będzie się działo… no i wiadomo nie pomyliłam się !

Zaczyna się niby dość niewinnie. Mamy wesele i wszystko byłoby pięknie gdyby...

Agnieszka Jeż nie zawodzi swoimi kryminałami. Zarówno pierwszy tom z serii o Soni Kranz był na poziomie, jak i tom drugi. Dużo paplaniny głównej bohaterki o stosunkach z córką i matką, o relacji z byłym mężem, ale kryminał nie ginie w tym wszystkim i naprawdę warty jest uwagi.

Agnieszka Jeż nie zawodzi swoimi kryminałami. Zarówno pierwszy tom z serii o Soni Kranz był na poziomie, jak i tom drugi. Dużo paplaniny głównej bohaterki o stosunkach z córką i matką, o relacji z byłym mężem, ale kryminał nie ginie w tym wszystkim i naprawdę warty jest uwagi.