Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Idealnie sprawdziła się na podróż pociągiem! I choć miałam parę zastrzeżeń jeśli chodzi o tłumaczenie (miałam wrażenie, że w niektórych momentach zdania wychodziły dość koślawo), to spełniła swoją rolę. Pewnie sięgnę po drugi tom!

Idealnie sprawdziła się na podróż pociągiem! I choć miałam parę zastrzeżeń jeśli chodzi o tłumaczenie (miałam wrażenie, że w niektórych momentach zdania wychodziły dość koślawo), to spełniła swoją rolę. Pewnie sięgnę po drugi tom!

Po tylu zachwytach spodziewałam się czegoś naprawdę super, a dostałam prostą i dość naiwną historię, o której zapomnę pewnie po dwóch tygodniach. Wielka szkoda...

Po tylu zachwytach spodziewałam się czegoś naprawdę super, a dostałam prostą i dość naiwną historię, o której zapomnę pewnie po dwóch tygodniach. Wielka szkoda...

To już była ostatnia szansa, jaką dałam tej autorce. Żadne z tych opowiadań mnie nie ruszyło i mam podobne odczucia jak przy poprzedniej książce Keegan - że to literatura, która bardzo chce być o czymś, ale nie do końca jej to wychodzi

To już była ostatnia szansa, jaką dałam tej autorce. Żadne z tych opowiadań mnie nie ruszyło i mam podobne odczucia jak przy poprzedniej książce Keegan - że to literatura, która bardzo chce być o czymś, ale nie do końca jej to wychodzi

DNF - 45%

DNF - 45%

To mogłyby być maksymalna ocena, ale coś mi nie zagrało w formie. W pewnym momencie trochę gubiłam się w ciągu myślowym autorki i nie mogłam się odnaleźć.

To mogłyby być maksymalna ocena, ale coś mi nie zagrało w formie. W pewnym momencie trochę gubiłam się w ciągu myślowym autorki i nie mogłam się odnaleźć.

Spodziewałam się raczej dużej liczby ciekawostek i ciekawych przypadków, a dostałam podręcznik z ciekawą okładką. Niestety nie tego oczekiwałam od tej książki.

Spodziewałam się raczej dużej liczby ciekawostek i ciekawych przypadków, a dostałam podręcznik z ciekawą okładką. Niestety nie tego oczekiwałam od tej książki.

Jedna z tych autofikcji, które naprawdę mi podeszły, a to już niemały sukces.

Jedna z tych autofikcji, które naprawdę mi podeszły, a to już niemały sukces.

No nie, ale dlaczego to zaczęło się nawet dobrze, a przeszło w recytowanie prawd życiowych jakby pisał to coach życiowy na kocimiętce? Zbyt proste, zbyt naiwne i zbyt łopatologiczne. Przeczytałam na raz i pewnie szybko zapomnę.

No nie, ale dlaczego to zaczęło się nawet dobrze, a przeszło w recytowanie prawd życiowych jakby pisał to coach życiowy na kocimiętce? Zbyt proste, zbyt naiwne i zbyt łopatologiczne. Przeczytałam na raz i pewnie szybko zapomnę.

Niestety DNF w 70%

Jejst to pierwszy ArtRage, którego nie doczytam do końca, ale kompletnie nie czuję się związana z tą historią i jej bohaterami. Ani w audiobooku, ani w ebooku, nie jestem w stanie się z nią w żaden sposób połączyć. Może po prostu polska proza współczesna o wsi nie jest dla mnie...

Niestety DNF w 70%

Jejst to pierwszy ArtRage, którego nie doczytam do końca, ale kompletnie nie czuję się związana z tą historią i jej bohaterami. Ani w audiobooku, ani w ebooku, nie jestem w stanie się z nią w żaden sposób połączyć. Może po prostu polska proza współczesna o wsi nie jest dla mnie...

Okazuje się, że gdy na początku stwierdziłam, że chyba nie powinnam czytać tej książki, to miałam całkowitą rację. Pomijam już fakt, że Collins zawsze miała dla mnie specyficzny styl, który jeszcze wtedy mnie, jako młodego czytelnika aż tak bardzo nie kuł w oczy. Teraz momentami miałam poczucie, jakbym boso chodziła po piaszczystej drodze - niby da się przejść, ale jednak coś uwiera.

A jednak całą książkę dla mnie położyła niestety fabuła. Kompletnie nie uwierzyłam w te postacie i w ich motywacje, a już na pewno w ich uczucia. Wszystko wydawało mi się sztuczne i przyklejone na ślinę. Wielka szkoda, bo trylogię Igrzysk śmierci wspominam bardzo dobrze. A po tej książce pozostał jednak pewien niesmak.

Okazuje się, że gdy na początku stwierdziłam, że chyba nie powinnam czytać tej książki, to miałam całkowitą rację. Pomijam już fakt, że Collins zawsze miała dla mnie specyficzny styl, który jeszcze wtedy mnie, jako młodego czytelnika aż tak bardzo nie kuł w oczy. Teraz momentami miałam poczucie, jakbym boso chodziła po piaszczystej drodze - niby da się przejść, ale jednak...

Co się nawywracałam oczami przy tej powieści, to moje. Nie przekonała mnie do siebie ani fabułą, a ani bohaterami. Fabuła mnie nużyła, a bohaterowie non stop wkurzali. Daje jej dwa tygodnie w mojej głowie I pewnie dość szybko o niej zapomnę

Co się nawywracałam oczami przy tej powieści, to moje. Nie przekonała mnie do siebie ani fabułą, a ani bohaterami. Fabuła mnie nużyła, a bohaterowie non stop wkurzali. Daje jej dwa tygodnie w mojej głowie I pewnie dość szybko o niej zapomnę

Nie twierdzę oczywiście, że jest to zła książka. temat jest jak najbardziej ważny i cieszę się, że ktoś go poruszył, bo to co się dzieje, jest po prostu skandaliczne. Aż skóra cierpnie.

Ale, miałam problem z tym jak ten reportaż jest napisany. Literówki i czasami bardzo dziwnie skonstruowane zdania kompletnie wybijały mnie z rytmu. Nie jestem też fanką zakończenia tego reportażu -ta ostatnia część wydaje mi się wciśnięta na siłę. Poprzednia część miała w mojej opinii zdecydowanie lepsze i mocniejsze zakończenie.

Nie twierdzę oczywiście, że jest to zła książka. temat jest jak najbardziej ważny i cieszę się, że ktoś go poruszył, bo to co się dzieje, jest po prostu skandaliczne. Aż skóra cierpnie.

Ale, miałam problem z tym jak ten reportaż jest napisany. Literówki i czasami bardzo dziwnie skonstruowane zdania kompletnie wybijały mnie z rytmu. Nie jestem też fanką zakończenia tego...

O matko, całkowicie odbiłam się od tej książki. Bardzo chciałam się w nią wczytać i im bardziej próbowałam, tym silniejsze było uczucie uderzania czołem w mur. Nawet nie do końca wiem, z jakiego powodu. Po prostu nie zostałyśmy stworzone dla siebie.

O matko, całkowicie odbiłam się od tej książki. Bardzo chciałam się w nią wczytać i im bardziej próbowałam, tym silniejsze było uczucie uderzania czołem w mur. Nawet nie do końca wiem, z jakiego powodu. Po prostu nie zostałyśmy stworzone dla siebie.

Czy teraz żałuję, że nie mam fizycznego egzemplarza? Tak

Czy prawdopodobnie w najbliższym czasie się w niego zaopatrzę? Prawdopodobnie

Jak na razie moja ulubiona pozycja z tego gatunku.

Czy teraz żałuję, że nie mam fizycznego egzemplarza? Tak

Czy prawdopodobnie w najbliższym czasie się w niego zaopatrzę? Prawdopodobnie

Jak na razie moja ulubiona pozycja z tego gatunku.

Naprawdę próbowałam, ale kompletnie pokonał mnie język w tej książce. Czułam się, jakby mną a całą ta historią, która miała mnie zachwycić wyrósł nagle gigantyczny mur, którego nie dało się ani przeskoczyć, ani w żaden sposób przebić.

Naprawdę próbowałam, ale kompletnie pokonał mnie język w tej książce. Czułam się, jakby mną a całą ta historią, która miała mnie zachwycić wyrósł nagle gigantyczny mur, którego nie dało się ani przeskoczyć, ani w żaden sposób przebić.

Mam problem z tą pozycją. Były fragmenty, przy których autorka potrafiła na tyle przytrzymać mnie przy lekturze, że choćby nie wiem co się działo w moim otoczeniu, nie dałabym rady oderwać się od czytania. Ale kilka stron później gubiłam swoje zainteresowanie na tyle, że potrafiłam ze znudzeniem przeklikiwać ebooka.

Może moje oczekiwania były zbyt wysokie, albo ebook nie był najlepszą formą... nie wiem. Nie wiem też czy potrafią jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, czy ta książka mi się podobała.

Mam problem z tą pozycją. Były fragmenty, przy których autorka potrafiła na tyle przytrzymać mnie przy lekturze, że choćby nie wiem co się działo w moim otoczeniu, nie dałabym rady oderwać się od czytania. Ale kilka stron później gubiłam swoje zainteresowanie na tyle, że potrafiłam ze znudzeniem przeklikiwać ebooka.

Może moje oczekiwania były zbyt wysokie, albo ebook nie...

To chyba zaczyna być rok niekończenia książek. Pierwsza pozycja tego autora, nawet mi się podobała — nie byłam zachwycona, ale jednak wiedziałam, że nie kończę z Barysem swojej przygody. Teraz nie jestem już tego taka pewna. Wymiękłam po 70%, a męczyłam się, już po kilku rozdziałach. Z uporem maniaka szukałam w tej powieści czegoś, co mnie przy niej przytrzyma i zachwyci. Na próżno.

Za dużo abstrakcji, niepotrzebny realizm magiczny, a przez to powstał literacki potworek, który momentami przypomina pozycję z posklejanych naprędce fragmentów z innych pomysłów. Nie układało mi się to w całość w żaden sposób. Rzadko nie kończę zaczętych już książek, zwłaszcza gdy dobrnę tak dalej, ale tym razem po prostu wiem, że dla mnie czytanie kolejnych stron byłoby po prostu męczarnią i stratą czasu.

To chyba zaczyna być rok niekończenia książek. Pierwsza pozycja tego autora, nawet mi się podobała — nie byłam zachwycona, ale jednak wiedziałam, że nie kończę z Barysem swojej przygody. Teraz nie jestem już tego taka pewna. Wymiękłam po 70%, a męczyłam się, już po kilku rozdziałach. Z uporem maniaka szukałam w tej powieści czegoś, co mnie przy niej przytrzyma i zachwyci....

Ależ to było literackie maleństwo, które wzięło mnie z zaskoczenia. I to naprawdę mocnego zaskoczenia, bo po pierwszych kilku stronach byłam bardzo sceptycznie nastawiona. Ostatecznie nawet mi się podobało, tylko zastanawiam się, czy ta książka ze względu na swoją długość zostanie mi w pamięci na dłużej. Obawiam się, że niestety nie

Ależ to było literackie maleństwo, które wzięło mnie z zaskoczenia. I to naprawdę mocnego zaskoczenia, bo po pierwszych kilku stronach byłam bardzo sceptycznie nastawiona. Ostatecznie nawet mi się podobało, tylko zastanawiam się, czy ta książka ze względu na swoją długość zostanie mi w pamięci na dłużej. Obawiam się, że niestety nie