Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubimy, kiedy powieści młodzieżowe poruszają trudne tematy w takim sposób, że z ich lektury można wynieść jakąś naukę czy wsparcie. Naszym zdaniem takie młodzieżówki powinny być najbardziej promowane i życzylibyśmy sobie, aby po takie właśnie młodzież sięgała najchętniej. Do takich zaliczyć możemy książkę “Chłopak, który okradał domy. I dziewczyna, która skradła jego serce” C.G. Drews.

Głównymi bohaterami są Sam i Avery, bracia, którym życie dało już mocno w kość, mimo że są tylko nastolatkami. Rodzice ich porzucili, a ciotka, niezadowolona z konieczności utrzymywania bratanków, robi wszystko, by zmienić ich życie w piekło. Ostatecznie chłopaki lądują na ulicy i opracowują metodę włamywania się do pustych domów, w których pomieszkują na czas nieobecności ich właścicieli. W ten sposób poszukują namiastki prawdziwego domu, ryzykując zdrowie i życie. Dodatkowo starszy z braci ma autyzm, przez co doświadcza jeszcze więcej trudnych sytuacji. Gdy pewnego dnia na Sama natykają się właściciele zajmowanego przez niego domu, życie braci zacznie się zmieniać.

Książka napisana jest w dość schematyczny sposób, nie ma tu więc zaskoczenia narracyjnego. Jednak podejście do tematu bezdomności nastolatków, porzucenia przez rodzinę i neuroróżnorodności jest tutaj znakomite. Autorka przedstawia nastolatków w bardzo naturalny sposób, zna dobrze problemy, z jakimi się zmagają, mimo że w tej książce praktycznie wszyscy nastoletni bohaterowie mierzą się z wieloma trudnymi sytuacjami życiowymi, przez co ich dorastanie zostało mocno przyspieszone. Bohaterowie nie są idealni, są po prostu ludźmi, mają swoje wady i zalety, a rodzina, w której niespodziewanie ląduje Sam, również jest po prostu prawdziwa - nieidealna, głośna i kłótliwa, ale kochająca się, wspierająca i ludzka. Znakomicie również przedstawiona jest kwestia autyzmu Avery’ego i to, jak rozumieć autystyków i ich zachowania.

Książka z pewnością do polecenia młodzieży, która z ciekawej fabuły na pewno wyniesie coś więcej.

Lubimy, kiedy powieści młodzieżowe poruszają trudne tematy w takim sposób, że z ich lektury można wynieść jakąś naukę czy wsparcie. Naszym zdaniem takie młodzieżówki powinny być najbardziej promowane i życzylibyśmy sobie, aby po takie właśnie młodzież sięgała najchętniej. Do takich zaliczy...

Rozwiń

Zwiń

“Evergreen” Devina Greenlee to przepiękne romantasy MLM, które wciągnie Was od pierwszych stron, a dodatkowe wątki owiane tajemnicą przytrzymają w napięciu do samego końca.

Quill, 17-letnia męska driada, przez całe swoje życie żyje w zamknięciu pod kloszem matki, której pomaga w prowadzeniu kwiaciarni i opiece nad magicznym ogrodem. Jako pierwszy w rodzinie nie posiada nadprzyrodzonych zdolności. Jego nudne życie zmienia się w momencie, gdy do mieszkania obok wprowadza się jego rówieśnik Liam. Dość zadziorny i irytująco przystojny chłopak namawia Quilla do postawienia się matce i odkrywa przed nim zewnętrzny świat. Ten nie wie jednak, że w pobliżu czai się coś złego…

To jest romantasy, jakie chcemy czytać! Mamy nieskomplikowaną fabułę, która opiera się na relacji dwóchi młodych chłopaków i ich wspólnym odkrywaniu swoich emocji i uczuć, tajemniczy wątek zagrożenia życia wprowadzający niepokój i atmosferę ciągłego poszukiwania rozwiązania zagadki, a także przecudowny świat roślin i magicznych rytuałów, który dodaje fantastyczne elementy w powieści, ale również pozwala na bliskość z naturą i zwraca uwagę na problemy XXI wieku. Liam to zapalony uczestnik internetowego życia, podczas gdy Quill nie posiada nawet podstawowego konta na portalu społecznościowym (dobrze, że wie, co to telefon!). Obaj chłopcy, pokazując sobie nawzajem swoje światy, przedstawiają pozytywne i negatywne strony każdego z nich.

Wisienką na torcie są nienachalne opisy zbliżeń nastolatków, momentami lekko sprośne żarty oraz duża dawka emocjonalnego rollercoastera!

“Evergreen” to przyjemna i lekka lektura na wakacyjne wieczory i słoneczne poranki. Na pewno miło spędzicie czas, odkrywając relację Quilla i Liama kawałek po kawałku.

“Evergreen” Devina Greenlee to przepiękne romantasy MLM, które wciągnie Was od pierwszych stron, a dodatkowe wątki owiane tajemnicą przytrzymają w napięciu do samego końca.

Quill, 17-letnia męska driada, przez całe swoje życie żyje w zamknięciu pod kloszem matki, której pomaga w prowadze...

Rozwiń

Zwiń

Jeśli powieści graficzne to coś dla Was, to tym razem przychodzimy z bardzo poruszającą, bezlitosną, a jednocześnie pokrzepiającą historią, która kompletnie zszarga Wam nerwy, a mowa tu o “Sheets” Brenny Thummler. 😊

Marjorie Glatt nie jest zwykłą trzynastolatką. Oprócz problemów w szkole i braku akceptacji ze strony rówieśników, musi także prowadzić rodzinny biznes. Kiedy w jej życiu zabrakło matki, a ojciec podupadł przez to psychicznie, dziewczyna zmuszona jest zająć się rodzinną pralnią. Wszystko idzie jednak nie tak, kiedy tajemniczy biznesman zaczyna sabotować jej pracę, aby przejąć lokal, na dodatek pralnia zdaje się być nawiedzona. 😮

Dawno żaden komiks aż tak bardzo nas nie poruszył. Nie mamy tutaj cukierkowego życia czy radosnych scen przyjaźni. Strona za stroną doświadczamy razem z Marjorie ataków z każdej strony, a z każdym kolejnym wydarzeniem na barki dziewczyny spada coraz więcej. Ta na przekór losu nie poddaje się jednak tak łatwo i do ostatnich sił stara się spinać swoje życie najlepiej, jak potrafi. Kiedy jej nadzieja na lepsze jutro zostaje ostatecznie utracona, na ratunek przychodzi Wendell, tajemniczy duch. Mimo dobrych chęci nie wszystko jednak idzie tak, jak być powinno. 🫣

Jeśli myślisz, że życie mocno daje Ci w kość, a wszystko zdaje się być przeciwko Tobie, to “Sheets” pozwoli Ci na lepsze zrozumienie swoich problemów, a także da nadzieję, której czasami już brakuje. ❤️

Jeśli powieści graficzne to coś dla Was, to tym razem przychodzimy z bardzo poruszającą, bezlitosną, a jednocześnie pokrzepiającą historią, która kompletnie zszarga Wam nerwy, a mowa tu o “Sheets” Brenny Thummler. 😊

Marjorie Glatt nie jest zwykłą trzynastolatką. Oprócz problemów w szkole ...

Rozwiń

Zwiń

Książka określona jako “katalońskie Downton Abbey” to “Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Książka powstała na początku lat 70., tak więc polscy czytelnicy na wydanie w rodzimym języku musieli czekać ponad 50 lat, a dziś cieszyć się nim możemy dzięki Wydawnictwu Marginesy oraz genialnej pracy tłumaczki, Anny Sawickiej, która tłumaczyła z języka katalońskiego.

Odniesienie do Downton Abbey jest tu oczywiście nieprzypadkowe. Kto zna ten wspaniały serial, ten bez problemu dostrzeże podobieństwa między obiema historiami. “Rozbite lustro” opowiada historię kilku pokoleń, a rozpoczyna się pod koniec XIX wieku. Oś powieści stanowi osoba Teresy Goday, której losy śledzimy od jej młodości. Teresa wychodzi bogato za mąż, wkrótce zostaje zamożną wdową i ponownie bierze ślub, wzmacniając tym samym swoją pozycję wśród elit Barcelony. Młode małżeństwo kupuje przepiękną willę, otoczoną kolorowymi kwiatami i osłoniętą drzewem wawrzynu. W tym pięknych okolicznościach będziemy śledzili losy kolejnych pokoleń domowników i służby.

Książka napisana jest w formie sfabularyzowanej kroniki rodzinnej. Zawiera dość krótkie rozdziały sporządzone w opisowy, nienacechowany sposób, bez dialogizowania wydarzeń. Piękny język, którym napisana jest książka, znakomicie oddaje niesamowity klimat, bądź co bądź, dość egzotycznej dla nas Katalonii, zwłaszcza że niewiele jest książek, których akcja dzieje się w tym regionie w XIX wieku. Dla Kamila była to idealna lektura, bo tego typu powieści są czymś, w czym zdecydowanie się zaczytuje. Skomplikowane koneksje rodzinne i nie tylko mogą spowodować pewne problemy z odbiorem, ale jeśli ktoś jest fanem nie tylko Downton Abbey, lecz także na przykład “Stu lat samotności” Marqueza, to ta książka z pewnością wpisze się w jego gusta, zwłaszcza że również i tutaj mamy elementy realizmu magicznego.

Na końcu książki znajduje się dość obszerne posłowie autorki, która opowiada w nim proces pisania powieści: jakie towarzyszyły jej przy tym emocje i skąd wziął się pomysł, a także odnosi się do innych swoich tekstów.

Książka określona jako “katalońskie Downton Abbey” to “Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Książka powstała na początku lat 70., tak więc polscy czytelnicy na wydanie w rodzimym języku musieli czekać ponad 50 lat, a dziś cieszyć się nim możemy dzięki Wydawnictwu Marginesy oraz genialnej pracy ...

Rozwiń

Zwiń

Jeśli na rynku brakuje Wam powieści z medycznymi motywami, to Danuta Psuty przychodzi na ratunek z jej debiutancką powieścią “Ludzie bez dusz”, balansującą na granicy fantastyki, science fiction oraz… powieści historycznej! 🤩

Elena, kapłanka specjalizująca się w uzdrawianiu, podczas jednej ze swoich wizyt u pacjenta trafia na człowieka bez duszy, którego objawy choroby mocno przypominają Carską Zarazę - chorobę, która powinna zniknąć wraz z pojawieniem się Wybrańców Bogini, najważniejszych postaci według jedynej słusznej religii. Gdy Elena postanawia sprawdzić, jak mogło dojść do takiego zarażenia, i szuka pomocy wśród najbliższych, jej mentorka znika, a ona sama zaczyna wpadać w kłopoty. Na jej drodze pojawia się jednak tajemniczy lekarz, który oferuje pomoc w rozwiązaniu zagadki. 🔥

Nie zdradzając zbyt wiele, cieszy nas połączenie w książce motywów medycznych z wątkami religijnymi. Mamy tutaj różne obozy, wiele ukrytych prawd i próby utrzymania władzy w ryzach. Jak wszyscy dobrze wiemy, najlepiej rządzi się w kraju, w którym społeczeństwo jest odpowiednio omamione bądź zaślepione dążeniem do odgórnie ustalonych celów i wyznaczonych standardów. Nie inaczej jest i tutaj, a więc kiedy pojawia się jednostka dążąca do obalenia ustanowionego ładu, osoby u władzy zrobią wszystko, aby tajemnice nie zostały odkryte. 🫣

Trzeba również powiedzieć, że powieść stawia na kobiety - to one mogą sprawować władzę, zajmować najwyższe stanowiska oraz parać się najbardziej intratnymi pracami, kiedy to mężczyźni odstawieni są na boczny tor. To dość niecodzienny zabieg, ale zwracający uwagę na zaburzone parytety, jakie możemy odnajdywać również w dzisiejszym świecie. 💪

“Ludzie bez dusz” to bardzo dobrze wykreowany świat, w którym nauka miesza się z religią i fanatyzmem, a resztę pozwolimy Wam odkryć samemu. 😊

Jeśli na rynku brakuje Wam powieści z medycznymi motywami, to Danuta Psuty przychodzi na ratunek z jej debiutancką powieścią “Ludzie bez dusz”, balansującą na granicy fantastyki, science fiction oraz… powieści historycznej! 🤩

Elena, kapłanka specjalizująca się w uzdrawianiu, podczas jedne...

Rozwiń

Zwiń

“Billy Summers”, czyli ostatnia premiera Stephena Kinga, to książka inna niż wszystkie. I mimo że fani powieści grozy i horrorów nie znajdą tu typowych dla autora motywów, a zwolennicy książek fantasy również obejdą się smakiem, to powieść ta promowana jako thriller sensacyjny jest czymś nietuzinkowym. Dlaczego? 🤔

Na pierwszy rzut oka fabuła wydaje się dość sztampowa. Mamy snajpera, który po wielu akcjach w Iraku i prywatnych zleceniach, zanim pójdzie na zasłużoną emeryturę, podejmuje się ostatniego w swoim życiu zadania wyeliminowania konkretnej jednostki. Aby dokonać tego w jak najbardziej sekretny sposób, Billy przeprowadza się na kilka miesięcy w pobliże miejsca planowanego zamachu, aby wtopić się w tłum i przygotować do strzału ostatecznego. By czas w nowym apartamencie upłynął mu sprawnie, postanawia napisać autobiografię… ✒️

I tu zaczyna się wszystko dziać. Poprzez słowa przelewane przez Billy’ego na papier przechodzimy przez wszystkie możliwe emocje: od gniewu i złości, przez troskę i zainteresowanie, a na współczuciu kończąc. Główny bohater stawia nas w sytuacji, w której musimy zdecydować, jak cienka jest linia między dobrem a złem oraz czy naprawdę tak łatwo jest zaklasyfikować kogoś do konkretnej kategorii po jego czynach. No bo czy jeśli z@bljemy kogoś w obronie własnej, to jesteśmy automatycznie złymi ludźmi? A jeśli zrobimy to w obronie naszych bliskich, bądź też nawet kogoś nieznajomego? A co w przypadku, gdy ktoś z@blł w swoim życiu już kilkadziesiąt osób, to czy taka osoba zasługuje automatycznie na $mlerć, czy może jednak ma szansę na odkupienie? ✨️

“Billy Summers” to powieść sensacyjna, ale też i psychologiczna. Stawia nam pytania, na które nie ma poprawnej odpowiedzi. Będziecie przy tej książce płakać, będziecie się śmiać, a czasem i krzywić się z obrzydzenia, ale to właśnie te emocje powinny przekonać Was do tego, żeby sięgnąć po tę książkę. 🔥

“Billy Summers”, czyli ostatnia premiera Stephena Kinga, to książka inna niż wszystkie. I mimo że fani powieści grozy i horrorów nie znajdą tu typowych dla autora motywów, a zwolennicy książek fantasy również obejdą się smakiem, to powieść ta promowana jako thriller sensacyjny jest czymś n...

Rozwiń

Zwiń

Jeśli szukacie czegoś lekkiego i przyjemnego, przy czym miło spędzicie czas, pośmiejecie się, ale i może momentami wzruszycie, to “Nie tak miało być” Amy Lei będzie idealnym wyborem. 😊

Wyobraźcie sobie taką sytuację: macie 17 lat, dekorujecie salę na najważniejszy bal w Waszym dotychczasowym życiu. Wszystko idzie super. Nagle, kiedy wieszacie dekoracje, będąc na wysokości, potykacie się i spadacie wprost na najbardziej znienawidzonego przez Was chłopaka. Co gorsze, oboje tracicie przytomność i… budzicie się 13 lat później, razem w łóżku i na dodatek za chwilę macie wziąć ślub! Co teraz, jak odzyskać utracone lata?

Jeśli motyw przewodni Was nie przekonał, to dodamy, że Charlotte i J.T. są przesympatyczni, a ich nienawiść do siebie jest bardziej słodka i urocza niż stricte negatywna. Na dodatek wspólne rozwiązywanie zagadki doprowadzi do wielu śmiesznych sytuacji, ale też pomoże zrozumieć lepiej siebie, swoje życie, a także pozmieniać priorytety. Naprawa zniszczonych rodzinnych relacji czy odbudowanie przyjaźni okażą się dużo ważniejsze…

“Nie tak miało być” jest zabawną i pouczającą historią godną poznania, na pewno miło spędzicie z nią czas.

Jeśli szukacie czegoś lekkiego i przyjemnego, przy czym miło spędzicie czas, pośmiejecie się, ale i może momentami wzruszycie, to “Nie tak miało być” Amy Lei będzie idealnym wyborem. 😊

Wyobraźcie sobie taką sytuację: macie 17 lat, dekorujecie salę na najważniejszy bal w Waszym dotychczaso...

Rozwiń

Zwiń

Literatura włoska ma w sobie to coś, co nas do niej przyciąga: jakiś swój niepowtarzalny klimat i doskonały sposób opisywania ludzkich emocji i natury człowieka. Dlatego właśnie powieść “I zadrżała noc” Nadii Terranovy musiała znaleźć na naszym TBR. 😊

Powieść opiera się na wydarzeniach historycznych, a konkretnie na ogromnym trzęsieniu ziemi, którego epicentrum znajdowało się pod wodami Cieśniny Mesyńskiej, między Sycylią a włoskim regionem Kalabria. Wstrząsy i wywołane przez nie fale tsunami doszczętnie zniszczyły miasta Mesyna i Reggio Calabria, w których rozgrywa się akcja powieści. Skutki kataklizmu oglądamy oczami dwojga bohaterów: jedenastoletniego chłopca, Nicoli, oraz młodej dziewczyny, która tego właśnie dnia planowała rozpocząć nowe życie. Oboje próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości, walczyć z głodem i pragnieniem, szukać schronienia, słowem: po prostu przetrwać.

Książka wciąga od samego początku, kiedy poznajemy życie Nicoli sprzed tragedii. Gdy dowiedzieliśmy się, w jaki sposób rodzice chronili go przed porwaniem przez diabła, zmroziło nas. Okazuje się, że trzęsienie ziemi było dla niego niejako wybawieniem. Tak samo, jeśli chodzi o Barbarę, która ucieka przed aranżowanym małżeństwem. Oboje z nich łączy pewna tragiczna sytuacja, która spaja ich razem i naznacza już na zawsze.

To prawdziwa literatura piękna, w której autorka w poetycki sposób opisuje nie tylko samą katastrofę, lecz także to, co dzieje się wokół niej oraz w samych ludziach, którzy ją przeżyli. Charakteru książce nadaje fakt, że samo trzęsienie ziemi rzeczywiście miało miejsce, dlatego coś, co wydaje się nam niewyobrażalne, nagle urzeczywistnia się i budzi ogromne emocje. Terranova do swojej opowieści wprowadza sporo elementów mistycyzmu, który stanowi przeciwwagę do tak przyziemnych (nomen omen) aspektów jak głód, śmierć, ludzka okrutność. Jednym z takich elementów są figury z kart Tarota, które rozpoczynają każdy z rozdziałów, nadając każdemu z nich symbolikę zawartą w karcie i łącząc ją z historią. Niezwykle ciekawa lektura.❤️

Literatura włoska ma w sobie to coś, co nas do niej przyciąga: jakiś swój niepowtarzalny klimat i doskonały sposób opisywania ludzkich emocji i natury człowieka. Dlatego właśnie powieść “I zadrżała noc” Nadii Terranovy musiała znaleźć na naszym TBR. 😊

Powieść opiera się na wydarzeniach hi...

Rozwiń

Zwiń

Dziś przychodzimy do Was z chyba najbardziej znanym przedstawicielem klasycznej literatury amerykańskiej, czyli Ernestem Hemingwayem i ostatnim napisanym przez niego dziełem: “Wyspy na Golfsztromie”. 😊

Powieści i opowiadania Hemingwaya nie należą do najłatwiejszych, a ich interpretacja nie zawsze przychodzi nam łatwo. Jego język często jest też dość opisowy i rozwlekły, a każdą scenę przeżywamy przez kilka, kilkanaście, a czasem i kilkadziesiąt stron. Mimo wszystko warto chociaż raz pozwolić sobie na doświadczenie jego literatury, żeby móc zatracić się w kunszcie i artyzmie, jakie coraz rzadziej spotyka się w obecnych czasach.

“Wyspy na Golfsztromie”, mimo iż opisują przygody Thomasa Hudsona, to tak naprawdę są powieścią autobiograficzną samego Ernesta. Całość podzielona jest na 3 części - życie na wyspie i odwiedziny jego synów, przeżywanie żałoby w Hawanie w czasach II Wojny Światowej oraz dni spędzone na morzu w poszukiwaniu niemieckich statków. Każda z nich pokazuje nam inny obraz głównego bohatera, którego przepełniają kolejno uczucia radości, smutku i zapomnienia.

Hemingway w powieści skupia się głównie na męskich bohaterach, pomijając rolę kobiet w jego życiu, a gloryfikując płeć męską. W wielu przypadkach natknąć się wręcz możemy na jego prawdopodobne skłonności hom0sek$ualne i bliskie relacje z mężczyznami. Przedstawia on także rytualne wejście nastolatka w dorosłość czy ukazuje traktowanie osób czarnoskórych w tamtych czasach.

My w zeszłym roku, będąc na Kubie, mieliśmy okazję odwiedzić dom Hemingwaya pod Hawaną i inne ważne dla niego miejsca, dlatego gdy na kolejnych stronach nasz bohater wybiera się do baru Floridita na drinka o nazwie daiquiri czy przemierza ulice Hawany, snując opowieści o wyspie Cayo Frances, nasze wyjazdowe wspomnienia powróciły. 🤗

Jeśli zatem nie boicie się spotkania z klasyczną literaturą amerykańską, to “Wyspy na Golfsztromie” Ernesta Hemingwaya (w tym pięknym wydaniu!) sprawdzą się idealnie. 🤩

Dziś przychodzimy do Was z chyba najbardziej znanym przedstawicielem klasycznej literatury amerykańskiej, czyli Ernestem Hemingwayem i ostatnim napisanym przez niego dziełem: “Wyspy na Golfsztromie”. 😊

Powieści i opowiadania Hemingwaya nie należą do najłatwiejszych, a ich interpretacja ni...

Rozwiń

Zwiń

Gdy zobaczyliśmy zapowiedź “Nie wszyscy chłopcy są niebiescy”, wiedzieliśmy, że choćby z racji naszych zainteresowań i przynależności do społeczności queer, powinniśmy tę książkę przeczytać. Spodziewaliśmy się jednak, że może to być trudna lektura, stanowiąca manifest osoby, która w swoim życiu doświadczała dyskryminacji nie tylko z powodu bycia osobą queer, lecz także jednocześnie ze względu na kolor skóry i przynależność do Czarnej społeczności w “białym” stanie.

George M. Johnson urodziło i wychowało się w New Jersey, gdzie spędziło, wbrew pozorom, szczęśliwe dzieciństwo w dużej, wspierającej i kochającej się rodzinie. Choć od samego początku spotykało się z nietolerancją wśród rówieśników ze względu na swoje wyraźnie “zniewieściałe” (nie lubimy tego słowa…) zachowanie i zainteresowanie “typowo dziewczęcymi” zabawami, to mogło liczyć na (czasem ciche) wsparcie rodziny i miłość bliskich, a przede wszystkim ukochanej Babuni. Jak wskazuje tytuł, Johnson rozprawia się z tradycyjnym podziałem na to, co typowo męskie i kobiece - podziałem, któremu my osobiście mocno się przeciwstawiamy i promujemy swobodę w doborze ulubionych aktywności czy rzeczy, bez względu na to, jak postrzegane to jest w tradycyjnym ujęciu. Kolor niebieski jest tu symbolem, za którym oczywiście kryje się dużo więcej.

Johnson w swoich wspomnieniach podkreśla to, jak ogromną rolę odgrywa edukacja sek$ualna, której brak lub okrojona forma pozbawia wielu młodych ludzi możliwości zrozumienia własnej psychiki i własnego ciała. Coś tak oczywistego niestety nadal pozostaje nieoczywiste dla ogromu ludzi, z naszymi rządzącymi na czele. Trzeba jednak podkreślić, że książka nie jest dojmująca. Jej celem jest przede wszystkim pomoc młodym ludziom, głównie queer, w odnalezieniu siebie oraz zapełnienie braków w edukacji sek$ualnej czy wsparciu rodziny. Jest to naprawdę wartościowa i pomocna lektura, napisana w przystępny, nienachalny, wyrozumiały i uczciwy sposób.

Nie możemy nie odnieść się jednak do kwestii tłumaczenia, o którym wiele już na bookstagramie powiedziano. Tłumacz nie używa zaimków, którymi posługuje się osoba autorska. Nie używa również feminatywów, a słowo “sorority”, tłumaczy jako “bractwo”, przez co na przykład zdanie: “Członkowie bractwa byli ubrani na czerwono-biało, a twarze dziewcząt były przesłonięte maskami.” brzmi po prostu pokracznie (podpowiedź: “członkowie bractwa” i “dziewczęta” to tutaj te same osoby ;)). Nie jesteśmy zwolennikami pastwienia się nad przekładem, ale mamy ogromny żal do wydawnictwa o to, że nie dobrało tłumacza do rodzaju tekstu (z tego co wiemy tłumacz tej książki jak dotąd zajmował się jedynie przekładem książek informatycznych, a z literaturą queer nie miał dotąd do czynienia), a do samego tłumacza o całkowity brak researchu (ufamy, że właśnie to stanowi źródło problemu, nie zaś celowe działanie). Podsumowując - bardzo dobra książka, kiepskie tłumaczenie.

Gdy zobaczyliśmy zapowiedź “Nie wszyscy chłopcy są niebiescy”, wiedzieliśmy, że choćby z racji naszych zainteresowań i przynależności do społeczności queer, powinniśmy tę książkę przeczytać. Spodziewaliśmy się jednak, że może to być trudna lektura, stanowiąca manifest osoby, która w swoim ...

Rozwiń

Zwiń