Jesteśmy społecznością, która kocha książki

SF, to zdecydowanie ten gatunek, który cenię i bardzo, ale to bardzo lubię. Chyba nie trafiłam jeszcze na słabe SF - zawsze jest przynajmniej dobre i podobnie jest w przypadku MICKEY'a 7. Książka zaraz skojarzyła mi się z moją ulubioną w gatunku, czyli TEN CHOLERNY KSIĘŻYC Algisa Budrysa (ogromnie polecam), jednak było to chwilowe skojarzenie, bo choć powiedziałabym, że ogólny zarys fabuły jest zbliżony i ma wiele podobieństw, to wykonanie i przesłanie rożni się diametralnie.
Edward Ashton, to pisarz, który postawił jednak na akcję, na to, by się działo, Budris zaś stworzył czysto filozoficzną powieść. MICKEY 7, to opowieść o człowieku niemal nieśmiertelnym, ale jednak, czy kopia to wciąż Ty? Oczywiście mamy tu filozoficzne pytania o życie, o ja i o etykę, moralność, to co jest dobre i co złe... ale jednak MICKEY 7 toczy się zdarzeniami, nowymi wyzwaniami, wspomnieniami poprzednich MICKEYów, ich śmierci i tego, jaki to ma wpływ na obecnego 7 i na 8, bo ci dwaj muszą ze sobą jakoś współpracować.
Jest także kwestia, która chyba najbardziej mnie fascynowała, czyli temat stworów, potworów... które okazują się kimś więcej niż maszynami do zabijania, groźnymi mutantami. One myślą! Fajna koncepcja i pomysł super, choć było akurat o tym dość mało... właściwie tylko sam początek i sam koniec... a szkoda.
Książka jest ciekawa, jest o czym myśleć, choć czasem miałam wrażenie pewnej powtarzalności, jakby niektóre sceny były albo niepotrzebne, albo podobne. Jednak jest to interesujące SF, które tworzy świat skomplikowany - dokładnie tak skomplikowany, jak skomplikowane bywa życie ludzki... i bez kolna czasem nam się dwoi w oczach i marzy nieśmiertelność.
Ładnie wydana pozycja. Elegancka okładka, twarda, z świetną grafiką. I na prezent i dla siebie - dobra rzecz, niewymagająca wielkiego skupienia, a dająca satysfakcję. Całkiem fajna opowieść.

kim jest ten człowiek ?
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

SF, to zdecydowanie ten gatunek, który cenię i bardzo, ale to bardzo lubię. Chyba nie trafiłam jeszcze na słabe SF - zawsze jest przynajmniej dobre i podobnie jest w przypadku MICKEY'a 7. Książka zaraz skojarzyła mi się z moją ulubioną w gatunku, czyli TEN CHOLERNY KSIĘŻYC Algisa Budrysa (ogromnie polecam), jednak było to chwilowe skojarzenie, bo choć powiedziałabym, że...

Idę, owczym pędem w uniwersum Pani Quinn - chyba bardziej już z chęci poznania całości, uzupełniania serii, niż z potrzeby serca... niemniej jednak uważam, że jej pomysły są fajne, książki miłe i styl uroczy. Tutaj akurat mamy drugi tom serii Lady Whistledown KONTRATAKUJE i są to książki zawierające opowiadania inspirowane twórczością autorki BRIDGERTONÓW. Mamy tu oczywiście jedno opowiadanie samej Julii Quinn, ale reszta to dzieła innych pisarek.
Jak więc wygląda ten zbiór? Całkiem dobrze. Myślę, że to świetna seria dla tych, którzy chcą zobaczyć, czy czują romans. Oczywiście postaci nie są rozbudowane, to proste opowieści, o czym można już trochę się przekonać po tytułach ("Pierwszy pocałunek", "Ostatnia pokusa", "Najlepszy z obu światów" - tu tytuł jest nawet interesujący, " Dla mnie jedyny").
Lady Whistledown, to faktycznie moja ulubiona postać stworzona przez Quinn, to też rozumiem pomysł pociągnięcia tego wątku, jej charyzmy i dowcipu. Dobrze się to czyta, bardzo szybko, czasem żenująco... ale to chyba już tak z romansami jest.
Książki są ślicznie wydawane, zwiewnie, miło kolorystycznie, spokojnie, kojąco. Bardzo ładnie wyglądają na półce - można wpaść w pułapkę uroczych grzbietów. Ogólnie - to radosna miłosna twórczość, jeśli więc ktoś szuka tego typu rozrywki, to to będzie udany wybór.

opowieści miłosnej treści
tom 2
Lady Whistledown
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Idę, owczym pędem w uniwersum Pani Quinn - chyba bardziej już z chęci poznania całości, uzupełniania serii, niż z potrzeby serca... niemniej jednak uważam, że jej pomysły są fajne, książki miłe i styl uroczy. Tutaj akurat mamy drugi tom serii Lady Whistledown KONTRATAKUJE i są to książki zawierające opowiadania inspirowane twórczością autorki BRIDGERTONÓW. Mamy tu...

Książka o książkach - trudno się nad nią nie zatrzymać. Każdy, kto lubi czytać doceni pomysł i się raczej zainteresuje PRZENOŚNĄ MAGIĄ Emmy Smith. Wydawnictwo bo.wiem w swej serii historiai prezentuje naprawdę ciekawe tytuły. Tym razem dostajemy słów parę (a nawet sporo) o roli, miejscu i znaczeniu książki nie tylko w pojedynczym ludzkim życiu, ale i historii całej ludzkości.
Perspektywa jest szeroka, a temat ogromny, potężny, wręcz gargantuiczny! Czy Emma Smith dobrze wywiązała się z tego zadnia? I tak, i nie. Zdecydowanie wykonała wielką pracę i spojrzała na książkę z różnych stron, ale nie wiem czy pokazała faktyczne znaczenie opowieści dla człowieka. Myślę, że skupiła się na kwestiach historycznych, na tym, że książka może łączyć, może dzielić, może być zła, może być dobra... ale zabrakło mi takiego osobistego kontaktu z "przedmiotem". Jest raczej ideowo, oceniająco - mniej czująco (że tak się dziwnie wyrażę).
PRZENOŚNA MAGIA jest jednak pozycją bardzo, bardzo ciekawą. Przede wszystkim można się z niej wiele nauczyć. Możliwie, że moje doczepianie się nie ma sensu, ponieważ seria historiai ma być od strony właśnie historycznej i Smith jak najbardziej spełniła tę cechę, ale ja po prostu tą jej perspektywę nie zawsze podzielałam. Możliwie, że jest dla mnie zbyt sucha, może nawet okrutna i ściśle wypunktowana.
Wracając jednak do meritum, do treści, której jest tu dużo i dużo ciekawej, bo np. Mein Kampf, to zawsze wyzwanie. Spojrzenie na książkę pod względem nowoczesnych technologii, lansowania się w mediach itd. również daje ciekawą lekturę. Ogromnie spodobał mi się wątek Marilyn Monroe i Ulissesa, a także sam pomysł na tytuł autorka zagarnęła z jednej z ciekawszych książek o pisaniu Kinga.
Podsumowując, może nie zakochałam się w tej pozycji, ale sądzę, że książkoholik z pewnością sięgnie. To pozycja ciekawa, dobrze napisana, pokazująca charakter autorki, jej stosunek do książek w ujęciu ogólnym, jak i do konkretnych tytułów. PRZENOŚNA MAGIA interesująco pokazuje wpływ książki na historię, na dzieje świata, na jego przemiany, przewroty społeczne, kulturowe, religijne. Ta opowieść o opowieściach jest dowodem na to, że my, ludzie nigdy nie przestaniemy snuć marzeń o wielkich rzeczach, o wspaniałych przygodach i o niegasnącej nadziei na lepsze jutro. Może i czasem wykorzystujemy książki w złych celach, ale czy nie wszystko można na końcu ocenić - w następnej książce? Kto wie, co o nas napiszą nasze dzieci...

książki w książce
seria HISTORIAI
bo.wiem
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
egzemplarz recenzencki

Książka o książkach - trudno się nad nią nie zatrzymać. Każdy, kto lubi czytać doceni pomysł i się raczej zainteresuje PRZENOŚNĄ MAGIĄ Emmy Smith. Wydawnictwo bo.wiem w swej serii historiai prezentuje naprawdę ciekawe tytuły. Tym razem dostajemy słów parę (a nawet sporo) o roli, miejscu i znaczeniu książki nie tylko w pojedynczym ludzkim życiu, ale i historii całej...

Po pierwszym tomie KACPRA I SPÓŁKI uroczysko szyszymory - jeszcze się zastanawiałam, czy to może przypadek, że się tak "udało" Adamowi Święckiemu stworzyć tak rewelacyjny komiks dla "dzieci"... cóż, to nie był fart, ani przypadek - to talent! ZAGAJNIK PRZEJŚCIA, czyli drugi tom serii dobitnie udowodnił, że autor wie co robi i robi to świetnie.
Myślę, że naprawdę mogę napisać, że to najlepszy komiks dla młodego czytelnika jaki miałam w rękach... no może HILDA przebija KACPRA I SPÓŁKĘ i MUMINKI, ale takim tytanom oddać koronę, to nie wstyd. Jestem całkowicie zachwycona tymi bohaterami, dialogami, kreskom, kolorami, fabułą. Wszytko jest idealnie wyważone i autentycznie wciąga! Wciąga przygodą, magią i rzetelnym prowadzeniem akcji.
Adam Święcki nie tylko jest utalentowanym rysownikiem, ale i sprytnym, zwinnym pisarzem. Tutaj w każdym dialogi czuć szacunek do czytelnika. Ani razu nie pomyślałam, że dialog jest infantylny, że humor naiwny - oj nie! Komiksy Adama Święckiego są napisane z fantazją, która nigdy nie ociera się o banał, a słowiańska mitologia potraktowana została tu na serio - czuć ten świat, tę niesamowitość lasów, zagajników, dzikoludków, bagienników i przewodników.
Rewelacyjnie wydany komiks, który zabiera małego i dużego czytelnika z zaskakującą podróż w piękną puentą. Mamy tu nie tylko akcję, ale także prawdziwą przyjaźń, poświęcenie, bohaterstwo i humor, bo z uśmiechem łatwiej iść przez życie. Brawo dla Adama Święckiego i dla krótkich gatek! Nie mogę się doczekać kolejnych tomów - proszę... nie zwlekajcie z ich wydaniem!

w międzyświecie - wszędzie i nigdzie jednocześnie
tom 2
Kacper i Spółka
krótkie gatki
Wydawnictwo Kultura Gniewu
egzemplarz recenzencki

Po pierwszym tomie KACPRA I SPÓŁKI uroczysko szyszymory - jeszcze się zastanawiałam, czy to może przypadek, że się tak "udało" Adamowi Święckiemu stworzyć tak rewelacyjny komiks dla "dzieci"... cóż, to nie był fart, ani przypadek - to talent! ZAGAJNIK PRZEJŚCIA, czyli drugi tom serii dobitnie udowodnił, że autor wie co robi i robi to świetnie.
Myślę, że naprawdę mogę...

Serio? To jest debiut? Cóż... to chyba każdy chciałby tak debiutować, bo PRZESILENIE jest komiksem świetnym, zaskakującym, poruszającym w piękny sposób bardzo trudne, głębokie tematy. Jestem pod dużym wrażeniem, bo nie tylko kreska, kolor, ale i fabuła stoją na wysokim poziomie. Jest pięknie i ja chcę takich komiksów czytać więcej.
Nie sądziłam, że Joanna Ave Sępek poruszy mnie, wzruszy i do siebie, swojej wizji tak łatwo, tak bez problemów, bez turbulencji - przekona. Pozornie to opowieść przygodowa, komiks drogi, bo nasza główna bohaterka Koza, pragnie pokonać smoka, zdobyć koronę i wrócić do domu z podniesioną głową... ale to tylko powierzchnia, tylko pozory, bo nasza Koza tak naprawdę zmaga się z życiem, z niską samooceną, z rozpaczliwą próbą udowodnienia światu i sobie, że jest coś warta.
Sępek przepięknie pokazała w swoim komisie siłę przyjaźni, wielkie oddanie drugiej istocie i to, że czasem, nawet gdy myślimy, że jesteśmy sami, to tak naprawdę prawdziwy przyjaciel zawsze jest obok - to ma nawet inną nazwę... to jest miłość.
Czasem wydawało mi się, że Koza ma problemy psychiczne, ale takie... zdiagnozowanie, nazwane rozdwojeniem jaźni... jednak im więcej czasu z nią spędzałam, tym wyraźniej widziałam, że ona jest normalna, że to świat zwariował, że narzuca jej (nam) chore ambicje. Nic nie osiągnąłeś? Jesteś tchórzem! Nie jesteś nic wart! Jesteś do niczego! Czyż to nie brzmi znajomo... tak niestety... codziennie?
Lecz PRZESILENIE, to nie tylko fabuła, ale także warstwa czysto artystyczna. Rysunki Sępek są bardzo, bardzo dobre. Ma mocny, spójny, rozpoznawalny styl - jest oryginalna... a przecież piszę o debiutantce! Piękne kolory, "gładkie" przejścia z kadru do kadru. Może czasem zauważalna jest powtarzalność, ale to naprawdę jak już muszę się do czegoś przyczepić. Ogólnie PRZESILENIE, to nie tylko mądry, ale i piękny komiks. Bardzo polecam - aż szkoda, że nie był dłuższy... choć może nie musiał... może właśnie był w sam raz... idealnie kozi... tzn. ludzki.

by dojrzeć do bycia zwyczajnym
Wydawnictwo Kultura Gniewu
egzemplarz recenzencki

Serio? To jest debiut? Cóż... to chyba każdy chciałby tak debiutować, bo PRZESILENIE jest komiksem świetnym, zaskakującym, poruszającym w piękny sposób bardzo trudne, głębokie tematy. Jestem pod dużym wrażeniem, bo nie tylko kreska, kolor, ale i fabuła stoją na wysokim poziomie. Jest pięknie i ja chcę takich komiksów czytać więcej.
Nie sądziłam, że Joanna Ave Sępek poruszy...

MITOLOGIA mnie zawsze interesowała, lubiłam czytać mity, interpretować, uczyć się o nich... niestety w szkole MITÓW SKANDYNAWSKICH w ogóle nie było (nie wiedzieć czemu) - MITOLOGIA GREKÓW I RZYMIAN królowała i dopiero (wstyd się przyznać), ale filmy o Thorze poszerzyły moje horyzonty w kwestii skandynawskiej. Teraz mam o wiele lepsze źródło informacji - MITY SKANDYNAWSKIE Rogera Lancelyna Greena.
Książka jest napisana niczym powieść fantastyczna. To, na co zaraz zwróciłam uwagę, to fakt, że Tolkien zdecydowanie czerpał z piękna MITÓW SKANDYNAWSKICH przy tworzeniu swojego uniwersum. Podczas czytania książki Greena nie opuszczały mnie myśli o Silmarillionie, dziele życia Tolkiena, które jest fundamentem całej jego fantastycznej mitologii.
Historie o Odynie, Lokim, Thorze, o Drzewie Światła (ponownie Tolkien jak nic) i Ragnaroku, to wspaniała podróż w głąb ludzkich wierzeń, pragnień, sposobów tłumaczenia sobie rzeczywistości i tego, kim jesteśmy i jakie miejsce zajmujemy w świecie - który przecież nadal ma dla nas więcej zagadek niż odpowiedzi.
Pięknie wydana książka, którą czyta się szybciutko, przyjemnie, "w podskokach". Rewelacyjny projekt okładki z ilustracją Jędrzeja Chełmińskiego oraz ilustracjami w środku Alana Langforda! Jeśli jeszcze nie macie lub nie znacie MITÓW SKANDYNAWSKICH, to bardzo wam polecam właśnie tę pozycję. Świetna, solidna, dobrze napisana, przyjemna w odbiorze.

w głowie mity mam
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

MITOLOGIA mnie zawsze interesowała, lubiłam czytać mity, interpretować, uczyć się o nich... niestety w szkole MITÓW SKANDYNAWSKICH w ogóle nie było (nie wiedzieć czemu) - MITOLOGIA GREKÓW I RZYMIAN królowała i dopiero (wstyd się przyznać), ale filmy o Thorze poszerzyły moje horyzonty w kwestii skandynawskiej. Teraz mam o wiele lepsze źródło informacji - MITY SKANDYNAWSKIE...

TYMEK & MISTRZ. UCZEŃ CZARNOKSIĘŻNIKA, to kolejny komiks od Kultury Gniewu, który dostarcza odbiorcy świetną rozrywkę. Jest skierowany do młodego czytelnika, ale mnie się bardzo spodobał i poczułam to poczucie humoru - niby oczywiste, ale wyjątkowo przyjemne i urocze.
To, co rzuca się pierwsze w oczy, to oczywiście rysunki, których autorem jest Tomasz Lew Leśniak. Pełne szczegółów, rewelacyjnie kolorowane, oryginalne, budzące zainteresowanie. Okazało się, że Leśniak to ilustrator "w moim typie". Jest w jego pracach coś z Tadeusza Baranowskiego, ale też i z mojego ulubieńca Chrisa Moulda. Podoba mi się to, jak kadr łączy się z kadrem - czyta się świetnie, oczy płyną we właściwie miejsca i pozwalają umysłowi czytać ze zrozumieniem i radością treść.
I tak oto przechodzę do treści. Za scenariusz odpowiedzialny jest Rafał Skarżycki. Uważam, że nie jest łatwo napisać dobry dialog, który nie trąci banałem, nie jest infantylny. Trochę było tak w przypadku komisów z serii KALINKA, jednak u TYMKA & MISTRZA jest super. Przyjemne, zabawne, niegłupie, rozrywkowe, ale i ciekawie łączące różne tematy. Nie spodziewałam się, że aż tak spodoba mi się ten komiks.
Najlepsze w TYMKU & MISTRZU jest to, że przecież każdy chciałby dostać się na "staż" do CZARNOKSIĘŻNIKA, a jego dom na drzewie, pełen magicznych pokoi, zakamarków i zaklęć, to już czyste marzeniowe szaleństwo. W tym pierwszym tomie czytelnik wraz z bohaterami będzie "walczył" ze smokiem, "uratuje" księżniczkę, pozna mumię, zdenerwuje się na złego Psuja i wiele, wiele więcej. Ja już czekam na następny tom - TYMEK & MISTRZ. POJEDYNEK MAGÓW.
PS Wydanie jest rewelacyjne! Brawo krótkie gatki!

z czarownikami nie ma żartów - hihi
Tymek & Mistrz
tom 1
Wydawnictwo Kultura Gniewu
krótkie gatki
egzemplarz recenzencki

TYMEK & MISTRZ. UCZEŃ CZARNOKSIĘŻNIKA, to kolejny komiks od Kultury Gniewu, który dostarcza odbiorcy świetną rozrywkę. Jest skierowany do młodego czytelnika, ale mnie się bardzo spodobał i poczułam to poczucie humoru - niby oczywiste, ale wyjątkowo przyjemne i urocze.
To, co rzuca się pierwsze w oczy, to oczywiście rysunki, których autorem jest Tomasz Lew Leśniak. Pełne...

TYMEK & MISTRZ. UCZEŃ CZARNOKSIĘŻNIKA, to kolejny komiks od Kultury Gniewu, który dostarcza odbiorcy świetną rozrywkę. Jest skierowany do młodego czytelnika, ale mnie się bardzo spodobał i poczułam to poczucie humoru - niby oczywiste, ale wyjątkowo przyjemne i urocze.
To, co rzuca się pierwsze w oczy, to oczywiście rysunki, których autorem jest Tomasz Lew Leśniak. Pełne szczegółów, rewelacyjnie kolorowane, oryginalne, budzące zainteresowanie. Okazało się, że Leśniak to ilustrator "w moim typie". Jest w jego pracach coś z Tadeusza Baranowskiego, ale też i z mojego ulubieńca Chrisa Moulda. Podoba mi się to, jak kadr łączy się z kadrem - czyta się świetnie, oczy płyną we właściwie miejsca i pozwalają umysłowi czytać ze zrozumieniem i radością treść.
I tak oto przechodzę do treści. Za scenariusz odpowiedzialny jest Rafał Skarżycki. Uważam, że nie jest łatwo napisać dobry dialog, który nie trąci banałem, nie jest infantylny. Trochę było tak w przypadku komisów z serii KALINKA, jednak u TYMKA & MISTRZA jest super. Przyjemne, zabawne, niegłupie, rozrywkowe, ale i ciekawie łączące różne tematy. Nie spodziewałam się, że aż tak spodoba mi się ten komiks.
Najlepsze w TYMKU & MISTRZU jest to, że przecież każdy chciałby dostać się na "staż" do CZARNOKSIĘŻNIKA, a jego dom na drzewie, pełen magicznych pokoi, zakamarków i zaklęć, to już czyste marzeniowe szaleństwo. W tym pierwszym tomie czytelnik wraz z bohaterami będzie "walczył" ze smokiem, "uratuje" księżniczkę, pozna mumię, zdenerwuje się na złego Psuja i wiele, wiele więcej. Ja już czekam na następny tom - TYMEK & MISTRZ. POJEDYNEK MAGÓW.
PS Wydanie jest rewelacyjne! Brawo krótkie gatki!

z czarownikami nie ma żartów - hihi
Tymek & Mistrz
tom 1
Wydawnictwo Kultura Gniewu
krótkie gatki
egzemplarz recenzencki

TYMEK & MISTRZ. UCZEŃ CZARNOKSIĘŻNIKA, to kolejny komiks od Kultury Gniewu, który dostarcza odbiorcy świetną rozrywkę. Jest skierowany do młodego czytelnika, ale mnie się bardzo spodobał i poczułam to poczucie humoru - niby oczywiste, ale wyjątkowo przyjemne i urocze.
To, co rzuca się pierwsze w oczy, to oczywiście rysunki, których autorem jest Tomasz Lew Leśniak. Pełne...

Świat jest piękny, niezwykły, pełen niespodzianek, zaskakujący i ekscytujący. NIEZWYKŁE ZMYSŁY. JAK ZWIERZĘTA ODBIERAJĄ ŚWIAT, to książka, która dobitnie udowadnia, że to prawda. Ed Yong w swym dziele pokazał, jak to, co nazywamy rzeczywistością różni się w zależności od "punktu siedzenia". Innymi słowy, świat jest taki, jakie są oczy obserwatora (jako "oczy" rozumiem tu zmysły, które pozwalają nam odbierać rzeczywistość).
Ta książka jest pełna fascynujących faktów. To skarbnica wiedzy o świecie zwierząt... tzn. naszym świecie. Trudno się oprzeć wrażeniu, że jesteśmy ubodzy, że doświadczamy świat jakby nie pełnie, przez szybę ograniczeń. My jednak - my ludzie - funkcjonujemy sprawnie w tej rzeczywistości, która jest o wiele bogatsza, niż zmysły nam ukazują. Bo np. nie mamy trąby, tylko krótki nosek, bo nie mamy rozłożonych kubków smakowych po całym ciele, bo nie widzimy niektórych kolorów i nie słyszymy niektórych dźwięków... ubodzy, ale obecni - podglądać możemy zwierzęta i wyobrażać sobie, jak to jest być żabą.
NIEZWYKLE ZMYSŁY, to ciekawa i bardzo dobrze napisana książka. Ed Yong postarał się o pełne zaskakujących faktów opowieści z życia wzięte. Możemy przeczytać o doświadczeniach, o odkrywaniu tajemnic świata zwierząt, o tym, jak zmysły kształtują wszystko, co nas otacza, jak bez nich byłoby strasznie i jak z nimi jest kolorowo. W porównaniu ze zwierzętami czasem wygrywamy, czasem przegrywamy, jednak to nie wyścigi - bo wszyscy jakoś się dopasowaliśmy do tej Ziemi, na której przyszło nam żyć.
Seria #nauka od bo.wiem zawsze serwuje nam smaczne czytelnicze posiłki. W tym przypadku mamy dużo smaku, sporo zapachu, szczyptę dotyku i wiele więcej, bo zmysły się łączą, przeplatają, mieszają i tworzą nową Ziemię, światy nieskończenie piękne - bo bo stworzenie, to inne doświadczenie.

bajeczna podróż - szaleństwo zmysłów
seria #nauka
bo.wiem
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
egzemplarz recenzencki

Świat jest piękny, niezwykły, pełen niespodzianek, zaskakujący i ekscytujący. NIEZWYKŁE ZMYSŁY. JAK ZWIERZĘTA ODBIERAJĄ ŚWIAT, to książka, która dobitnie udowadnia, że to prawda. Ed Yong w swym dziele pokazał, jak to, co nazywamy rzeczywistością różni się w zależności od "punktu siedzenia". Innymi słowy, świat jest taki, jakie są oczy obserwatora (jako "oczy"...

Są takie sytuacje, gdy czytelnik piszczy z radości... są takie sytuacje... i to jest taka sytuacja. ATLAS ŚRÓDZIEMIA Karen Wynn Fonstad, to prawdziwa gratka dla fanów tolkienowskiego uniwersum. To nie jest jakiś tam dodatek do twórczości mistrza - to jest fenomenalna mapa jego fantastycznego świata. Dzięki tej pozycji czuje się ŚRÓDZIEMIE, chodzi się po nim, zwiedza się go, planuje się podróże, ogląda się góry, lasy i wchodzi się do nory hobbitów.
Fonstad pokazała swój kartograficzny kunszt. Dostajemy dokładne, przemyślane, zgodne z wizją Tolkiena mapy, od których trudno się oderwać. Pełne szczegółów, uzupełnione doskonałym opisem, bezcenne świadectwo tolkienowskiego geniuszu. Ja zaraz pobiegłam do DOMU TOMA BOMBADILA, bohatera chyba najmniej lubianego (nie wiem dlaczego) bo dla mnie najbardziej tajemniczego. Oczarowana - to takie mało ciekawe słowo... ale obecnie nie przychodzi mi inne go głowy... więc jestem oczarowana tym ATLASEM.
Autorka podzieliła ATLAS ŚRODZIEMIA na części, zgodne z chronologią zdarzeń. Mamy więc PIERWSZĄ ERĘ, DRUGĄ ERĘ, TRZECIĄ ERĘ, MAPY REGIONÓW, HOBBITA, WŁADCĘ PIERŚCIENI oraz MAPY TEMATYCZNE (a w nich takie perełki, jak UKSZTAŁTOWANIE TERENU, KLIMAT, ZALUDNIENIE, ROŚLINNOŚĆ...). Mamy także plany i opisy zamków, budynków i wiele wiele innych cudownych skarbów ŚRÓDZIEMIA.
ATLAS został spektakularnie wydany. Zysk i S-ka wykonało fenomenalną pracę przy tej książce. Pokazali, że są specjalistami do wydawania TOLKIENA. Ufam im pod tym względem bezgranicznie. Piękny, albumowy papier, duży format, cudowna, wspaniała twarda oprawa z klimatyczną, piękną ilustracją Macieja Łaszkiewicza! To musi się podobać!
Teraz jestem gotowa na przygodę. Teraz wiem, gdzie iść, jakie miejsca omijać, do jakich zaglądać. Mogę spakować plecach i ruszać w drogę. Mapy spakowane, plan wędrówki zrobiony... jeszcze kompana muszę dorwać jakiegoś, albo poczekam, aż kogoś spotkam... może Pod Rozbrykanym Kucykiem? A może już w Bag End ktoś się znajdzie? Zobaczymy!
Jeśli kochacie świat Tolkiena, to musicie mieć tę książkę. Da ona wam wiele radości i rozbudzi wyobraźnię. Usystematyzuje wiedzę, umiejscowi fakty, pozwoli zapuścić korzenie w ŚRÓDZIEMIU. Ogromnie się cieszę z ATLASU i myślę, że już dawno nie miałam takiej radochy! Dziękuję Zysk i S-ka!

wędrując z mapą w dłoni
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Są takie sytuacje, gdy czytelnik piszczy z radości... są takie sytuacje... i to jest taka sytuacja. ATLAS ŚRÓDZIEMIA Karen Wynn Fonstad, to prawdziwa gratka dla fanów tolkienowskiego uniwersum. To nie jest jakiś tam dodatek do twórczości mistrza - to jest fenomenalna mapa jego fantastycznego świata. Dzięki tej pozycji czuje się ŚRÓDZIEMIE, chodzi się po nim, zwiedza się go,...

Ostatni tom "KALINKI koniec wszystkiego (i całej reszty)" sprawił mi dużą przyjemność. To miła, energiczna, zabawna opowieść komiksowa, która posiada bardzo sympatycznych bohaterów. Może i jest dla młodszego czytelnika, bo faktycznie jest napisana w sposób prosty a humor jest dosłowny, oczywisty, ale i dorosły może się bawić przy lekturze.
Ten ostatni rozdział KALINKI uważam za udany. Powracają bohaterowie z poprzednich części, historia ma spójność i oczywiście została świetnie narysowana. KARENSAC & THOM PICO stworzyli ciekawy cykl, który przypomniał mi doskonałą HILDĘ, choć nie był tak ambitny w treści.
To, co wyjątkowo cenię w tej serii, to ilustracje. Przepadam za tym, jak KARENSAC narysował krajobrazy i plany ogólne. Z biegiem tomów polubiłam także sposób przedstawiania postaci, choć nadal nie jestem w stu procentach fanką. Komiks jest pełen życia, barw i akcji - trudno się nudzić, choć ma parę braków fabularnych i można się do niektórych rzeczy przyczepić, jak np. do dialogów, które bywają infantylne. Mimo to uważam, że to przyjemna opowieść i bardzo się cieszę, że ją poznałam. KALINKA jest charakterna, waleczna i ma bardzo dobre serduszko - a Łysolek jest super pieskiem!
Jeśli szukacie miłej komiksowej serii dla dzieci, to spokojnie sięgajcie po KALINKĘ. Pory roku, magiczni bohaterowie, prosty humor i radosne ilustracje - myślę, że warto. I myślę, że duży i mały będzie się dobrze bawił - a najlepiej czytać razem!

to koniec... czy nie koniec ?
KALINKA
tom 4
Wydawnictwo Kultura Gniewu
krótkie gatki
egzemplarz recenzencki

Ostatni tom "KALINKI koniec wszystkiego (i całej reszty)" sprawił mi dużą przyjemność. To miła, energiczna, zabawna opowieść komiksowa, która posiada bardzo sympatycznych bohaterów. Może i jest dla młodszego czytelnika, bo faktycznie jest napisana w sposób prosty a humor jest dosłowny, oczywisty, ale i dorosły może się bawić przy lekturze.
Ten ostatni rozdział KALINKI...

Jestem i zachwycona i przerażona jednocześnie. LILAVATI Szczepana Jeleńskiego, to książka wyjątkowa, bo pokazuje matematykę w arcyciekawy sposób. Autor wybrał fascynujące zadania i je nam przedstawił w formie niemalże przypowieści. Przeraziło mnie zaś to, że zdałam sobie sprawę iż o matematyce wiem bardzo mało, a nawet to, co myślałam, że wiem, jest tylko powierzchowne i ulotne - bo uleciało z biegiem czasu.
LILAVATI, to potężny zbiór zadań, które bawią, uczą i sprawiają, że mózg dymi. To książka, jak sam autor napisał, do podczytywania, do ciągłego powracania do niej, do czytania etapami, do rozwiązywania i grania. Prawda jest taka, że LILAVATI pokazuje potęgę matematyki i jej absolutnie niesamowite zastosowania. Pokazuje także, jak rzadko kierujemy się w życiu logiką - powodem jest jej nieznajomość i brak chęci uczenia się, ponieważ logika nie jest łatwa, ale jest narzędziem bezcennym.
Matematyka uczy myślenia. To genialny sposób na ćwiczenie umysłu. Nie jest to proste, ale jest diablo satysfakcjonujące. Boję się tej książki, bo stawia mi wyzwania, ale i pociąga mnie.... z tego samego powodu.
Rewelacyjnie wydana, z masą zadań typu: Ile wody jest w beczce? To nie jest lektura lekka, ale jaka satysfakcjonująca! Myślę, że ta pozycja ma moc wyzwalania miłości do matematyki. Szkoda, że w szkołach nie uczą w ten sposób... przedmiotów ścisłych. Bardzo polecam! Gigantycznie cudowna książka stymulująca mózg.

wilk, koza i kapusta
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Jestem i zachwycona i przerażona jednocześnie. LILAVATI Szczepana Jeleńskiego, to książka wyjątkowa, bo pokazuje matematykę w arcyciekawy sposób. Autor wybrał fascynujące zadania i je nam przedstawił w formie niemalże przypowieści. Przeraziło mnie zaś to, że zdałam sobie sprawę iż o matematyce wiem bardzo mało, a nawet to, co myślałam, że wiem, jest tylko powierzchowne i...

Pomyślałam - ale księga! Kiedy ja ją przeczytam?! A gdy zaczęłam, to nie mogłam przestać! I tak przeczytałam ją w trzy niecałe dni! ELRYK Z MELNIBONE, to świetna fantastyka, która wciąga i przez którą się płynie przyjemnym, acz burzliwym rejsem... jak to z adrenaliną bywa.
Okazało się, że Michael Moorcock jest rewelacyjnym twórcą fantastycznych światów! Nie odkryłam Ameryki, wielu przede mną to wiedziało - ale ja dopiero zaczęłam tę ekscytującą przygodę z bladolicym ERLYKIEM i jego śmiercionośnym mieczem ZWIASTUNEM BURZ. Bohater ten jest pięknie napisany, ma w sobie melancholię i tajemnicę, ma siłę i drapieżność i ma fatalny gust. Jego ukochana Cymoril, to typowa śpiąca królewna (dosłownie), to tak Danusia z KRZYŻAKÓW... wnerwiająco naiwna.
Jedna są też inne kobiety, np. cudowna Oona, złodziejka snów, albo Shaarilla, latająca, bezskrzydła piękność... tak, jest w czym wybierać (a wątek z Ooną została GENIALNIE zakończony... a może rozpoczęty....).
Opowieść o ELRYKU, to spektakularny pokaz wyobraźni. ogromnie podoba mi się stworzony przez Moorcock'a świat. Jest to rzeczywistość magiczna, w której potwory, ludzie i czarodzieje, oraz inne niezwykła istoty ścierają się ze sobą i wszystko jest głęboko filozoficzne, metaforyczne, co mnie wyjątkowo przypadło do gustu.
ELRYK przypomina nieco WIEDŹMINA. Myślę, że ma podobny klimat - ja WIEDŹMINA jeszcze super nie poznałam, cały czas czekają na mnie książki, ale wiem, co tam jest grane (trudno nie wiedzieć, bo to kultowy bohater) i uważam, że ELRYK spodoba się fanom Sapkowskiego.
Dodatkowo książka jest zjawiskowo wydana. Okładka przykuwa wzrok (Szymon Wójciak), a jest to dopiero pierwszy tom! Już nie mogę się doczekać następnych. Trzymam kciuki, że Zysk i S-ka szybko wydadzą kolejne.
Na uwagę zasługuje także przedmowa Neila Gaimana... a właściwie opowiadania Gaimana inspirowane ELRYKIEM. Trafnie wprowadza w klimat i pokazuje, jak wielką siłę mają opowieści. POLECAM!

białowłosy
ELRYK
tom 1
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Pomyślałam - ale księga! Kiedy ja ją przeczytam?! A gdy zaczęłam, to nie mogłam przestać! I tak przeczytałam ją w trzy niecałe dni! ELRYK Z MELNIBONE, to świetna fantastyka, która wciąga i przez którą się płynie przyjemnym, acz burzliwym rejsem... jak to z adrenaliną bywa.
Okazało się, że Michael Moorcock jest rewelacyjnym twórcą fantastycznych światów! Nie odkryłam...

Pomyślałam - ale księga! Kiedy ja ją przeczytam?! A gdy zaczęłam, to nie mogłam przestać! I tak przeczytałam ją w trzy niecałe dni! ELRYK Z MELNIBONE, to świetna fantastyka, która wciąga i przez którą się płynie przyjemnym, acz burzliwym rejsem... jak to z adrenaliną bywa.
Okazało się, że Michael Moorcock jest rewelacyjnym twórcą fantastycznych światów! Nie odkryłam Ameryki, wielu przede mną to wiedziało - ale ja dopiero zaczęłam tę ekscytującą przygodę z bladolicym ERLYKIEM i jego śmiercionośnym mieczem ZWIASTUNEM BURZ. Bohater ten jest pięknie napisany, ma w sobie melancholię i tajemnicę, ma siłę i drapieżność i ma fatalny gust. Jego ukochana Cymoril, to typowa śpiąca królewna (dosłownie), to tak Danusia z KRZYŻAKÓW... wnerwiająco naiwna.
Jedna są też inne kobiety, np. cudowna Oona, złodziejka snów, albo Shaarilla, latająca, bezskrzydła piękność... tak, jest w czym wybierać (a wątek z Ooną została GENIALNIE zakończony... a może rozpoczęty....).
Opowieść o ELRYKU, to spektakularny pokaz wyobraźni. ogromnie podoba mi się stworzony przez Moorcock'a świat. Jest to rzeczywistość magiczna, w której potwory, ludzie i czarodzieje, oraz inne niezwykła istoty ścierają się ze sobą i wszystko jest głęboko filozoficzne, metaforyczne, co mnie wyjątkowo przypadło do gustu.
ELRYK przypomina nieco WIEDŹMINA. Myślę, że ma podobny klimat - ja WIEDŹMINA jeszcze super nie poznałam, cały czas czekają na mnie książki, ale wiem, co tam jest grane (trudno nie wiedzieć, bo to kultowy bohater) i uważam, że ELRYK spodoba się fanom Sapkowskiego.
Dodatkowo książka jest zjawiskowo wydana. Okładka przykuwa wzrok (Szymon Wójciak), a jest to dopiero pierwszy tom! Już nie mogę się doczekać następnych. Trzymam kciuki, że Zysk i S-ka szybko wydadzą kolejne.
Na uwagę zasługuje także przedmowa Neila Gaimana... a właściwie opowiadania Gaimana inspirowane ELRYKIEM. Trafnie wprowadza w klimat i pokazuje, jak wielką siłę mają opowieści. POLECAM!

białowłosy
ELRYK
tom 1
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Pomyślałam - ale księga! Kiedy ja ją przeczytam?! A gdy zaczęłam, to nie mogłam przestać! I tak przeczytałam ją w trzy niecałe dni! ELRYK Z MELNIBONE, to świetna fantastyka, która wciąga i przez którą się płynie przyjemnym, acz burzliwym rejsem... jak to z adrenaliną bywa.
Okazało się, że Michael Moorcock jest rewelacyjnym twórcą fantastycznych światów! Nie odkryłam...

Wcześniej nie czytałam 1984. Czytałam FOLWARK ZWIERZĘCY dwa razy, ale nie 1984. Teraz udało się i "udało się", to dobre określenie na przeczytanie 1984... bo naprawdę nie czyta się tego z lekkim sercem. Książka jest niesamowita - straszna, ale niesamowita.
Wydawnictwo Zysk i S-ka wznowiło ten tytuł z nowym tłumaczeniem Jerzego Łozińskiego. Nie mogę porównywać tłumaczeń i nie mam narzędzi by ocenić to, ale zdecydowanie dobrze się mi czytało tę przerażającą lekturę. Myślę, że dzięki Łozińskiemu ta opowieść mogła zyskać jeszcze mocniejszą, wyrazistszą aktualność.
Wracając do samej fabuły, tematyki - to historia, która się dzieje. To totalitaryzm w całej swej majestatycznie krwawej okazałości. Zamordyzm! Świat bez nadziei, bez prawdy, bez wolności. Piekło! Piekło, które zawsze ludzie ludziom...
Porażający obraz, o którym nie da się zapomnieć. Największą siłą jest ponadczasowość. Widać człowiek nigdy nie wyzwoli się ze skłonności do zbaczania w strefy czerwone. To okropnie smutna wizja - prawda. To zamknięte usta, cenzura myśli, przemoc w czystej postaci.
1984 doWcześniej nie czytałam 1984. Czytałam FOLWARK ZWIERZĘCY dwa razy, ale nie 1984. Teraz udało się i "udało się", to dobre określenie na przeczytanie 1984... bo naprawdę nie czyta się tego z lekkim sercem. Książka jest niesamowita - straszna, ale niesamowita.
Wydawnictwo Zysk i S-ka wznowiło ten tytuł z nowym tłumaczeniem Jerzego Łozińskiego. Nie mogę porównywać tłumaczeń i nie mam narzędzi by ocenić to, ale zdecydowanie dobrze się mi czytało tę przerażającą lekturę. Myślę, że dzięki Łozińskiemu ta opowieść mogła zyskać jeszcze mocniejszą, wyrazistszą aktualność.
Wracając do samej fabuły, tematyki - to historia, która się dzieje. To totalitaryzm w całej swej majestatycznie krwawej okazałości. Zamordyzm! Świat bez nadziei, bez prawdy, bez wolności. Piekło! Piekło, które zawsze ludzie ludziom...
Porażający obraz, o którym nie da się zapomnieć. Największą siłą jest ponadczasowość. Widać człowiek nigdy nie wyzwoli się ze skłonności do zbaczania w strefy czerwone. To okropnie smutna wizja - prawda. To zamknięte usta, cenzura myśli, przemoc w czystej postaci.
1984 dobitnie pokazuje mechanizmy, jakie rządzą gnijącym światem władzy. Czytelnik przygląda się powolnej, kierującej się pozorną "wolnością" drodze ku upadkowi wszystkiego, co piękne i o co warto walczyć, po co warto żyć. FOLWARK ZWIERZĘCY był mocny, ale 1984 jest mocniejszy. Lektura można rzec obowiązkowa i cieszę się, że przeczytałam ją właśnie teraz.
Klasyk! Pięknie wydany, z świetnym projektem okładki Jędrzeja Chełmińskiego! Warto! Po stokroć warto! A może po prostu trzeba.... ?

2 + 2 = .....
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Wcześniej nie czytałam 1984. Czytałam FOLWARK ZWIERZĘCY dwa razy, ale nie 1984. Teraz udało się i "udało się", to dobre określenie na przeczytanie 1984... bo naprawdę nie czyta się tego z lekkim sercem. Książka jest niesamowita - straszna, ale niesamowita.
Wydawnictwo Zysk i S-ka wznowiło ten tytuł z nowym tłumaczeniem Jerzego Łozińskiego. Nie mogę porównywać tłumaczeń i...

STO KWIATÓW... bo kwiaty są delikatne, kruche, chwilowe - zupełnie jak życie, zupełnie jak pamięć. Genki Kawamura, to pisarz, który z wielkim wyczuciem pisze o wielkich stratach. Czasem nie ma słów, by opisać smutek, nie ma metafory, bo każda wydaje się żałośnie tendencyjna... po prostu nie ma możliwości, by przekazać ból, bo ból trzeba poczuć. Więc czym jest opowieść o STU KWIATACH? Cóż... myślę, że słowami, które bolą.
Tracić kogoś można na tak wiele sposobów. Ktoś może od nas odejść, bo już nas nie chce, nie potrzebuje. Może też się oddalić emocjonalnie, stać się zimnym, nieczułym, obcym. Bywa też, że ktoś od nas odchodzi, bo umiera, bo zabiera go wypadek, choroba... ale jest tez ten innych rodzaj odejścia - zapominanie. Straszne, bo jest, ale go nie ma, siedzi tu, obok, ale to już nie on, nie ona. 3
STO KWIATÓW, to pełna emocji opowieść o tym, jak być silnym, gdy się nie ma siły. Historia, która porusza ukryte w sercach lęki i pokazuje, że nawet największy strach można pokonać dobrym wspomnieniem ciepłej miłości.
Pięknie napisana, refleksyjna, trudna, ale potrzebna książka. Takie historie uczą wrażliwości i pokazują, że nikt nie ucieknie od smutku, od żalu i wreszcie, że każdy, absolutnie każdy w swoim krótkim życiu będzie za kimś tęsknił. Polecam.

życie jest kwiatem
Seria z Żurawiem
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
bo.wiem

STO KWIATÓW... bo kwiaty są delikatne, kruche, chwilowe - zupełnie jak życie, zupełnie jak pamięć. Genki Kawamura, to pisarz, który z wielkim wyczuciem pisze o wielkich stratach. Czasem nie ma słów, by opisać smutek, nie ma metafory, bo każda wydaje się żałośnie tendencyjna... po prostu nie ma możliwości, by przekazać ból, bo ból trzeba poczuć. Więc czym jest opowieść o STU...

ALRAUNE Hanns'a Heinz'a Ewers'a, to nie jest zwykła opowieść - to opowieść niezwykła, tzn. taka, która wwierca się w głowę, wciska w nią różne, dziwne rzeczy i każe o sobie nigdy nie zapomnieć. Cóż... czuję się zaskoczona nie tylko tym, że książka tak mi się podobała, ale także, a może przede wszystkim tym, że jest aktualna, pomimo sędziwego wieku (urodzona w 1911) i niesamowicie mroczna, z subtelnym erotyzmem, który choć nie strzela w czytelnika, to jednak wpływa na niego znacznie.
Można napisać, że jest to historia pewnej kobiety - kobiety nieczystej z założenia, grzesznej od poczęcia, pięknej ogniem z piekła... ale ja widzę w ALRAUNE lustro grzechów ludzkich. Znieprawienie nie pochodzi od kusicielki, ale od tego skuszonego, od twórcy, rodzica, mistrza. To świat stworzył tę nierządnicę, to świat ją wychował, to ze świata czerpała inspirację - można rzec, że ten świat nie dał jej szans.
Ewers odznaczył się pisarskim wizjonerstwem. Jego język, styl jest misterny, pełen odniesień, metafor... Cała ta opowieść jest metaforą, którą czyta się z zaangażowaniem i wypiekami, czasem z niesmakiem, ale zawsze z ciekawością i podziwem - jak te zdanie razem grają! Jak one są pełne treści! Kiedyś widać tak się właśnie pisało - bez pustosłowia.
ALRAUNE, jest smutną opowieścią, tragiczną, jest też trudną, bo porusza bardzo trudne tematy, niewygodne, wulgarne, lecz niestety obecne, realne. Bohaterowie tego dramatu zostali wyraziście napisani, tu każdy jest "jakiś", nie ma niepotrzebnych postaci. Świetnie skonstruowana fabularnie i (że tak to ujmę) emocjonalnie.
Książka została fantastycznie wydana! Rewelacyjny projekt okładki Urszula Gireń. Grzbiet robi wrażenie i daje radość patrząc na nas z biblioteczki. Bardzo polecam zapoznać się z tym utworem - w moim przekonaniu naprawdę warto.

kochana przyjaciółko
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

ALRAUNE Hanns'a Heinz'a Ewers'a, to nie jest zwykła opowieść - to opowieść niezwykła, tzn. taka, która wwierca się w głowę, wciska w nią różne, dziwne rzeczy i każe o sobie nigdy nie zapomnieć. Cóż... czuję się zaskoczona nie tylko tym, że książka tak mi się podobała, ale także, a może przede wszystkim tym, że jest aktualna, pomimo sędziwego wieku (urodzona w 1911) i...

Grady Hendrix jest dobrze znany w świecie horroru, głównie za swoje niestandardowe do niego podejście. Czytałam jego FINAL GIRLS. OSTATNIE OCALAŁE i bardzo mi się podobało. Podszedł do tematu zaskakująco, jakby z drugiej strony i stworzył coś ciekawego - może nie wybitnego, ale ciekawego. Jak jest z jego kolejną powieścią pt. JAK SPRZEDAĆ NAWIEDZONY DOM? Również bardzo ciekawie.
Ponownie Hendrix bierze popularny motyw i robi z niego coś innego, coś krępująco niewygodnego, ale przy tym metaforycznego i nawet zabawnego. Jego styl, to seria sprzeczności, które świetnie się czyta. Koncepcja nawiedzonego domu zawsze mi się podobała, to klasyk, którym można obracać nieustannie i zawsze cieszy. Tutaj jednak sprzedajemy - dom rodzinny, dom pełen matczynych lalek i przeszłość, która zawsze ostatecznie upomina się o swoje.
Upiorne lalki, pacynki i budynek, który wypełnia jeszcze obecność tych, którzy odeszli... to mrozi krew i zapowiada udaną fabułę. Nasza główna bohaterka traci rodziców i musi dogadać się z bratem, którego raczej nie lubi - w kwestii podziału i sprzedaży majątku. To nie są łatwe rozmowy, a stają się upiorne wraz z przebudzeniem się morderczych lalek.
Cenię horrory, które sprytnie i podskórnie opisują sprawy codzienne, życiowe, problemy, z którymi każdy kiedyś się zmierzy. Tak naprawdę dobry horror, to opowieść o nas, o naszych słabościach, lękach, strachu przed śmiercią, o nierozwiązanych sprawach... Horror potrafi być skarbnicą emocji. JAK SPRZEDAĆ NAWIEDZONY DOM, to tak naprawdę historia rodzinnych relacji, tego jak są skomplikowane i tego, że czasem trzeba traumy, by je zrozumieć i naprawić.
Ta książka jest jednocześnie interesującą rozrywką, jak i studium rodzinnych relacji. Cieszę się, że poznałam tę historię i spokojnie mogę ją polecić. Dodatkowym atutem jest wydanie. Zysk i S-ka postarało się, bo projekt okładki, to porządna rzecz. Twarda, "niby zniszczona", z upiorną lalką w centrum i na grzbiecie (do góry nogami) - fajna sprawa.

sprzedajemy!
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Grady Hendrix jest dobrze znany w świecie horroru, głównie za swoje niestandardowe do niego podejście. Czytałam jego FINAL GIRLS. OSTATNIE OCALAŁE i bardzo mi się podobało. Podszedł do tematu zaskakująco, jakby z drugiej strony i stworzył coś ciekawego - może nie wybitnego, ale ciekawego. Jak jest z jego kolejną powieścią pt. JAK SPRZEDAĆ NAWIEDZONY DOM? Również bardzo...

LADY WHISTLEDOWN, to chyba moja ulubiona postać stworzona przez Julię Quinn, to też akurat KRONIKA TOWARZYSKA LADY WHISTLEDOWN musiała ostatecznie wpaść w moje ręce. Jest to o tyle fajna sprawa, że mamy tu do czynienia ze zbiorem krótkich, romantycznych opowieści, które się ze sobą niepozornie splatają i zostały napisane przez rożne autorki.
Zatem mamy JEDYNĄ PRAWDZIWĄ MIŁOŚĆ pióra Suzanne Enoch, DWA SERCA Karen Hawkins, TUZIN POCAŁUNKÓW Miy Ryan i wreszcie TRZYDZIEŚCI SZEŚĆ WALENTYNEK Julii Quinn. To bardzo pozytywna książka, a kronika dodaje historiom wiele uroku. Lubię ten humor Lady W. i to, że jest spostrzegawcza i zawsze wyciąga odpowiednie wnioski.
Jakie są te romantyczne opowieści - cóż... romantyczne, naiwne, różnią się stylem, bo przecież pisały je rożne autorki a każda odznacza się swoją własną miłosną estetyką. Jestem całkiem zadowolona z tego eksperymentu i myślę, że własnie tego typu literatura lepiej się sprawdza w krótkiej formie.
Muszę też zaznaczyć, że książka ma super okładkę - o wiele bardziej mi się podoba od pozostałych z tego uniwersum. Elegancko i zachęcająco wygląda ten delikatny profil Lady W. Lecz to, co najważniejsze, to fakt, że czyta się rach-ciach. Fabularnie historie nie odbiegają od pozostałych Quinn, ale jest nieco bardziej urozmaicone, bo nie mamy jednej autorki. Taki zbiór naprawdę na plus.

co tam słychać u Lady W.
tom 1
Lady Whistledown
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

LADY WHISTLEDOWN, to chyba moja ulubiona postać stworzona przez Julię Quinn, to też akurat KRONIKA TOWARZYSKA LADY WHISTLEDOWN musiała ostatecznie wpaść w moje ręce. Jest to o tyle fajna sprawa, że mamy tu do czynienia ze zbiorem krótkich, romantycznych opowieści, które się ze sobą niepozornie splatają i zostały napisane przez rożne autorki.
Zatem mamy JEDYNĄ PRAWDZIWĄ...

Ta opowieść naprawdę jest okej, choć nie lubię współczesnej tendencji do pisania historii na nowo. Tutaj, jeśli potraktujemy książkę pt. KRÓLOWA CHARLOTTA jako wyłącznie rozrywkę inspirowaną historią, to nie mam pytań... jednak jeśli chcecie doszukiwać się prawdy historycznej - to dajcie sobie spokój.
Ładna romantyczna przygoda, ze sporym oddaniem drugiej osobie, z poświęceniem i siłą. Znajdziemy tu naprawdę interesujące wątki, wzruszające. Pod tym względem KRÓLOWA CHARLOTTA jest inna od książek z uniwersum BRIDGERTONÓW.
Julia Quinn wraz z Shondą Rhimes stworzyły ciekawą parę kochanków - małżonków. Tę książkę dobrze się czyta, wciąga, ale jest wyłącznie rozrywką - WYŁĄCZNIE i nie odbiega od innych romansów. To jednak opowieść naiwna, która uwypukla te problemy, które w romansie się liczą. Akcentuje pikanterię, napięcie, dramy rodem z telenoweli i nawet jak pojawiają się sprawy poważne, to one jednak oprawione w to romantyczne ramko - gubią siłę.
Książka dobra w swoim gatunku. Nie można mieć wielkich oczekiwań po romansach, zwłaszcza tych spod pióra Julii Quinn, bo to rozrywka lekka, a nie wybitne dzieło. Jeśli tak do tego podejdziemy, to będziemy się bawić i może nawet wzruszać. W innym wypadku odbijemy się od lektury. To ROZRYWKA, choć KRÓLOWA CHARLOTTA wiem, że startuje do bycia czymś więcej... i może przez to ostatecznie trochę traci.

próba szaleństwa
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Ta opowieść naprawdę jest okej, choć nie lubię współczesnej tendencji do pisania historii na nowo. Tutaj, jeśli potraktujemy książkę pt. KRÓLOWA CHARLOTTA jako wyłącznie rozrywkę inspirowaną historią, to nie mam pytań... jednak jeśli chcecie doszukiwać się prawdy historycznej - to dajcie sobie spokój.
Ładna romantyczna przygoda, ze sporym oddaniem drugiej osobie, z...