Przedstawiam doskonały kryminał pt. "Równanie" autorstwa Krzysztofa Domińskiego.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Agrafka

Lubicie kryminały, których akcja toczy się w małym miasteczku?

"Oddawałem się pracy często ponad wszelkie normy czasowe, ale dzięki temu nie byłem zmuszony walczyć z własnymi myślami w domu czy z obcymi, wieczornymi drogami w centrum miasta."

W małym miasteczku położonym pod Nowym Jorkiem Red Bank dochodzi do zabójstw. Każde z nich jest brutalnym spektaklem pełnym mrocznych zagadek i symboli. Agent FBI Andrew Donaldson zatrudnia do ich rozwiązania doktora nauk psychologicznych James'a Cartera, który ma stworzyć profil psychologiczny zabójcy. James zmaga się ze swoją przeszłością i własnymi lękami. Doktor jest po rozwodzie, ma 17 letnią córkę Ann, która jest dla niego wszystkim, ale ich relacja nie jest dobra...

Doktor Carter i agent Donaldson rozpoczynają grę z mordercą... Czy uda im się go powstrzymać przed następnymi zabójstwami? Czy działa sam?

"Tylko, że czasu oszukać się nie da. Niezależnie od tego jak bardzo próbujemy wmawiać sobie, że"jeszcze tylko na chwilę". Wszystko kiedyś się skończy. Czasami szybciej niż zdążymy to docenić. Potem już zostaje tylko nostalgia, wspomnienia, chwile zadumy i ta odarta z szat nadzieja , której desperacko pożądamy, że może to jeszcze kiedyś wróci. Ale nic nie jest dane nam dwa razy. I nigdy nie będzie dwóch takich samych zachodów słońca."

Kim okaże się morderca? Czy będzie to mechanik samochodowy, lokalny pastor, a może artysta matematyk? Czy może to być ktoś zupełnie inny, ale bardzo dobrze przygotowany? Co jest motywem zabójstw? Czy morderca działa na podstawie wzoru matematycznego? A może działa na podstawie okultyzmu i symboli religijnych? Jaki będzie finał?

"Równanie" to dynamiczny kryminał, z mnóstwem trupów, brutalności czyli posiada wszystkie cechy, którzy fani kryminałów cenią najbardziej. Wraz z głównym bohaterem zagłębiamy się w mroczne zakamarki ludzkiej natury i psychiki, ruszamy w ciemną drogę decyzji podejmowanych przez naszego bohatera książki, by móc rozwiązać zagadkę morderstw. Jakie mogą być motywy zbrodni doskonalej, co popycha mordercę w stronę zabijania. Czy depresja maniakalna wywołana brakiem perspektyw i monotonią życia może być ku temu powodem, by móc chcieć zabić? Autor Krzysztof Domiński doskonale myli tropy wprowadzając zamęt w umyśle czytelnika, z pytaniem w głowie kto jest potencjalnym mordercą? Moim zdaniem jest to znakomity debiut autora Krzysztofa Domińskiego. Ten kryminał czyta się intensywnie nie pozwala nam na oderwanie się od książki, trzyma nas w szachu do ostatniej stronicy. Wszystkim fanom kryminałów gorąco polecam ten tytuł.

Przedstawiam doskonały kryminał pt. "Równanie" autorstwa Krzysztofa Domińskiego.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Agrafka

Lubicie kryminały, których akcja toczy się w małym miasteczku?

"Oddawałem się pracy często ponad wszelkie normy czasowe, ale dzięki temu nie byłem zmuszony walczyć z własnymi myślami w domu czy z obcymi, wieczornymi drogami w centrum miasta."

W...

Przychodzę do Was z książką o iście matematycznym tytule „Równanie” spod pióra Krzysztofa Domińskiego. Jest to kryminalny debiut, którego objętość raczej zaliczyłabym do książek w kategorii „do przeczytania w przerwie między podwieczorkiem a kolacją”

Byłam wielce ciekawa czy na niespełna dwustu stronach da się wystarczająco przedstawić zbrodnie - w przypadku tej książki serię zbrodni - głównego bohatera i jego życie, śledztwo, zagłębienie się w psychologiczny portret sprawcy, jego motywy i jeszcze to wszystko rozwiązać.

Książka udowadnia, że się da! Choć czuję pewien niedosyt właśnie ze względu na to, że wszystko musiało się zmieścić na tych dwustu stronach. Tak naprawdę nie było czasu na to by spokojnie skupić się na tym co jest zawartością książki - mamy zbrodnie w małym miasteczku niedaleko Nowego Jorku, po chwili druga, szybką konsultację z naszym głównym bohaterem, który z zawodu jest psychologiem i to on ma stworzyć portret potencjalnego seryjnego mordercy. Zatem razem z nim znajdujemy się w owym miasteczku, bardzo szybko podążamy za śladami i wskazówkami, które mogą być kluczem do rozwiązania tego równania i do tego by zapobiec kolejnym morderstwom. W międzyczasie dostajemy historię życia Cartera. Istny wzór na pęd!

To wcale nie znaczy, że książka mi się nie podobała - bo podobała. Kierunek w jakim poszedł autor zaciekawił mnie właśnie przez to matematyczne podejście. Daję minusa za to, że od razu pomyślałam o kluczowym wzorze z książki, ale plus za to, że wyjaśnienie tego było satysfakcjonujące, nawet odrobinę zabawne. Byłoby idealnie gdyby każda składowa tej książki miała więcej czasu „dla siebie”, by móc w tej sprawie zatracić się tak jak musiałby to zrobić śledczy lub psycholog w prawdziwym życiu. Dobrze by było również móc bawić się w typowanie sprawcy - tak naprawdę tutaj tego nie miałam ponieważ każda z podejrzanych osób pojawiała się dosłownie na kilka zdań i wzmianek - co za tym idzie typowałam wszystkich!

Bardzo dziękuję autorowi za egzemplarz do recenzji i jestem bardzo ciekawa kolejnej jego książki. Liczę na troszkę więcej objętości by nie odczuwać tego pędu!

Przychodzę do Was z książką o iście matematycznym tytule „Równanie” spod pióra Krzysztofa Domińskiego. Jest to kryminalny debiut, którego objętość raczej zaliczyłabym do książek w kategorii „do przeczytania w przerwie między podwieczorkiem a kolacją”

Byłam wielce ciekawa czy na niespełna dwustu stronach da się wystarczająco przedstawić zbrodnie - w przypadku tej książki...

Niewielkie miasteczko pod Nowym Jorkiem. Seria morderstw. FBI bierze do pomocy psychologa James'a Cartera. On z kolei walczy z własnymi demonami, a te są wzmagane przez to konkretne śledztwo. Czy uda się znaleźć sprawcę? Czy Carter odkryje znaczenie symboli?

✨✨✨

Patrząc na okładkę można śmiało pomyśleć, że to książka z ćwiczeniami do matematyki. Jednak nic z tego. Jest to emocjonująca i trzymająca w dość dużym napięciu historia. Przyznam szczerze, że nie wiązałam wielkich nadziei z tym tytułem ale się zdziwiłam. Nawet nie wiem kiedy ją przeczytałam. Choć jest jeden minus. Jako, że książka jest stosunkowo cienka to akcja dzieje się odrobinę zbyt szybko. No ale trzeba by rozbudować ją wówczas o kilkadziesiąt stron.

Jeśli chodzi o fabułę to były momenty, które wybitnie działają na wyobraźnię, przynajmniej moją. Można by się przyczepić do kilku rzeczy, jak mało rozbudowane dialogi ale miejmy na uwadze fakt, że jest to debiut. Kolejna książka zapewne będzie bardziej dopracowana. Nie mniej jednak towarzyszyły mi dość intensywne emocje podczas czytania więc uważam to za pozytyw.

Autor ciekawie opisał historię głównego bohatera. Miałam czasami wrażenie, jakby utożsamiał się z nim co jest dziwne bo nie znam Pana Krzysztofa. Jednak takie odniosłam wrażenie. Tak prawdziwie została przedstawiona postać Cartera.

Moi drodzy, polecam zerknąć na tę książkę. Mimo niewielkiej ilości stron jak na kryminał to można spędzić naprawdę kawał dobrego czasu z tą historią.

Niewielkie miasteczko pod Nowym Jorkiem. Seria morderstw. FBI bierze do pomocy psychologa James'a Cartera. On z kolei walczy z własnymi demonami, a te są wzmagane przez to konkretne śledztwo. Czy uda się znaleźć sprawcę? Czy Carter odkryje znaczenie symboli?

✨✨✨

Patrząc na okładkę można śmiało pomyśleć, że to książka z ćwiczeniami do matematyki. Jednak nic z tego. Jest to...

E=mc2 … 🤔🤔 wbrew pozorom równania występują nagminnie w naszym świecie choć często nie zdajemy sobie z tego sprawy.

„Równanie” Krzysztofa Domińskiego to jednak nie matematyczne zadania czy algebra dla opornych.
To niewielkich rozmiarów kryminał z elementami thrillera.

James jest wykładowcą na uczelni. Po serii morderstw zostaje poproszony o konsultacje z dziedziny psychologi.

Jego wiedza i doświadczenie naukowe mają pomóc znaleźć bezwzględnego przestępcę.

Różne ofiary, różne miejsca zbrodni.
Dzieli je bardzo wiele ale czy coś łączy ?
Czy duet: policjant i psycholog będą w stanie znaleźć winnego ?
Czy kolejne ofiary będę wskazówkami w śledztwie?
Jaki będzie wynik tego równania?

Nie ma tu zbędnych opisów czy nadprogramowych dialogów.
Autor przekazuje fakty pozostawiając czytelnika z pewną inwencją oraz własnym rozwinięciem. Prosta treść potrafi zainteresować i dać przyjemność z lektury.

Skusicie się ??

E=mc2 … 🤔🤔 wbrew pozorom równania występują nagminnie w naszym świecie choć często nie zdajemy sobie z tego sprawy.

„Równanie” Krzysztofa Domińskiego to jednak nie matematyczne zadania czy algebra dla opornych.
To niewielkich rozmiarów kryminał z elementami thrillera.

James jest wykładowcą na uczelni. Po serii morderstw zostaje poproszony o konsultacje z dziedziny...

Sama historia jest debiutem Autora i trzeba powiedzieć, że jest to dość dobry debiut. Przyznam szczerze, że na samym początku po przeczytaniu pierwszych stron miałam sceptyczne podejście do tego, czy ta książka w ogóle mi się spodoba.

Pamiętam moment, w którym prawie rzuciłam nią, gdyż byłam święcie przekonana, że już wiem, jak to wszystko się skończy i kto jest zabójcą. Jednakże im dalej "szłam w las" tym, bardziej traciłam pewność do mojego pierwotnego osądu, co do winowajcy, a na samym końcu poczułam się pozytywnie zaskoczona, gdyż w życiu bym się nie domyśliła, że zabójcą jest właśnie ta osoba.

Patrząc na to, że jest to debiut Autora muszę przyznać, że wyszło to dobrze i ma on bardzo duży potencjał na to, aby w kolejnych swoich powieściach, jednakowo jak przy tej mnie zaskoczyć. Będę wypatrywać kolejnych historii i z przyjemnością po nie sięgnę.

🔷️🔷️🔷️

Warte uwagi :

🔵 Poznając specyfikę dokonywanych morderstw cały czas zastanawiałam się, w jaki sposób będzie wpleciona kwestia matematyczna z tytułowego "Równania". Nijak nie widziałam pomysłu na to, jak wpleść właśnie ten motyw w całą historię. Autor po raz kolejny mnie tutaj zaskoczył, gdyż bardzo pomysłowo połączył kwestię matematyki z rozwiązaniem całej zagadki.
🔵 Troszeczkę drażnił mnie główny bohater, który jest profesorem biorącym udział w rozwiązaniu sprawy. Jego opieszałość i brak zaangażowania z samego początku bardzo mnie irytowały. Jednakże jak już odpalił wrotki, to zyskał w moich oczach 😉
🔵 zakończenie książki sugeruje, że być może pojawią się kolejne historie z udziałem profesora. Aby się o tym przekonać musimy zadać to pytanie autorowi. A więc... spotkamy jeszcze James'a Cartera?

🔷️🔷️🔷️

Sama historia jest debiutem Autora i trzeba powiedzieć, że jest to dość dobry debiut. Przyznam szczerze, że na samym początku po przeczytaniu pierwszych stron miałam sceptyczne podejście do tego, czy ta książka w ogóle mi się spodoba.

Pamiętam moment, w którym prawie rzuciłam nią, gdyż byłam święcie przekonana, że już wiem, jak to wszystko się skończy i kto jest zabójcą....

Gdy wzięłam książkę Pana Krzysztofa po raz pierwszy do ręki, miałam wrażenie, że trzymam w dłoniach zeszyt do matematyki. Tak, dokładnie tak pomyślałam, ale nic z tych rzeczy.

Dziś pragnę Ci przedstawić nieszablonową postać, głównego bohatera, a zarazem wybitnego wykładowcę i doktora psychologii - James'a Cartera. Postać ta szczególnie wydała mi się interesująca, ponieważ sam Carter w momencie angażującego śledztwa, mierzy się również z własnymi demonami. Do morderstw dochodzi w różnych zakamarkach Nowego Jorku, a zadaniem James'a i FBI jest wyjaśnienie zagadki oraz schwytanie zbrodniarza. Nie zapowiada się na śledztwo jakich wielu, bowiem zabójca działa wedle własnych wytycznych, pełnych niezrozumiałej symboliki.

Pomysł na fabułę oraz zagadkę Autor miał wręcz genialny, ale uważam, że za szybko się to wszystko potoczyło, a ja z kolei lubię być długo trzymana w niepewności, krok po kroczku odkrywać prawdę.
"Równanie" to debiut pisarski Autora, bardzo składnie i stosownie napisane lecz wedle szczerości zabrakło mi tu pewnych elementów. Mianowicie samego kryminału w kryminale, powieść czyta się płynnie, aczkolwiek nie doświadczyłam silnych emocji na jakie zazwyczaj się nastawiam sięgając po dany gatunek, jednak niektóre z opisów mocno oddziałują na naszą uśpioną wyobraźnię, kilka z nich szczególnie do mnie przemówiło. Kolejna niezwykle ważna dla mnie rzecz, na którą zwracam uwagę w książce, to oczywiście dialogi. Moim skromnym zdaniem, fajnie byłoby odrobinę nad nimi popracować, mam tu głównie na myśli rozbudowanie ich. Całość oceniam dobrze, historia ta z pewnością zyska uznanie w oczach nie jednego czytelnika, zapowiada się ona bardzo obiecująco. Z swojej strony wiem, nie będzie to moje ostatnie spotkanie z twórczością Pana Krzysztofa.

Książkę miałam przyjemność przeczytać w ramach współpracy z Autorem, za co bardzo serdecznie dziękuję i życzę dalszych sukcesów na drodze pisarskiej. 🙂

Gdy wzięłam książkę Pana Krzysztofa po raz pierwszy do ręki, miałam wrażenie, że trzymam w dłoniach zeszyt do matematyki. Tak, dokładnie tak pomyślałam, ale nic z tych rzeczy.

Dziś pragnę Ci przedstawić nieszablonową postać, głównego bohatera, a zarazem wybitnego wykładowcę i doktora psychologii - James'a Cartera. Postać ta szczególnie wydała mi się interesująca, ponieważ...

Niedawno miałam okazję zapoznać się z książką Krzysztofa Domińskiego pt. "Równanie".
Jak było?
Całkiem dobrze, muszę przyznać.

Poznajemy Jamesa Cartera, psychologa i wykładowcę akademickiego, którego schematyczne i przewidywalne życie zakłóca wizyta agenta FBI.
Carter zostaje poproszony o konsultacje i wyjeżdża do małego miasteczka, gdzie znajdowane są kolejne zwłoki.
Kto stoi za morderstwami?
W rozpracowaniu tej zagadki ma właśnie pomóc psycholog.

Jednak na równi z kryminalną sprawą obserwujemy życie osobiste Cartera, które jedynie z pozoru jest uporządkowane.
Jakie demony czają się w umyśle psychologa?
Z jakimi trudnościami się zmaga?
Zapraszam do lektury książki!

"Równanie" jest niezwykle obiecującą powieścią.
Bardzo doceniam, że autor połączył tu i kryminał, i warstwę obyczajową.
Myślę, że troszkę jeszcze trzeba popracować nad wyważeniem, aby żadna z części nie przytłaczała tej drugiej, ale uważam, że i tak wyszło zgrabnie.
Podoba mi się niespieszny styl i ładne, okrągłe zdania, które czasem trącą poezją.
Ponadto warto zwrócić uwagę, że autor świetnie wczuł się w sytuację bohatera i ciekawie opowiada swoją historię.

Jestem bardzo zaintrygowana tym, czym jeszcze autor może nas uraczyć, bo myślę, że świetnie sobie radzi w tematyce psychologiczno-obyczajowej, ale i kryminalne łamigłówki są jego mocną stroną.

Książkę oczywiście polecam i czekam na kolejne powieści, bo wierzę, że Krzysztof Domiński może nas jeszcze zaskoczyć niejedną niebanalną historią.

Niedawno miałam okazję zapoznać się z książką Krzysztofa Domińskiego pt. "Równanie".
Jak było?
Całkiem dobrze, muszę przyznać.

Poznajemy Jamesa Cartera, psychologa i wykładowcę akademickiego, którego schematyczne i przewidywalne życie zakłóca wizyta agenta FBI.
Carter zostaje poproszony o konsultacje i wyjeżdża do małego miasteczka, gdzie znajdowane są kolejne zwłoki.
Kto...

Krzysztof Domiński @14_minut
"Równanie"
@wydawnictwo_agrafka

* "Ale czas jest najbardziej niedocenianym ze wszystkich przeciwników. Nigdy my się nie spieszy i zawsze zwycięża."

* "Szkoda, że dopiero tak późno uświadamiamy sobie, jak bardzo nie doceniamy znaczenia trwających chwil. Dopiero gdy życie wydaje się już przeskoczyć swój środkowy punkt, a my zaczynamy więcej wspominać, niż planować, zyskujemy jakże potrzebną dużo wcześniej świadomość."

* "Jest tak wiele rzeczy, które chcielibyśmy przeżyć jeszcze raz, i wszystkie z nich mają jedyną wspólną cechę - nie doceniliśmy ich znaczenia wtedy, gdy działy się naprawdę."

Zapraszam Was do małego miasteczka pod Nowym Jorkiem. To tam morderstwa mają swoją tajemniczą symbolikę, którą James Carter jako doktor psychologii będzie musiał zrozumieć, aby FBI mogło złapać sprawcę. Lecz on sam ma swoje problemy z którymi się mierzy.

Fabuła od której ciężko się oderwać. Zaplanowana w każdym nawet najmniejszym szczególe. Tutaj wszystko ma swój czas i miejsce, każdy z bohaterów ma swoją rolę do zagrania. Fabuła nie jest typowo pod zabójstwa, bo przeplata się z normalnością i życiem naszego głównego bohatera, który musi pokonać swoje demony. To wszystko się łączy jak mnożenie, dzieli jak dzielenie, obejmuje kiedy trzeba by ponownie się połączyć jak przy dodawaniu, by na koniec otrzymać zaskakujący wynik!

Akcja rozkręca się swoim tempem, powoli bez pośpiechu, ale to do pewnego momentu, później chce się tylko czytać, czytać i poznać zakończenie! Wszystko dzieje się w małym miasteczku, gdzie wszyscy znają się wzajemnie i wiedzą o sobie wszystko. Tutaj ta atmosfera jest wyczuwalna, gęsta pełna niepewności.

👌Bohaterowie są wykreowani w realny sposób, jakbym ich znała, tacy żywi, charakterni i jedyni niepowtarzalni. Każde z nich ma swoje życie i problemy. A ja poznałam historie z perspektywy naszego głównego bohatera, co dodatkowo pozwala bardziej zrozumieć otoczenie w którym przyszło im żyć.

👌Miałam jeden moment w którym wybuchłam śmiechem, kiedy dowiedziałam się dlaczego zabójca to robi i dlaczego musi to być w ten, a nie inny sposób. Nie wiem czemu mnie to rozbawiło, jego sposób w jaki mordował, wydawało mi się, że będę to coś innego, a tu nagle autor zaserwował coś zupełnie nowego. Lecz to jest plus dla autora, za zrobienie takiej zagadki, która wywaliła mnie prawie z łóżka 😅 A domyśleć się kim był, to było nie lada wyzwanie i tutaj Was zaskoczę, że nie zgadłam, chociaż się starałam i już byłam pewna to jednak nie, bo autor skonstruował fabułę w taki sposób, że ciężko było odkryć kto tak naprawdę zabija, a kto obrywa moimi podejrzeniami. To kolejny plus dla autora za tak pogmatwane śledztwo, i bohaterów dzięki którym nauczyłam się inaczej patrzeć i inaczej łączyć poszczególne elementy. ( nie powiem, że myśleć, bo jak widać to nie jest moja mocna strona ) 😂❤ Chociaż może nie do końca, bo wiedziałam jak połączyć kropki, aby tytułowe "równanie" miało sens. 😎

Kolejnym plusem, który uwielbiam w takich książkach, jest patrzenie oczami mordercy, aby chociaż w małym stopniu go poznać i dowiedzieć się co czuje i postarać się go zrozumieć.

I ostatnim plusem całej historii jest jej drugie dno, którego nie sposób jest nie zauważyć, bo cały czas jest poruszany nie odczuwalnie, ale jest.

Podsumowując jeżeli lubicie zagadki, ciekawie poprowadzoną fabułę, która ma swoje drugie dno. Bohaterów tak różnych i wyjątkowych jak dyby realnych. Akcję, która stopniowo nas zagłębia w historie, a gdy się rozkręci nie zwalnia na moment. Morderstwa inne niż wszystkie, wyjątkowe bo jak sama nazwa wskazuje dotyczące matematyki.

Polecam, ja bawiłam się przy lekturze doskonale, takiej historii mi brakowało, tutaj umysł pracuje na wysoki obrotach, a tego oczekuję od tego typu książek! 🤩

Krzysztof Domiński @14_minut
"Równanie"
@wydawnictwo_agrafka

* "Ale czas jest najbardziej niedocenianym ze wszystkich przeciwników. Nigdy my się nie spieszy i zawsze zwycięża."

* "Szkoda, że dopiero tak późno uświadamiamy sobie, jak bardzo nie doceniamy znaczenia trwających chwil. Dopiero gdy życie wydaje się już przeskoczyć swój środkowy punkt, a my zaczynamy więcej...

Jestem pozytywnie zaskoczona.
Autor Równania zabiera nas w świat interesującego niepokoju w klimacie tajemnic, co sprawia że ciężko jest się oderwać od powieści.
Sama książka napisana jest piękna ipoprawna polszczyzną, co stanowi niezwykle ważny aspekt.
Czekam na więcej.

Jestem pozytywnie zaskoczona.
Autor Równania zabiera nas w świat interesującego niepokoju w klimacie tajemnic, co sprawia że ciężko jest się oderwać od powieści.
Sama książka napisana jest piękna ipoprawna polszczyzną, co stanowi niezwykle ważny aspekt.
Czekam na więcej.