Nora Roberts to autorka, która jest w moim czytelniczym życiu obecna od kilkunastu już lat.
Zawsze z wielką przyjemnością do niej wracam i czuję się wtedy niemalże jakbym wracała do domu, po długiej nieobecności.
Jej powieści mają w sobie bowiem pewien magiczny, nienazywalny element, który sprawia, że czytając je, mam wrażenie, jak gdybym otulała się ciepłym kocykiem, utkanym z tego co dobre; z marzeń i z nadziei, które przecież wszyscy nosimy w sobie.
Tak, powieści pani Roberts, to bajki, w które zawsze chcę wierzyć😊

Uważam, że autorka ma coś, co nazywam ‘darem opowiadania’, ponieważ zawsze potrafi mnie wciągnąć w wykreowany przez siebie świat, zaciekawić, wzruszyć i wzbudzić wiele innych emocji.

Tak samo było i tym razem.
Historia magika Maxa, jego partnerki Lily, jego córki Roxanne oraz przygarniętego przez nich, chłopca Luke’a jest porywająca i emocjonująca w bardzo wielu aspektach.
Mamy tutaj przede wszystkim świat magii, iluzji, spektakli, w których uczestniczy cała rodzina.
Max jednak zajmuje się również bardziej lukratywnym zajęciem. Jest bowiem złodziejem ‘dóbr luksusowych’ (kamienie szlachetne, obrazy, dzieła sztuki)*, i głównie ten fach pozwala jemu i jego najbliższym żyć dostatnio.

W sferze uczuciowej bardzo dużo dzieje się między dorastającą Roxanne i Lukiem, którzy odkrywają, że to co do siebie czują dalekie jest od bratersko-siostrzanych uczuć i w równym stopniu zdają się tego nie akceptować. Mocno iskrzy, jest wiele kłótni i negatywnych emocji, ale jest też wzajemne przyciąganie, które coraz trudniej ignorować.

A więc, są emocje, jest uczucie, namiętność, jest klimat. Do tego dochodzi przeszłość Luke’a, która była traumatyczna, a teraz wraca i osacza go na nowo.
Pani Roberts wie, jak przykuć uwagę i robi to naprawdę dobrze.
Fabuła jest sprawnie zbudowana, z odpowiednią dynamiką, a ciekawe postaci, swoboda narracja i błyskotliwe dialogi sprawiają, że bardzo łatwo się w tę historię zaangażować.

Być może nie jestem obiektywna, co mogą potwierdzać moje słowa na wstępie, ale po prostu doskonale się bawiłam i zrelaksowałam przy tym tytule, a tego mi właśnie było trzeba 😊


*”Uważam to, co robię, za szlachetny i starożytny kunszt. Oczywiście nie mówimy tu o tych łobuzach, którzy napadają ludzi na ulicach, albo o bandytach rabujących banki. Należymy do mniejszości. Jesteśmy romantyczni - podniósł głos uniesiony zapałem - jesteśmy artystami.”

Nora Roberts to autorka, która jest w moim czytelniczym życiu obecna od kilkunastu już lat.
Zawsze z wielką przyjemnością do niej wracam i czuję się wtedy niemalże jakbym wracała do domu, po długiej nieobecności.
Jej powieści mają w sobie bowiem pewien magiczny, nienazywalny element, który sprawia, że czytając je, mam wrażenie, jak gdybym otulała się ciepłym kocykiem,...

Przeczytałam daaaawno temu, ale pamiętam, że bardzo mi się podobała.

Przeczytałam daaaawno temu, ale pamiętam, że bardzo mi się podobała.

Nie podobała mi się. Sięgnęłam po tą książkę, bo lubię temat magii, magików i innych takich. Jestem z tego pokolenia które siedziało z wypiekami na twarzy w niedzielne popołudnie i oglądało kolejne wyczyny Copperfilda. I liczyłam właśnie na to, odrobinę magii. Jakiegoś polotu, w końcu temat na książkę całkiem całkiem. Dostałam typowego gniota z lat 80'. Szczerze , spokojnie można by wyciąć z 200 stron z tego 500-stronicowego molocha, powielającym w kółko te same historie - czytamy np po srylion razy o kolejnych planach kradzieży kosztowności i ich wykonaniu (bo ci magicy są przy okazji złodziejami ale takimi dobrymi niczym Robin Hood, ale że czasy inne to nie oddają WSZYSTKIEGO biednym, tylko tak 10% 😂). No i oczywiście romans w tle ale taki wiecie, harlequinowy ;) (chyba pani James też czytywała panią Roberts zanim napisała Grey'a bo i tu mamy "rozpadanie się na tysiąc kawałków" podczas orgazmu <---plagiat pani James, nie ładnie ojoj. Pani Nora lubi też używać dużo słów ostatecznych, np ZAWSZE ktoś był sprytny, NIGDY ktoś nie był grzeczy, blebleble... do tego stopnia że przy 158 stronie zaczęłam się zastanawiać, czy nie zacząć tych słów liczyć, dla zabawy, żeby sobie tym urozmaicić czytanie. Pani Roberts chyba nie wie, że cechy charakteru mogą ulec zmianie, nie są stałe niczym poranna toaleta, heloł???
No to tyle o fabule, taka wciągająca że ojej, bestseller, czytałam to cudo tylko 3 tygodnie (tu nadmienię, że czytuję książki od deski do deski, na jedno posiedzenie, ale jak jest CO CZYTAĆ). Pozdrawiam i nie polecam

Nie podobała mi się. Sięgnęłam po tą książkę, bo lubię temat magii, magików i innych takich. Jestem z tego pokolenia które siedziało z wypiekami na twarzy w niedzielne popołudnie i oglądało kolejne wyczyny Copperfilda. I liczyłam właśnie na to, odrobinę magii. Jakiegoś polotu, w końcu temat na książkę całkiem całkiem. Dostałam typowego gniota z lat 80'. Szczerze , spokojnie...

Świetnie się ją czyta, niesamowicie wciąga i niestety szybko się skończyła mimo sporych rozmiarów. Urzekł mnie świat magii i cała gama uczuć. Nie sposób nie polubić głównych bohaterów pomimo faktu, że nie działają zawsze zgodnie z prawem ;) Jest magia, kryminał, a to wszystko doprawione nutką erotyzmu - oryginalnie i ciekawie -polecam :)

Świetnie się ją czyta, niesamowicie wciąga i niestety szybko się skończyła mimo sporych rozmiarów. Urzekł mnie świat magii i cała gama uczuć. Nie sposób nie polubić głównych bohaterów pomimo faktu, że nie działają zawsze zgodnie z prawem ;) Jest magia, kryminał, a to wszystko doprawione nutką erotyzmu - oryginalnie i ciekawie -polecam :)

Bardzo polecam tę książkę. Trochę magii i cała gama uczuć. Jedna z książek w której nie możesz się doczekać co będzie dalej. Choć spodziewasz się happy endu. Łatwo i przyjemnie się czyta. Polecam

Bardzo polecam tę książkę. Trochę magii i cała gama uczuć. Jedna z książek w której nie możesz się doczekać co będzie dalej. Choć spodziewasz się happy endu. Łatwo i przyjemnie się czyta. Polecam

Przeczytałam tą książkę naście lat temu. Była to pierwsza książka Nory Roberts, którą przeczytałam. I przywiązałam się do niej emocjonalnie do dzisiaj lubię do niej wracać. Cóż z tego, że jest nieskomplikowana i niewymagająca, wywołuje uśmiech na mojej twarzy i to mi wystarcza.

Przeczytałam tą książkę naście lat temu. Była to pierwsza książka Nory Roberts, którą przeczytałam. I przywiązałam się do niej emocjonalnie do dzisiaj lubię do niej wracać. Cóż z tego, że jest nieskomplikowana i niewymagająca, wywołuje uśmiech na mojej twarzy i to mi wystarcza.

UCZCIWE ZŁUDZENIA to jedna z pierwszych i najlepszych, według mnie, książek Nory. Pamiętam, że kiedy czytałam ją po raz pierwszy parę lat temu, byłam zachwycona światem przedstawionym przez Roberts. Magia, czary, miłość, namiętność, pożądanie, adrenalina. Teraz, kiedy wróciłam do niej po prawie dziesięciu latach, mam dokładnie takie same odczucia. To świetna książka, przepadłam w niej bezgranicznie i z wielką chęcią poczytałabym o dalszych losach bohaterów.
Roberts w UCZCIWYCH ZŁUDZENIACH przedstawiła nam historię chłopca, który w wieku dwunastu lat ucieka z domu przed matką alkoholiczką i ojczymem. Przez przypadek trafia do cyrku, w którym poznaje rodzinę magików, iluzjonistów i włamywaczy. Max Nouvelle, który w postaci Luke’a dostrzega siebie z czasów dzieciństwa, postanawia pomóc chłopcu i oferuje mu pomoc. Jak łatwo się domyślić, chłopiec przyjmuje ofertę, i z czasem bardzo przywiązuje się do nowej rodziny. Pracuje, dokształca się w dziedzinach iluzji, magii i włamywaniu, zakochuje się w nieco młodszej od siebie córce Maxa, Roxanne. I kiedy wydawać by się mogło, że nic już nie zburzy szczęścia Luke’a Callahana przeszłość skutecznie dobija się do drzwi jego i Nouvellów.
Książka jest nieco skomplikowana, a nie chciałabym zdradzać Wam całej fabuły. Uważam jednak, że warto po nią sięgnąć i przeczytać, bo czy jest coś wspanialszego od magii?

UCZCIWE ZŁUDZENIA to jedna z pierwszych i najlepszych, według mnie, książek Nory. Pamiętam, że kiedy czytałam ją po raz pierwszy parę lat temu, byłam zachwycona światem przedstawionym przez Roberts. Magia, czary, miłość, namiętność, pożądanie, adrenalina. Teraz, kiedy wróciłam do niej po prawie dziesięciu latach, mam dokładnie takie same odczucia. To świetna książka,...

Niezła, aczkolwiek denerwowały mnie niektóre zachowania Luke'a. Polecam, przenosi w świat magii..

Niezła, aczkolwiek denerwowały mnie niektóre zachowania Luke'a. Polecam, przenosi w świat magii..

Książka która mnie zaskoczyła pozytywnie.
Pomimo że i tak lubię czytać książki Nory Roberts oczekiwałam jak w większości policjanta pod przykrywką, burzliwej namiętności - oczywiście jej tutaj nie brakowało. A tutaj magicy, sieroty, choroby ale i pozytywne zakończenie historii.
Czyta się szybko i lekko ja bynajmniej żałowałam jak musiałam ja odkładać.
Polecam!

Książka która mnie zaskoczyła pozytywnie.
Pomimo że i tak lubię czytać książki Nory Roberts oczekiwałam jak w większości policjanta pod przykrywką, burzliwej namiętności - oczywiście jej tutaj nie brakowało. A tutaj magicy, sieroty, choroby ale i pozytywne zakończenie historii.
Czyta się szybko i lekko ja bynajmniej żałowałam jak musiałam ja odkładać.
Polecam!

Całość to obyczajówka doprawiona magią, kryminałem i nutką erotyzmu.

Całość to obyczajówka doprawiona magią, kryminałem i nutką erotyzmu.