Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czekając na tą książkę liczyłam na to, że to będzie kolejna perełka od tej autorki. Czułam to czytając opis i patrząc na tą uroczą okładkę. Nie pomyliłam się, książka jest cudowna.

Autorka stworzyła historię dwojga ludzi, którzy przyjaźnili się od dziecka i bardzo szybko zorientowali się, że będą dla siebie ważni bez względu jak w przyszłości potoczą się ich losy. To książka o miłości tak dużej, życzeniu drugiej osobie wszystkiego co dla niej najlepsze tak bardzo, że jesteśmy w stanie zrobić wszystko, żeby druga osoba była szczęśliwa.

Brook i Matt znali się od dziecka, a ich relacja z czasem zmieniła się w pierwsze miłosne uniesienia. Ona uczyła go marzyć i przekonywała, że w życiu trzeba mieć marzenia. Ona miała marzenie ogromne, chciała tańczyć, zdobywać trofea i to marzenie się spełniło, dotarła na szczyt. Jedna chwila jednak wystarczyła, żeby jej kariera tancerki prysła jak bańka mydlana. Został żal, poczucie straty i ogromnej niesprawiedliwości. Brook znowu poczuła jak to jest stracić cel w życiu, jak to jest stracić kawałek serca.. Wróciła do domu rodziców, znowu była blisko Matta, mężczyzny, z którym obiecali sobie wzajemnie, że na zawsze o sobie zapomną.

Książka od początku mnie oczarowała. To książka z tych co po kilkunastu stronach zdobywa nasze serce, po której wiemy, że możemy się spodziewać pięknej historii i dużej dawki emocji. Książka z którą siada się z błogim uśmiechem i filiżanką aromatycznej herbaty, delektując się każdym przeczytanym rozdziałem. Przyznaję, że przepadłam. Nie miałam ochoty jej kończyć, z drugiej strony miałam swoje podejrzenia w pewnych kwestiach i czekałam na koniec, żeby się potwierdziły. Dużo mądrości z tej książki płynie, dzieci nie krzywdzą tylko rodzice patologiczni, krzywdzą je również Ci, którym się wydaje, że jeśli kierują się w swoim mniemaniu dobrem dziecka to mają prawo kierować życiem dziecka nawet wtedy, gdy już samo dokonuje swoich wyborów. Wielu ludzi chociaż bardzo kochają swoje dzieci zapomina, że nie wychowują ich dla siebie tylko dla świata. Przepiękna książka!

Czekając na tą książkę liczyłam na to, że to będzie kolejna perełka od tej autorki. Czułam to czytając opis i patrząc na tą uroczą okładkę. Nie pomyliłam się, książka jest cudowna.

Autorka stworzyła historię dwojga ludzi, którzy przyjaźnili się od dziecka i bardzo szybko zorientowali się,...

Rozwiń

Zwiń

Pamiętam doskonale tom pierwszy, który był po prostu przeuroczą, ciepłą, zabawną i wzruszającą książką. Bardzo polubiłam bohaterów książki, więc z radością oczekiwałam kolejnego tomu.

Drugi tom serii Cloverleigh Farms opowiada losy kolejnej z córek właścicieli firmy. Trochę już znając rodzinkę fajnie wraca się do ich świata. Chloe od dziecka przyjaźniła się z Oliverem. Ich relacje w dzieciństwie opierały się na ciągłym rzucaniu sobie wyzwań, a Chloe w rozrabianiu i ściąganiu na siebie kłopotów dorównywała kumplowi. Gdy trochę dorośli zaszło między nimi jednak trochę sytuacji, które popsuły więź. Prawda jest taka, że kiedy Chloe dowiaduje się, że istnieje ryzyko współpracy z nim w ogóle sobie tego nie wyobraża. Nie ufa mu, nie chce go ponownie w swoim życiu, nie chce na niego nawet patrzeć, a przynajmniej tak próbuje sobie wmówić...

Szybko czyta się tą książkę, a ja bardzo się cieszę, że dziś mając sporo czasu w ciągu dnia mogłam sobie pozwolić na przeczytanie jej od razu po otrzymaniu. Miło spędziłam z nią czas to na pewno. Książka zadowoli miłośniczki książek z motywem drugiej szansy, oraz trudnej drogi od przyjaźni do miłości. Zawiera rozdziały z teraźniejszości, między którymi przeplatają się wspomnienia z przeszłości, czyli dzieciństwa, a potem młodości bohaterów. Naprawdę nie ma się w tej książce do czego przyczepić, ale przyznaję, że moim zdaniem tom pierwszy był dużo lepszy. Inny rodzaj emocji, trochę mimo, że to seria inny klimat książki. Byłam zachwycona relacją Frannie i Mack'a, zauroczona więzią z dziećmi, podekscytowana i pochłonięta ich rozterkami. W przypadku losów Chloe i Olivera uznaję książkę za przyjemną lekturę, ale nie poczułam tej iskry, nie czytałam jej z zapartym tchem jak w przypadku poprzedniej. Z tego co widziałam to nie jest ostatni tom tej serii, więc z całą pewnością sięgnę po kolejne, licząc na to, że znowu poczuje się tak cudownie jak przy czytaniu "Irresistible", a póki co drugi tom również Wam polecam jako miły pomysł na wieczór.

Pamiętam doskonale tom pierwszy, który był po prostu przeuroczą, ciepłą, zabawną i wzruszającą książką. Bardzo polubiłam bohaterów książki, więc z radością oczekiwałam kolejnego tomu.

Drugi tom serii Cloverleigh Farms opowiada losy kolejnej z córek właścicieli firmy. Trochę już znając ro...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo cenię książki tej autorki. Kilka ich już przeczytałam i zawsze są bardzo życiowe, bardzo realistyczne i bardzo ciekawe. Autorka ma ten talent do pisania historii od których ciężko się oderwać. Fabuła bywa zaskakująca, bo autorka porusza wiele tematów i potrafi w jednej książce opowiedzieć wiele historii, które naprawdę czytelnik chłonie! Pamiętam jak bardzo emocjonalnie reagowałam podczas czytania "Ukrainki", bo to była wyjątkowo ciężka lektura, ale bardzo dobra! Pomyślałam o tej książce, bo najnowsza, czyli "Czerwony" z pewnych względów wydała mi się w trochę podobnym klimacie, a na pewno momentami wywołała podobne emocje.

Czerwony to kolor, który widzi Marcelina, który ma swoje znaczenie, który pojawia się jak aura w otaczającym dziewczynę świecie. Od jakiegoś czasu jednak kolor ten dominuje w jej snach, które z początkowo spokojnych zmieniają się w koszmary. Marcelina widzi, że te sny mają znaczenie, że musi szukać wyjaśnień, z czasem wręcz jest gotowa próbować wszystkiego, żeby tych snów się pozbyć. Co odkryje i jak potoczą się jej losy dowiecie się z lektury.

Książka momentami wciągała mnie niesamowicie, bo była to naprawdę kolejna ciekawa lektura. Mam jednak do tej książki jedno zastrzeżenie, które myślę, że znacząco wpłynęło na mój odbiór i ocenę. W książce tej jak na mój gust jest za dużo chaosu. Od początku fabuła mnie intrygowała, a kiedy bardziej zorientowałam się w jakim kierunku pójdzie, o co tak naprawdę w książce chodzi to oczywiście byłam bardzo zainteresowana wydarzeniami. Ubolewam jednak nad faktem, że długo nie mogłam się połapać w fabule, nie widziałam powiązań i ciężko było zrozumieć co jest tej fabuły istotą. Zupełnie nie wiedziałam co to będzie za książka, co tu się wydarzy, ale jednak chociaż zawsze doceniam w książkach tajemniczość i zaskoczenie to tutaj nie miałam punktu zaczepienia. Historia ciekawa, ale w przypadku tej książki nie przekonał mnie do końca sposób jej opowiedzenia.

Bardzo cenię książki tej autorki. Kilka ich już przeczytałam i zawsze są bardzo życiowe, bardzo realistyczne i bardzo ciekawe. Autorka ma ten talent do pisania historii od których ciężko się oderwać. Fabuła bywa zaskakująca, bo autorka porusza wiele tematów i potrafi w jednej książce opowi...

Rozwiń

Zwiń

Śledzę twórczość autorki od momentu, kiedy debiutowała. Od początku wyróżniała się pięknym stylem i obszerną wiedzą w dziedzinie kryminalistyki. Pierwsza seria to był strzał w dziesiątkę, jeśli chodzi o moje czytelnicze gusta. Kryminał połączony z wątkiem miłosnym. Pokochałam Adę i braci Wilków, i byłam pewna, że lepiej być nie może. Okazało się, że może, gdy nastały czasy prokurator Sawickiej! Każda kolejna seria autorki jest po prostu lepsza i mimo ogromnego sentymentu do debiutanckiej serii trzeba przyznać, że autorka po prostu pisze coraz lepsze książki, co niesamowicie cieszy w sytuacji, gdy już debiut był świetny!

Pierwszy tom najnowszej serii "Wizjoner" pozostawił mnie z szerokim uśmiechem na twarzy i wielkim apetytem na ciąg dalszy. Pozostajemy w Szczecinie i szybko orientujemy się, że chociaż każdą serię można czytać oddzielnie to ci co czytali wszystkie zauważą powiązania i poczują się jak w domu otwierając najnowszą książkę. Bohaterami głównymi tej książki są komisarz Agata Skibińska i jej partner zawodowy, którzy mają rozwiązać sprawę serii morderstw. Do ich zespołu dołącza Aleksander Lewis, który powrócił do miasta po długiej nieobecności.

Śledztwo oczywiście było opisane bardzo ciekawie co w przypadku tej autorki nie było już zaskoczeniem. Brutalne morderstwa, które wskazują na bardzo złożoną osobowość sprawcy od pierwszych stron wbijają w fotel. Czytelnik przyzwyczajony do stylu autorki chłonie tą historię jednocześnie zaintrygowany poznaje nowych bohaterów. Styl w końcu znany, ale skoro to nowa seria to i nowi ludzie. Czy zdobędą sympatię jak poprzednicy? Dla mnie najbardziej intrygującą postacią, takim magnesem w tej serii na chwilę obecną jawi się postać Lewisa. Mężczyzna jawi się jako genialny umysł, który pomaga w śledztwie na swój mało popularny wśród śledczych sposób. Mi skojarzył się z serialem "Mentalista", więc byłam bardzo zadowolona z tego klimatu książki. Co do reszty bohaterów zobaczymy z czasem, jestem bardzo ciekawa jak to się rozwinie. Póki co komisarz Skibińska budzi we mnie bardzo mieszane uczucia. Seria zapowiada się świetnie!

Śledzę twórczość autorki od momentu, kiedy debiutowała. Od początku wyróżniała się pięknym stylem i obszerną wiedzą w dziedzinie kryminalistyki. Pierwsza seria to był strzał w dziesiątkę, jeśli chodzi o moje czytelnicze gusta. Kryminał połączony z wątkiem miłosnym. Pokochałam Adę i braci W...

Rozwiń

Zwiń

Trzeci tom serii Niebezpieczna miłość to historia Mii i Damiano. Mia jest młodszą siostrą Fabia, którego pamiętamy z pierwszego tomu. Książka pozostaje w tym samym klimacie romansu mafijnego, ale w przypadku tej książki za sprawą Mii nie ma tu tej mafii zbyt wiele. Osobiście cieszę się, bo romans mafijny sam w sobie mi się od jakiegoś czasu przejadł, ale książki Weroniki Tomalii są dowodem na to, że można pozostając w klimacie mafii napisać książkę wychodzącą daleko poza znane schematy. U tej autorki tak naprawdę tło może nie należeć do naszych ulubionych motywów, ale nie ma to znaczenia, bo tu najważniejsi są ludzie, ich relacje i emocje, i właśnie za to kocham jej książki.

Mia Trovato jako młodsza siostra głowy mafijnej rodziny, której na dodatek brat pragnie zastąpić trochę ojca, żyje jak w złotej klatce. Młoda kobieta w takiej rodzinie nie ma łatwo, bo mimo, że bratem kierują względy bezpieczeństwa to jednak w jakimś stopniu kontroluje jej życie, z czym ona zdecydowanie nie może się pogodzić. Dziewczyna pęka w momencie, gdy Fabio przyczynia się do rozpadu jej związk. Mia ma dość i nie chcąc słuchać tłumaczeń postanawia zacząć żyć na własną rękę. Kolejnym krokiem jest więc podjęcie pracy w warsztacie samochodowym, gdzie poznaje mechanika Damiano. Kobieta nie wie, że łączy ich w pewien sposób przeszłość, a cień przeszłości padnie na ich relacje..

Kolejna książka autorki, którą przeczytałam z szerokim uśmiechem na twarzy. Uwielbiam ten moment, kiedy zaczynam czytać nową książkę Pani Weroniki i od pierwszych stron czuję emocje. Nie bez powodu autorka należy do grona moich ulubionych, bo nie doświadczam tu tego dość powszechnego zjawiska długiego wkręcania się w fabułę. Tu od początku czuję, że to będzie udana lektura. Bardzo podobał mi się opis relacji Mii i Damiano, a przeszłość, która wciąż dominowała w myślach mężczyzny dostarczyła wielu emocji. Trudny związek, wręcz w pewnym momencie bez szans na szczęśliwy finał na pewno wielu czytelnikom przypadnie do gustu. Polecam gorąco!

Trzeci tom serii Niebezpieczna miłość to historia Mii i Damiano. Mia jest młodszą siostrą Fabia, którego pamiętamy z pierwszego tomu. Książka pozostaje w tym samym klimacie romansu mafijnego, ale w przypadku tej książki za sprawą Mii nie ma tu tej mafii zbyt wiele. Osobiście cieszę się, b...

Rozwiń

Zwiń

Jak ja się ogromnie cieszę, że jedna z moich ulubionych książek tej autorki doczekała się kolejnego wznowienia! Cieszę się, bo to jest książka, którą czytałam bardzo dawno temu, a pamiętałam doskonale jak dobrze bawiłam się czytając ją. Nie myślcie sobie, że książka tak dawno napisana, a było to naprawdę dawno, bo w oryginale wyszła w 1987 roku, będzie mało atrakcyjna. Owszem bohaterowie nie mają przy sobie smartfonów, ale poza tym fabuła zachwyci wiele czytelniczek, które teraz sięgną po nią po raz pierwszy.

Whitney jest młodą, piękną dziedziczką fortuny. Uwielbia luksus, którym się otacza, ale znudzona jest trochę życiem, którego prowadzi. Towarzystwo bogatych i wpływowych ludzi, ekskluzywne imprezy to jej codzienność. Pewnego dnia do jej auta niespodziewanie wsiada mężczyzna, który grozi jej bronią i każe jechać, bo jak się okazuję ktoś go goni. Tak Whitney poznaje Doug'a, który bez oporów przyznaje, że jest złodziejem i potrzebuje pomocy. Tak zaczyna się niebezpieczna przygoda pary wspólników, która doprowadzi ich, aż do Madagaskaru, a towarzyszyć im będą zbiry, depczące im po piętach. Zapnijcie pasy i wybierzcie się w tę podróż z nimi!

Genialnie było ponownie przeczytać tą książkę. Nie pamiętałam jej szczegółowo, bo to naprawdę minęło wiele lat, ale dzięki temu też ponownie świetnie się bawiłam. Polecam dla wszystkich, którzy lubią takie romanse z dwoma silnymi osobowościami, którzy lubią słowne przepychanki i silne przyciąganie. Polecam dla tych co lubią dawkę adrenaliny, pościgi, niebezpieczne sytuacje i fabułę, która zabiera nas w egzotyczne miejsca, i w warunki dalekie od codzienności. Wiele komicznych sytuacji wynika z faktu, że bogata dziedziczka, którą Doug złośliwie nazywa księżniczką, nagle zamiast w swoich eleganckich ciuchach bawić się na jakiejś gali, ląduje w egzotycznym miejscu, gdzie zdani są na siebie, i walczą o przetrwanie. Uwielbiam ich dialogi i złośliwości! Genialnie spędzony czas ponownie, naprawdę ogromnie Was zachęcam do lektury!

Jak ja się ogromnie cieszę, że jedna z moich ulubionych książek tej autorki doczekała się kolejnego wznowienia! Cieszę się, bo to jest książka, którą czytałam bardzo dawno temu, a pamiętałam doskonale jak dobrze bawiłam się czytając ją. Nie myślcie sobie, że książka tak dawno napisana, a b...

Rozwiń

Zwiń

Gotowi na finałowy tom zaskakującej świeżością serii Pauliny Świst? Autorka jest znana ze swojego wyjątkowego stylu, języka wyróżniającego ją na tle innych autorek, w którym mnóstwo jest ciętych ripost i "świstowych" powiedzonek. Tak naprawdę dla tych co uwielbiają jej książki fabuła schodzi trochę na dalszy plan, bo tu największą robotę robi po prostu styl. Nie znaczy oczywiście, że nie uwielbiałam świata stworzonego przez autorkę, bo to w końcu policjanci, prawnicy, prokuratorzy, i zawsze tak wiele się w tych książkach dzieje, że człowiek nawet nie wie kiedy kończy kolejną nowość! W przypadku tej serii mamy trochę bardziej mroczny klimat, autorka poszła bardzo w kierunku kryminału i teraz będąc już po lekturze wszystkich trzech tomów mogę śmiało powiedzieć, że naprawdę świetnie jej to wyszło!

Trzeci tom serii to taki niezbędnik, żeby sprawę doprowadzić do końca. Tutaj wszystko dąży do przedstawienia czytelnikowi całości tej historii. Dostajemy odpowiedzi na pytania, które krążą po głowie od jakiegoś czasu. Wracamy do świata Anki, Artura i Szczepana. Wracamy też do sprawy tajemniczego Nauczyciela, a autorka trzyma nas w niepewności tak naprawdę do końca.

Jak zwykle przeczytałam książkę Pauliny Świst ekspresowo, bo tutaj nie ma mowy, żeby sobie zostawić na następny dzień. Jak zwykle spędziłam świetnie czas, bo dla mnie to rozrywka genialna, a w przypadku tej serii dreszczyk emocji, uczucie zagrożenia i co tu dużo mówić ogrom też emocji związanych z trójkątem bohaterów. W tej części jak się domyślacie Anka w końcu dokona wyboru! Nie zdradzę oczywiście kogo wybierze, mogę jedynie powiedzieć, że ja wybrałabym tego drugiego. Grunt, że w końcu wybrała, bo osobiście nie lubię czytać o trójkątach, ale, że to Paulina Świst to przymknęłam oko. Nie kręcą mnie trójkąty, a niezdecydowana Anka w drugim tomie już doprowadzała mnie do szału.

Gotowi na finałowy tom zaskakującej świeżością serii Pauliny Świst? Autorka jest znana ze swojego wyjątkowego stylu, języka wyróżniającego ją na tle innych autorek, w którym mnóstwo jest ciętych ripost i "świstowych" powiedzonek. Tak naprawdę dla tych co uwielbiają jej książki fa...

Rozwiń

Zwiń

Kochani, jaka to była przyjemność! Za oknem pogoda nie rozpieszcza, więc sięgając wczoraj po tą książkę, miałam nadzieję, że ociepli i umili mi niedzielę. Nie spodziewałam się, że z każdym kolejnym rozdziałem będę coraz bardziej traciła kontakt z rzeczywistością, że nie będę mogła oderwać się od tej historii.

Wiktoria ma uporządkowane życie. Osiągnęła zawodowy sukces i jako trzydziestolatka jest właścicielką kwiaciarni. Jest też mamą trzyletniej Felicji i w zgodzie ją wychowuje z byłym mężem. Tak naprawdę tylko w sferze związków nie ułożyło jej się tak jak sobie wymarzyła, małżeństwo z Wojtkiem było oparte na przyjaźni, którą po rozwodzie dalej pielęgnują. Porywy serca musiała zepchnąć w zakamarki świadomości, bo łączą się z tym bolesne wspomnienia. Pewnego dnia Wiktoria dostaje informację o zbliżającym się jubileuszu szkoły średniej i ma poważne obawy, czy chce się tam pojawić. Od matury nie widziała dwójki swoich najbliższych przyjaciół, a ich ostatni kontakt to bolesne doświadczenie. Ostatecznie decyduje się wziąć udział w imprezie modląc się, żeby przyjaciel, do którego potajemnie wzdychała w liceum, nie pojawił się tego wieczoru...

Kochani, autorka stworzyła kolejną bardzo poruszającą, niezwykle wciągającą historię. Jestem totalnie nią zauroczona. Sama mam niebawem taki zlot ze szkoły średniej, ale w moim przypadku nie łączy się to z takimi emocjami. Moje porywy serca licealne mam daleko za sobą i są tylko miłym wspomnieniem, które zatarło się gdzieś w czasie, kiedy poznałam wiele lat po maturze swojego męża. W przypadku Wiktorii jednak sprawa ma się inaczej, chociaż kobieta żyje teraźniejszością jej serce pozostało przy chłopaku z czasów licealnych. Przyznaję, że przeżywałam razem z nią ten wieczór, nie mogłam się doczekać tej imprezy. Potem próbowałam sobie wyobrazić jak czuła się Wiktoria, kiedy po tylu latach zobaczyła mężczyznę, do którego tyle czasu tęskniło jej serce. Autorka wspaniale oddała targające Wiktorią emocje, niepewność, radość. Świetnie poprowadzona fabuła i cudowny klimat książki sprawił, że nie mogłam sie oderwać. Polecam!!

Kochani, jaka to była przyjemność! Za oknem pogoda nie rozpieszcza, więc sięgając wczoraj po tą książkę, miałam nadzieję, że ociepli i umili mi niedzielę. Nie spodziewałam się, że z każdym kolejnym rozdziałem będę coraz bardziej traciła kontakt z rzeczywistością, że nie będę mogła oderwać ...

Rozwiń

Zwiń

Coś ostatnio często wpadają mi w ręce książki z siostrami w rolach głównych. Tym razem nie mamy sióstr bliźniaczek, tylko siostry przyrodnie. Dwie zupełnie różne od siebie osoby, które miały wspólną matkę. Deven jest tą poukładaną, a jej siostra Kennedy to ta korzystająca z życia, zmieniająca facetów jak rękawiczki, zwiedzająca świat. Deven jej trochę tego zazdrości, ale kiedy pewnego dnia do jej drzwi puka policja i prosi, żeby zidentyfikowała zwłoki swojej siostry jej świat się wali niczym domek z kart. Kobieta, ofiara samobójstwa, z całą pewnością nie jest jej siostrą. Pytanie, kim jest i gdzie jest Kennedy?

Mocno wciągający thriller, który Wam ogromnie polecam! Deven zostaje wciągnięta w coś co ją totalnie przerasta. Tu fabuła tworzy labirynt, w którym po omacku krążymy razem z główną bohaterką i momentami mamy totalną pustkę w głowie. Powiem więcej, kiedy bliscy Deven i policja sugerują, że powinna skupić się na żałobie, a nie szukaniu prawdy o siostrze, czytelnik też zaczyna się zastanawiać, czy ona nie ma urojeń. Jest ciało, wszystko wskazuje na to, że to jest jej siostra, wszystko poza przekonaniem Deven, że nie zna tej kobiety!

Ogromne brawa dla autorki za pomysł na fabułę, jak i za wykonanie. Genialnie buduje napięcie. Elementy układanki są odkrywane stopniowo, ale uwierzcie, że do finału i tak wciąż wiemy, że jeszcze daleko. Zakończenie to już w ogóle Was kompletnie zaskoczy. Bardzo podobała mi się ta książka, która jest oparta w sumie na rodzinnych sekretach, na kłamstwach, którymi wzajemnie karmili się członkowie rodziny. Jest zlepkiem wielu żali, wzajemnych niewypowiedzianych pretensji, które rzutują na losy wielu osób. Tutaj tak naprawdę można powiedzieć, że każdy musiałby sobie zrobić rachunek sumienia, a sama główna bohaterka Deven w tym wszystkim jawi się dwuznacznie. Z jednej strony momentami dziwi jej naiwność, z drugiej podziwiam jej determinację w poszukiwaniu prawdy.

Kochani dajcie szansę tej książce! Warto.

Coś ostatnio często wpadają mi w ręce książki z siostrami w rolach głównych. Tym razem nie mamy sióstr bliźniaczek, tylko siostry przyrodnie. Dwie zupełnie różne od siebie osoby, które miały wspólną matkę. Deven jest tą poukładaną, a jej siostra Kennedy to ta korzystająca z życia, zmieniaj...

Rozwiń

Zwiń

Najnowsza książka Weroniki Tomalii jak żadna inna do tej pory sprawiła, że marzyłam o wakacyjnym wyjeździe! Począwszy od okładki i dalej poznając fabułę miałam wrażenie, że wybrałam się w tą piękną podroż z bohaterką książki, że znalazłam się w samym środku tego raju pomarańczowego. Czytając miałam wrażenie, że czuję wręcz zapach pomarańczy!

Kolejny piękny romans autorki, który czyta się z zaciekawieniem i błogim uśmiechem. Książka jednak nie jest typowym lekkim romansem, bo mamy tutaj samotną matkę, której dziecko nie zna ojca. Maria z synem mieszka w Polsce, a ojciec dziecka we Włoszech. Synek jest owocem studenckiej miłości i niespodziewanie po wielu latach okazuje się, że ma poznać ojca. Maria dostaje list z Kalabrii, i mimo wahania podejmuje trudną decyzję o podróży do Włoch. Co ją tam spotka, czy ojciec pojawi się w życiu dziecka i czy Maria odnajdzie swoje szczęście dowiecie się czytając.

Zachęcam Was do lektury, bo książkę tą czyta się cudownie. Rozterki samotnej matki, dylematy, czy powinna robić rewolucję w życiu dziecka, skoro tyle lat radziła sobie sama. Pragnienie miłości, bliskości, bezpieczeństwa, które zdają się być tylko marzeniem, bo obowiązkiem staje się troska w kolejności pierwszej o dziecko. Dużo emocji przeplata się w tej historii i gwarantuję, że dacie się wciągnąć w tą powieść, bo wcale nie będzie tylko sielankowo. Dodatkowo tym co mnie ujęło w tej książce jest fakt, że ten romans opisany jest nie za słodko, jest uroczo, ale i niegrzecznie. O uroku całości jednak zdecydował sam klimat i przepiękne Włochy. Opisane są tu tak, że człowiek odczuwa pragnienie odwiedzenia kiedyś tego miejsca. Uwielbiam takie sielskie elementy, a tak właśnie jawi się dom w Kalabrii, wśród pięknych krajobrazów i zbiorów pomarańczy. Zakochałam się w ich codzienności, w ich życiu i rodzinnym interesie. Dawno nie żegnałam się z książką z takim żalem, że to już koniec, bo ta książka to po prostu przyjemność ogromna. Nie brakowało wzruszeń, złości, bardzo emocjonalnie towarzyszyłam Marii w podróży. Polecam i dziękuje.

Najnowsza książka Weroniki Tomalii jak żadna inna do tej pory sprawiła, że marzyłam o wakacyjnym wyjeździe! Począwszy od okładki i dalej poznając fabułę miałam wrażenie, że wybrałam się w tą piękną podroż z bohaterką książki, że znalazłam się w samym środku tego raju pomarańczowego. Czytaj...

Rozwiń

Zwiń