Książka która w swojej fabule delikatnie zaskakuje zastosowanym rozwiązaniem, chociaż czasami może wydawać się dosyć przewidywalna.
Idealnie opisane odczucia, pełne sprzecznych sygnałow okazywanie sympatii i uciekanie w swój własny świat emocjonalny ze względu na lęki które paraliżują bohaterów.
Mogłoby się wydawać, że to kolejna płaczliwa romantyczna historia ale czytając dostrzega się w niej więcej głębi i emocjonalnych rozterek niż przy jakiejkolwiek innej pozycji przeznaczonej dla nastoletnich czytelników. Połączenie młodzieńczych pragnień, dziecięcych przeżyć, lęków wyniesionych z traum powstałych wskutek pobytu w sierocińcu oraz powolna walka o naprostowanie tych wszystkich patologicznych uczuć sprawia, że mimowolnie wchodzimy w świat enigmatycznego Ridleya, a jednocześnie odczuwamy empatię płynącą od Nicki. Budzi się w nas złość na niesprawiedliwość wobec dzieci, które niczemu niewinne są ofiarami dążenia do chorych urojeń dorosłych, ale jest ona zrównoważona ulgą, że są ludzie dający szansę na normalne życie tym pokrzywdzonym dzieciom.
W tej książce miesza się świat emocji, fantazji, pragnień, największych lęków i nadziei. Czytając brnie się przez strony płynnie, pomimo ich sporej liczby, książka wciąga a Erin Doom idealnie zachowała charmonie pomiędzy dialogiami, opisami emocji a także barwnymi opisami miejsc, dzięki czemu wyobrażnia doświadczonego czytelnika ma okazję na zniewalającą ucztę kreatywności.

Książka która w swojej fabule delikatnie zaskakuje zastosowanym rozwiązaniem, chociaż czasami może wydawać się dosyć przewidywalna.
Idealnie opisane odczucia, pełne sprzecznych sygnałow okazywanie sympatii i uciekanie w swój własny świat emocjonalny ze względu na lęki które paraliżują bohaterów.
Mogłoby się wydawać, że to kolejna płaczliwa romantyczna historia ale...

Sama forma książki jest przyjemnością, zdania, opisy są pięknie opisane, z dbałością i pewnym kunsztem mimo kilku zabawnych porównań, które stosuje autorka.
Odnośnie fabuły autorka zdecydowanie ma tendencję do powtórzeń w fabule, co niepotrzebnie wydłuża powieść nic do niej nie wnosząc, zmienia się kilka szczegółów. Historia jest bardziej nastawiona na wyobrażenie jej sobie niż na utożsamianie się z nią z jednego prostego powodu, główny bohater jest skrajnie toksycznym narcyzem, bohaterka z kolei jest skrajnie zahukana, bojaźliwa oraz.. specyficzna. Pół książki narzeka na manipulację Rigela względem otoczenia, jak łatwo jest mu osiągnąć swoje cele, ale kiedy okazuje się, że on ją kocha i z tego powodu krzywdzi nagle ona również w jednym momencie się w nim zakochuje i robi wszystko, żeby zbliżyć go do siebie. Cóż, można było inaczej pokierować historią, w połączeniu z pięknym stylem autorki mogło powstać cudo, a powstała lekko tandetna historia o toksyku i jego ofierze. Przesada zastosowana w tej książce przypomina mi nieco "jeźdźca miedzianego", który również był sztucznie podkręcany na potrzeby fabuły, która nie stawała się przez to lepsza.

Sama forma książki jest przyjemnością, zdania, opisy są pięknie opisane, z dbałością i pewnym kunsztem mimo kilku zabawnych porównań, które stosuje autorka.
Odnośnie fabuły autorka zdecydowanie ma tendencję do powtórzeń w fabule, co niepotrzebnie wydłuża powieść nic do niej nie wnosząc, zmienia się kilka szczegółów. Historia jest bardziej nastawiona na wyobrażenie jej sobie...

Genialna opowieść o ciężkich początkach, miłości, przyjaźni oraz o wielu sekretach.

Genialna opowieść o ciężkich początkach, miłości, przyjaźni oraz o wielu sekretach.

Ta historia nie do końca mnie przekonała . Nie była zła ale też nie była dobra. Może i faktycznie był moment gdzie się wzruszyłam, ale to by było na tyle . Mialam do niej większe oczekiwania .

Ta historia nie do końca mnie przekonała . Nie była zła ale też nie była dobra. Może i faktycznie był moment gdzie się wzruszyłam, ale to by było na tyle . Mialam do niej większe oczekiwania .

Ta książka wzbudziła we mnie wiele sprzecznych emocji. Niby kumam założenia, ale nie zgadzam się z takimi zachowaniami u kobiet. I nie chcę, żeby popularyzowano przekonanie, że " moja miłość go zmieni, uleczy, uszczęśliwi". Bzdura, czy współczesne dziewczyny dalej w to wierza? Nie wiem, nie wiem niee
6 za język i głębie postaci.

Ta książka wzbudziła we mnie wiele sprzecznych emocji. Niby kumam założenia, ale nie zgadzam się z takimi zachowaniami u kobiet. I nie chcę, żeby popularyzowano przekonanie, że " moja miłość go zmieni, uleczy, uszczęśliwi". Bzdura, czy współczesne dziewczyny dalej w to wierza? Nie wiem, nie wiem niee
6 za język i głębie postaci.

Jedyna książka na której plakalam(pozdro)

Jedyna książka na której plakalam(pozdro)

Super książka.

Super książka.

Umówmy się - to książka kierowana do odbiorcy z grupy young adults i pasuje do swojej kategorii. Każdy, kto szukał czegoś innego, nie powinien mieć pretensji.
Młode dziewczęta marzą o bad boy'ach i łudzą się, że można ich zmienić. Czy ta książka jest szkodliwa? Czy pogłębia niezdrową fascynację i naiwną wiarę w niemożliwe? Nie wiem. Być może.
W prawdziwym życiu bad boy pozostanie bad boy'em, co dziewczęta zrozumieją, gdy dorosną i popełnią wystarczającą ilość błędów. W prawdziwym życiu antagonista taki jak Rigel zniszczy protagonistkę taką jak Nika, uwikła ją w toksyczną, przemocową relację i dobrze będzie, jeśli Nika pewnego dnia otrząsnie się, wyląduje na terapii i uwolni się od niego po wielu, wielu latach. Ale w książce jest dużo nawiązań do bajek i ona sama jest bajką, więc jedyna terapia, jaka ma w niej miejsce, to ta związana z traumą wywołaną przeżyciami w domu dziecka.
Co zaliczyłabym na plus? To dobrze zbudowana historia, z ciekawie i przekonująco zarysowanymi bohaterami. Wiadomo, dlaczego są jacy są, kupuję ich kreacje. Autorka napisała książkę poetyckim językiem, który dodaje tej opowieści głębi i dramatyzmu. Wiadomo - są fragmenty bardzo dobre, są i bardzo złe, ale całość wyszła ładnie.
Zarwałam nad Rzeźbiarzem pół nocy. Przypuszczam, że gdybym miała jakieś 30 lat mniej, byłabym zachwycona. Czy jednak podsunęłabym tę książkę mojej nastoletniej córce? Zdecydowanie nie - niech kocha tylko dobrych chłopców.

Umówmy się - to książka kierowana do odbiorcy z grupy young adults i pasuje do swojej kategorii. Każdy, kto szukał czegoś innego, nie powinien mieć pretensji.
Młode dziewczęta marzą o bad boy'ach i łudzą się, że można ich zmienić. Czy ta książka jest szkodliwa? Czy pogłębia niezdrową fascynację i naiwną wiarę w niemożliwe? Nie wiem. Być może.
W prawdziwym życiu bad boy...

Oddanie, miłość... tak blisko a zarazem tak daleko.. piękna o pełna pasji

Oddanie, miłość... tak blisko a zarazem tak daleko.. piękna o pełna pasji

Przez film byłam źle nastawiona i być może bardziej krytyczna niż jakbym go nie widziała wcześniej. Suma sumarum, przyzwoicie się bawiłam. Jednak gdy zaczynam analizować poszczególne składowe to robi się gorzej;
Można ją spokojnie o 200 stron skrócić, wycinając powtarzane do znudzenia uwagi Nicki o boskiej urodzie Rigiela i jego pociągającej mroczności
Poetyckość jest tym co odróżnia tą książkę od innych o bardzo podobnej tematyce a nawet fabule (sprawiła, iż odniosłam wrażenie że czytam coś nieco lepszego od wyświechtanych romansów dla nastolatków). Jednocześnie ten dramatyczno - nostalgiczny styl zaczyna w końcu męczyć, zaczęłam przewracać oczami, a to nie wpłynęło dobrze na moją ostateczną ocenę.
Nie będzie odkryciem jak powiem, że historia jest naiwna (pięciolatek zakochał się w pięciolatce od pierwszego wejrzenia i to już tak nie odwołanie, oboje mają traumy z dzieciństwa i tylko w sobie nawzajem odnajdują pociesznie i spokój ehh)
Na plus relacja Nicki i mamy adopcyjnej, fajnie, że ten wątek nie został porzuconyj zaraz po przyjeździe do nowego domu, na rzecz rozwoju romansu naszych gołąbeczków.

Przez film byłam źle nastawiona i być może bardziej krytyczna niż jakbym go nie widziała wcześniej. Suma sumarum, przyzwoicie się bawiłam. Jednak gdy zaczynam analizować poszczególne składowe to robi się gorzej;
Można ją spokojnie o 200 stron skrócić, wycinając powtarzane do znudzenia uwagi Nicki o boskiej urodzie Rigiela i jego pociągającej mroczności
Poetyckość jest tym...