Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy tom serii „Pewnego lata” to z pozoru lekka książka, idealne na letnie dni. I choć taka właśnie jest to ma w sobie coś więcej. Autorce rewelacyjnie udało się pokazać uczucia bohaterów. Wszystkie emocji, które odczuwali, przeżywałam razem z nimi. Przeplatający się cza akcji tylko sprawiał, że były jeszcze bardziej intensywne.

Absolutnie uwielbiam głównych bohaterów. Nawet jeśli czasami miałam ochotę ich udusić. Juliet i Luke doskonale do siebie pasowali, choć ich relacji z pewnością daleko było do ideału. Często na własne życzenie. Oboje mieli silne charaktery i byli bardzo charyzmatyczni. Juliet wiele razy zrobiła na mnie wrażenie tym z iloma okropnymi rzeczami sobie poradziła, a Luke tym jak zawsze stał po jej stronie nawet jeśli ona nie zdawała sobie z tego sprawy. Za to czarnym charakterem tej historii był dla mnie Danny. Jak ja go nie cierpiałam. Naprawdę dawno żadna postać nie wywołał we mnie aż tak negatywnych emocji jak on.

Fabuła książki została bardzo ciekawie poprowadzona, podobało mi się to, że akcja nie toczyła się zbyt szybko i była rozciągnięta na sporej przestrzeni czasowej. Według mnie nadawało to tylko realizmu tej historii. „Lato, kiedy cię poznałam” trafiło u mnie na pierwsze miejsce książek Elizabeth O’Roark, choć wszystkie tytuły autorki, które do tej pory czytałam mi się podobały. Nie mogę się doczekać kolejnych tomów tej serii!

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Papierowe Serca

Pierwszy tom serii „Pewnego lata” to z pozoru lekka książka, idealne na letnie dni. I choć taka właśnie jest to ma w sobie coś więcej. Autorce rewelacyjnie udało się pokazać uczucia bohaterów. Wszystkie emocji, które odczuwali, przeżywałam razem z nimi. Przeplatający się cza akcji tylko sp...

Rozwiń

Zwiń

„Klątwa Czarnoboga” to książka, która ma według mnie trochę niewykorzystany potencjał. Nie do końca wiem jak ją ocenić. Nie chcę być wobec niej zbyt krytyczna, bo to jednak nie jest rodzaj historii, który często czytam. Sięgnęłam po nią, bo chciałam spróbować czegoś trochę innego i wyjść poza moją czytelniczą strefę komfortu, a wyjątkowo zaciekawił mnie tu motyw słowiańskich mitów. I właśnie ten wątek bardzo mi się tu spodobał. Został ciekawie rozbudowany i poprowadzony. Na pewno będę chciała przeczytać więcej książek, w których występuje.
Z drugiej strony nie byłam do końca przekonana do stylu książki, a zwłaszcza do narracji trzecioosobowej. Nie przepadam za nią, o ile w niektórych książkach jest mi obojętna i nie wpływa negatywnie na mój odbiór tak tu się z nią niestety nie polubiłam. Zdecydowanie wolałabym przeczytać tę historię w narracji pierwszoosobowej, myślę, że wtedy lepiej by mi się ją czytało. Raziło mnie trochę to, jak przedstawieni zostali bohaterowie, według mnie momentami nieadekwatnie do wieku. Miałam też wrażenie, że dialogi były zbyt sztuczne. Podczas czytania nie mogłam sobie wyobrazić wydźwięku niektórych wypowiedzi na żywo. Przez to miałam problem, żeby się wczuć w tą książkę. Nie wywołała we mnie też niestety żadnych emocji, a to jest dla mnie ważny aspekt przy ocenie.
Styl pisania to kwestia gustu, więc jeśli lubicie nadprzyrodzone wątki słowiańskie to myślę, że warto dać tej książce szansę i samemu przekonać się czy do Was trafi.

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Initium

„Klątwa Czarnoboga” to książka, która ma według mnie trochę niewykorzystany potencjał. Nie do końca wiem jak ją ocenić. Nie chcę być wobec niej zbyt krytyczna, bo to jednak nie jest rodzaj historii, który często czytam. Sięgnęłam po nią, bo chciałam spróbować czegoś trochę innego i wyjść p...

Rozwiń

Zwiń

„Mara Dyer” to niesamowita historia, wywarła na mnie ogromne wrażenie. Gdybym miała podsumować ją jednym słowem, byłoby nim - uzależniająca. Po przeczytaniu dwóch tomów już wiem, że trafi do moich ulubieńców roku. Nie mogę się doczekać aż poznał finał tej historii, bo zakończenie „Przemiany” wbiło mnie w fotel. Nie jestem w stanie przestać o nim myśleć.
Suspens w tych książkach jest na kompletnie innym poziomie. Wszystkie emocje, niepewność, którą się czuje podczas czytania jest niesamowita. Trudno to opisać, po prostu trzeba przeczytać te książki, żeby to zrozumieć. Było wiele momentów, w których potwornie się stresowałam i bałam się czytać dalej, ale jednocześnie nie mogłam odłożyć książki na bok.
Bohaterowie zostali świetnie wykreowani. Było wiele postaci, które bardzo polubiłam, ale to Noah Shaw skradł moje serce. Był absolutnie idealny.
Fabuła została świetnie poprowadzona, a styl pisania autorki też trafił w mój gust czytelniczy. Udało jej się namieszać czytelnikowi w głowie, do tego stopnia, że samemu się nie wie co jest prawdą, a co halucynacją. Na dodatek zaczyna się doszukiwać we wszystkim różnych podstępów i dopisywać szalone teorie.
Zarówno „Tajemnica” jak i „Przemiana” niesamowicie mi się spodobały. Zostawiły po sobie chaos, ale w dobrym znaczeniu. Bardzo się cieszę, że po nie sięgnęłam i ogromnie je polecam!

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem StoryLight

„Mara Dyer” to niesamowita historia, wywarła na mnie ogromne wrażenie. Gdybym miała podsumować ją jednym słowem, byłoby nim - uzależniająca. Po przeczytaniu dwóch tomów już wiem, że trafi do moich ulubieńców roku. Nie mogę się doczekać aż poznał finał tej historii, bo zakończenie „Przemian...

Rozwiń

Zwiń

„Czterech ojców River Conway” to urocza młodzieżówka. Ma w sobie lekkość i ciepło, co sprawia, że bardzo przyjemnie się ją czyta. Styl pisania autorki i kreacja bohaterów też są udane.
River została porzucana przez matkę, ale trafiła pod opiekę ojca i jego trzech przyjaciół. To oni ją wychowali i pełnią ważne role w jej życiu. Teraz, kiedy dziewczyna dorasta pojawiają się przed nimi nowe wyzwania.
Książka łączy między innymi motywy young adult, enemies to lovers, he falls first i found family. To połączenie okazało się naprawdę trafione. Do tego dochodzą ciekawe wątki, z których najbardziej podobały mi się dwa. Ten dotyczący rodziny River, dynamika między nią i jej opiekunami, to jak świetnie się uzupełniali, i o siebie troszczyli. Drugi wątek, który niesamowicie mi si podobał to relacja River i Russella. Była tak słodka, że mimowolnie wywoływała uśmiech. Nie sposób było oprzeć się urokowi pierwszej miłości. Książka skończyła się w taki sposób, że od razu ma się ochotę sięgnąć po kolejny tom, żeby przekonać się co wydarzy się dalej. Totalnie nie przewidziałam takiego zwrotu akcji, miałam zupełnie inne przypuszczenia.
„Czterech ojców River Conway” to bardzo fajna książka, nie tylko dla nastolatków. Miło spędziłam z nią czas i nie mogę się doczekać kontynuacji.

„Czterech ojców River Conway” to urocza młodzieżówka. Ma w sobie lekkość i ciepło, co sprawia, że bardzo przyjemnie się ją czyta. Styl pisania autorki i kreacja bohaterów też są udane.
River została porzucana przez matkę, ale trafiła pod opiekę ojca i jego trzech przyjaciół. To oni ją wych...

Rozwiń

Zwiń

„Spotkasz mnie nad jeziorem” to niesamowita historia z absolutnie cudownymi bohaterami i wyjątkowym klimatem. Pióro autorki jest lekkie, a książkę czyta się bardzo przyjemnie. Mocno wciąga, przez cały czas, od samego początku aż do końca trzyma uwagę. Nie ma ani jednego momentu, który nie byłby interesujący.
Fabuła jest bardzo ciekawa, a przeplatanie się czasu akcji tylko wzmacnia napięcie. Oba wątki są równie interesujące, na dodatek zmieniają się w takich momentach, że ma się ochotę czytać oba na raz.
Fern i Will trafili do grona moich ulubionych głównych bohaterów. Niesamowicie ich polubiłam, podczas czytania miałam wręcz wrażenie jakbym ich znała. Nie tylko oni zostali świetnie wykreowani, pojawiło się też kilka rewelacyjnych postaci drugoplanowych.
„Spotkasz mnie nad jeziorem” to książka, która ma w sobie to coś. Wzrusza, wywołuje uśmiech i łzy. Jestem pewna, że na długo zapadnie mi w pamięć i jeszcze nie jeden raz do niej wrócę. Bardzo polecam, naprawdę warto ją przeczytać.

„Spotkasz mnie nad jeziorem” to niesamowita historia z absolutnie cudownymi bohaterami i wyjątkowym klimatem. Pióro autorki jest lekkie, a książkę czyta się bardzo przyjemnie. Mocno wciąga, przez cały czas, od samego początku aż do końca trzyma uwagę. Nie ma ani jednego momentu, który nie ...

Rozwiń

Zwiń

Historia Piper i Lucasa zaczęła się idealnie - przyjaciele z dzieciństwa, którzy obdarzyli się uczuciem. Wtedy doszło do tragedii, a ich świat się zawalił.
„Zasady gry” to urocza i zabawna historia. Nie brakuje w niej też smutnych, wzruszających sytuacji, a dopełnieniem są pikantne momenty między głównymi bohaterami. Styl pisania autorki przypadł mi do gustu, udało jej się dobrze wszystko wyważyć. Można było przeżywać emocje bohaterów, ale nie były one przesadnie dołujące, dzięki czemu udało się zachować lekkość.
Relacja Piper i Lucasa była intensywna. Urocza i słodka a jednocześnie pełna chemii i napięcia. Tworzyli idealną parę. Od samego początku obdarzyłam ich sympatią, to właśnie tacy bohaterowie, którzy potrafią skraść serce.
Na plus dla mnie był też ciekawie poprowadzony wątek sportowy. Motyw hokeja występował regularnie na przestrzeni całej książki i ta konsekwencja świetnie uzupełniła całą historię.
Bardzo miło spędziłam z tą książką czas, będę ją dobrze wspominać i dzięki niej na pewno sięgnę po kolejne książki autorki.

Historia Piper i Lucasa zaczęła się idealnie - przyjaciele z dzieciństwa, którzy obdarzyli się uczuciem. Wtedy doszło do tragedii, a ich świat się zawalił.
„Zasady gry” to urocza i zabawna historia. Nie brakuje w niej też smutnych, wzruszających sytuacji, a dopełnieniem są pikantne momenty...

Rozwiń

Zwiń

Violet znalazła się w trudnej sytuacji. Desperacko potrzebuje pieniędzy na pokrycie leczenia młodszego brata. Za zdobycie ich przyjdzie jej słono zapłacić.
„Aukcja” to pikantny romans z motywami hale-love, małżeństwa z rozsądku i drugiej szansy. Jest to lekka i niewymagająca historia. Książka miała spory potencjał, zaciekawiła mnie gdy tylko przeczytałam jej opis. Niestety samo wykonanie nie zrobiło na mnie aż takiego wrażenia, na jakie liczyłam. Miałam problem z głównymi bohaterami. Odbierałam ich jako wyjątkowo niedojrzałych, ich zachowanie nie było według mnie adekwatne do wieku, zwłaszcza w aspekcie ich związku. Nie można za to odmówić im chemii i uczucia, które między nimi było. Z drugiej strony w książce pojawiło się kilka świetnych postaci drugoplanowych, które podciągnęły moją ocenę co do kreacji bohaterów.
Fabuła była przyjemna. Przewidywalna, ale podobało mi się jak toczyła się akcja. Historia mogłaby być co prawda odrobinę dłuższa i bardziej rozbudowana.
„Aukcja” to książka, z którą całkiem miło spędziłam z czas, ale raczej nie zostanie w mojej pamięci na dłużej.

Violet znalazła się w trudnej sytuacji. Desperacko potrzebuje pieniędzy na pokrycie leczenia młodszego brata. Za zdobycie ich przyjdzie jej słono zapłacić.
„Aukcja” to pikantny romans z motywami hale-love, małżeństwa z rozsądku i drugiej szansy. Jest to lekka i niewymagająca historia. Ksią...

Rozwiń

Zwiń

„Trafiony, zatopiony” to wciągająca komedia romantyczna. Jest idealna na poprawę nastroju.
Można w niej znaleźć motywy Small Town, Friends To Lovers, Slow Burn i Forced Proximity. To połączenie wraz z humorem tej historii i świetnymi bohaterami okazało się strzałem w dziesiątkę. Świetnie bawiłam się przy tej historii.
Największym atutem była według mnie relacja między głównymi bohaterami. Idealnie do siebie pasowali i bardzo dobrze się uzupełniali. Nie było w niej żadnych niepotrzebnych, na siłę kreowanych dramatów. Bardzo polubiłam Hannah, miała świetny charakter i w wielu sytuacjach pokazywała dojrzałość. Fox był równie cudowny, od początku można było się domyślić jego uczuć. Łatka podrywacza, która do niego przylgnęła ani trochę nie pasowała do jego romantycznego serca.
Fabuła była ciekawa, nic mnie w niej nie zaskoczyło, ale ani trochę mi to nie przeszkadzało.
Styl pisania autorki też był w porządku, co prawda wolałabym narrację pierwszoosobową, a tu mamy trzecioosobową. Tym razem nie jest to dla mnie minus, bo nie odbierało mi to przyjemności z czytania.
Szybko pochłonęłam tę historię i miło spędziłam z nią czas. Na pewno sięgnę po kolejne książki autorki. „Trafiony, zatopiony” to idealny comford read. Bardzo polecam!

„Trafiony, zatopiony” to wciągająca komedia romantyczna. Jest idealna na poprawę nastroju.
Można w niej znaleźć motywy Small Town, Friends To Lovers, Slow Burn i Forced Proximity. To połączenie wraz z humorem tej historii i świetnymi bohaterami okazało się strzałem w dziesiątkę. Świetnie b...

Rozwiń

Zwiń

„Predator” to druga książka RuNyx, po którą sięgnęłam i tak samo jak „Gothikana”, bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Jest to pierwszy tom serii „Dark Verse”, wprowadzający czytelnika w niebezpieczny i brutalny świat mafii.
Autorce udało się stworzyć niepowtarzalny klimat. Odnosiłam wrażenie, że stworzony przez nią świat trochę różni się od tych w klasycznych romansach mafijnych. Ta historia pod pewnymi względami jest łagodniejsza, zwłaszcza patrząc na otoczenie Morany i to ile miała swobody. Podobało mi się, że była silną postacią i sama o sobie decydowała. Nie zabrakło jednak też brutalności, którą wnosił Tristan.
Relacja tej pary była wyjątkowo burzliwa, niechęć między nimi przeplatała się z niechcianym przyciąganiem co powodowało mieszankę wybuchową.
Sam wątek mafijny został ciekawie prowadzony i całkiem nieźle rozbudowany, choć oczekiwałam od niego jeszcze czegoś więcej. Po pierwszych rozdziałach liczyłam na trochę więcej szczegółów i akcji. Mam nadzieję, że w drugim tomie te brakujące elementy zostaną nadrobione.
Styl pisania autorki lubię i choć nie przepadam za narracją trzecioosobową to w książkach Runyx mi ona nie przeszkadza.
Nie mogę się już doczekać kontynuacji historii Morany i Tristana. Jestem też bardzo ciekawa trzeciego tomu, w którym głównymi bohaterami będą Dante i Amara.

„Predator” to druga książka RuNyx, po którą sięgnęłam i tak samo jak „Gothikana”, bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Jest to pierwszy tom serii „Dark Verse”, wprowadzający czytelnika w niebezpieczny i brutalny świat mafii.
Autorce udało się stworzyć niepowtarzalny klimat. Odnosiłam wrażeni...

Rozwiń

Zwiń

„Drop Dead Queen” to drugi tom serii Uniwersytet Corium i bezpośrednia kontynuacja „King Of Corium”.
Zastanawiałam się jak ocenić tę książką, zwłaszcza w porównaniu z poprzednią częścią, bo wypadła inaczej. Nie powiedziałabym, że gorzej, po prostu miałam inne odczucia podczas czytania.
Według mnie „Drop Dead Queen” ma naprawdę mocny początek i zakończenie. Te części książki zostały bardzo dobrze napisane, akcja świetnie poprowadzona, a zachowanie bohaterów było na poziomie. Miałam jednak pewien problem ze środkiem. Niestety odnosiłam wrażenie, że tam fabuła była dość powtarzalna. Wiele sytuacji było do siebie podobnych, wydawało mi się, że już coś takiego czytałam w tej historii. Tak jakby główni bohaterowie zataczali koło i od nowa powtarzał się schemat. W pewnym momencie pojawił się nowy wątek, który na szczęście trochę urozmaicił fabułę.
Drugim mankamentem tej historii był dla mnie Quinton, a właściwie jego zachowanie w środkowej części książki. Byłam zawiedziona, że po tym jak pokazał charakter w pierwszych rozdziałach, później zaczął zachowywał się dziecinnie, był łatwowierny i podatny na manipulacje. Nie przypominał tej silnej i brutalnej postaci, którą miał być.
Na szczęście zakończenie bardzo poprawiło tę książkę, było zaskakujące i sprawiło, że mam ogromną ochotę sięgnąć po kolejny tom. Trzeba też oddać tej historii to, że pomimo pewnej schematyczności jest naprawdę wciągająca i nie chce się odkładać jej na bok. Przeczytałam ją w zaledwie jeden wieczór, a teraz czekam na trzeci tom, bo jest to historia, która potrafi utrzymać uwagę czytelnika.

„Drop Dead Queen” to drugi tom serii Uniwersytet Corium i bezpośrednia kontynuacja „King Of Corium”.
Zastanawiałam się jak ocenić tę książką, zwłaszcza w porównaniu z poprzednią częścią, bo wypadła inaczej. Nie powiedziałabym, że gorzej, po prostu miałam inne odczucia podczas czytania.
Wed...

Rozwiń

Zwiń