"Biura do spraw tajemnych" wysłuchałam w formie audiobooka i muszę przyznać, że bawiłam się słuchając o przygodach Valentina Verne'a absolutnie fantastycznie. Jest to typowa powieść w stylu retro kryminału, historyczne tło XIX-wiecznego Paryża absolutnie przypadło mi do gustu, a Eric Fouassier zamieścił sporą ilość ciekawych informacji na temat realiów życia w tych fascynujących czasach i miejscu. Być może nie jest to powieść niezmiernie oryginalna, zarówno pod względem formy jak i fabuły, a plot twist dało się przewidzieć bardzo szybko, ale nie każda powieść musi być wyjątkowa, aby sprawić nam przyjemność. Wszystkim miłośnikom zagadek i XIX-wiecznego Paryża mogę polecić w ciemno, na pewno nie będziecie się nudzić!

"Biura do spraw tajemnych" wysłuchałam w formie audiobooka i muszę przyznać, że bawiłam się słuchając o przygodach Valentina Verne'a absolutnie fantastycznie. Jest to typowa powieść w stylu retro kryminału, historyczne tło XIX-wiecznego Paryża absolutnie przypadło mi do gustu, a Eric Fouassier zamieścił sporą ilość ciekawych informacji na temat realiów życia w tych...

Długo się akcja rozkręcała i początkowo wydało mi się nudne ale zakończenie naprawdę super, jestem pozytywnie zaskoczona ;)

Długo się akcja rozkręcała i początkowo wydało mi się nudne ale zakończenie naprawdę super, jestem pozytywnie zaskoczona ;)

Liczę na kolejne części

Liczę na kolejne części

Valentin Verne. Młody inspektor, który niegdyś był obiecującym studentem chemii i biologii postanawia dokończyć misję życiową swojego ojca i schwytać prz€stępce, który ukrywa się pod pseudonimem Wikary, a jego ofi@rami są nieletni chłopcy.

Jego prywatne śledztwo zostaje tymczasowo skierowane na drugie tory, gdyż pewien młody chłopak, nie mający jak się mogło by wydawać żadnych powodów, targa się na swoje życie, a jego ojciec nie chce uwierzyć, że nie były w to zaangażowane osoby trzecie.

Dodatkowo wraz z rozwojem akcji, mamy możliwość poznawania historii chłopaka imieniem Damien, która jest przeplatana między rozdziałami za sprawą pamiętnika.

Biuro to historia, która nie porywa od pierwszych stron. Autor powoli wprowadza czytelnika w mroczny, brudny i tajemniczy Paryż z XIX wieku. Swoją drogą robi to fantastycznie. Dawno nie czytałam książki, w której klimat byłby aż tak namacalny.
Gdy już czytelnik zatraci się w historii, której karty odkrywane są niespiesznie to nie ma odwrotu, a książka staje się dosłownie nieodkładana.
Bardzo mi się podobała złożoność fabuły. Akcja nie kręciła się cały czas wokół jednego tematu, a ostateczne powiązania wszystkich wątków i rozwiązanie ich zmiotły mnie z planszy. Dużym plusem okazały się także nawiązania historyczne, dzięki którym całość była jeszcze bardziej autentyczna.

Język, którym pisana jest książka, ma w sobie oczywiście pewną nutę tamtych czasów, ale uwierzcie na słowo, że przez to nie jest ona ciężka w odbiorze. Wręcz przeciwnie sprawia, że czytelnik jeszcze bardziej zatraca się w tej opowieści.

Valentin Verne. Młody inspektor, który niegdyś był obiecującym studentem chemii i biologii postanawia dokończyć misję życiową swojego ojca i schwytać prz€stępce, który ukrywa się pod pseudonimem Wikary, a jego ofi@rami są nieletni chłopcy.

Jego prywatne śledztwo zostaje tymczasowo skierowane na drugie tory, gdyż pewien młody chłopak, nie mający jak się mogło by wydawać...

Dla mnie to całkiem dobry kryminał przygodowy. Dużo się dzieje, śledztwo jest fajnie i bardzo ciekawie poprowadzone, jest odpowiedni, post rewolucyjny klimat. Są nawet smaczki medyczne, których i tak chciałam więcej. Verne jest bohaterem, który przyciąga, bawi, imponuje. Ma wiele odcieni, tak samo jak cała książka. Są momenty tragiczne, ale i śmieszne, naukowe, poważne, smutne. To sprawia, że ciężko się nudzić. Jednak mnie czegoś zabrakło. Może jakiegoś podkręcenia całości? Znalazłam tę poważną nieścisłość, która nie mogła mi wyjść z głowy aż do końca lektury. Niemniej to ciekawa, bardzo przyjemna książka, która wprowadza nas do XIX-wiecznej Francji

Dla mnie to całkiem dobry kryminał przygodowy. Dużo się dzieje, śledztwo jest fajnie i bardzo ciekawie poprowadzone, jest odpowiedni, post rewolucyjny klimat. Są nawet smaczki medyczne, których i tak chciałam więcej. Verne jest bohaterem, który przyciąga, bawi, imponuje. Ma wiele odcieni, tak samo jak cała książka. Są momenty tragiczne, ale i śmieszne, naukowe, poważne,...

Zabłądziliście kiedyś w labiryncie luster? Ja na szczęście nie, ale przez moment poczułam się dziwnie, bo straciłam na chwilę orientację. I taki labirynt zagadek znajdziemy w książce "Biuro do spraw tajemnych".

Przed nami Francja - elegancja XIX wieku ;-) Oczywiście są tu kontrasty, bywa mroczno i tajemniczo, ale też elegancko i bogato. Zaczynamy od samobójstwa, hm...a może jednak od morderstwa...

Zabłądziliście kiedyś w labiryncie luster? Ja na szczęście nie, ale przez moment poczułam się dziwnie, bo straciłam na chwilę orientację. I taki labirynt zagadek znajdziemy w książce "Biuro do spraw tajemnych".

Przed nami Francja - elegancja XIX wieku ;-) Oczywiście są tu kontrasty, bywa mroczno i tajemniczo, ale też elegancko i bogato. Zaczynamy od samobójstwa, hm...a...

Akcja powieści rozgrywa się w Paryżu w latach trzydziestych XIX wieku. Książka opowiada historię młodego policjanta ścigającego tajemniczego Wikarego.
Autor w bardzo plastyczny sposób opisuje ówczesny Paryż, miasto będące jeszcze przed przebudowa, z brudnymi zaułkami pozostałymi po średniowieczu.
Kanwa opowieści jest historia dzieci z różnych powodów oddawanych na wychowanie biednym rolnikom.
Mimo szybkiej akcji książkę czyta się ciężko. Jest bardzo realistyczna, poruszająca, ma zaskakujące zwroty akcji.
Polecam.

Akcja powieści rozgrywa się w Paryżu w latach trzydziestych XIX wieku. Książka opowiada historię młodego policjanta ścigającego tajemniczego Wikarego.
Autor w bardzo plastyczny sposób opisuje ówczesny Paryż, miasto będące jeszcze przed przebudowa, z brudnymi zaułkami pozostałymi po średniowieczu.
Kanwa opowieści jest historia dzieci z różnych powodów oddawanych na...

Coś w sam raz dla pasjonatów literatury kryminalno – sensacyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem tła epoki oraz zdarzeń zapisanych na kartach historii. Powieść Erica Fouassiera łączy bowiem wszystkie powyższe elementy, wzbogacając je o upragnione smaczki; podczas lektury ,,Biura spraw tajemnych’’ doprawdy trudno oprzeć się urokowi osiemnastowiecznego Paryża skąpanego w jesiennej aurze, i równie trudno oderwać się od perypetii charyzmatycznego Valentina Verne’a, który wpada na ślad pieczołowicie zadzierzgniętego spisku.
W cieniu lipcowej rewolucji, kiedy Francja powoli podnosi się z kolan, jej wrogowie nie śpią; ich oczy pozostają czujne, a buńczuczne umysłu otwarte; na przełomie wieków, w oparciu i rozwój medycyny, i nauki, łatwo w końcu sięgnąć po bardziej radykalne i… Bardziej wyrafinowane rozwiązania wszelkich konfliktów. Przekonuje się o tym właśnie Verne – wycofany i omotany tajemnicą z przeszłości – młody inspektor policji. Gdy najpierw w niewyjaśnionych okolicznościach samobójstwo popełnia syn szacownego dyplomaty, zaś chwilę później na swoje życie targa się kolejny członek elity, Valenitne postanawia podjąć rzucone mu wyzwanie.
Karkołomna szarada rozgrywa się więc w iście teatralnej scenerii - ciemne zaułki, ciasne uliczki pogrążane w mglistej nocy, deszczowe wieczory, opuszczone kamienice... Paryż tonie w oparach mroku, trącając goryczą krwawej vendetty. Obok medycznych eksperymentów i ezoterycznych sztuczek, prawo do pierwszoplanowej roli roszczą sobie głęboko skrywane sekrety oraz zawiłe intrygi. To właśnie one w książce Fouassiera ubarwiają fabułę, nadając jej charakterystycznego posmaku. Całość z miejsca hipnotyzuje, emanuje magnetyzmem, przyciąga; atmosfera niepokoju narasta ze strony na stronę, rozbudzając wyobraźnię czytelnika do granic możliwości. Przygód i mocnych wrażeń nie brakuje - gorączkowy pościg trwa. W akompaniamencie z wolna postępującego napięcia, brawurowych potyczek, misternych mistyfikacji i szczypty nienachalnego romansu, ,,Biuro do spraw tajemnych’’ stoi u piedestału jednych z najbardziej barwnych, plastycznych, lecz i również emocjonujących utworów w stylu retro.

Coś w sam raz dla pasjonatów literatury kryminalno – sensacyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem tła epoki oraz zdarzeń zapisanych na kartach historii. Powieść Erica Fouassiera łączy bowiem wszystkie powyższe elementy, wzbogacając je o upragnione smaczki; podczas lektury ,,Biura spraw tajemnych’’ doprawdy trudno oprzeć się urokowi osiemnastowiecznego Paryża skąpanego w...

„Biuro do spraw tajemnych” zabiera nas w klimatyczną podróż do Paryża w latach 30 XIX wieku.
Thriller historyczny, pozwala zagłębić się zarówno w świat francuskiego blichtru, jak i mrocznych, osnutych mgłą rozkładu, ciemnych zaułków. Wszystko za sprawą inspektora o dość osobliwych zdolnościach i ciekawym charakterze. Dzięki niemu powieść porywa w prawdziwie angażujący wir wydarzeń, serwuje kilka zaskakujących zwrotów akcji i wiele naprawdę nieoczywistych wydarzeń. Mężczyzna ma za zadanie tropić przestępców oraz rozwiązywać zagadki, które w ówczesnej rzeczywistości zdają się mnożyć na potęgę. Bohater jednak nie zamierza się poddawać, może nawet uda mu się schwytać w sidła czytelnika?
Ta książka okazała się dla mnie nieodkładana! Gdy sięgnęłam po lekturę, niemal od razu zatraciłam się w jej angażującej fabule oraz bohaterze, którego przyznaję, obdarzyłam sporą dozą sympatii. Może to za sprawą jego zdolności, inteligencji, a może niebanalnego charakterku, którym obdarzył go autor. Jestem pewna, że sami chcielibyście go poznać.
Eric Fouassier przedstawił się jako pisarz z darem do tworzenia wyjątkowej atmosfery. W tej książce czuć nastój dziewiętnastowiecznego Paryża; można przyjrzeć się jego zakamarkom by odkryć tam wiele smaczków, ciekawostek, historycznych faktów.
Barwne opisy, ciekawe dialogi, nietuzinkowe postacie oraz bardzo angażujące fragmenty to tylko nieliczne z zalet powieści.
Jestem przekonana, że warto poświęcić czas i zapukać do drzwi „Biura spraw tajemnych”. Może bowiem okazać się, że znajdziemy tam nie do końca to czego się spodziewaliśmy. Przestępczość, której zalążki tlą się w kwitnącym ezoteryzmie, do tego mieszanka strachu, szczypta postępującej nauki, bogactwo chemii i medycyny u progu dawnych czasów to połączenie, któremu po prostu nie sposób się oprzeć. Gorąca zachęcam do lektury!

„Biuro do spraw tajemnych” zabiera nas w klimatyczną podróż do Paryża w latach 30 XIX wieku.
Thriller historyczny, pozwala zagłębić się zarówno w świat francuskiego blichtru, jak i mrocznych, osnutych mgłą rozkładu, ciemnych zaułków. Wszystko za sprawą inspektora o dość osobliwych zdolnościach i ciekawym charakterze. Dzięki niemu powieść porywa w prawdziwie angażujący wir...

Kryminał retro to gatunek, który zdobywa coraz więcej fanów wśród czytelników. Mamy już całą rzeszę rodzimych autorów, którzy świetnie sobie radzą z tą konwencją. Jednak tym razem zaglądamy na nieco inne podwórko, bowiem na tapet trafił autor francuski - Eric Fouassier - oraz jego powieść osadzona w XIX-wiecznym Paryżu - Biuro do spraw tajemnych.

Jako osobie latami zaczytującej się w dziełach Dumasa, bardzo podpasowała mi cała ta konwencja retro, budowana nie tylko za pomocą czasu zdarzeń, ale i odpowiednio dobranego, stylizowanego języka. Nawet sposób prowadzenia narracji budował atmosferę niczym z ówczesnych powieści. Autor zadbał o wiele detali, wpisując intrygę w czas, miejsce i polityczne tło, które nie pozostaje przecież bez znaczenia, jeśli chodzi o pracę śledczych.

Fouassier postawił na ciekawego protagonistę, który może i trochę wpisuje się w schemat "policjanta z trudną przeszłością", ale jednocześnie ma kilka rysów charakterologicznych, które wyróżniają go z morza podobnych postaci. Przede wszystkim jest dość młody i pozornie niedoświadczony, ma za to sporą wiedzę niedostępną dla swoich kolegów po fachu, jako że sam interesuje się nauką i odkryciami, które mogą pomóc mu w pracy, ale też poza nią. Jest bystry, dociekliwy i zdeterminowany, a choć inni uważają go za samotnika czy odludka, w czytelniku od początku budzi sympatię. Zmaga się też z wieloma osobistymi demonami, których odkrywanie zdecydowanie uatrakcyjnia lekturę.

Autor oferuje czytelnikami tak naprawdę dwie zagadki. Jedną są wspomniane demony Verne'a i na tym polu raz po raz zostajemy zaskoczeni. Druga wiąże się z kryminalną sprawą, którą Valentin próbuje rozwiązać, a która wpisuje się w ówczesne polityczne niepokoje oraz naukowe odkrycia. Świetnie jest obserwować, jak bohater podąża za każdym odkrytym tropem i korzysta z naukowych odkryć, by rozwiązać zagadkę, a jednocześnie zmaga się z bardziej osobistą historią i stara się zrealizować osobiste cele.

Przez dłuższy czas miała problem z rozdziałami, które były pamiętnikiem Damiena, ponieważ język, jakim się posługiwał, bogate metafory i drobiazgowe porównania czy analizy zupełnie nie pasowały mi do człowieka, który był sierotą i jako taki raczej nie miał szans na edukację. Jednak zwracam w tym miejscu honor autorowi, bo wyjaśnił tę rozbieżność doskonale i wiarygodnie (choć nic więcej w tej kwestii nie zdradzę).

Mimo językowej stylizacji w dialogach, narracji i sposobie obrazowania odpowiadającej historii rozgrywającej się w 1830 roku powieść czyta się świetnie. Autor doskonale zachowuje równowagę w tym, co i jak pisze, dzięki czemu tekst nie stanowi jakiejkolwiek bariery, pomaga natomiast zbudować odpowiednią atmosferę. Dzięki staraniom autora rzeczywiście czujemy posmak tamtych czasów i możemy podążać za bohaterem zarówno poprzez pełne blichtru salony, jak i tłoczne gospody czy mroczne, odrażające uliczki marnych dzielnic miasta. Poczuć jego atmosferę, polityczne i społeczne niepokoje, przepych tuż obok nędzy.

Choć początek powieści wydaje się dość tajemniczy, a akcja niespieszna, kiedy wydarzenia nabierają tempa rekompensują nam wszystko i sprawiają, że coraz trudniej od lektury się oderwać. A asy, które autor chowa w rękawie niemal do końca, wspaniale podbijają smak tej opowieści i podnoszą finalną ocenę. Bawiłam się przy powieści bardzo dobrze i mam apetyt na kolejne spotkanie z Valentinem.

Kryminał retro to gatunek, który zdobywa coraz więcej fanów wśród czytelników. Mamy już całą rzeszę rodzimych autorów, którzy świetnie sobie radzą z tą konwencją. Jednak tym razem zaglądamy na nieco inne podwórko, bowiem na tapet trafił autor francuski - Eric Fouassier - oraz jego powieść osadzona w XIX-wiecznym Paryżu - Biuro do spraw tajemnych.

Jako osobie latami...