8/10

8/10

Zbiór debiutanckich opowiadań Clive'a Barkera, widać ze były najpewniej pisane na przestrzeni czasu, mają niestety nierówny poziom, niektóre są świetne inne tylko przeciętne.
Warto mieć na uwadze ze Barker rzadko przedstawia w nic klasyczne oblicze horroru a raczej skłania się w kierunku gore i czasami wręcz nadmiernej seksualności.
Z niewiadomego mi powodu opowiadania mają także wielu tłumaczy, co potrafi wybić z rytmu przy ciągłej lekturze.

Najciekawsze opowiadania z tego zbioru to dla mnie:
(w nawiasach tom z którego pochodzi)
Papla i Jack - (I)
Seks, śmierć i światło gwiazd - (I)
Lęk - (II)
Spowiedź całunu (króla pornografii) - (III)

Zbiór debiutanckich opowiadań Clive'a Barkera, widać ze były najpewniej pisane na przestrzeni czasu, mają niestety nierówny poziom, niektóre są świetne inne tylko przeciętne.
Warto mieć na uwadze ze Barker rzadko przedstawia w nic klasyczne oblicze horroru a raczej skłania się w kierunku gore i czasami wręcz nadmiernej seksualności.
Z niewiadomego mi powodu opowiadania mają...

Niepokojące, brutalne, oraz wulgarne, aczkolwiek niezwykle klimatyczne i trzymające w napięciu opowiadania.

7.6/10

Niepokojące, brutalne, oraz wulgarne, aczkolwiek niezwykle klimatyczne i trzymające w napięciu opowiadania.

7.6/10

Moje mniemanie o twórczości Clive'a Barkera właśnie wywróciło się "do góry nogami"! Dotąd, gdzieś w mojej pamięci, po nielicznych (co uświadomiłem sobie po lekturze niniejszego zbioru) literackich spotkaniach z autorem, a głównie za przyczyną zapisanych głowie filmowych adaptacji, utożsamiałem go jedynie z makabrycznym horrorem i gore. Dziś jawi mi się niemal - a właściwie chyba powinienem postawić znak równości? - niczym Ray Bradbury literatury grozy i absolutny król horroru. Serio!

Clive Barker jest bodajże jednym pisarzem, tak odważnie przekraczającym wszelkie granice w celu zgłębiania budzących największy dyskomfort obszarów tabu, eksplorującym wszystko, co związane z szeroko pojętą perwersją, przemocą, obsesyjnymi zachowaniami i destrukcyjnymi tendencjami ludzkiej natury, z niespotykaną u kogokolwiek innego zdolnością łączenia makabryczności z tak pobudzającym wyobraźnię poetyzmem, że aż ciśnie się na usta fragment z polskiej wersji "W brzuchu wieloryba" ("On jest dziwnym wirtuozem - Na organach ludzkich gra, budząc zachwyt albo grozę...") z tym, że Barker potrafi wzbudzić zachwyt, grozę i obrzydzenie jednocześnie...

Czuję się, jakbym dotarł do granic tego, czego może dostarczyć mi współczesny (nie tylko literacki ale w ogóle) horror i chyba od tej pory nikt już nie będzie dla mnie w stanie dosięgnąć tych wyżyn mrocznych wizji i dokonać równie wnikliwej wiwisekcji wstydliwych obszarów naszej psychologii, moralności i lęków, odsłaniając przy tym zakazane i przerażające aspekty naszej egzystencji, jednocześnie dostarczając horroru i ekstremalnego gore, ale i liryki, które pobudzając tak odległe od siebie zmysły, dostarczają szerokiego spektrum emocji, z których trudno otrząsnąć się długo po lekturze! Polecam, i niechże MAG wydaje już ten zbiór z 4-6 tomami "Ksiąg Krwi"!...

Moje mniemanie o twórczości Clive'a Barkera właśnie wywróciło się "do góry nogami"! Dotąd, gdzieś w mojej pamięci, po nielicznych (co uświadomiłem sobie po lekturze niniejszego zbioru) literackich spotkaniach z autorem, a głównie za przyczyną zapisanych głowie filmowych adaptacji, utożsamiałem go jedynie z makabrycznym horrorem i gore. Dziś jawi mi się niemal - a właściwie...

Niespecjalnie mi się spodobała, były 4 fajne opowiadania, reszta przeciętna.

Niespecjalnie mi się spodobała, były 4 fajne opowiadania, reszta przeciętna.

Ogólnie oceniam dobrze ten zbiór opowiadań, choć brakuje tu trochę klimatu grozy - bardziej są to horrory w stylu "gore" gdzie jest epatowanie przesadną brutalnością i obrzydlistwem i to ma wywoływać uczucie dyskomfortu, nie do końca to jest to co lubię w opowiadaniach grozy, ale niektóre pomysły były naprawdę oryginalne i nigdzie wcześniej się z nimi nie spotkałem.

Ogólnie oceniam dobrze ten zbiór opowiadań, choć brakuje tu trochę klimatu grozy - bardziej są to horrory w stylu "gore" gdzie jest epatowanie przesadną brutalnością i obrzydlistwem i to ma wywoływać uczucie dyskomfortu, nie do końca to jest to co lubię w opowiadaniach grozy, ale niektóre pomysły były naprawdę oryginalne i nigdzie wcześniej się z nimi nie spotkałem.

Większość jest dobra ale parę opowiadań jest okropnie nudna, oczywiście nie powstrzyma to przed przeczytaniem pozostałych 3 części.

Większość jest dobra ale parę opowiadań jest okropnie nudna, oczywiście nie powstrzyma to przed przeczytaniem pozostałych 3 części.

Opowiadania, które na długo zapadają w pamięć.

Opowiadania, które na długo zapadają w pamięć.

Wyczekane, upragnione, dały mi to, czego oczekiwałam: mocne, typowe dla Barkera historie z pogranicza horroru i obłędu. Bo tak, niejednokrotnie przyjdzie wam zadawać sobie pytanie o to, czy to wszystko wydarzyło się naprawdę, czy było jedynie rojeniami nadszarpniętego nerwami umysłu któregoś z bohaterów.

Wyczekane, upragnione, dały mi to, czego oczekiwałam: mocne, typowe dla Barkera historie z pogranicza horroru i obłędu. Bo tak, niejednokrotnie przyjdzie wam zadawać sobie pytanie o to, czy to wszystko wydarzyło się naprawdę, czy było jedynie rojeniami nadszarpniętego nerwami umysłu któregoś z bohaterów.

Jeśli ktoś woli więcej gore a mniej klimatu i strachu to jak znalazł. Wiadomo jak to jest z takimi antologiami - są tutaj teksty lepsze, są średnie, są i nijakie. Tych ostatnich natomiast nie ma tak wiele a pomysły z chorej głowy imć Barkera zostają z nami na długo po przeczytaniu Ksiąg Krwi.

Jeśli ktoś woli więcej gore a mniej klimatu i strachu to jak znalazł. Wiadomo jak to jest z takimi antologiami - są tutaj teksty lepsze, są średnie, są i nijakie. Tych ostatnich natomiast nie ma tak wiele a pomysły z chorej głowy imć Barkera zostają z nami na długo po przeczytaniu Ksiąg Krwi.