Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mówi się, że najlepsi mężczyźni rodzą się ze swych błędów i potem są o wiele lepsi, niż gdyby nie błądzili wcale.

Mówi się, że najlepsi mężczyźni rodzą się ze swych błędów i potem są o wiele lepsi, niż gdyby nie błądzili wcale.

Oczywiście źli kosiarze nie istnieli jedynie w przeszłości jednak zamiast „złymi" nazywano ich teraz innowacyjnymi i „myślącymi przyszłościowo".

Oczywiście źli kosiarze nie istnieli jedynie w przeszłości jednak zamiast „złymi" nazywano ich teraz innowacyjnymi i „myślącymi przyszłościo...

- Świat ma talent do nagradzania złego zachowania rozgłosem - powiedziała kosiarz Curie.

- Świat ma talent do nagradzania złego zachowania rozgłosem - powiedziała kosiarz Curie.

Ove nie przepadał za pustą gadaniną. Z czasem zrozumiał że w dzisiejszych czasach jest to poważna wada charakteru. Teraz należało umieć paplać na każdy temat z pierwszym lepszym kretynem, jaki się napatoczył w promieniu dwóch metrów, tylko dlatego, żeby było „miło".

Ove nie przepadał za pustą gadaniną. Z czasem zrozumiał że w dzisiejszych czasach jest to poważna wada charakteru. Teraz należało umieć papl...

Ona lubiła tego otyłego młodego chłopca, żona Ovego. Nosiła mu pojemniki z jedzeniem raz w tygodniu, odkąd umarła jego matka. „Żeby przynajmniej od czasu do czasu miał trochę domowego jedzenia" - tłumaczyła. Ove zwracał uwagę, że nigdy nie dostawali z powrotem pojemników, i stwierdzał, że chłopak chyba nie widzi różnicy między jedzeniem i plastikiem. Ale wtedy żona Ovego mówiła, że ma natychmiast przestać. I tak też było. Ove czeka, aż zjadacz plastikowych pojemników potoczy się dalej i zniknie z jego pola widzenia, dopiero potem wysiada z saaba. Trzy razy pociąga za klamkę. Zamyka za sobą bramę.

Ona lubiła tego otyłego młodego chłopca, żona Ovego. Nosiła mu pojemniki z jedzeniem raz w tygodniu, odkąd umarła jego matka. „Żeby przynajm...

Kochać kogoś to jak wprowadzić się do nowego domu - mawiała Sonja. - Na początku człowiek zachwyca się tym, co nowe, każdego ranka się dziwi, że to należy do niego, jakby się bał, że w każdej chwili ktoś może wpaść przez drzwi i powiedzieć, że zaszła pomyłka, że wcale nam nie przysługuje takie piękne mieszkanie. Ale z biegiem lat fasada niszczeje, tu i ówdzie drewno pęka i już kocha się ten dom nie za to, jaki jest doskonały, tylko raczej dlatego, że nie jest. Człowiek uczy się jego wszystkich kątów i zakamarków. Jak otwierać drzwi, żeby klucz nie blokował się w zamku, kiedy jest zimno na dworze. Które deski w podłodze się uginają, kiedy się po nich stąpa, i jak otwierać drzwi szafy, żeby nie skrzypiały. To właśnie to, te wszystkie małe tajemnice sprawiają, że to naprawdę jest twój dom".

Kochać kogoś to jak wprowadzić się do nowego domu - mawiała Sonja. - Na początku człowiek zachwyca się tym, co nowe, każdego ranka się dziwi...