Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo przekonywałam się do tej powieści i chyba koniec końców przekonać się nie mogłam. Została mi ona polecona i możliwe, że miałam wobec niej zbyt wysokie oczekiwania. Od początku historia kreśli się dosyć tendencyjnie, co mnie osobiście drażni. Czytelnik od pierwszych stron wie, w którą stronę pójdzie fabuła i wiele pomylić się nie może. Między bohaterami jest moim zdaniem dziwna chemia, a przynajmniej do mnie ona nie przemawia. Ja wiem, że to powieść, ale jednak lubię, jak narracja kreślona jest przy użyciu w miarę realistycznych scenariuszy. Tutaj wiele faktów mi zgrzyta, historia jest zbyt "niemożliwa", by czytelnik mógł się w niej zatracić. Dodatkowo główny bohater męski jest nieprzyjemnie gburowaty. Tak, taka miała być ta postać, ale wypowiedzi Knoxa czyta się z niesmakiem. Niekiedy myślałam, że może jest to nawet wina tłumaczenia, ale nie miałam kiedy tego sprawdzić. Poza tym warto mieć na uwadze, że książka zawiera w sobie dosyć obrazowe wątki erotyczne, gdyby ktoś się zastanawiał, czy powieść będzie się nadawać dla nastolatek. Generalnie przeczytać można, ale sama historia jak i zakończenie, pozostawiają wiele do życzenia.

Długo przekonywałam się do tej powieści i chyba koniec końców przekonać się nie mogłam. Została mi ona polecona i możliwe, że miałam wobec niej zbyt wysokie oczekiwania. Od początku historia kreśli się dosyć tendencyjnie, co mnie osobiście drażni. Czytelnik od pierwszych stron wie, w którą...

Rozwiń

Zwiń

Z czystym sumieniem mogę polecić "Pozytywną dyscyplinę" rodzicom i opiekunom dzieci. Książka przedstawia metodę, która oparta jest na szacunku do dziecka, nie odbierając mu jednocześnie miłości i akceptacji. Jest w niej wiele zasad, które polecam sobie gdzieś spisać i stopniowo zacząć wdrażać. Plusem są pytania do czytelnika na koniec każdego rozdziału, pomagające lepiej skupić się na treści i ewentualnie wrócić do lektury, gdy na owe pytania odpowiedzieć się jeszcze nie umie. Autorka zmierzą się z problemem regulacji emocji, kar, konsekwencji i nagród, a także proponuje ciekawe podejście do tzw. spotkań rodzinnych, włączających w decyzyjność i szukanie rozwiązań problemów nawet małe dzieci.

Z czystym sumieniem mogę polecić "Pozytywną dyscyplinę" rodzicom i opiekunom dzieci. Książka przedstawia metodę, która oparta jest na szacunku do dziecka, nie odbierając mu jednocześnie miłości i akceptacji. Jest w niej wiele zasad, które polecam sobie gdzieś spisać i stopniowo z...

Rozwiń

Zwiń

Było to moje trzecie podejście do tego autora po przeczytaniu "Oskara i Pani Róży" oraz "Człowieka, który widział więcej". Nie ukrywam, że opis książki wydał mi się bardzo interesujący i rzeczywiście, przez długi początek dwutorowa fabuła rozwijała się ciekawie. Nie udało mi się jednak pozostać w skupieniu do końca powieści, gdyż rozwój wydarzeń zdawał się wlec w nieskończoność, a główny bohater drażnił. Być może nie był to mój czas na tę pozycję, dam za jakiś czas Schmittowi kolejną szansę.

Było to moje trzecie podejście do tego autora po przeczytaniu "Oskara i Pani Róży" oraz "Człowieka, który widział więcej". Nie ukrywam, że opis książki wydał mi się bardzo interesujący i rzeczywiście, przez długi początek dwutorowa fabuła rozwijała się ciekawie. Nie uda...

Rozwiń

Zwiń

Jest to jedna z najbardziej polecanych dla rodziców książek dotyczących małych dzieci. Może nie nastolatków, jednak wierzę, że wcześnie implementując zasady, o których mówi pani Agnieszka Stein, wiedzę tę możemy przełożyć także na starsze dzieci. Prawdopodobnie dla osób, które miały już styczność z rodzicielstwem bliskości, będzie tu dużo informacji, które gdzieś już się wcześniej pojawiły, natomiast wiedza często utrwalana, zostaje w głowie na dłużej. Pani Agnieszka bardzo przystępnie opowiada o tym, jak relacja z dzieckiem może wyglądać i przyznam, że bardzo różni się to od tego, co nam wpajano lata temu. Niekiedy z opisów autorki można wywnioskować, że jest aż idyllicznie ;-) W książce znaleźć można wiele przykładów zdań, jakich warto używać w stronę dziecka, a dodatkowy plus dla autorki za ćwiczenie na końcu książki przedstawiające częste trudne sytuacje dla rodzica. Czytając książkę "Dziecko z bliska" polecam robić sobie notatki, aby móc do nich w przyszłości wracać.

Jest to jedna z najbardziej polecanych dla rodziców książek dotyczących małych dzieci. Może nie nastolatków, jednak wierzę, że wcześnie implementując zasady, o których mówi pani Agnieszka Stein, wiedzę tę możemy przełożyć także na starsze dzieci. Prawdopodobnie dla osób, które miały już s...

Rozwiń

Zwiń