Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tyle czekania na kontynuację przygód Matyldy i nareszcie jest! Kontynuacja pierwszego tomu utrzymuje taki sam, jak nie lepszy poziom, więc są emocje! Po lekturze mogę śmiało stwierdzić, że właśnie taką serię chciałbym przeczytać w dzieciństwie, żeby otworzyć sobie świat przygód i tajemnic samodzielnie.

Tym razem akcja jest już konkretnie zarysowana, a Matylda i Sasza są uwikłane bezpośrednio w to, co dzieje się na Wyspie Srebrnego Smoka (ale i na całym świecie!). Smok mórz i oceanów, Watatsumi, burzy się i powoduje, że wody stają się niespokojne i niebezpieczne. Aby uratować świat, dziewczynki muszą zwołać Radę Smoków, co nie będzie takie proste, bo czym są dwie małe dziewczynki w porównaniu do potężnych smoków i czym mogą je przekonać do wzięcia udziału w spotkaniu?

Tak jak poprzednio - poza samą ciekawą i bogatą fabułą, książka zachęca do poznawania nie tylko samych siebie, ale i świata, który nas otacza. Liczne historyczne nawiązania i ciekawostki przekazane w przystępny sposób są idealnie dostosowane dla młodszego czytelnika i jestem pewien, że niejeden młody człowiek na własną rękę, korzystając z nich, będzie szukał więcej informacji o wszystkim.

Raz jeszcze zwrócę uwagę na przepiękne ilustracje Marcina Minora. Baśniowy klimat idealnie komponuje się z wartką akcją i przygodą, w którą ruszają Sasza i Matylda.

Książka jak najbardziej warta przeczytania! I to nie tylko dla dzieci, bo i dorośli poczują w trakcie jej czytanie nostalgię! Serdecznie polecam! No i mam nadzieję, że to nie koniec przygód Matyldy!

Bardzo dziękuję wydawnictwu Agora oraz pani Bognie Piechockiej z PRart Media za egzemplarz recenzencki!

Tyle czekania na kontynuację przygód Matyldy i nareszcie jest! Kontynuacja pierwszego tomu utrzymuje taki sam, jak nie lepszy poziom, więc są emocje! Po lekturze mogę śmiało stwierdzić, że właśnie taką serię chciałbym przeczytać w dzieciństwie, żeby otworzyć sobie świat przygód i tajemnic ...

Rozwiń

Zwiń

Po bardzo dobrych poprzednich odsłonach cyklu, zadziało się coś niekoniecznie dobrego, gdzieś ten cały urok Jagody i budowa "magicznego" świata się skryły, przez co "Zaklęcie dla czarownika" ląduje u mnie na ostatnim miejscu przygód wiedźmy.

Książka jest bezpośrednio powiązana z poprzednimi, tym razem Jagoda musi wywiązać się ze złożonej czarnoksiężnikowi obietnicy, tym samym wylatując do Londynu i jak zwykle wplątując się w sieć spisków i intryg. A tym razem ma się zadziać, bo nad Londynem, a nawet i całym światem, ukazuje się widmo innego czarnoksiężnika, który dał się poznać na całym świecie jako niemoralny szaleniec. Jagoda łączy więc siły z Calebem i specjalnie przez niego utworzonym zespołem, aby zapobiec nie tylko klątwie, która była zawarta w treści obietnicy złożonej mężczyźnie, ale również powrocie człowieka, który miał na dobre zniknąć z powierzchni Ziemi już wiele lat temu.

Fabularnie było całkiem ciekawie, bo tym razem poznajemy inne, dosyć oddalone od Polski tereny, pojawia się też dużo nowych i różnorodnych postaci. I z postaciami jest pewien problem - może i są różnorodne i jest ich zdecydowanie więcej niż poprzednio, ale tylko część z nich jest naprawdę interesująca, a część została pominięta i były tam tylko jako zapychacze mało wnoszące do wątku głównego.

Nie kupił mnie też rozpoczęty w poprzednich tomach, a tutaj już wyraźnie zarysowany wątek miłosny Jagody, jakoś wydawało mi się to mocno naciągane. Niby były już konkrety, było poważnie, ale wtrącenie przy tym dużej ilości górnolotnych powiedzonek i spłycenie tego do formy chwilowego odskoku od niespodziewanych i zagrażających życiu wydarzeń mnie nie kupiło.

Odchodząc już od fabuły i bohaterów - uwielbiam klimat Wysp Brytyjskich, wszelkie podania z tamtych terenów, mity i legendy. Tutaj też tego nie brakowało! Londyn we mgle (a raczej jego magiczny odpowiednik) był, tylko tutaj też pojawią się ale.. Jak już autorka zdecydowała się rzucić w czytelnika nazwami istot z legend z tamtych terenów czy przedstawić kilka ciekawostek, to myślałem, że będzie to jakoś urozmaicone, będzie tego więcej i będzie to miało znaczący wpływ na fabułę. Na początku może i tak było, ale później Magdalena Kubasiewicz całkowicie to porzuciła. Nie wpływa to na moją ocenę całej książki, bo jest to bardzo spersonalizowane spostrzeżenie, ale naprawdę liczyłem na coś więcej.

Niemniej jest to nadal Jagoda. Co prawda trochę mało tej Jagody w Jagodzie, ale jest dalej uszczypliwa, zadziorna i jak zawsze to nie ona szuka kłopotów, a kłopoty znajdują ją. Tak jak każdą poprzednią część - polecam!

Po bardzo dobrych poprzednich odsłonach cyklu, zadziało się coś niekoniecznie dobrego, gdzieś ten cały urok Jagody i budowa "magicznego" świata się skryły, przez co "Zaklęcie dla czarownika" ląduje u mnie na ostatnim miejscu przygód wiedźmy.

Książka jest bezpośrednio p...

Rozwiń

Zwiń

Jestem szalenie zdziwiony tym, jak słabe to było, a jednocześnie urzeczony tym, jak dobrze i szybko mi się to czytało.

Nie ma co tu dużo o fabule mówić, bo wątkiem głównym jest chęć odcięcia się Mery od przeszłości i znalezienie spokoju. Dużo konkretów nie ma. A pozostała część to po prostu chuć i wulgarność przeplatana ze złorzeczeniem wszystkiemu i wszystkim

Ciężko mi to jakkolwiek ocenić, ale na pewno sięgnę po kolejną część.

Jestem szalenie zdziwiony tym, jak słabe to było, a jednocześnie urzeczony tym, jak dobrze i szybko mi się to czytało.

Nie ma co tu dużo o fabule mówić, bo wątkiem głównym jest chęć odcięcia się Mery od przeszłości i znalezienie spokoju. Dużo konkretów nie ma. A pozostała część to po pros...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo interesująca i pomocna (dla takich laików jak ja) książka rzucająca światło na filozofię jako taką. Zestawienie 40 filozofów, połączonych ze sobą albo podobnymi przemyśleniami, albo 'tworzeniem' w tym samym okresie.

Jeden problem zauważyłem już w połowie książki - jest ona co prawda interesująca, ale im dalej i im więcej filozofów poznajemy, tym częściej możemy określić, co tak naprawdę nas interesuje i jaki okres nas najbardziej interesował, przez co końcówkę tak naprawdę już wymęczyłem.

Jako takie bardzo 'skondensowane' dzieło bardzo polecam, na pewno pozwoli określić swoje zainteresowania filozofią i skupić się już na konkretach.

Bardzo interesująca i pomocna (dla takich laików jak ja) książka rzucająca światło na filozofię jako taką. Zestawienie 40 filozofów, połączonych ze sobą albo podobnymi przemyśleniami, albo 'tworzeniem' w tym samym okresie.

Jeden problem zauważyłem już w połowie książki - jest ona co prawd...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo miłe zaskoczenie po (moim zdaniem) niezbyt udanym tomie pierwszym. Tym razem autorka zdecydowała się odejść od 'powieści drogi', chociaż podróż też się w niej pojawia, na rzecz spisków, ciekawszej i bardziej urozmaiconej budowy świata i rozpisania całkiem interesujących już bohaterów.

Akcja tego tomu ponownie splata nas z losami Yumeko, kitsune, której towarzyszy pewien mnich, świątynna dziewica, znany szlachcic z poważanej rodziny i niezbyt rozgarnięty ronin. Tym razem całość podzielona jest na dwie oddzielne, a jednak splecione ze sobą części. Z jednej strony z bohaterami planujemy jak uwolnić opętanego przez potężnego demona Hakaimono Tatsumiego, członka klanu cienia i powiernika przeklętego miecza. Z drugiej strony, razem z nimi, musimy dotrzeć Świątyni Stalowego Pióra, aby uchronić Zwój Tysiąca Modlitw przez osobami i demonami, które chcą go wykorzystać do własnych celów. I tak jak w pierwszym tomie - nie ma tutaj nic nadzwyczaj odkrywczego, ale klimat związany ze spiskami poszczególnych rodów i tajemnicza postać, która pojawia się w snach Yumeko jakoś bardziej pasowały mi do klimatu fantastyki japońskiej.

Ciekawym aspektem wydaje się również plan autorki na połączenie w parę dwóch postaci z drużyny Yumeko. Od początku daje sygnały, jak sytuacja się zakończy i obawiałem się, że nie wyjdzie jej to zbyt dobrze, ale było całkiem ciekawie. Co ważne - nie było w tym nic nadzwyczajnego, a do tego całość była bardzo dobrze uzasadniona i akceptowalna, przez co nie przeszkadzało mi to ani przez chwilę.

Do najciekawszych postaci, poza Yumeko i jej towarzyszami, można zaliczyć też Hakaimono i przeklętego przez niego Tatsumiego. Fabuła budowana z rozsądkiem daje czytelnikowi możliwość na zagłębienie się w przeszłości chłopaka z klanu cienia, która, nie ma co ukrywać, nie była usłana różami. Motyw równie znany i często wykorzystywany, ale wydaje mi się, że też mocno zakorzeniony w 'japońskości', zwłaszcza biorąc pod uwagę to, że klan cienia był prawdopodobnie odpowiednikiem klanów ninja.

Książkę czyta się naprawdę szybko i przyjemnie, fabuła stawia bardziej na rozwój wszystkiego, co już znamy (i to rozwój bardzo dobry!), a nie pędzi na złamanie karku zasypując nas coraz to nowszymi rewelacjami.

Tak jak w "Cieniu Kitsune" warto wspomnieć o zamieszczonym na końcu książki słowniczku wyjaśniającym podstawowe słowa wykorzystywane przez postaci w języku japońskim. Bardzo pomocna sprawa! A ten grzbiet i okładka.. rewelacja!

Książkę oczywiście serdecznie polecam i z niecierpliwością czekam na zakończenie historii!

Bardzo miłe zaskoczenie po (moim zdaniem) niezbyt udanym tomie pierwszym. Tym razem autorka zdecydowała się odejść od 'powieści drogi', chociaż podróż też się w niej pojawia, na rzecz spisków, ciekawszej i bardziej urozmaiconej budowy świata i rozpisania całkiem interesujących już bohateró...

Rozwiń

Zwiń