Nie spodziewałam się, że tak polubię grupkę z Tommen. Dobrze bawiłam się przez wszystkie części. Czasem pojawiają się jakieś żenujące teksty i zastanawiam się czy wynika to z tłumaczenia, czy to celowy zabieg autorki mający oddać ten młodzieżowy klimat w Irlandii. Czekam z niecierpliwością na historię Joeya i Aoife, która zapowiada sie emocjonalnie.

Nie spodziewałam się, że tak polubię grupkę z Tommen. Dobrze bawiłam się przez wszystkie części. Czasem pojawiają się jakieś żenujące teksty i zastanawiam się czy wynika to z tłumaczenia, czy to celowy zabieg autorki mający oddać ten młodzieżowy klimat w Irlandii. Czekam z niecierpliwością na historię Joeya i Aoife, która zapowiada sie emocjonalnie.

Wyższa ocena za końcówke

Wyższa ocena za końcówke

Akcja tej serii książek dzieję się stopniowo, co sprawia, że mocniej związałam się z bohaterami. Najbardziej odczułam tę więź w czwartym, ostatnim tomie kiedy relacja głównych bohaterów była najlepiej rozwinięta. Podobał mi się styl pisania autorki, nie pojawiały się większe błędy stylistyczne, językowe, czy gramatyczne, dlatego tekst był przejrzysty i łatwy do czytania. Jedyne co z początku trochę mnie zraziło do tej książki, to ilość powtarzających się myśli głównych bohaterów. Mam tutaj na uwadze takie same myśli, które wypełniają prawie całą serię. Szczególnie pojawiają się ze strony narracji Jonny'ego. Natomiast to nie znaczy, że książka nie wciągała mnie w pewnych momentach, trzeci tom przeczytałam w parę dni (co w porównaniu do dwóch pierwszych tomów jest niesamowicie zaskakujące). Myślę, że gdybym mogła zapomnieć o całej fabule i przeczytać jeszcze raz, zrobiłabym to.

Akcja tej serii książek dzieję się stopniowo, co sprawia, że mocniej związałam się z bohaterami. Najbardziej odczułam tę więź w czwartym, ostatnim tomie kiedy relacja głównych bohaterów była najlepiej rozwinięta. Podobał mi się styl pisania autorki, nie pojawiały się większe błędy stylistyczne, językowe, czy gramatyczne, dlatego tekst był przejrzysty i łatwy do czytania....

Rzadko kiedy odczuwam taką autentyczną pustkę po przeczytaniu książki, w jak najbardziej pozytywnym tego słowa znaczeniu. Potrzebuje więcej. Musze się dowiedzieć więcej co spotkało Gibskiego, bo ewidentnie ukrywa coś pod maską tego wesołka i co przydarzyło się Lizzie, która też walczy z jakimiś demonami 🥺

Rzadko kiedy odczuwam taką autentyczną pustkę po przeczytaniu książki, w jak najbardziej pozytywnym tego słowa znaczeniu. Potrzebuje więcej. Musze się dowiedzieć więcej co spotkało Gibskiego, bo ewidentnie ukrywa coś pod maską tego wesołka i co przydarzyło się Lizzie, która też walczy z jakimiś demonami 🥺

Nie ma słów, aby wyrazić to jak ja ich kocham ❤️‍🩹

Nie ma słów, aby wyrazić to jak ja ich kocham ❤️‍🩹

„– ᴋᴏᴄʜᴀᴍ ᴄɪę, ꜱʜᴀɴɴᴏɴ ᴊᴀᴋ ᴛᴀ ʀᴢᴇᴋᴀ – ᴘᴏᴡɪᴇᴅᴢɪᴀᴌ, ᴡʏʀʏᴡᴀᴊąᴄ ᴍɴɪᴇ ᴢ ᴘʀᴢʏɢɴęʙɪᴀᴊąᴄʏᴄʜ ᴍʏśʟɪ. – ᴛʏʟᴋᴏ ᴄɪᴇʙɪᴇ. – ᴏᴅᴄʜʏʟɪᴌ ꜱɪę ᴛᴀᴋ, ʙʏᴍ ᴍᴜꜱɪᴀᴌᴀ ꜱᴘᴏᴊʀᴢᴇć ᴍᴜ ᴡ ᴏᴄᴢʏ. – ᴡ ᴄʜ*ᴊ ʙᴀʀᴅᴢᴏ – ᴍʀᴜᴋɴąᴌ.
– ᴊᴀ ᴄɪᴇʙɪᴇ ᴛᴇż.”

ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ

Jest to seria, która skradła moje serce. Nie ma słów, które byłyby w stanie opisać to, jak bardzo się z nią zżyłam. Nie wierzę, że jest to już koniec losów Shannon i Johnnego.

To historia pełna cierpienia, ale również radości. Pokazuje, jak młodzi bohaterowie stają się dojrzali, świadomi i silni. Jesteśmy świadkami całego tego procesu i przysięgam, że było to niesamowite uczucie.

Życie bohaterów nie jest najłatwiejsze, jednak w sobie odnajdują przystań, oazę. Są dla siebie osobami, na które zawsze mogą liczyć. Ich relacja jest niesamowita i pełna prawdziwego uczucia. Każdy z nich jest wyjątkowy na swój sposób i wprowadza ciekawe elementy do tej historii. Zdecydowanie zasługują na swoją uwagę. Jeśli bym mogła, z wielką chęcią bym się z nimi zaprzyjaźniła. I mówię tu o wszystkich, nawet tych drugoplanowych. Zostali świetnie wykreowani.

Książka ma swoje trudne momenty, które chwytają za serce i wywołują w nas współczucie wobec bohaterów, jednak jest również przepełniona momentami, które pokazują normalne życie nastolatków. Pełne humoru, zwariowanych sytuacji oraz ich życia codziennego. Czytając czułam, że ta historia naprawdę mogła się wydarzyć. Jest niesamowicie prawdziwa.

Płakałam, śmiałam się i przeżywałam tę historię całą sobą. Autorka świetnie buduje napięcie. Powtórzę się, jednak jej pióro ogromnie przypadło mi do gustu. Potrafi połączyć trudne tematy wzbudzając w czytelnikach wiele emocji, a za chwilę potrafi wywołać uśmiech na twarzy niepowtarzalnym humorem.

Na pewno będę tęsknić za Shannon i Johnny’m. Ich historia zdecydowanie niedługo zostanie i w moim sercu. Mam nadzieję, że spotkamy ich chociaż epizodycznie w następnych częściach serii.

Ściskam mocno,
Alicja ❤️‍🩹

/współpraca reklamowa/

„– ᴋᴏᴄʜᴀᴍ ᴄɪę, ꜱʜᴀɴɴᴏɴ ᴊᴀᴋ ᴛᴀ ʀᴢᴇᴋᴀ – ᴘᴏᴡɪᴇᴅᴢɪᴀᴌ, ᴡʏʀʏᴡᴀᴊąᴄ ᴍɴɪᴇ ᴢ ᴘʀᴢʏɢɴęʙɪᴀᴊąᴄʏᴄʜ ᴍʏśʟɪ. – ᴛʏʟᴋᴏ ᴄɪᴇʙɪᴇ. – ᴏᴅᴄʜʏʟɪᴌ ꜱɪę ᴛᴀᴋ, ʙʏᴍ ᴍᴜꜱɪᴀᴌᴀ ꜱᴘᴏᴊʀᴢᴇć ᴍᴜ ᴡ ᴏᴄᴢʏ. – ᴡ ᴄʜ*ᴊ ʙᴀʀᴅᴢᴏ – ᴍʀᴜᴋɴąᴌ.
– ᴊᴀ ᴄɪᴇʙɪᴇ ᴛᴇż.”

ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ

Jest to seria, która skradła moje serce. Nie ma słów, które byłyby w stanie opisać to, jak bardzo się z nią zżyłam. Nie wierzę, że jest to już koniec losów...

„– Pachniesz domem.
Przeszły mnie ciarki. Otuliłem ją całym ciałem i pocałowałem w brodę.
– A ty jesteś domem.”

Dwa tomy. Cztery książki. Tysiąc osiemset trzydzieści trzy strony. Oto historia Shannon i Johnny’ego w liczbach. Historia, która stała się moim domem, miłością i jedną z najpiękniejszych i najbardziej emocjonalnych książkowych przygód w moim życiu.

Kiedy wspominam bohaterów na początku ich drogi i widzę ich w „Keeping 13. Część druga” to nie mogę nie wspomnieć o ogromnej przemianie. Shannon stała się silniejsza, mniej krucha, ale wciąż pozostała wrażliwa i na swój własny ujmujący sposób delikatna. Johnny ze skupionego wyłącznie na rugby i własnym celu, przemienił się w lojalnego, oddanego i dostrzegającego otoczenie chłopaka. I to właśnie oni byli dla siebie nawzajem zapalnikiem do tych zmian. Potęgę tego zjawiska ciężko opisać słowami, ją po prostu trzeba poznać, zrozumieć i przeżyć.

„Keeping 13. Część druga” mogę śmiało zaliczyć do jednej z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie kontynuacji tego roku. Spodziewałam się emocjonalnej uczty i się nie pomyliłam. Ta książka jest idealnym dopełnieniem ich historii. Zniszczyła mnie, niejednokrotnie doprowadziła do łez, ale także ukoiła i nakarmiła moją duszę. Jest kompletna, a przy tym tak bardzo złożona. Porusza tak wiele trudnych, ale realnych wątków na tle rodzinnym. Ukazuje problemy, które mogą spotkać nas, naszych bliskich, sąsiadów oraz zwraca uwagę na obojętność, a także ułomny system prawny, pozwalający na bestialstwo i okrucieństwo. Mimo iż opowieść osadzona jest na początku XX wieku w Irlandii, mam wrażenie, że ten problem stale jest obecny albo był nie tak dawno temu. Sytuacja rodzinna Shannon łamała moje serce. W tym tomie poznajemy o wiele lepiej jej młodszych braci, a ich kreacja porusza i chwyta za serce. Bo dzieci nigdy nie powinny czegoś takiego doświadczyć. Jako kontrast mamy rodziców Johnny’ego, którzy okazali się prawdziwymi aniołami bez widocznych gołym okiem skrzydeł.

Nie jest to jednak wyłącznie smutna historia. Jej ból jest idealnie równoważony piękną historią miłosną oraz cudownym obrazem prawdziwej przyjaźni. Chloe Walsh w swojej powieści, a właściwie całej serii, fenomenalnie buduje więzi międzyludzkie. Są trwałe i niezachwiane. Zachwycające.
Miłość Johnny’ego i Shannon jest przykładem pierwszej miłości, która mimo wszystko jest silna. Wcześniejsze części obrazowały jej delikatny i niepewny aspekt, natomiast „Keeping 13. Część druga” pokazuje jak dojrzała, umocniła się. Więcej w niej namiętności i prawdziwego oddania, i chociaż już dawno zostałam kupiona, to tym razem jakimś cudem bohaterowie skradli kolejny skrawek mojego serca.
Przyjaźń natomiast dodaje aspektu humorystycznego, a tutaj prym wiedzie Gibsie, który jest postacią niewiarygodną, moją absolutną ikoną. Ten chłopak doprowadził mnie do łez, tym razem ze śmiechu. Widać jednak, że w głębi skrywa coś, co nas złamie. Czekam na jego historię!

„Nie mogłam pojąć, dlaczego chłopak o jego statusie, w którego życiu tyle się dzieje, z takim zapałem przypiął swój żagiel do mojego uszkodzonego masztu. Ale przypiął. Każdy mijający dzień było znośny tylko dlatego, że go miałam.”

„Keeping 13. Część druga” wraz z poprzednimi częściami stanowią jedną z najwspanialszych i najbardziej poruszających historii, jakie kiedykolwiek poznałam. Jej się nie czyta – nią się żyje. Budzi tak wiele emocji różnych emocji, wypala ślad na duszy, jest niezapomniana. Chloe Walsh jest wirtuozem emocji, zachwyca nietuzinkowością i wspaniałą kreacją na tak wielu płaszczyznach, wzrusza i pochłania prawdziwością. Tam wszystko ma sens, każdy dialog wnosi jakąś wartość, nic nie jest przeciągnięte na siłę. Ta historia to życie. Czuję jednak, że jeszcze większa bomba emocjonalna czeka nas przy historii Joeya i Aoife. Jak przeczytacie, to zrozumiecie. Mam nadzieję, że wkrótce się dostaniemy ją w swoje ręce.

„– Pachniesz domem.
Przeszły mnie ciarki. Otuliłem ją całym ciałem i pocałowałem w brodę.
– A ty jesteś domem.”

Dwa tomy. Cztery książki. Tysiąc osiemset trzydzieści trzy strony. Oto historia Shannon i Johnny’ego w liczbach. Historia, która stała się moim domem, miłością i jedną z najpiękniejszych i najbardziej emocjonalnych książkowych przygód w moim życiu.

Kiedy...

Ukochana seria🫶 Nie mam nic do dodania

Ukochana seria🫶 Nie mam nic do dodania

To po prostu trzeba przeczytać. Już w pierwszej części cyklu wiedziałem, że popłynę i nie będzie na to żadnej rady, ani ratunku. Człowiek na zmianę się: fascynuje, płacze, śmieje, wzrusza i tak w kółko.
Najlepszy cykl romantyczny jaki miałem okazję czytać.

To po prostu trzeba przeczytać. Już w pierwszej części cyklu wiedziałem, że popłynę i nie będzie na to żadnej rady, ani ratunku. Człowiek na zmianę się: fascynuje, płacze, śmieje, wzrusza i tak w kółko.
Najlepszy cykl romantyczny jaki miałem okazję czytać.

[Współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykłe ]

Ojciec Shannon jest na wolności. Dziewczyna choć jest przerażona ma przy sobie Johnn'ego, który pomimo tego, że nie wie kim jest dla bohaterki stara się być jej oparciem w trudnym czasie...

Ta historia z każdą kolejną częścią wzbudza we mnie coraz więcej emocji. Wydarzenia z tego tomu dotknęły mnie jednak najbardziej, mam wrażenie że w pewnym momencie wszystko się skumulowało i nieraz wprowadziło mnie w osłupienie. Dlatego też cieszę się, że wydawnictwo postanowiło podzielić tę książki na części, gdyż ból który odczuwałam czytając ją partami był znośny i pozwolił mi przyswoić niektóre wydarzenie spokojniej.

Pomimo cierpienia dziewczyny możemy też bliżej przyjrzeć się jej rodzeństwu, szczególnie Joeyowi, którego losy nie są łatwe i nieraz wywołały we mnie morze łez.

Uczucie głównych bohaterów wydaje się spokojne, lecz sposób w jaki autorki umiejętnie przeplata ich życia jest tak emocjonalny, pełno w nim wsparcia, słodyczy. Od samego początku widać, ze bohaterowie są bratnimi duszami.

Jeśli szukacie książki, gdzie przyjaźń stanowi ważną część fabuły, pokazując przy tym jak wygląda zdrowa relacja, pełna humoru, to zdecydowanie powinniście sięgnąć po tę książkę.

Choć historia Shannon i Johnn'ego, nieraz testowała moją cierpliowść doprowadzając mnie zarazem do wielu skrajności, wiem że jeszcze nieraz do niej wrócę, gdyż ich relacja jest przepiękna, pełna niesamowitych gestów i poświeceń, które są opisane w tak rzeczywisty i ujmujący sposób obok którego nie da się przejść obojętnie.

[Współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykłe ]

Ojciec Shannon jest na wolności. Dziewczyna choć jest przerażona ma przy sobie Johnn'ego, który pomimo tego, że nie wie kim jest dla bohaterki stara się być jej oparciem w trudnym czasie...

Ta historia z każdą kolejną częścią wzbudza we mnie coraz więcej emocji. Wydarzenia z tego tomu dotknęły mnie jednak najbardziej, mam...