Toksyczne układy

Olga Balicka, policjantka z jeleniej Góry ,tym razem wyrusza na wojne z wielkim koncernem farmaceutycznym. Autorka kolejny raz wybiera jakis "nośny " społecznie temat i z odrobiną "smrodku dydaktycznego" ubiera go w opowieśc o perypetiach zawodowych i sercowych swojej ulubionej śledczej. Kiedy zaczynam czytać, już po raz trzeci , bo to trzeci tom przygód dzielnej mamy-policjantki, troche mi to publicystyczne zaciecie autorki przeszkadza, ale potem daję sie wciagnąc i trudno mi oderwac się od tego, co porabia Olga i kiedy wpadnie na trop rozwiazania.

Olga Balicka, policjantka z jeleniej Góry ,tym razem wyrusza na wojne z wielkim koncernem farmaceutycznym. Autorka kolejny raz wybiera jakis "nośny " społecznie temat i z odrobiną "smrodku dydaktycznego" ubiera go w opowieśc o perypetiach zawodowych i sercowych swojej ulubionej śledczej. Kiedy zaczynam czytać, już po raz trzeci , bo to trzeci tom przygód dzielnej...

Nic najzwyczajnego, tom 1 i 2 zdecydowanie lepszy.

Nic najzwyczajnego, tom 1 i 2 zdecydowanie lepszy.

Jestem pod wrażeniem tych książek, podobają mi się :) polubiłam głównych bohaterów, zżyłam się z nimi. Jest to jedna z moich ulubionych serii.
Połknęłam w jeden dzień.

Jestem pod wrażeniem tych książek, podobają mi się :) polubiłam głównych bohaterów, zżyłam się z nimi. Jest to jedna z moich ulubionych serii.
Połknęłam w jeden dzień.

Seria z komisarz Olgą Balicką należy do jednej z moich ulubionych. To już wiecie. Na półce czeka na mnie szósty tom, a tymczasem zapraszam Was na kilka słów o trzecim, czyli o „Toksycznych układach”. Ta część jest mi szczególnie bliska, a dlaczego?

Olga Balicka wraca do pracy po urlopie macierzyńskim. Chociaż czeka na nią wiele nowych spraw, ona postanawia skupić się na śledztwie, które zostało już dawno umorzone. Chodzi o Barbarę Muszyńską, którą zamordowano na klatce schodowej kamienicy, w której mieszka Olga. Nie znaleziono żadnych śladów i nie wykryto mordercy.

Tymczasem na horyzoncie pojawia się sprawa zagadkowej śmierci Beaty Nowak - specyficznej kierowniczki w koncernie BigPharma. Okazuje się, że obie kobiety, zarówno Beata jak i Barbara, pracowały w tej samej firmie. Na domiar złego od niedawna pracownikiem podejrzanego koncernu jest siostra Olgi. Jakie tajemnice skrywa BigPharma? Czy na pewno jest to firma działająca w imię dobra dla ludzkiego zdrowia?

Do Olgi i Kornela dołącza prokurator Kalina Talarek. Współpraca nie jest łatwa zwłaszcza, że pani prokurator nie darzy sympatią Olgi, za to bardzo interesuje się Kornelem. Jaki cel ma tak naprawdę?

Tak, ten tom jest mi bliski ze względu na to, że jestem zawodowo powiązana z branżą farmaceutyczną. Na szczęście w moich miejscach pracy nigdy nie doszło do zabójstwa. Niemniej, jak wiadomo świat medycyny i farmacji rządzi się własnymi prawami, a pieniądze, jakie przepływają przez gigantyczne koncerny, są niewyobrażalne. I właśnie te pieniądze odgrywają tutaj dużą rolę. Jedna z postaci występujących w tej powieści, przedstawia dość schematyczną, ale smutną postawę. Oto dla kariery i fortuny poświęca swój wolny czas, przyjaciół, rodzinę, a przy tym wydaje się oczekiwać tego samego od swoich współpracowników. Takie chore podejście nastawione wyłącznie na zysk za wszelką cenę, nigdy nie kończy się dobrze. Może jednak stanowić ostrzeżenie dla wszystkich tych, którym przysłowiowy „wyścig szczurów” za bardzo wszedł w krew. Poza tym zachowanie pracowników BigPharmy również daje do myślenia. Trochę z cyklu "ręka rękę myję...", trochę kółko wzajemnej adoracji. Można powiedzieć, że do ostatniej chwili są gotowi bronić wypracowanego przez siebie zdania niezależnie od tego, czy ktoś na tym ucierpi.

„Toksyczne układy” to także powieść, która ukazuje, do czego jest zdolny człowiek w imię miłości do drugiej osoby. Jak zły splot wydarzeń może skomplikować codzienność, zniweczyć plany i postawić moralność pod znakiem zapytania. Z drugiej strony mamy tutaj do czynienia w pewnym sensie z miłością własną. Kiedy to za wszelką cenę w imię zemsty i odegrania się za przeszłość, niektórzy zdają się nie mieć żadnych hamulców. Ludzkie szczęście rodzinne zdaje się być dla nich niczym.

Ten tom serii o Oldze Balickiej pokochałam ze względu na jego wielowątkowość, a jednocześnie to, że te wszystkie historie są ze sobą powiązane. Wszystko tworzy logiczną całość i wiele wyjaśnia. Autorka ma ten niesamowity dar prowadzenia akcji, którą śledzi się z zapartym tchem. Wyprowadza czytelnika w pole, szokuje i pozostawia w takim stanie, że po prostu trzeba sięgnąć po kolejną część.

„Toksyczne układy” to kolejna świetna książka pani Katarzyny Wolwowicz. Wciągająca, intrygująca fabuła dotycząca funkcjonowania pewnego koncernu farmaceutycznego, pełna emocji, zwrotów akcji, a niekiedy szokująca. Ogromnie polecam. To świetna lektura na wiosenne jak i letnie dni. Seria wręcz obowiązkowa dla miłośników kryminałów.

Za przesłanie egzemplarza książki dziękuję wydawnictwu Zwierciadło

Seria z komisarz Olgą Balicką należy do jednej z moich ulubionych. To już wiecie. Na półce czeka na mnie szósty tom, a tymczasem zapraszam Was na kilka słów o trzecim, czyli o „Toksycznych układach”. Ta część jest mi szczególnie bliska, a dlaczego?

Olga Balicka wraca do pracy po urlopie macierzyńskim. Chociaż czeka na nią wiele nowych spraw, ona postanawia skupić się na...

tak zwane teorie complottistiche, to teorie których nie można potwierdzić ,ani im tez zaprzeczyć, bardzo mi to tu pasuje bo, kto chce powiedzieć prawdę niestety ginie. no cóż wystarczy poszperać na temat cholesterolu jak sprytnie obniżają normy po to tylko aby co trzeci polak łykał tabletkę codziennie .

tak zwane teorie complottistiche, to teorie których nie można potwierdzić ,ani im tez zaprzeczyć, bardzo mi to tu pasuje bo, kto chce powiedzieć prawdę niestety ginie. no cóż wystarczy poszperać na temat cholesterolu jak sprytnie obniżają normy po to tylko aby co trzeci polak łykał tabletkę codziennie .

Nie jestem fanką medycznych kryminałów. Nie wiem czy to kwestia tej całej terminologii, czy może jednak świadomości, że może to i fikcja, ale zawsze można znaleźć w niej ziarenko prawdy.
Wątek nowej prokurator też mocno mi nie podpasował. Ten szantaż - to tak trochę brazylijska telenowela.
Mimo że sama sprawa - z pominięciem tła - była ciekawa, to to tło właśnie sprawiło, że ciężko mi było przez to przebrnąć.
Na dodatek złoczyńca, który mówi, że nie ma nic do stracenia, po czy zaczyna odliczać '3,2,1',by strzelić... Parsknęłam.
Dam szansę jeszcze jedej części, bi nie jestem gotowa rozstać się z Kornelem i Olgą, ale tendencja Oki co mocno spadkowa. Liczę, że następna część będzie lepsza.

Nie jestem fanką medycznych kryminałów. Nie wiem czy to kwestia tej całej terminologii, czy może jednak świadomości, że może to i fikcja, ale zawsze można znaleźć w niej ziarenko prawdy.
Wątek nowej prokurator też mocno mi nie podpasował. Ten szantaż - to tak trochę brazylijska telenowela.
Mimo że sama sprawa - z pominięciem tła - była ciekawa, to to tło właśnie sprawiło,...

Katarzyna Wolwowicz nie zwalnia. Też tak jest w trzecim spotkaniu z komisarz Olgą Balicką w powieści „Toksyczne układy”. Nie zwalnia i zaskakuje kreatywnością pomysłów. Międzynarodowa korporacja medyczna, nowe leki, śmierć dwóch kobiet z tejże korporacji w świetle naszych pandemicznych doświadczeń ze szczepionkami, to naprawdę brzmi obiecująco. Czytelnik nie będzie zawiedziony. A w tejże korporacyjnej teorii spiskowej autorka świetnie kreuje charaktery i życie prywatne pary gliniarzy językiem prostym aczkolwiek emocjonalnie zaskakującym. Natomiast motywacja pani prokurator pokazuje, że ten zawód też nie jest wolny od płytkiej moralności wypaczonej dziecięcymi wizytami w sali sekcyjnej. Powieść bardzo dynamiczna, zaskakująca w rozwiązaniach wątków przestępczych czy życiowych bohaterów i zakończeniem które rozpaliło moje zmysły. Niestety kolejna część musi chwilę poczekać. Nawiasem pisząc mam teraz na oku pewnego nadkomisarza Policji, który szuka jakowegoś anioła. Wrócę do Pani Katarzyny może bardziej uduchowiony.

Katarzyna Wolwowicz nie zwalnia. Też tak jest w trzecim spotkaniu z komisarz Olgą Balicką w powieści „Toksyczne układy”. Nie zwalnia i zaskakuje kreatywnością pomysłów. Międzynarodowa korporacja medyczna, nowe leki, śmierć dwóch kobiet z tejże korporacji w świetle naszych pandemicznych doświadczeń ze szczepionkami, to naprawdę brzmi obiecująco. Czytelnik nie będzie...

Każdy kolejny tom serii z Olgą Balicką utwierdza mnie w przekonaniu, że jest to jedna z najlepszych bohaterek literackich z jakimi się spotkałem.
Tym razem Olga wraz ze swoim zespołem zajmuje się morderstwem w koncernie farmaceutycznym i sprawą z niedalekiej przeszłości. W powieści jest bardzo dużo różnych wątków - mniej lub bardziej ważnych - ale wszystkie tworzą wspólnie spójną całość. Naprawdę nie mogę się doczekać aż zacznę czytać kontynuację :)

Każdy kolejny tom serii z Olgą Balicką utwierdza mnie w przekonaniu, że jest to jedna z najlepszych bohaterek literackich z jakimi się spotkałem.
Tym razem Olga wraz ze swoim zespołem zajmuje się morderstwem w koncernie farmaceutycznym i sprawą z niedalekiej przeszłości. W powieści jest bardzo dużo różnych wątków - mniej lub bardziej ważnych - ale wszystkie tworzą wspólnie...

Ach te układy, układy i różne układziki. Wszędzie można je spotkać. Tym razem natkną się na nich komisarze Olga Balicka i Kornel Murecki. Kolejne śledztwo wprowadzi ich w meandry firmy medycznej i narazi na niebezpieczeństwo nie tylko ich samych ale także ich bliskich. Oboje nie wierzą w przypadki i łączą dwa śledztwa w sprawach wydawałoby się zupełnie od siebie niezależnych. A jednak mieli rację. Co wykaże śledztwo? Do czego posunie się firma a by zachować własne tajemnice? Ile osób straci życie? Kim jest prokurator Kalina Talarek i dlaczego próbuje zrujnować życie Kornelowi? Czy w prywatnym życiu Olgi i Kornela, którzy są małżeństwem, zapanuje wreszcie spokój? Książkę czyta się szybko i przynosi odpowiedzi na wszystkie pytania. Mnie się podobała.

Ach te układy, układy i różne układziki. Wszędzie można je spotkać. Tym razem natkną się na nich komisarze Olga Balicka i Kornel Murecki. Kolejne śledztwo wprowadzi ich w meandry firmy medycznej i narazi na niebezpieczeństwo nie tylko ich samych ale także ich bliskich. Oboje nie wierzą w przypadki i łączą dwa śledztwa w sprawach wydawałoby się zupełnie od siebie...

Jestem pod wrażeniem, z każdym kolejnym tomem zachwycam się coraz bardziej. Bardzo podoba mi się nieprzewidywalność akcji, która bez przerwy mknie do przodu w idealnym tempie oraz fakt, że bohaterowie są jak najbardziej na miejscu, każdy z nich dodaje od siebie czegoś innego, a równie potrzebnego do całej układanki.

Jestem pod wrażeniem, z każdym kolejnym tomem zachwycam się coraz bardziej. Bardzo podoba mi się nieprzewidywalność akcji, która bez przerwy mknie do przodu w idealnym tempie oraz fakt, że bohaterowie są jak najbardziej na miejscu, każdy z nich dodaje od siebie czegoś innego, a równie potrzebnego do całej układanki.