Jesteśmy społecznością, która kocha książki

czegoś mi tutaj zabrakło.. sama nie wiem czego.

czegoś mi tutaj zabrakło.. sama nie wiem czego.

🪻„Bezsilna” okazała się książką, która oczarowała mnie nie tylko przepiękną okładką i barwionymi brzegami, ale też emocjonującą treścią, charyzmatycznymi bohaterami i cudownym wątkiem turnieju.

🪻Książka wciągnęła mnie od samego początku, a Pae i Kai zaintrygowali mnie swoimi charakterami. Ich relacja jest pełna przekomarzanek i docinek, ale też szczerych rozmów i poznawania swoich najgłębszych lęków i słabości. Ta para uzupełnia się od samego początku i naprawdę cudownie czytało mi się ich interakcje. Mam wrażenie, że ta relacja dopiero nabierze tempa i naprawdę nie mogę się tego doczekać.

🪻Kai szybko wskoczył do rankingu moich książkowych mężów, ale naprawdę trudno było go nie pokochać. Jest charyzmatyczny, pełen sprzeczności, próbuje ukrywać swoje uczucia, ale pod maską obojętności tak wiele się kryje. Ma wiele murów wokół swojego serca i umysłu, ale ta jedna dziewczyna bez problemu przeskakuje je wszystkie.

🪻Cały motyw turnieju i prób, w którym biorą udział uczestnicy z różnych warstw społecznych, jest naprawdę ciekawy. Żałuję tylko, że same próby nie zostały bardziej opisane i że nie mogliśmy dłużej przyglądać się zmaganiom uczestników. Jest tutaj lekki klimat „Igrzysk śmierci”, ale to zdecydowanie na plus.

🪻Podoba mi się wątek polityczny, ale uważam, że potrzebuje on porządnego rozwinięcia. Widzę tutaj spory potencjał. Cała „Rebelia” jest tematem, który wręcz prosi się o rozbudowanie.

🪻Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy. Książka na pewno należy do lekkich i niewymagających, ale ma w sobie coś, co sprawia, że czyta się ją szybko, a co najważniejsze wciąga bez granic.

🪻„Bezsilna” okazała się książką, która oczarowała mnie nie tylko przepiękną okładką i barwionymi brzegami, ale też emocjonującą treścią, charyzmatycznymi bohaterami i cudownym wątkiem turnieju.

🪻Książka wciągnęła mnie od samego początku, a Pae i Kai zaintrygowali mnie swoimi charakterami. Ich relacja jest pełna przekomarzanek i docinek, ale też szczerych rozmów i...

Wyobrażasz sobie świat, w którym twoi rodzice mogli by podpisać zlecenie na twoje rozszczepienie? Oznaczałoby to, że zostaniesz dosłownie rozebrany na kawałki, a twoje różne organy powędrują do innych ludzi, którzy ich potrzebują.

Będziesz cząstką kogoś innego, a każdy będzie uważał, że to normalne i będzie to akceptował. Będziesz unicestwiony, a jednocześnie utrzymany przy życiu.

Ta książka wzbudziła we mnie wiele emocji ale przeważał smutek i przygnębienie. Autor przedstawia nam świat, w którym na pewno nie chciałabym żyć. Jest brutalny, a mam wrażenie, że mało kto w ogóle to właśnie widzi. Większość uważa, że rozszczepianie jest dobre, jest sposobem na dalsze życie osoby rozszczepionej jak i osób, które skorzystają z jego organów. I może w teorii to miałoby sens, bo kto z nas nie chciałby pozbyć się np. wadliwych pluc, wymienić je na nowe i żyć dalej w spokoju? W praktyce wygląda to jednak koszmarnie, a ja przez całą lekturę byłam przygnębiona.

Mamy tutaj naprawdę sporo perspektyw ale akurat ten zabieg jest na plus. Dzięki temu fabuła toczy się sprawnie, historia jest dopełniona, a my krok po kroku możemy wszystko odkrywać i zagłębiać się w historię.

Jednym z najboleśniejszych momentów tej historii jest na pewno opis rozszczepienia. Po tym rozdziale potrzebowałam odpoczynku od książki.

Świat wykreowany w tej historii jest ciekawy ale bardzo chciałabym wniknąć w niego głębiej, poznać całą strukturę i historię jego stworzenia. Mam nadzieję, że w kolejnych tomach autor to opisał.

Na pewno z ciekawością sięgnę po kolejne tomy. Wam polecam tę książkę.

Wyobrażasz sobie świat, w którym twoi rodzice mogli by podpisać zlecenie na twoje rozszczepienie? Oznaczałoby to, że zostaniesz dosłownie rozebrany na kawałki, a twoje różne organy powędrują do innych ludzi, którzy ich potrzebują.

Będziesz cząstką kogoś innego, a każdy będzie uważał, że to normalne i będzie to akceptował. Będziesz unicestwiony, a jednocześnie utrzymany...