Jesteśmy społecznością, która kocha książki

/Współpraca reklamowa /

Było to moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i muszę przyznać, że się nie zawiodłam, a wręcz przeciwnie byłam pod wrażeniem i już teraz wiem, że niedługo na pewno sięgnę po inne książki, gdyż sposób w jaki akcja jest napisana był ciekawy i angażujący czytelnika w poznanie historii Theo i Ellie.

Ta książka jest skarbnicą emocji, które z każdym kolejnym rozdziałem wzbudzały we mnie coraz to więcej uczuć. Choć często odczuwałam smutek, tak w większości towarzyszyły mi motylki w brzuchu, gesty które bohaterowie okazywali względem siebie, bardzo chwytały mnie za serce i dostarczały słodyczy w wielu momentach do których na pewno będę często wracać.

Akcja jest przemyślana, i dopracowana naprawdę dobrze, wszystko rozwija się w odpowiednim momencie, nie nużąc przy tym odbiorcy, czego z początku się obawiałam, gdyż książka liczy blisko 600 stron.

Motyw związany z napisaniem wspólnej książki przez autorkę kryminałów i autora romansów niesamowicie mi się podobał, i bardziej rozjaśnił sam proces twórczy, co było dla mnie bardzo ciekawym doświadczeniem.

Książka zawiera w sobie moje ulubione motywy- on zakochuje się pierwszy, czy udawany związek, których realizacja zdecydowanie spełniła moje oczekiwania, pomiędzy bohaterami było dużo chemii (związanej z wątkiem drugiej szansy), ale mi najbardziej podobał się moment ponownego zaufania sobie nawzajem pomiędzy postaciami, było to stopniowe, ale zarazem bardzo emocjonalne.

Piękna, wzruszająca, pełna dobrego poczucia humoru historia, która na pewno zostanie ze mną na dłużej i do której stale będę wracać myślami, gdyż skradła mi ona kawałek serca.

/Współpraca reklamowa /

Było to moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i muszę przyznać, że się nie zawiodłam, a wręcz przeciwnie byłam pod wrażeniem i już teraz wiem, że niedługo na pewno sięgnę po inne książki, gdyż sposób w jaki akcja jest napisana był ciekawy i angażujący czytelnika...

Rozwiń

Zwiń

[Współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykłe]

Pierwszy tom tej trylogii niesamowicie mi się podobał, więc bardzo wyczekiwałam, aż będę mogła przeczytać tę cześć na papierze i mogę powiedzieć jedno to było dobre. Autorka komponuje swoje historie w taki sposób, że nie da się od nich oderwać, pomimo wątku slowburn, książka i jej wydarzenia wydawały mi się dynamicznie rozwijać, sprawiając, że nie odczułam tych 500 stron.

Jestem pod wrażeniem kreacji głównych bohaterów, gdyż ich historie i charaktery zdecydowanie bardziej na mnie wpłynęły.
Audrey jest postacią, którą zdecydowanie chciałabym przytulić, to ile pasji i miłości okazuje względem swoich pacjentów, nie patrząc przy tym na aspekty związane z wynagrodzeniem, było niesamowicie piękne, gdyż nie każdy czuje w sobie tyle powołania do pomocy innym. Za to z czym musiała się ona zmagać było dla mnie niepojęte, czułam wiele smutku i żalu związanego z tym w jaki sposób była traktowana. William był postacią wielowarstwową wydawać się mogło, że interesuje go wyłącznie jego praca, lecz z czasem mogliśmy poznać jego traumy, zobaczyć jego niesamowitą relację z przyjaciółmi, czy gesty które zaczął pokazywać względem dziewczyny, które były słodkie, ale i pokazały go w dużo lepszej odsłonie.

Enemies to lovers i slowburn były podstawą wątku romantycznego, którego rozwój zdecydowanie podbił mi serce. Z zapartym tchem czekałam na pierwsze zbliżenie postaci, i gdy do niego doszło, piszczałam wewnętrznie bo wszystko tak się zgrało i skumulowało wiele emocji, sprawiając, że ta relacja wydawała się bardziej prawdziwa i emocjonalna.

Podczas czytania tej historii towarzyszyło mi wiele emocji, nie zawsze pozytywnych, lecz jako całokształt bawiłam się świetnie, a sama postać Williama pobiła w moim mniemaniu Zack'a, co myślałam, że się nigdy nie wydarzy. Jeśli szukacie historii, w której widać faktyczną i rzetelną pracę jaką autorka włożyła, by poruszyć różnorodne tematy to zdecydowanie powinniście sięgnąć po tę powieść.

[Współpraca reklamowa @wydawnictwoniezwykłe]

Pierwszy tom tej trylogii niesamowicie mi się podobał, więc bardzo wyczekiwałam, aż będę mogła przeczytać tę cześć na papierze i mogę powiedzieć jedno to było dobre. Autorka komponuje swoje historie w taki sposób, że nie da się od nich oderwać,...

Rozwiń

Zwiń

[Współpraca reklamowa @wydawnictwopapieroweserca]

Z początku obawiałam się tej książki, gdyż nie lubię wątku trójkąta miłosnego, natomiast, historię autorki, które do tej pory dane mi było czytać swymi różnorodnymi kreacjami, jak i niesamowitym piórem nigdy mnie nie zawiodły, i na szczęście tak było w tym przypadku, niesamowicie czułam się podczas czytania tej książki, bo choć momentami czułam złość i niezrozumienie względem decyzji głównej bohaterki, tak jako całokształt historia bardzo przypadła mi do gustu.

Mamy tutaj dwie linie czasowe i sama nie wiem, która bardziej mnie ciekawiła, każda miała w sobie to coś, podczas ich czytania wielokrotnie odczuwałam dużo emocji, a przede wszystkim wzruszenia, gdyż wydarzenia które miały miejsce w książce nie były lekkie, na dodatek sama postać Juliet, to co przeżyła w swoim młodym życiu wzbudzało we mnie sporo negatywnych emocji.

Jedną z większych zalet tej książki jest klimat, jaki autorka wykreowała wokół postaci. Lato i surfing zostały opisane w tak przyjemy i ciepły sposób, że sama zaczęłam czuć się cząstką tej powieści.

Owy trójkąt miłosny często mnie smucił i wzbudzał złość, gdyż bardzo chciałam, aby wszystko zamknęło się wokół dwójki osób, lecz sporo spraw się komplikowało, sprawiając, że sama historia wydała mi się bardziej rzeczywista, nie wszystko toczyła się idealnie, uczucia nie były proste i zrozumiałe, co po przenalizowaniu uważam, za wielowarstwowy i udany zabieg.

Jeśli szukacie ciekawej, pełnej emocji historii oraz nie boicie się lub lubicie wątek trójkąta miłosnego to zdecydowanie powinniście sięgnąć po tę powieść, gdyż przeniesie was w niesamowite miejsca, dostarczając zarazem wielu wrażeń.

[Współpraca reklamowa @wydawnictwopapieroweserca]

Z początku obawiałam się tej książki, gdyż nie lubię wątku trójkąta miłosnego, natomiast, historię autorki, które do tej pory dane mi było czytać swymi różnorodnymi kreacjami, jak i niesamowitym piórem nigdy mnie nie zawiodły, i na szczęśc...

Rozwiń

Zwiń

/Współpraca reklamowa /

Noelle po stracie babci postanawia wybrać się na wycieczkę, planem który wymyśliła jej krewna podczas jej podróży ślubnej, której nigdy nie zrealizowała. Wraz z nią w podróż rusza wnuk partnera jej babci, który to w liceum był jej rywalem...

Zacznę od tego, że opis książki bardzo mnie zaintrygował, gdyż książek zarówno związanych z podróżą jak i romansem jest dość mało, tak tutaj już samo to było dla mnie plusem i nadało świeżości tej historii, i może niektóre opisy widoków były dla mnie dość krótkie, i powierzchowne, tak większość sprawiała, że momentami czułam jakbym wraz z bohaterami przebywała w danych miejscach.

Relacja romantyczna zarówno opowiedziana jest na listach i wspomnieniach dziadka mężczyzny, mówiąca dlaczego do prawowitej podróży nie doszło, była piękna. Druga prowadzona jest w teraźniejszości, skupia się na Theo i Noelle, rozwija się ona stopniowo, lecz mamy tutaj motyw jednego łóżka i wymuszonej bliskości, co idealnie się przeplata z resztą.

Książka sama w sobie jest idealna na rozluźnienie i spędzenie miło czasu, gdyż nie ma w niej zbyt dużej ilości dramatów, a pewne wydarzenia są często schematyczne, co mi osobiście nie przeszkadzało, a wręcz bardzo sie podobało, gdyż bardziej podbiło to urocze momenty, których jest tu całkiem sporo. Pomimo jej słodyczy pojawiają się tutaj momenty, które potrafią wzruszyć, pokazują drogę do uzyskania radości, i wiary w siebie, co uważam, że jest warte waszej uwagi i wyrobienia sobie własnego zdania na jej temat.

/Współpraca reklamowa /

Noelle po stracie babci postanawia wybrać się na wycieczkę, planem który wymyśliła jej krewna podczas jej podróży ślubnej, której nigdy nie zrealizowała. Wraz z nią w podróż rusza wnuk partnera jej babci, który to w liceum był jej rywalem...

Zacznę od tego, że opi...

Rozwiń

Zwiń

/Współpraca patronacka/

Uważam, że najlepszym wyznacznikiem tego, czy dana książka nam się podobała, jest to, że po zakończeniu mamy znowu ochotę zanurzyć się w jej świecie, u mnie tak było po przeczytaniu tej części, ta historia jest czymś więcej niż zwykłym romansem, przy którym miło spędzicie czas, pokazuje ona, że pomimo cierpienia, i smutnej przeszłości, odnajdując tę właściwą osobę, możemy zacząć żyć w zgodzie ze sobą, nie bojąc się, na każdym kroku tego co przez większą cześć czasu nas tramatyzowało.

Zarówno Patrick jak i Eva nie mieli łatwego dzieciństwa, od samego początku zostajemy rzuceni na głęboką wodę i możemy dowiedzieć się, iż chłopak wychowywał się w rodzinie zastępczej natomiast, dziewczyna była wykørzystywana przez swojego ojczyma, co pomimo bólu i cierpienia ukształtowało ich na niesamowite, pełne odwagi i samozaparcia osoby, dzięki czemu cała historia nabrała dużo poważniejszego tonu.

Głównych bohaterów poznaliśmy w poprzednich tomach, lecz wtedy Eva była dla mnie negatywną, pełną aroganci postacią, lecz tutaj jej charakter łagodnieje, dziewczyna ma zostać samotną matką, co moim zdaniem wpływa na nią korzystnie, a jej relacja z dziećmi jest przepiękna, pełna bezgranicznej miłości, której niestety brakuje w większej ilości książek.
Patrick rozkochuje w sobie od pierwysch stron, gdyż jego podejście do dziewczyny, czy do zajmowania się Julianem( nie swoim biologicznym dzieckiem) chwyta za serce, przez co od książki nie da się oderwać.

Powieść zawiera w sobie oryginalny wątek, a mianowicie chłopakowi zostają przepowiedziane wizje, przedstawiające jego pełną radości i miłości przyszłość, połączoną z pewną dziewczyną.

Relacja głównych bohaterów rozwija się stopniowo, z początku Eva ma opiekować się jedynie synem mężczyzny, lecz przyciąganie pomiędzy nimi jest widoczne od samego początku. Pomimo tego, że mają się ku sobie jest sporo elementów, które stoją im na drodze ku szczęściu, lecz wspólne poznawanie się i pomaganie sobie jest czymś szczególnym w ich relacji.

Podczas czytania tej książki, będziecie czuli aż nadto, może nieraz poczujecie chęć rzucenia nią przez okno, bo pewne wydarzenia będą testować waszą cierpliowść, lecz to właśnie mnie w niej urzekło, pokazało prawdziwe życie, pełne błędów, smutku, zawodów, ale też tych pozytywnych emocji, które towarzyszą nam codziennie.

Piękna, wzruszająca historia pokazująca, że bratnie duszę naprawdę istnieją, ukazująca trudy życia z którymi każdy może mierzyć się w zaciszu swojego domu, zmuszająca do wysnucia kilku refleksji na temat swojego dotychczasowego życia.

/Współpraca patronacka/

Uważam, że najlepszym wyznacznikiem tego, czy dana książka nam się podobała, jest to, że po zakończeniu mamy znowu ochotę zanurzyć się w jej świecie, u mnie tak było po przeczytaniu tej części, ta historia jest czymś więcej niż zwykłym romansem, przy którym miło sp...

Rozwiń

Zwiń

Współpraca reklamowa /

Charlaine zaczyna studia na Uniwersytecie Sztuki, gdzie poznaje aroganckiego syna rektora Aryna. Wspólna pasja zbliża ich do siebie, czego nie dostrzegają od razu...

Uwielbiam klimat jaki autorka stworzyła w tej książce, pomimo lekko pióra wszystko odczuwa się bardzo głęboko i emocjonalne, a czasem nawet personalnie, co spowodowało, że książka zyskała specjalne miejsce w moim sercu. Na dodatek pomimo relacji postaci, możemy odnaleźć tutaj drugie dno, które mnie bardzo wzruszyło.

Bohaterowie tworzą wspólnie obrazy, nigdy nie sądziłam, że motyw sztuki aż tak bardzo mi się spodoba w jakiejkolwiek książce, lecz tutaj jest cudowny, angażujący czytelnika, a przede wszystkim nie nużący, co jest dużym plusem.

Relacja głównych bohaterów jest ciekawa, gdyż zaczyna się od przysługi w której dziewczyna ma zapozować, a chłopak w zamian ma pomóc zaliczyć jej przedmiot, lecz to co się dzieje później, jest wisienką na torcie. Pomimo obawy przed zranieniem, coś ich do siebie przyciąga, ich dialogi są dynamiczne, pełne niezgodności, wzajemnego dogryzania sobie, lecz gdzieś pomiędzy tym zaczyna rodzić się coś więcej, pełnego strachu, chwil szczęścia, co jest przedstawione w uniklany sposób, pokazując przy tym jak ciężko jest zaufać drugiej osobie po zranieniu.

Jestem zachwycona tą książką zarówno wielowarstwowością postaci, które próbują odnaleźć siebie jak i nastrojem dzięki któremu cały zamysł na fabułę jak i jego finalne wykonanie sprawia, że każdy w tej książce znajdzie coś dla siebie.

Współpraca reklamowa /

Charlaine zaczyna studia na Uniwersytecie Sztuki, gdzie poznaje aroganckiego syna rektora Aryna. Wspólna pasja zbliża ich do siebie, czego nie dostrzegają od razu...

Uwielbiam klimat jaki autorka stworzyła w tej książce, pomimo lekko pióra wszystko odczuwa się bard...

Rozwiń

Zwiń

Współpraca reklamowa /

Zarówno opis jak i popularność książki za granicą spowodowały, że nie mogłam się doczekać, aż sama będę mogła poznać tę historię, która niejednokrotnie mnie wzruszy, jak i bliżej przedstawi postać słynnego Noaha. Gdy zaczęłam czytać książka mi się nie podobała, czułam klimat wattpadowych książek, gdzie życie opiera się głownie na imprezach i "pustych dialogach" natomiast moment w którym Arianna oberwała w głowę piłką i poznała kapitana drużyny Noaha, przepadłam bezpowrotnie dla tej książki.

Jak pierwsze strony były dla mnie nieznaczące tak z każdym kolejnym rozdziałem, czułam, że ta historia jest czymś więcej niż literkami na papierze. Klimat paczki, która wspierała się na wielu etapach swojego życia był niesamowicie ciepły i komfortowy. Mam wrażenie, że połowa tej książki jest definicją bólu, nie sądziłam, że podczas jej czytania wyleje tyle łez.

Noah zdecydowanie podbił moje serce, jego postać w żadnym momencie nie wzbudzała we mnie negatywnych emocji. Z początku myślałam, że coś jest z nim nie tak, bo jego postać była idealnym materiałem na faceta: skromny sportowiec, dbający o innych, gotujący, mający dobre relacje z mamą. Jednak gdy tylko pojawiał się w jakimś rozdziale miałam ochotę zaznaczyć każde jego słowo. Sposób w jaki od początku traktował główną bohaterkę, ile wyrozumiałości okazywał jej, gdy dowiedział się o jej złamanym sercu przez innego jak i w momencie w którym ich miłość przechodziła poważne problemy, był tak chwytający za serce, gdy wszytko zwaliło się na jego głowę i spowodowało, że został sam czułam gniew na autorkę, że tak pokierowała jego życiem, dostarczając mu tyle bólu i cierpienia.

Miałam natomiast spory problem ze zrozumieniem Ari, jej kilkuletnia miłość do Chase'a mam wrażenie, że cały czas miała duże znaczenie, co niestety mi się tutaj nie podobało, bo jak rozumiem, że leczenie złamanego serca jak i przepracowanie pewnych kwestii jest czasochłonne tak tutaj po prostu mnie to irytowało, a gdy tylko pojawiał się Chase chciałam jak najszybciej przebrnąć przez daną stronę, aby o nim zapomnieć.

Relacja Romea i Julii była arcydziełem mam wrażenie, że dawno nie czułam takiej chemii pomiędzy bohaterami. Każde ich gesty, słowa pokazywały mi czym jest prawdziwa i zdrowa relacja.

Jeśli poszukujecie pełnej emocji historii o młodych duszach, które odnajdując siebie odnalazły swój dom, gdzie możecie sporo przeczytać o sporcie i grupce przyjaciół to zdecydowanie powinniście sięgnąć po "Say you swear"

Współpraca reklamowa /

Zarówno opis jak i popularność książki za granicą spowodowały, że nie mogłam się doczekać, aż sama będę mogła poznać tę historię, która niejednokrotnie mnie wzruszy, jak i bliżej przedstawi postać słynnego Noaha. Gdy zaczęłam czytać książka mi się nie podobała, czuł...

Rozwiń

Zwiń

/Współpraca reklamowa /

Gdy skończyłam pierwszy tom od razu wzięłam się za kontynuację, gdyż sposób w jaki potoczyła się akcja na końcu bardzo mnie zaskoczył. W momencie zaczęcia "przemiany" początek wydawał mi się lekko za spokojny w porównaniu z tym co dostaliśmy poprzednio, lecz później gdy akcja ponownie nabrała tempa nie mogłam się oderwać.

Ten tom zawiera dużo więcej momentów grozy, które sprawiły, że wieczorem nie mogłam spać(było to spowodowane w głównej mierze sytuacją z lalką jak i zachowaniem pewnych postaci pobocznych). Jednak pomimo momentów, których się obawiałam, klimat i styl pisania autorki również nadały niesamowitej dramaturgi każdemu z wydarzeń, które mogliśmy śledzić.

Gdy po raz pierwszy pojawił się zmiana narracji i przeczytałam rozdział poświęcony małej dziewczynce, nie wiedziałam co dokładnie się dzieje, lecz później gdy wszytko zaczęło się przeplatać i w miarę nawiązywać do siebie, wyczekiwałam tych momentów, gdyż dawały one nowe spojrzenie na historię podobieństwa z Marą.

Moje uczucia względem postaci są niezmienne, gdyż nadal ich uwielbiam (choć w pewnym momencie, gdy Noah lekceważył Marę, lekko się na niego obraziłam, tak później wszystko toczyło w zadowalający mnie sposób).

Z niecierpliwością wyczekuje następnej części, gdyż ponownie tom kończy się w takim momencie, że w mojej głowie już tworzy się milion scenariuszy jak finalnie skończy się ta intrygująca historia Mary, czy inny ludzie w końcu zobaczą w niej kogoś innego, niż osobę "chorą psychicznie", o co dokładnie chodziło w ostatnim rozdziale nawiązującym do początku - szpitala.

/Współpraca reklamowa /

Gdy skończyłam pierwszy tom od razu wzięłam się za kontynuację, gdyż sposób w jaki potoczyła się akcja na końcu bardzo mnie zaskoczył. W momencie zaczęcia "przemiany" początek wydawał mi się lekko za spokojny w porównaniu z tym co dostaliśmy poprzednio, l...

Rozwiń

Zwiń

/Współpraca reklamowa /

Fern i Will spędzili razem jeden dzień, postanowili wtedy, że ponownie spotkają się nad jeziorem za rok, niestety mężczyzna się nie pojawił. Dziesięć lat później, gdy kobieta przejmuje po zmarłej matce pensjonat, bohaterowie spotykają się ponownie...

Po pierwszym tomie, który bardzo mi się podobał, z ogromną przyjemnością sięgnęłam po kolejną książkę autorki, która pomimo tego, że mi się podobała, niestety nie przebiła poprzednika.

"Spotkasz mnie nad jeziorem" skupia się bardziej na relacjach rodzinnych, pokazuje zmagania kobiety, która straciła ważną osobę, z którą lączyły ją burzliwe relacje, pojwiały się kłótnie, niezgody dotyczące przyszłości Fren.

Uwielbiam klimat jaki tworzy autorka, gdyż jej powieści pomimo tego, że zawierają trudne tematy, swą "swojskością" i urokliwymi opisami miejsc, sprawiają, że czytając czuje się komfortowo i przytulanie. Na dodatek styl jakim są napisane powieści, jest piękny ale przede wszystkim potrafi wnieść coś do życia czytelnika, gdyż ja zawsze potrafię znaleźć w nim sporo metafor, które oddanjdują się idealnie w moim otoczeniu.

Ponowne spotkanie głównych bohaterów na nowo otwiera stare blizny i urazy związane z niespełnieniem danej obietnicy przez Willa. I tutaj musze przyznać, że wątek romantyczny był dla mnie dość neutralny, nie czułam chemii pomiędzy postaciami, lecz może to być spowodowane zejściem ich relacji na drugi plan w porównaniu z całą resztą fabuły, na dodatek uważam, że ich uczucia po ponownym spotkaniu pokazały się zdecydowanie za szybko.

Jeśli natomiast szukacie przyjemnej lektury, które w przepiękny sposób przedstawi wam zarówno miasteczko, jak i problemy (związane zarwóno z relacją matka- córka, jaki i stanami lękowymi, z którymi zmagał się Will po odejściu mamy) to zdecydowanie powinniście sięgnąć po "Spotkasz mnie nad jeziorem".

/Współpraca reklamowa /

Fern i Will spędzili razem jeden dzień, postanowili wtedy, że ponownie spotkają się nad jeziorem za rok, niestety mężczyzna się nie pojawił. Dziesięć lat później, gdy kobieta przejmuje po zmarłej matce pensjonat, bohaterowie spotykają się ponownie...

Po pierwszym ...

Rozwiń

Zwiń

/Współpraca reklamowa /

Mara budzi się w szpitalu, lecz nie pamięta jak doszło do wypadku w szpitalu psychiatrycznym, gdzie zginęli jej znajomi. Wraz z rodziną przeprowadza się do innego miasta, aby zacząć od nowa, lecz to właśnie tam zaczynają się jej halucynacje, w których widzi zarówno zmarłe osoby jak i niepokojące sytuacje...

Zacznę od tego, że nie spodziewałam się, że ta książka, aż tak mi się spodoba, gdyż pochłonęłam ją w 3 godziny. Najważniejsze jednak jest to, że pomimo tego, że trylogia była wydana dość dawno, nie czułam klimatu "starych książek" nie pojawiały się w moim odczuciu sytuacje które by mnie żenowały, co pozytywnie mnie zaskoczyło.
Kolejnym plusem jest klimat książki, gdyż jest on stworzony w tak dobry sposób, że dzięki niemu fabuła również nabiera o wiele więcej niepokoju. Styl pisania autorki, jak i tłumaczenie są dobre, dzięki temu bardzo szybko czyta się powieść.

Moment w którym kończy się ten tom był dla mnie niespodziewany, więc od razu siegnełam po kontynuację, która ponownie swą oryginalną fabułą zmiotła mnie z planszy.

Co do postaci jestem totalnie zakochana w Noahu, z początku jego natarczywość i pewne sytuacje, o których wiedział ( moment związany z Josephem) lekko mnie przerażały, bo z tyłu głowy sądziłam, że coś jest z nim nie tak, lecz gdy zaczął okazywać względem głównej bohaterki pewne gesty, totalnie dla niego przepadłam.

"Moja dziewczyna ma talent"

Kreacja Mary również mi się podobała, gdyż jej myśli pomimo tego, że były niepokojące w pewien sposób bardzo chciałam wiedzieć, jak potoczą się jej dalsze losy, i czy jej się polepszy (?)

Jeśli jeszcze nie mieliście okazji przeczytać tej książki to zdecydowanie musicie to zmienić. Klimat, postacie, pomysł na fabułę, są zdecydowanie godne waszej uwagi.

/Współpraca reklamowa /

Mara budzi się w szpitalu, lecz nie pamięta jak doszło do wypadku w szpitalu psychiatrycznym, gdzie zginęli jej znajomi. Wraz z rodziną przeprowadza się do innego miasta, aby zacząć od nowa, lecz to właśnie tam zaczynają się jej halucynacje, w których widzi zarówno...

Rozwiń

Zwiń