Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mocna 7. To bardzo udana kontynuacja Operacji Rafael, wciągająca i pasjonująca do samego końca. A przecież tego oczekujemy od książek sensacyjno-szpiegowskich. Autorzy sprawnie i raczej bezkolizyjnie poruszają się w tematyce i specyfice działalności służb specjalnych, są przygotowani z podłożem historycznym i międzynarodowym. Ciekawie skrojone postaci z trafnym uchwyceniem elementów mentalności różnych narodowości, fajne połączenie wątków fabuły z czasów wojny, z lat 60. i współczesności, co nie zawsze udawało się innym autorom. Od razu sięgam po trzeci, finalny tom tej trylogii.

Mocna 7. To bardzo udana kontynuacja Operacji Rafael, wciągająca i pasjonująca do samego końca. A przecież tego oczekujemy od książek sensacyjno-szpiegowskich. Autorzy sprawnie i raczej bezkolizyjnie poruszają się w tematyce i specyfice działalności służb specjalnych, są przygotowani z pod...

Rozwiń

Zwiń

Przyznam, że trochę mam kłopot z tym "Wilkiem". Książka jednocześnie podobała mi się i nie podobała. Wiem jak to brzmi, ale nie da się inaczej. To jest prequel i biorę to pod uwagę przy ocenie ale do rzeczy. Bardzo ciekawe, wyraziste i różnorodne postaci, dobry pomysł na fabułę, zwroty akcji i zmyłki - to plusy. Minusy? Styl. Momentami pokrętny, momentami niejasny i nieuporządkowany a nawet lekko chaotyczny. Wygląda to tak jakby autorowi zależało na napisaniu tej części 0,5 ale brakło mu czasu na dopracowanie. Dam mu jednak szansę w części nr 1... Zatem ta nota 7 lekko na wyrost.

Przyznam, że trochę mam kłopot z tym "Wilkiem". Książka jednocześnie podobała mi się i nie podobała. Wiem jak to brzmi, ale nie da się inaczej. To jest prequel i biorę to pod uwagę przy ocenie ale do rzeczy. Bardzo ciekawe, wyraziste i różnorodne postaci, dobry pomysł na fabułę, ...

Rozwiń

Zwiń

"Krótkie pożegnanie" to nie jest klasyczny kryminał, ale dostarcza i emocji i refleksji. Choć zbrodnie miały miejsce w przeszłości, ich wyjaśnienie realizuje się współcześnie i nie odbywa się typowo poprzez policyjne śledztwo. Są konkretne postaci, różne charaktery i motywacje i pytanie dlaczego. Akcja toczy się spokojnie, momentami wydaje się, nawet że sennie. Ale podobny styl spotykamy w innych książkach autora.

"Krótkie pożegnanie" to nie jest klasyczny kryminał, ale dostarcza i emocji i refleksji. Choć zbrodnie miały miejsce w przeszłości, ich wyjaśnienie realizuje się współcześnie i nie odbywa się typowo poprzez policyjne śledztwo. Są konkretne postaci, różne charaktery i motywacje i...

Rozwiń

Zwiń

Kolejna dobra książka Katarzyny Wolwowicz. Tym razem intryga z wątkiem międzynarodowym, bardzo ciekawie uknuta i poprowadzona. Są zbrodnie, ich przyczyny i skutki, są psychologiczne zakamarki ludzkiej natury, są ludzkie słabości a wszystko prowadzi do finału. Finału, który być może zapowiada kontynuację. Na koniec jednak wrzucę kamyczek do ogródka autorki ale i wydawcy - znów napotkałem kilka błędów. Jeździmy na motocyklu a nie na motorze, a jeżeli dwóch facetów wysiada z auta to raczej obaj a nie oboje. Niby drobiazgi, ale jednak o język warto dbać. A książkę polecam bo warto przeczytać.

Kolejna dobra książka Katarzyny Wolwowicz. Tym razem intryga z wątkiem międzynarodowym, bardzo ciekawie uknuta i poprowadzona. Są zbrodnie, ich przyczyny i skutki, są psychologiczne zakamarki ludzkiej natury, są ludzkie słabości a wszystko prowadzi do finału. Finału, który być może zapowia...

Rozwiń

Zwiń