Książka tak nudna, że musiałam przerwać w połowie, nie dałam rady dokończyć. Szkoda, bo fajnie zbudowano klimat nadmorskich miejscowości.

Książka tak nudna, że musiałam przerwać w połowie, nie dałam rady dokończyć. Szkoda, bo fajnie zbudowano klimat nadmorskich miejscowości.

Na początku zaznaczę, że "Nadbrzeżnik" to druga część cyklu. Pierwsza część "Pogranicznik" rozgrywa się w Górach Orlickich i bardzo dużo w niej dowiadujemy się o naszej głównej bohaterce. Myślę, że gdybym czytała tylko "Nadbrzeznika" to mogłabym zupełnie inaczej ją odebrać.

Wracając do samej lektury. Po różnych perypetiach i epizodach "za biurkiem" Lena zostaje skierowana do pracy w niewielkim nadmorskim komisariacie w Regalicach. Niedługo po jej przyjeździe dochodzi do serii zagadkowych morderstw. Oprawca pozostawia przy swoich ofiarach muszelki i glony, będące symbolem legendarnego Nadbrzeżnika. Lena czuje, że nie znalazła się tu przypadkiem. Jest przekonana, że została "zaproszona" przez Nadbrzeżnika do zagrania w jego chorą grę...

***
Druga część podobała mi się chyba jeszcze bardziej niż pierwsza. W "Pograniczniku" początkowo trochę mnie denerwował siarczysty język Leny i momentami miałam wrażenie, że książka mogła być krótsza. Tutaj jest inaczej, jest tak jak powinno być. Widać też subtelne różnice w zachowaniu Leny, co mi się szalenie podobało.
Nie brakuje również przejmujących wspomnień małego chłopca, który opowiada o swoim "tatusiu", który znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją rodziną. Czy to on był tytułowym Nadbrzeżnikiem? Dla cierpiącego chłopca na pewno, a do jakich wniosków dojdzie Lena, tego nie będę zdradzała.

"Nadbrzeznik" to kryminał, w którym dużo się dzieje. Autorka wprowadza do gry wielu bohaterów, których przeszłość mogłaby sugerować, że to oni są mordercami. Lubię takie powieści. Z wieloma podejrzanymi i mrocznymi tajemnicami z przeszłości, które trzeba odkryć. Bardzo podobają mi się też zakończenia Pani Joanny. Są intrygujące i zaskakujące.

Mam nadzieję, że to jeszcze nie koniec serii, bo chętnie sięgnę po kolejne tomy.

Na początku zaznaczę, że "Nadbrzeżnik" to druga część cyklu. Pierwsza część "Pogranicznik" rozgrywa się w Górach Orlickich i bardzo dużo w niej dowiadujemy się o naszej głównej bohaterce. Myślę, że gdybym czytała tylko "Nadbrzeznika" to mogłabym zupełnie inaczej ją odebrać.

Wracając do samej lektury. Po różnych perypetiach i epizodach "za biurkiem" Lena zostaje...

Nadbrzeżnik" pochłonął mnie i zaciekawił już od pierwszych stron. To druga część serii kryminalnej z detektyw Dobrowicz, w której to próbuje rozwikłać zagadkę tajemniczych morderstw. Nadmorski klimat czuć przez całą lekturę, przez co jeszcze bardziej nabrałam ochoty na spacery po plaży 💙 Co urzekło mnie tym razem ? Przede wszystkim wyraziste postaci, ciekawa fabuła, genialne prowadzona narracja i bardzo skrupulatnie skonstruowana zagadka. I choć finalnie udało mi się zgadnąć, kto zabija, to nastąpiło to tuż przy samym końcu. Autorka krok po kroku i delikatnie podrzuca nam tropy, zmuszając tym samym czytelnika do myślenia.
"Nadbrzeżnik" to rasowy, klimatyczny kryminał, w którym to ludzie tacy jak my grają główną rolę. Podczas czytania ciągle analizowałam zachowania bohaterów, rozmyślałam nad motywem, łączyłam fakty i czułam delikatny dreszczyk emocji. Lektura doskonała dla każdego fana kryminałów ! Serdecznie polecam i zachęcam do czytania naszych rodzimych perełek !

Nadbrzeżnik" pochłonął mnie i zaciekawił już od pierwszych stron. To druga część serii kryminalnej z detektyw Dobrowicz, w której to próbuje rozwikłać zagadkę tajemniczych morderstw. Nadmorski klimat czuć przez całą lekturę, przez co jeszcze bardziej nabrałam ochoty na spacery po plaży 💙 Co urzekło mnie tym razem ? Przede wszystkim wyraziste postaci, ciekawa fabuła,...

"Nadbrzeżnik" to fascynująca podróż w świat bałtyckich legend, która splata przeszłość z teraźniejszością w tajemniczej intrydze kryminalnej. Autor mistrzowsko wykorzystuje motyw mitycznego stwora, który nawiedza wybrzeża, by stworzyć atmosferę pełną napięcia i zagadki. Wciągająca fabuła, w której mroczne tajemnice sprzed lat ożywają, zmuszając bohaterów do konfrontacji z przeszłością. Śledcza Lena z archiwum X staje przed wyzwaniem rozwikłania zagadki, której kluczem może być jej własna historia. Książka łączy w sobie elementy kryminału z fascynującymi motywami zimnych mórz, wzbogacając
przyjemność czytania. Choć nie rewolucjonizuje gatunku, to z pewnością zadowoli miłośników zwłaszcza tajemniczych historii. Warto także zwrócić uwagę na tematyczne wątki dotyczące przemOOcy wobec dzieci i kobiet, które dodają głębi narracji.🤗

"Nadbrzeżnik" to fascynująca podróż w świat bałtyckich legend, która splata przeszłość z teraźniejszością w tajemniczej intrydze kryminalnej. Autor mistrzowsko wykorzystuje motyw mitycznego stwora, który nawiedza wybrzeża, by stworzyć atmosferę pełną napięcia i zagadki. Wciągająca fabuła, w której mroczne tajemnice sprzed lat ożywają, zmuszając bohaterów do konfrontacji z...

Bardzo lubię czytać kryminały i książki sensacyjne. Dają chwile oddechu pomiędzy przeróżnymi lekturami. Lubię czytać, ale nie lubię o nich pisać, bo tak naprawdę wszystko może być spoilerowaniem.
Jedno mogę napisać, że są zwłoki i to nie jedne, są śledczy i prokuratorzy, i jest też Wybrzeże z Bałtykiem. Nad wszystkim rozbrzmiewa legenda o Nadbrzeżniku.

Polubiłam Lenę Dobrowicz, policjantkę, która jest wredna, szorstka, nie przebiera w słowach, ale za to jest bardzo skuteczna w działaniu. Na ciężkie przeżycia za sobą, które wpływają na jej obecne postępowanie. Nie odpuszcza nikomu i samej sobie także.

To kryminał, który wciąga, więc trzeba uważać, kiedy zaczynamy czytać wieczorem, żeby nie spóźnić się do pracy. Zbrodnie stają się coraz brutalniejsze, coraz bardziej zagmatwane, a łączą je muszelki i wodorosty.

Już po kilkunastu stronach pomyślałam sobie, że wiem, kto jest mordercą, ale nic bardziej mylnego. W połowie książki był następny typ i potem kolejny, i kolejny. Wszystkie nietrafione, chociaż może trochę tak, a kiedy wszystko się wyjaśnia, to nagle okazuje się, że może jednak nie tak do końca.

Lubię takie kryminały, które zmuszają do myślenia i śledzenia, bo niby wszystko jest w zasięgu, powoli wyjaśniają się tajemnice, których nikt nie chciał przez lata ujawniać... Sukces, ale czy tak do końca?

Polecam, tylko nie czytajcie podczas wyjazdów nad morze, bo kto wie, czy nie pojawi się Nadbrzeżnik, a miły to on nie jest!!!

Bardzo lubię czytać kryminały i książki sensacyjne. Dają chwile oddechu pomiędzy przeróżnymi lekturami. Lubię czytać, ale nie lubię o nich pisać, bo tak naprawdę wszystko może być spoilerowaniem.
Jedno mogę napisać, że są zwłoki i to nie jedne, są śledczy i prokuratorzy, i jest też Wybrzeże z Bałtykiem. Nad wszystkim rozbrzmiewa legenda o Nadbrzeżniku.

Polubiłam Lenę...

Drugi tom serii 📚

Joanna Bargij tym razem przenosi Czytelnika na Wybrzeże do małej nadmorskiej miejscowości.

Wiele ciał, duży obszar działania i przeczucie, że wszystko jest powiązane.

I znów wszystko dokładnie zaplanowane oraz zainscenizowane.

A do tego stara, bałtycka legenda oraz wir osobistych strachów i leków.

Jest mgliście, szumią fale a za horyzontem czai się... On. Morderca.

🌊

"Nadbrzeżnik" to drugi tom serii kryminalnej, gdzie główną rolę odgrywa bezpośrednia i twarda policjantka Lena Dobrowicz.

Tym razem jest więcej trudnych tematów i osobistych zmagań. Dominuje niejednoznaczność i niepewność.

Akcja jest dynamiczna i wciągająca. Autorka wiele razy podsuwa tropy i gmatwa wydarzenia mieszając w głowie.

Fanom kryminałów - i słonej bryzy - bardzo polecam 💀 Czekam na więcej!

Drugi tom serii 📚

Joanna Bargij tym razem przenosi Czytelnika na Wybrzeże do małej nadmorskiej miejscowości.

Wiele ciał, duży obszar działania i przeczucie, że wszystko jest powiązane.

I znów wszystko dokładnie zaplanowane oraz zainscenizowane.

A do tego stara, bałtycka legenda oraz wir osobistych strachów i leków.

Jest mgliście, szumią fale a za horyzontem czai się......

W jednym z bunkrow, przy nadmorskiej plaży zostają znalezione zwłoki, przy których leży bransoletka z muszelek i glonów.Początkowo policjanci myślą, że to jednorazowy incydent, a śledztwo będzie szybko zamknięte.

Niestety, kiedy pojawiają się kolejne ciała sprawa robi się poważna. Do śledztwa zostaje włączona aspirant sztabowa Lena Dobrowicz.

Czy to przypadek, że policjantka ponownie znajduje się w miejscu, w którym grasuje seryjny morderca?

📌
"Nadbrzeżnik" to druga część serii z aspirant Leną Dobrowicz. To książka ze świetnie poprowadzoną i trzymającą w napięciu fabuła. Niepokój i ciekawość towarzyszą nam od pierwszych do ostatnich stron.

W książce przedstawiona jest silna kobieca osobowość głównej bohaterki, a dmorskiej krajobraz jest opisany w taki sposób, że aż chce się tam jechać.

I choć dość szybko domyśliłam się kto jest mordercą, to z zapartym tchem czytałam kartka po kartce, aby poznać losy bohaterów. Przeszłość przeplata się z teraźniejszością, a przemyślenia mordercy przedstawione w formie pamiętnika dodały tylko atrakcyjności tej historii.

Dla mnie, póki co jest to jedna z lepszych książek tego roku! Jeśli jeszcze nie znacie historii Leny Dobrowicz, to gorąco Was zachęcam do sięgnięcia po tę serię!

W jednym z bunkrow, przy nadmorskiej plaży zostają znalezione zwłoki, przy których leży bransoletka z muszelek i glonów.Początkowo policjanci myślą, że to jednorazowy incydent, a śledztwo będzie szybko zamknięte.

Niestety, kiedy pojawiają się kolejne ciała sprawa robi się poważna. Do śledztwa zostaje włączona aspirant sztabowa Lena Dobrowicz.

Czy to przypadek, że...

Po świetnym, trzymającym w napięciu, „Pograniczniku”, Joanna Bagrij powraca z równie udanym „Nadbrzeżnikiem”!


Lena Dobrowicz już w „Pograniczniku” dała się poznać jako rasowa policjantka, z dużym doświadczeniem, szanowana przez kolegów. Najbardziej, co może być zaskakujące, ceni się ja za szczerość: „Klnie jak szewc i mówi to, co myśli. Niczego nie ukrywa”. (Choć mnie osobiście takie nagromadzenie przekleństw nieco odstrasza).

W poprzedniej powieści również autorka wymienia liczne zalety swojej bohaterki, choć nie tworzy z niej herosa, wykazując też drobne minusy: „miała doskonałą pamięć do wrażeń, odczuć i emocji, które jej towarzyszyły. Dzięki temu zapamiętywała różne detale, ale poskładanie ich w całość zajmowało jej nieco czasu. Zdarzało jej się wyciągać pochopne wnioski”. To właśnie sprawiło, że została oddelegowana z „jednej z najlepszych w Polsce jednostek do walki z przestępczością zorganizowaną” do komisariatu w Orlicy.

Po trzech rozwiązanych sprawach z „Archiwum X”, Lena Dobrowicz marzy o pracy przy bieżących śledztwach. W dodatku z dala od wielkich jednostek. Regalice wydają się właśnie tym, czego obecnie szuka. Nawet nie przeczuwa, że jej obecność w tej mieścince wcale nie musi być dziełem przypadku… Czy i tym razem kobieta, która jest zdecydowanie kimś więcej niż tylko funkcjonariuszką (to „mścicielka”!),rozwikła morderczą zagadkę? Czy jednak wpadnie w podstępną pułapkę?

Podoba mi się, że główną bohaterką jest kobieta. Lena to silna babka z charakterem. Mocno stąpa po ziemi, jest profesjonalistką, a w dodatku ma ten legendarny zmysł policyjny. A to nie wszystkim się podoba. Lena ma też słabe strony, wszak autorka nie idealizuje swojej postaci. I to jest wielka zaleta tego cyklu – spotkamy tu ludzi z krwi i kości, zmagających się ze swoimi skomplikowanymi historiami. To z pewnością będzie jeden z wyróżników prozy Bagrij.

Pisarka wypracowała sobie też charakterystyczny styl. W obrębie tego cyklu kryminalnego także jest konsekwentna, co świetnie wpływa na spójność serii. Jako tytuły rozdziałów mamy pewne hasztagi, które nieco podpowiadają. Początki rozdziałów to naprzemiennie zapis myśli Leny oraz wpisy z pamiętników (i to jedyny zgrzyt, jaki wyłapałam – w początkowej partii, gdy ewidentnie mamy do czynienia z zapiskami dziecka, nie wszystko brzmi naturalnie, choć należy dopuścić możliwość, że dzieci z traumą bywają o wiele bardziej dojrzalsze niż rówieśnicy). Wiele się z nich dowiadujemy o tej postaci, o jej wrażliwości lub jej braku, o inteligencji, szukamy jakichś wskazówek, motywów, czegoś, czymś zdradzi się przed czasem…

Ten bohater przyznaje się do zdolności „dostrzegania pieprzonego zła” w ludziach (i w samym sobie). Czy zatem swoją misją ustanowił wymierzenie ukaranie grzeszników? Być może. Choć niekoniecznie. Na pewno dowie się tego Lena Dobrowicz. Widzimy w jej refleksjach, skierowanych prosto do zabójcy, jakimi ścieżkami myślenia się kieruje, jak bardzo wyprzedza w rozumowaniu swoich kolegów po fachu. Jest zawsze te dwie myśli dalej i doskonale czyta umysł mordercy. Spodziewa się pewnych zachowań, zna także własne ograniczenia, co czyni ją jeszcze bardziej skuteczną.

Te wprowadzenia do rozdziałów są także pretekstem do dyskusji o tematach ważnych społecznie, o istocie dobra i zła. Dobrowicz ma arcyciekawe spostrzeżenia, m.in. o demonizowaniu morderców, przy jednoczesnym niezauważaniu, że to najczęściej ludzie tacy jak my, niewyróżniający się z tłumu. Bo zło płynie we krwi, a zatem nie zawsze można na podstawie zewnętrznych cech stwierdzić, kto okaże się psychopatą…

No i oczywiście jest też tu kilka ciekawych i ważnych tematów w tle, choćby wychowanie się w domu dziecka, problemy małżeńskie, trudne relacje, traumy itp. Bagrij pozwala nam pozaglądać w intymne życie bohaterów i poprzyglądać się, z czym na co dzień muszą się zmagać.

Naprawdę, „Nadbrzeżnik” to świetna proza, którą można chwalić za niemal każdy aspekt. Czytelnicy będą zachwyceni nawiązaniami do lokalnych legend. To wprowadza pewien pierwiastek tajemnicy, czegoś surrealistycznego, stale umykającego. To po prostu „ożywia” śledztwo, wzbudza dodatkowe emocje. Jest też lawirowanie między przeszłością a tu i teraz.

Po świetnym, trzymającym w napięciu, „Pograniczniku”, Joanna Bagrij powraca z równie udanym „Nadbrzeżnikiem”!


Lena Dobrowicz już w „Pograniczniku” dała się poznać jako rasowa policjantka, z dużym doświadczeniem, szanowana przez kolegów. Najbardziej, co może być zaskakujące, ceni się ja za szczerość: „Klnie jak szewc i mówi to, co myśli. Niczego nie ukrywa”. (Choć mnie...

Czy znasz jakieś morskie legendy? Może tę o Nadbrzeżniku? 😉

A więc to było tak… dawno, dawno temu Bałtyk stał się domem potwora, który miał wykrzywioną twarz, długą brodę pachnącą dorszami i omułkami, hak zamiast ręki i spojrzenie, które potrafi przeszyć duszę na wylot. Kiedy panował sztorm wypływał na morze i krzyczał wniebogłosy…
jesteś trochę przerażony, ogarnął Cię już strach?

To nie tylko legenda… czy owy potwór z dawnych czasów znowu pojawił się na morskich plażach? Lena Dobrowicz przeprowadza się na północ, chce odkryć prawdę, chce dowiedzieć się kto jest mordercą, bowiem po dwudziestu dwóch latach znowu koszmar tego miejsca powrócił. Z biegiem śledztwa okazuje się, że przeszłość skrywa wiele tajemnic a dziewczyna musi wrócić myślami również do swojego dzieciństwa, a to nie jest dla niej łatwe….

Uwielbiam polskie morze, ten klimat, uspakajający szum fal, śpiew mew i samotne spacery po plaży, a więc kiedy pojawia się jakakolwiek możliwość, żeby tam znowu być, chociaż na chwilę, chociaż w książkowym świecie, pędzę od razu.

Ta wycieczka była niebezpieczna. Od samego początku nie wiedziałam, czy mogę komukolwiek tu zaufać, o przyjaźni nie wspomnę. Poznałam Lenę, twarda babka, po przejściach, ale strasznie wredna, uparta i bezczelna, o nie z pewnością nie mogła zostać moją kumpelą, ale stwierdziłam, że przyjechałam tu w konkretnym celu. Nie pora na nowe znajomości i przyjaźnie, pora rozwiązać sprawę, a więc zacisnęłam zęby i ramię w ramie wzięłyśmy się z Leną do roboty 😉

Muszę przyznać, że kilka razy przeraziłam się solidnie, te trupy, ta zagadka, zastanawiałam się o co w tym wszystkim chodzi! Trzeba było głęboko poszperać, a finalnie i tak byłam totalnie zaskoczona przebiegiem śledztwa. Wiem jedno, do wszystkiego trzeba podchodzić z dystansem, nie można się spoufalać, trzeba szukać, drążyć, bo nawet Twój dobry ziomek, może mieć przed Tobą wiele tajemnic, a przede wszystkim cały czas trzeba być mocno skupionym, żeby nie pominąć żadnego szczegółu, a tych tu był ogrom. A no i przeszłość… to często w niej ukryte jest sedno sprawy.

Lubię dawkę adrenaliny, więc pomimo strachu i niepewności, bawiłam się wybornie, Ciebie też zachęcam do tej przygody 😉

Czy znasz jakieś morskie legendy? Może tę o Nadbrzeżniku? 😉

A więc to było tak… dawno, dawno temu Bałtyk stał się domem potwora, który miał wykrzywioną twarz, długą brodę pachnącą dorszami i omułkami, hak zamiast ręki i spojrzenie, które potrafi przeszyć duszę na wylot. Kiedy panował sztorm wypływał na morze i krzyczał wniebogłosy…
jesteś trochę przerażony, ogarnął Cię już...

🌟 Nadbrzeżnik to druga część kryminalnej serii. Tym razem przenosimy się w nadmorskie rejony, gdzie główna bohaterka Lena Dobrowicz próbuje złapać mordercę.

🌟 Pierwszy tom zrobił na mnie trochę lepsze wrażenie, było w nim więcej emocji niż w tomie drugim. Jednak coś co pozostało niezmienne to wspaniałe postaci, którym nieustannie kibicujemy i chcemy poznawać ich dalsze losy.

🌟 Sama sprawa kryminalna była dosyć zagmatwana. Z jednej strony dużo się działo, z drugiej nie działo się nic. Jednak postać Leny i komisarza z pewnością umilali momenty przestoju :)

🌟 Autorka opisując nadmorskie klimaty robi to w taki sposób, że czujemy piasek pod palcami i zapach morza. Momentami (gdyby nie te trupy 😅) czułam się jak na wakacjach 😅🏖

🌟 Zakończenie książki mocno sugeruje, że będzie kolejna część więc nie pozostaje mi nic innego jak uzbroić się w cierpliwość. Bo po trzeci tom z pewnością będę sięgać!

🌟 Nadbrzeżnik to druga część kryminalnej serii. Tym razem przenosimy się w nadmorskie rejony, gdzie główna bohaterka Lena Dobrowicz próbuje złapać mordercę.

🌟 Pierwszy tom zrobił na mnie trochę lepsze wrażenie, było w nim więcej emocji niż w tomie drugim. Jednak coś co pozostało niezmienne to wspaniałe postaci, którym nieustannie kibicujemy i chcemy poznawać ich dalsze...