Nie mogę się za bardzo rozpisać o fabule, bo jest to kontynuacja przygód Wade'a i jego przyjaciół w poszukiwaniu 12 artefaktów.
Po pierwszej części, na której się trochę zawiodłam miałam nadzieje, że w kolejnych tomach będzie o wiele lepiej, bo sam pomysł na historię był bardzo ciekawy, ale wykonanie z każdą kolejną częścią trafiło poziom.
Kiedy zaczęła czytać 2 część i tak sobie przemyślałam wszystko co się tam dzieje, to zdałam sobie sprawę jakie to jest kretyńskie. Nie ma innego słowa, które by to opisało. Po prostu z każdą kolejną kartką widziałam coraz większą głupotę tej serii i musiałam sobie robić duże przerwy w czytaniu, bo nie byłam w stanie tego czytać.
Te książki na dobrą sprawę są... o niczym.
Doszłam do takiego wniosku podczas czytania, bo teoretycznie tam dość dużo się dzieje, ale wszystko zostało tak nijako opisane, akcja była okropnie rozciągana i ja w pewnym momencie zaczęłam tylko przelatywac wzrokiem tekst, bo nieważne ile byśmy nie pomineli to i tak wiadomo co się dzieje, bo tam się nie dzieje wręcz nic.
Gdyby ta historia została napisana w inny sposób, gdyby zaangażowała czytelnika, to mogłabym wszystkim bardzo polecić tą serię, byłaby ona dobra dla młodszych fanów sci-fi. Ale ja naprawdę ledwo przebrnęlam przez te książki, ta recenzja pojawia się dużo pozniej niż powinna, bo ja po prostu strasznie się męczyłam podczas czytania, nawet nie opłacało mi się robić dwóch osobnych recnezji, bo w obydwu bym napisała to samo.
Prawdopodobnie w tym miejscu kończy się moja przygoda z tą serią i książkami teog autora. Jeśli szukacie czegoś w klimatach luźnego sci-fi, interesują was taty astronomii, możecie sprowobac czytać, szczególnie jeśli jesteście trochę młodsi, bo może ja po prostu mam większe wymagania od książek, których autor nie był w stanie spełnić🤷🏾‍♀️

Nie mogę się za bardzo rozpisać o fabule, bo jest to kontynuacja przygód Wade'a i jego przyjaciół w poszukiwaniu 12 artefaktów.
Po pierwszej części, na której się trochę zawiodłam miałam nadzieje, że w kolejnych tomach będzie o wiele lepiej, bo sam pomysł na historię był bardzo ciekawy, ale wykonanie z każdą kolejną częścią trafiło poziom.
Kiedy zaczęła czytać 2 część i tak...

Po tym, jak miło spędziłam czas z Zakazanym kamieniem, byłam pewna, że bez wahania zabiorę się za kontynuację serii. Tony Abbott w pierwszej części zaciekawił mnie wartką akcją oraz ciekawymi przygodami. Czy Klątwa węża utrzymała poziom swojej poprzedniczki?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2019/09/23/klatwa-weza-tony-abbott/

Po tym, jak miło spędziłam czas z Zakazanym kamieniem, byłam pewna, że bez wahania zabiorę się za kontynuację serii. Tony Abbott w pierwszej części zaciekawił mnie wartką akcją oraz ciekawymi przygodami. Czy Klątwa węża utrzymała poziom swojej poprzedniczki?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2019/09/23/klatwa-weza-tony-abbott/

Droga młodzieży, starsza i młodsza. Mam coś dla Was. "Klątwa węża", to druga część serii Dziedzictwo Kopernika. Idealna lektura dla miłośników literatury przygodowej.
Podobnie jak poprzedni tom, książka jest pełna zagadek, szybkich zwrotów akcji, odniesień do postaci historycznych, akcji wyjętych żywcem z Bonda, nie ma nudy. Młodzi poszukiwacze 12 artefaktów znów są w akcji. Muszą odnaleźć kolejny magiczny kamień i matkę Darella i Wade'a, Sarę, która została porwana przez niebezpieczną Galinę. Cóż to wymyślił Kopernik, że wszyscy szukają tajemniczych przedmiotów? I czy uda się Darellowi, Wade'owi, Lily i Becce odnaleźć Sarę, tytułowe Dziedzictwo i atrefakty? To moja polecajka dla młodszych (choć starsi jak najbardziej mogą sięgać po tę serię, czyta się ją szybko i przyjemnie).

Droga młodzieży, starsza i młodsza. Mam coś dla Was. "Klątwa węża", to druga część serii Dziedzictwo Kopernika. Idealna lektura dla miłośników literatury przygodowej.
Podobnie jak poprzedni tom, książka jest pełna zagadek, szybkich zwrotów akcji, odniesień do postaci historycznych, akcji wyjętych żywcem z Bonda, nie ma nudy. Młodzi poszukiwacze 12 artefaktów znów są w...

Wade, Darell, Lily i Becca kontynuują poszukiwania artefaktów,
które mogą zaważyć na losach świata.



W drugim tomie akcja powieści nabiera jeszcze większego tempa. Po nieoczekiwanych wydarzeniach, kończących pierwszą część cyklu, bohaterowie patrzą na dalsze poszukiwanie artefaktów z zupełnie z innej perspektywy. Dzieciaki do tej pory traktowały swoją misję przede wszystkim jako przygodę, jednak obecnie zdają sobie sprawę, że przez nią mogą znajdywać się w niebezpieczeństwie. Porażka może kosztować ich nawet życie. W "Klątwie węża" tropy prowadzące do kolejnego artefaktu są jeszcze bardziej zawiłe i trudne do przejścia. Na dodatek Galina Krause porywa bliską osobę z otoczenia głównych bohaterów. Wade, Darrell, Lily i Becca upojeni sukcesem, jakim było odnalezienie magicznego kamienia, wierzą, że dadzą radę odnaleźć kolejne.

Cała opowieść nabiera nowego, bardziej mrocznego klimatu. Na każdym kroku za bystrą młodzieżą podążają niebezpieczni przestępcy, którzy nie zawahają się użyć przemocy, by wyeliminować swoich przeciwników. W tej części autor stworzył na nowo postać Kopernika. Fakty przeplatają się z fikcją literacką, co jest kolejnym atutem tego cyklu. Coraz bardziej interesuje mnie postać Galiny, czarnego charakteru z niewiadomą, pełną tajemnic przeszłością. Mimo młodego wieku, objęła przywództwo nad najbardziej niebezpieczną organizacją na świecie. Jestem ciekawa czy jeszcze zaskoczy mnie w kolejnych tomach.

Nie polecałabym tej powieści bardzo młodym czytelnikom, za to starszej młodzieży jak najbardziej. Bez problemu odnajdą w głównych bohaterach cechy, które ich łączą. Na dodatek i dorosły czytelnik z wypiekami na twarzy może śledzić ich losy i z pewnością nie będzie się przy nich nudził. Rozdziały są dość krótkie, jednak w każdym z nich akcja nie zwalnia nawet na chwilę. Polecam!

Wade, Darell, Lily i Becca kontynuują poszukiwania artefaktów,
które mogą zaważyć na losach świata.



W drugim tomie akcja powieści nabiera jeszcze większego tempa. Po nieoczekiwanych wydarzeniach, kończących pierwszą część cyklu, bohaterowie patrzą na dalsze poszukiwanie artefaktów z zupełnie z innej perspektywy. Dzieciaki do tej pory traktowały swoją misję przede...

Książka NIESAMOWITA. Książka, która kocham całym serduszkiem.
Jest to drugi tom serii i był tak samo dobry jak poprzedni.
Jak już wiecie ta seria jest moją kolejną perełką.
Biorąc się za tą książkę niespodziewałam się niczego, a otrzymałam książkę pełną akcji, pełną wspaniałych bohaterów i książkę przy której nudzić się po prostu nie da.
Książkę czyta się bardzo przyjemnie i szybko ( uważajcie nie da się oderwać, jakby coś to ostrzegałam ),co jest jej zdecydowanie wielkim plusem.
Jak mówiłam wam przy okazji recenzji pierwszego tomu ogromnie podoba mi się , że ta książka bazuje na historycznych wydarzeniach. I mnie osobie, która kocha historię cholernie się to podobało. Dla mnie przez to właśnie ta książka jest moja perełką. Ja nigdy nie spotkałam się z taką książką, w dodatku młodzieżowa.
Ja wam tą książkę GORĄCO polecam!

Książka NIESAMOWITA. Książka, która kocham całym serduszkiem.
Jest to drugi tom serii i był tak samo dobry jak poprzedni.
Jak już wiecie ta seria jest moją kolejną perełką.
Biorąc się za tą książkę niespodziewałam się niczego, a otrzymałam książkę pełną akcji, pełną wspaniałych bohaterów i książkę przy której nudzić się po prostu nie da.
Książkę czyta się bardzo przyjemnie...

Jeśli lubicie takie książki, macie ochotę na coś lekkiego i niezobowiązującego, to polecam wam oczywiście Klątwę Węża. Pomimo kilku niedociągnięć, powieść czyta się przyjemnie i szybko. Oczywiście nie jest to dzieło wybitne i godne zapamiętania, ale na to przecież nie liczyłam i niczego podobnego nie oczekiwałam. Miała być dobra zabawa i taka też była w rzeczywistości. Bardzo się cieszę z możliwości spotkania się, po raz kolejny, z ciekawymi, przyjaźnie nastawionymi bohaterami.

https://czytambolubieo.blogspot.com/2019/08/klatwa-weza-dziedzictwo-kopernika-tony.html

Jeśli lubicie takie książki, macie ochotę na coś lekkiego i niezobowiązującego, to polecam wam oczywiście Klątwę Węża. Pomimo kilku niedociągnięć, powieść czyta się przyjemnie i szybko. Oczywiście nie jest to dzieło wybitne i godne zapamiętania, ale na to przecież nie liczyłam i niczego podobnego nie oczekiwałam. Miała być dobra zabawa i taka też była w rzeczywistości....

Kilka lat temu ponownie sięgnęłam po książkę "Seria niefortunnych zdarzeń", którą porzuciłam, z uwagi na jej fabułę, która wydawała mi się wówczas mało interesująca.Czytając ją już jako osoba prawie dorosła, zaskoczyło mnie jak dużo rzeczy wydawało mi się takich dziecinnych, chociażby to, że z każdej opresji wychodzili bez szwanku. Podobne odczucia towarzyszyły mi, podczas czytania "Dziedzictwo Kopernika - Klątwa węża", autorstwa Tony'ego Abbotta.
Historia opowiada o grupce przyjaciół, poszukujących tak zwanego "Dziedzictwa Kopernika", czyli tajemniczej maszyny, która pozwala podróżować w czasie a także dwanaście należących do niego artefaktów, które strzeżone są przez Strażników. Drogę do nich wyznaczają zagadki, które muszą rozwiązać bohaterowie opowieści pomimo piętrzących się wokół nich problemów, np. kiedy osoby chcące zaskarbić sobie potęgę drzemiącą w tytułowym dziedzictwie, porywają mamę dwóch głównych bohaterów.
Książkę zaczęłam czytać od drugiego tomu. Już od pierwszych stron czytelnika porywa wartka akcja, jednakże nie polecam czytania od kolejnych pozycji serii, ponieważ ciężko było misię na początku połapać kto jest kim, w jakim wieku są bohaterowie, a także jak wpadli na trop owego "Dziedzictwa" oraz skąd mają niektóre przedstawione przedmioty.
Tym razem lekturę czytałam z wielką przyjemnością.Spodobał mi się pomysł wprowadzenia postaci Mikołaja Kopernika oraz Zakonu Krzyżackiego, który co ciekawe działa nadal w czasach obecnych. To właśnie osoby z tego bractwa polują na artefakty, stworzone przez tego, co "wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię".
Co do Wyde'a, Darela, Lily i Beccy - czyli głównym bohaterom, którzy znajdywali się w niebezpieczeństwie, szczerze zazdroszczę umiejętności szybkiego i logicznego myślenia, kojarzenia faktów. Czasem odnoszę jednak wrażenie, że przychodziło im to o wiele za gładko, jak to często ma miejsce w książkach przeznaczonych stricte dla młodzieży.
Zmorą dla mnie były zwroty w języku hiszpańskim i niemieckim, które nie zostały nigdzie przetłumaczone. Czasem któryś z bohaterów coś wyjaśniał, szczególnie przy niemieckich wstawkach, ale przy hiszpańskich zwrotach, musiał się domyślać sensu wypowiedzi z kontekstu.
Historia zdecydowanie skierowana jest do nieco starszej młodzieży, mniej więcej w wieku 14-16 lat.
W serii "Dziedzictwo Kopernika" opisano też sceny śmierci niektórych osób, ale nie są one jednak przedstawione w sposób krwawy. Autor uśmiercał swoich bohaterów otruwając ich -przynajmniej w tomie drugim.
Z niecierpliwością będę czekała na dalsze kontynuacje opowieści i z chęcią sięgnę po pierwszy tom. Ciekawi mnie jaki finał będzie miała cała historia, szczególnie, że zakończenie miło mnie zaskoczyło.

Kilka lat temu ponownie sięgnęłam po książkę "Seria niefortunnych zdarzeń", którą porzuciłam, z uwagi na jej fabułę, która wydawała mi się wówczas mało interesująca.Czytając ją już jako osoba prawie dorosła, zaskoczyło mnie jak dużo rzeczy wydawało mi się takich dziecinnych, chociażby to, że z każdej opresji wychodzili bez szwanku. Podobne odczucia towarzyszyły mi, podczas...

Niestety, dopadła mnie klątwa drugiej części i to w zaskakujący sposób. Nie jestem rozczarowana bohaterami ani fabułą, lecz dygresjami nawiązującymi do wydarzeń, które miały miejsce pomiędzy tą częścią "Dziedzictwa Kopernika" a pierwszą częścią. W pierwszej chwili pomyślałam, że pomiędzy "Zakazanym kamieniam" i "Klątwą węża" jest jeszcze jakaś książka. Niestety nie. Nie wiem, jaki cel przyświecał autorowi, by zamiast zabrać nas, czytelników, do tego nieszczęśnego San Fransisco i wyjaśnić, co tam się zdarzyło, postanowił co chwila wtrącać przypomnienia o tym, co tam miało miejsce.
Mimo tych wtrąceń, które były dla mnie niezrozumiałe, "Klątwę węża" przeczytałam ze szczerym zainteresowaniem śledząc dalsze losy Wade'a, Darrella, Lilly, Becci, Roalda i porwanej Sary.

Niestety, dopadła mnie klątwa drugiej części i to w zaskakujący sposób. Nie jestem rozczarowana bohaterami ani fabułą, lecz dygresjami nawiązującymi do wydarzeń, które miały miejsce pomiędzy tą częścią "Dziedzictwa Kopernika" a pierwszą częścią. W pierwszej chwili pomyślałam, że pomiędzy "Zakazanym kamieniam" i "Klątwą węża" jest jeszcze jakaś książka. Niestety nie. Nie...