Pierwsza połowa książki w pewnym stopniu przykuła moją uwagę i nudziłam się tylko w niewielkim stopniu. Natomiast drugą połowę w większości przekartkowałam (relacja między głównymi bohaterami jest chora, a sceny seksu za długie, nudne i wynaturzone 🤦‍♀️). Wiem już jak się kończy ta historia - książka odhaczona uff. Nie polecam, bo uważam, że jest szkodliwa.

Pierwsza połowa książki w pewnym stopniu przykuła moją uwagę i nudziłam się tylko w niewielkim stopniu. Natomiast drugą połowę w większości przekartkowałam (relacja między głównymi bohaterami jest chora, a sceny seksu za długie, nudne i wynaturzone 🤦‍♀️). Wiem już jak się kończy ta historia - książka odhaczona uff. Nie polecam, bo uważam, że jest szkodliwa.

Książka ciekawa, porusza wiele ważnych tematów typu handel ludźmi. Pomimo kilku scen seksu i tak uważam że jest świetna.

Książka ciekawa, porusza wiele ważnych tematów typu handel ludźmi. Pomimo kilku scen seksu i tak uważam że jest świetna.

Pierwsza część była mroczna, pełna napięcia i do tego ciekawa.
A w tej części zabrakło... wszystkiego.
Przez ponad połowę książki nic interesującego się w niej nie dzieje, ledwo dotarłam do końca.

Jeśli tak jak ja chcecie poznać zakończenie tej historii to przeczytajcie, ale nie nastawiajcie się na coś niezwykłego.

Pierwsza część była mroczna, pełna napięcia i do tego ciekawa.
A w tej części zabrakło... wszystkiego.
Przez ponad połowę książki nic interesującego się w niej nie dzieje, ledwo dotarłam do końca.

Jeśli tak jak ja chcecie poznać zakończenie tej historii to przeczytajcie, ale nie nastawiajcie się na coś niezwykłego.

Do pierwszej części mi się podobała, czyli była mocna i mroczna. Nie było to nic normalnego, ale dobrze napisane od tej naprawdę okrutnej strony świata.
W drugiej części już mniej mi się podobało. Główny bohater… no cóż jest jaki jest, ale zdecydowanie nie podobało mi się jak potrafiła zaakceptować fakt, że zachowywał się tak samo wobec niej, jak oprawca gdzie została porwana.

Do pierwszej części mi się podobała, czyli była mocna i mroczna. Nie było to nic normalnego, ale dobrze napisane od tej naprawdę okrutnej strony świata.
W drugiej części już mniej mi się podobało. Główny bohater… no cóż jest jaki jest, ale zdecydowanie nie podobało mi się jak potrafiła zaakceptować fakt, że zachowywał się tak samo wobec niej, jak oprawca gdzie została porwana.

Świetna książka . Nigdy nie byłam za tym żeby na książkach była kategoria wiekowa , ale powinno być wyjątki. Taki wyjątek stanowią właśnie takie książki jak ta. Zdecydowanie 18+ . Popłakałam się wiele razy . Przypomina o mojej jednej z traum która się tam znajduje ale i tak warta polecenia . Niemniej jednak osoba czytająca musi mieć dużo siły w sobie i nerwów żeby ją przeczytać . Ciągle trzyma w napięciu .

Świetna książka . Nigdy nie byłam za tym żeby na książkach była kategoria wiekowa , ale powinno być wyjątki. Taki wyjątek stanowią właśnie takie książki jak ta. Zdecydowanie 18+ . Popłakałam się wiele razy . Przypomina o mojej jednej z traum która się tam znajduje ale i tak warta polecenia . Niemniej jednak osoba czytająca musi mieć dużo siły w sobie i nerwów żeby ją...

H. D. Carlton – Hunting Adeline Recenzja

9/10

* książka przeznaczona dla dojrzałych czytelników - 18 +
* TW – wykorzystywanie seksualne, uwięzienie, brutalne sceny i ich szczegółowe opisy

„Chroniłem cię przed zranieniem, ale czasami przyjęcie bólu jest jedynym sposobem na jego przezwyciężenie.”

Obawiałam się tego tomu. Nie udało mi się uniknąć spojlerów i nie byłam pewna czy nie okaże się dla mnie zbyt ciężki. Dlatego też przed przeczytaniem dylogii sięgnęłam po wiele darków, które miały mnie przygotować do tego co mnie czeka. Czy książka okazała się zbyt ciężka? Nie. Czytałam już książki opowiadające o mroczniejszych relacjach (np. Dług Niny G. Jones) czy z opisami przemocy, które bardziej mnie zszokowały.

Nie oznacza to jednak, że książka jest lekka. Nie jest i warto mieć to na uwadze przed sięgnięciem po tę książkę.

Ten tom jest zupełnie inny od pierwszego. Pierwszy opowiada o pokręconej relacji pisarki, która uwielbia się bać i uciekać oraz o stalkerze, który ją goni i wymierza sprawiedliwość zwyrodnialcom z dark webu. Wszystko jednak dzieje się w granicach bezpieczeństwa i czytając czułam przyjemny dreszcz grozy.

W drugim tomie natomiast wszystko obraca się o 180 stopni i przez pierwszą połowę książki jesteśmy świadkiem horroru na jawie, który przeżywa Adeline. Nie ma już nic z przyjemnego, ekscytującego dreszczyku strachu. Czujemy dreszcz obrzydzenia i beznadzieję. Kobieta trafia w ręce prawdziwych potworów, handlarzy kobietami i dziećmi. Zostaje porwana i jest więziona w domu mającym przygotować przyszłe niewolnice sek*ualne do sprzedaży innym zwyrodnialcom. To przygotowywanie jest… Potworne. Jej wytchnieniem jest głos Zade’a, który przywołuje w najcięższych momentach desperacko próbując przetrwać. Te momenty łamią serce.

Zade z kolei desperacko stara się odnaleźć Adeline. Nie przebiera w środkach. Ogarnięty rozpaczą i strachem jest gotowy spalić świat by tylko odnaleźć ukochaną. Robi to w dosłowny sposób. I te sceny z kolei były miodem na moje mroczne serce kochające sprawiedliwość.

„Addie od zawsze lubiła uciekać. A już szczególnie przed prawdą.”

Autorka postawiła na rozwinięcie aspektu psychologicznego. Akcji jest mniej niż w pierwszym tomie co z jednej strony mnie zawiodło bo liczyłam na więcej krwawych scen a z drugiej strony rozumiem zabieg autorki. Nie ma też wielu scen wykorzystywania ale uważam, że zgłębienie się w to co czuje Addie podczas przebywania w domu potworów jest gorsze niż szczegółowe powtarzające się opisy aktów fizycznych. Po ciężkiej pierwszej części autorka nie rzuca nas od razu w wir akcji. Towarzyszymy Addie, która zmaga się z PTSD w stawaniu na nogi w czym pomaga jej Zade. Poznajemy jego inną, nieco łagodniejszą twarz. Wciąż jest jednak pokręcony i drzemie w nim bestia.

Nie napiszę, że czytanie tej książki sprawiło mi przyjemność ale to nie jest ten rodzaj darku, który czyta się z przyjemnością. Raczej czujemy grozę i ból bohaterów i czekamy na satysfakcję, która pojawi się gdy w końcu potwory spotka sprawiedliwość. Ja polecam – ale zapoznajcie się z TW.

H. D. Carlton – Hunting Adeline Recenzja

9/10

* książka przeznaczona dla dojrzałych czytelników - 18 +
* TW – wykorzystywanie seksualne, uwięzienie, brutalne sceny i ich szczegółowe opisy

„Chroniłem cię przed zranieniem, ale czasami przyjęcie bólu jest jedynym sposobem na jego przezwyciężenie.”

Obawiałam się tego tomu. Nie udało mi się uniknąć spojlerów i nie byłam...

Tom II opisujący dalsze losy Adeline i tajemniczego Z., który został podzielony na dwie części.
Pierwsza część była hardcorem i czytałam ją z zapartym tchem.
Jeżeli chodzi o II część to pomysł na nią był dobry, jednak za dużo tu było "miłości" Adi i Z.
Dodatkowo kilka wątków nie spełniło moich oczekiwań m.in. to jak nasi bohaterowie odpłacili się złym ludziom.
Liczyłam na coś mocniejszego, a wręcz coś bardziej brutalnego co by mnie w fotel wbiło - ale tego nie było.
.
Całość oceniam jednak na plus.
Mogę śmiało powiedzieć, że jest to moja ulubiona mroczna seria.

Tom II opisujący dalsze losy Adeline i tajemniczego Z., który został podzielony na dwie części.
Pierwsza część była hardcorem i czytałam ją z zapartym tchem.
Jeżeli chodzi o II część to pomysł na nią był dobry, jednak za dużo tu było "miłości" Adi i Z.
Dodatkowo kilka wątków nie spełniło moich oczekiwań m.in. to jak nasi bohaterowie odpłacili się złym ludziom.
Liczyłam na...

Ta część zdecydowanie lepsza od poprzedniej - głównie dlatego, że przez pierwsze strony jest niewiele Zade'a, który zdecydowanie jest najgorszą postacią w tej książce i przez te 700 stron zdążył mnie wymęczyć najbardziej ze wszystkich.

Myślę, że o romansie dość dużo świadczy to, że nie da się znieść głównego bohatera i głównego love interest. I bynajmniej nie chodzi o to, że to dark romance i Zade'owi nie jest daleko od czarnego charakteru. Jest zwyczajnie bucem z przerostem ego, który jest dosyć nieuzasadniony, bo jego czyny nie świadczą o tym, jaki jest genialny, chociaż książka nas o tym przekonuje mniej więcej co drugą stronę, podkreślając jego rzekomy intelekt.

Wątek handlu żywym towarem oraz ogólny pobyt Addie wśród handlarzy był chyba najciekawszym wątkiem w całej książce. Liczyłam, że rekonwalescencja psychiczna Addie też będzie w podobnym stopniu ciekawa, ale tu się zawiodłam. Naprawdę nie chciałam wierzyć, że będziemy tu mieli do czynienia z "leczeniem blizn psychicznych seksem", ale niestety poszło to w tę stronę, co jest najsłabszą partią w zasadzie.

Dużym problemem dla mnie jest też płaskość postaci pomniejszych "złoczyńców". Wszyscy mają te same fetysze, wszystkich podnieca i jara to samo... Ludzie są różni, nawet wśród takich osób. Szkoda, że nie zastosowano tutaj żadnej różnorodności, byłoby wiarygodniej i ciekawiej. A tak, wszyscy są podobni - nawet Zade, który również ma nagle fetysz krwi.

Sceny erotyczne ciężkostrawne. Ile można czytać o (zaraźliwym) wywracaniu się oczu białkami, rozpadach na milion kawałków, tym jaki Zade jest ogromny i że jest Bogiem...? W dodatku wykonanie złe i nie dlatego, że nie lubię mroczniejszych klimatów i klimatów dubconu/nonconu. Te sceny są po prostu jak z okropnych pornosów...

I na co wątek z Sibby? Rozumiem, że autorka jakoś chciała rozjaśnić mrok powieści komediowymi wstawkami, ale irytujące było to wykorzystanie do tego "stuknięcia" Sibby.

Na plus za to byli Jay i Rio, to jedyne postaci w książce, które da się szczerze znieść.

Jednak i tak wystawiam 5/10, bo wciąż nie było to tak złe doświadczenie, jak niektóre inne.

Ta część zdecydowanie lepsza od poprzedniej - głównie dlatego, że przez pierwsze strony jest niewiele Zade'a, który zdecydowanie jest najgorszą postacią w tej książce i przez te 700 stron zdążył mnie wymęczyć najbardziej ze wszystkich.

Myślę, że o romansie dość dużo świadczy to, że nie da się znieść głównego bohatera i głównego love interest. I bynajmniej nie chodzi o to,...

„Hunting Adeline” to druga część z cyklu „Cat and Mouse Duet”, która jest jeszcze mroczniejsza i bardziej drastyczna niż „Haunting Adeline”.

Na wstępie należy wspomnieć o liście trigger warning tej części, na której znajdują się krwawe opisy przemocy, tortur, napaści seksualnych, porwań, przemocy psychologicznej i fizycznej, handel ludźmi, grooming, PTSD i wiele innych. Także zapoznajcie się z nimi jeśli planujecie sięgnąć po tę książkę.

Ona jest Diamentem, niezwykle drogocennym, ukrywanym, ale wcale nie oszczędzanym przez los i ludzi, którzy ją porwali. Przeżywa piekło, które trudno sobie nawet wyobrazić, piekło, o którym niełatwo się czyta.

On zaś jest Łowcą, który zrobi wszystko, by jego Diament do niego wrócił. Za wszelką cenę i wbrew wszystkiemu, zrobi z życia piekło każdemu kto stanie na jego drodze, każdemu, kto śmiał tknąć jego Diament.

To jedna z tych książek, których nie potrafiłam przeczytać jednym tchem. Była zbyt trudna i brutalna, więc musiałam robić sobie przerwy w czytaniu żeby przetrawić jej treść.

Pierwsze 300 stron jest naprawdę drastyczne i trudne, tylko dla czytelnika o mocnych nerwach. Od pierwszych stron wyczuwalny jest niepokój i napięcie, które nie ustaje aż do samego zakończenia. Kolejne kilkaset stron to zemsta przeplatana ciężką traumą i próbą poradzenia sobie z nią.

Główna bohaterka została wykreowana przez autorkę na naiwną, całkowicie bezbronną i bezbarwną postać. Cała jej wyjątkowość tkwiła w wyglądzie zewnętrznym i relacji z Łowcą. Sporadycznie pojawiały się w niej przebłyski niewielkiej odwagi.

Na plus postać Sibby, zabawna, złożona, nieprzewidywalna - dosłownie. Podobał mi się również koncept Satan’s Affair, który pojawi się w książce o tym samym tytule.
Premiera „Satan’s Affair” jest przewidziana na 9 maja i stanowi odrębną historię, więc można po nią sięgnąć bez czytania wcześniej „Hunting Adeline”.

„Hunting Adeline” to druga część z cyklu „Cat and Mouse Duet”, która jest jeszcze mroczniejsza i bardziej drastyczna niż „Haunting Adeline”.

Na wstępie należy wspomnieć o liście trigger warning tej części, na której znajdują się krwawe opisy przemocy, tortur, napaści seksualnych, porwań, przemocy psychologicznej i fizycznej, handel ludźmi, grooming, PTSD i wiele innych....

Jakie to było złe. Surrealistyczne, absurdalne, dziecinnie napisane - momentami widziałam swój styl pisania z podstawówki. Jak widziałam hasła "super tajny" to ręce mi opadały i do tego te wszystkie myśli Addie z gatunku "czego ja im nie powiem i co bym im nie zrobiła". Serio? Oczywiście wszystko jak z bajki, śmiesznej bajki. Co do scen erotycznych - pomijam te z opisami gwałtu - to autorce braku wyobraźni nie można zarzucić, ale grubo popłynęła. Wiadomo, co kto lubi, ale chyba nieco jednak minęła się z realiami. Przyjaciółka Addie i cała ta supertajna, wybitna, najlepsza na świecie organizacja (nasuwa się tu szybko stwierdzenie rodem z książki, które jako przekleństwo przewijało się co drugie zdanie, jakby autorka innych nie znała) to żyją chyba tylko by stanowić satelity do wszechświata jakim jest Addie. Charakter Zade'a przeczy sam sobie, superman, który jednym palcem ratuje świat. Śmiechu warte. Niestety nie kupiło mnie to zupełnie.

Jakie to było złe. Surrealistyczne, absurdalne, dziecinnie napisane - momentami widziałam swój styl pisania z podstawówki. Jak widziałam hasła "super tajny" to ręce mi opadały i do tego te wszystkie myśli Addie z gatunku "czego ja im nie powiem i co bym im nie zrobiła". Serio? Oczywiście wszystko jak z bajki, śmiesznej bajki. Co do scen erotycznych - pomijam te z opisami...