Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno nie czułam takiego niepokoju podczas czytania, jak przy tej książce. Mocna rzecz, bazująca na poczuciu lęku, bezsilności, strachu, poczuciu winy i wszystkich tych odczuciach, które pozwalają na manipulacje, zmiany myślenia i indoktrynację.

Biuro detektywistyczne Cormorana Strike’a i Robin Ellacott dostaje zlecenie podjęcia próby wyciągnięcia Willa z Powszechnego Kościoła Humanitarnego (PKH), po tym, jak zawiodły wszelkie próby kontaktu ze strony rodziny. PKH okazuje się zamkniętą społecznością z osobnymi regułami panującymi we wspólnocie, a Robin postanawia tam przeniknąć i dowiedzieć się więcej o wyznawcach Prorokini Zabranej przez Morze.

Niepokojący temat, fanatyzm, pranie mózgu, kontrola, zabójstwa, dużo pieniędzy, prorocy, przywódcy, wyznawcy to tylko początek historii, który przeplatany jest innymi sprawami prowadzonymi przez biuro i prywatnymi odniesieniami dotyczącymi Cormorana i Robin.

Książka kończy się tak, że to powinno być zakazane, albo od razu powinno się mieć dostęp do kolejnego tomu. A że każdy następny tom jest coraz lepszy, to uprzejmie proszę panią J.K.Rowling oraz wydawców o przyspieszenie 😁

Dawno nie czułam takiego niepokoju podczas czytania, jak przy tej książce. Mocna rzecz, bazująca na poczuciu lęku, bezsilności, strachu, poczuciu winy i wszystkich tych odczuciach, które pozwalają na manipulacje, zmiany myślenia i indoktrynację.

Biuro detektywistyczne Cormorana Strike’a i Robin Ellacott dostaje zlecenie podjęcia próby wyciągnięcia Willa z Powszechnego...

Tak się zdarzyło, że przesłuchałam audio, bo raz, że coraz bardziej lubię twórczość Magdaleny Kubasiewicz, a dwa, że książkę czyta Filip Kosior. Wystarczyło włączyć i ... no wpadłam w wir wydarzeń, wiecie, to taka teleportacja, że jesteś w domu, pod ciepłym kocykiem, a tak naprawdę trafiasz gdzieś w jesienne i chłodne Bieszczady, gdzie grupa studentów Wydziału Magicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego pod kierunkiem nauczyciela ma do zaliczenia rok... no i nagle...

Nie ma tak, ja nie spoileruję :) Powiem tylko, że książka to trzy obszerne opowiadania i cieszę się, że nie są krótkie, cieszę się też z tego, że zahaczają o czas magicznej nauki, której mi tu i tak zdecydowanie za mało (!). Jest czasem śmiesznie, czasem strasznie, są zagadki, zaklęcia, dawne tajemnice, demony, magia luster, artefakty, czarownice Gór Świętokrzyskich, iluzje, żywioły, czarownicy, magia ognia i nie tylko. Całość jest niby lekka, bo się bardzo dobrze słucha, ale np. magia bojowa to już cięższy kaliber. A sporo się dzieje i to tak, że przesłuchałam wszystko jednym ciągiem.

Te trzy, zamknięte historie są wstępem do trylogii. Cudownie, będzie więcej magii!

No i muszę jeszcze wspomnieć Filipa Kosiora, co ten człowiek wyprawia w głosem, to głowa mała i jeśli ktokolwiek przekonuje mnie coraz bardziej do audiobooków - to właśnie on, mimo, że ja tak bardzo lubię czytać sama. Ale to, jak lektor modulował głos, że oprócz prowadzonego dialogu, widać było charakter człowieka i jego postawę, to już jest mistrzowskie.

Insta: @naila.czyta

Tak się zdarzyło, że przesłuchałam audio, bo raz, że coraz bardziej lubię twórczość Magdaleny Kubasiewicz, a dwa, że książkę czyta Filip Kosior. Wystarczyło włączyć i ... no wpadłam w wir wydarzeń, wiecie, to taka teleportacja, że jesteś w domu, pod ciepłym kocykiem, a tak naprawdę trafiasz gdzieś w jesienne i chłodne Bieszczady, gdzie grupa studentów Wydziału Magicznego...

To bardzo emocjonalne opowieści o miłości, niektóre niby typowe, lecz niezwykłe, a wszystkie pełne takiego naładowania, że niejeden raz się wzruszyłam. Jest coś niesamowitego w tym, jak bardzo uczucia potrafią przetrwać nawet kilkadziesiąt lat i jakby nie było tego czasu pomiędzy rozłąką, a momentem zupełnie niespodziewanego spotkania, gdy ciało już nie takie jak kiedyś, a na głowie siwe włosy.

To prawdziwe, dojrzałe historie o uczuciach i ludziach, którzy chcą tymi uczuciami się nasycić, bo mają świadomość, że trochę jednak czas goni. Jednym się udaje na dłużej, drugim to nie jest dane. Ale przecież nie o długość chodzi, a o to, by poczuć się szczęśliwym, nawet jeśli tylko na krótko.

To historie prawdziwe, spisywane przez autorkę przez kilka ostatnich lat. Bardzo wzruszające, ciepłe i dające nadzieję, że w miłości wiek nie ma żadnego znaczenia, a uczucia mogą być równie silne jak te, sprzed wielu lat.

Na insta: @naila.czyta

To bardzo emocjonalne opowieści o miłości, niektóre niby typowe, lecz niezwykłe, a wszystkie pełne takiego naładowania, że niejeden raz się wzruszyłam. Jest coś niesamowitego w tym, jak bardzo uczucia potrafią przetrwać nawet kilkadziesiąt lat i jakby nie było tego czasu pomiędzy rozłąką, a momentem zupełnie niespodziewanego spotkania, gdy ciało już nie takie jak kiedyś, a...