I dla córek, i dla matek. Możesz przeczytać nawet jeśli nie uważasz, że Twoja akurat relacja z matką czy też córką jest problematyczna - bo być może ta książka pomoże otworzyć Ci oczy na dziewczynki i kobiety w Twoim otoczeniu, których relacja potrzebuje pomocy, bo nie funkcjonuje jak trzeba. Czyta się szybko, autorki głównie rozmawiają, ich dialog przetykany jest osobistymi listami dorosłych córek pisanych do matek. Nie są też poruszane same toksyczne relacje - jest też rozdział poświęcony zdrowym więziom- aby osoby, które ich nie doświadczyły mogły mieć wgląd jak one powinny funkcjonować. Bardzo dobra pozycja.

I dla córek, i dla matek. Możesz przeczytać nawet jeśli nie uważasz, że Twoja akurat relacja z matką czy też córką jest problematyczna - bo być może ta książka pomoże otworzyć Ci oczy na dziewczynki i kobiety w Twoim otoczeniu, których relacja potrzebuje pomocy, bo nie funkcjonuje jak trzeba. Czyta się szybko, autorki głównie rozmawiają, ich dialog przetykany jest...

W książce Miller i Bimer poznamy matki będące dziećmi swoich córek. Matki fasadowe i nieobecne – istniejące dla wszystkich, ale nie dla własnych dzieci. Matki-przyjaciółki, wiecznie młode i na wielu płaszczyznach rywalizujące ze swoimi córkami. Wykorzystujące emocjonalnie terrorystki i manipulantki. Szantażystki, które wymagają zadośćuczynienia za lata, które poświęciły na wychowanie dziecka, stosujące psychiczną przemoc i wyniszczające. Takie, po śmierci których dziecko czuje ulgę.
W książce znajdziemy listy do matek pisane przez dorosłe już kobiety w ramach terapii prowadzonych przez Katarzynę Miller. Teksty przesycone żalem, niezrozumieniem, czasem nienawiścią – emocjami nieutulonych dzieci. Terapeutyczne listy w połączeniu z opowieściami obydwu autorek o ich trudnych relacjach z własnymi matkami tworzą podstawy do zrozumienia specyficznej kobiecej sztafety pokoleń. W tym wyścigu emocje przekazywane są z babki na matkę a z matki na córkę. W międzyczasie może pojawić się też popularne hasło „kobiety w naszej rodzinie”, które z patologii uczyni powód do dumy.
Czy współczesne pokolenie pań Dulskich jest przygotowane na tę książkę? Pewnie nie. Możliwe, i nawet całkiem prawdopodobne, że opisane przez Miller i Bimer historie pozostaną niezrozumiane a cytowane w książce kobiety otrzymają łatki niewdzięcznych córek. Istnieje ryzyko, że ktoś, kto nie ma w swoim bagażu doświadczeń tego typu przeżyć, w nie po prostu nie uwierzy. A jeśli nie uwierzy – nie zrozumie.


https://gentlewoman.eu/corki-polki-czyli-wszystko-o-naszych-matkach/

W książce Miller i Bimer poznamy matki będące dziećmi swoich córek. Matki fasadowe i nieobecne – istniejące dla wszystkich, ale nie dla własnych dzieci. Matki-przyjaciółki, wiecznie młode i na wielu płaszczyznach rywalizujące ze swoimi córkami. Wykorzystujące emocjonalnie terrorystki i manipulantki. Szantażystki, które wymagają zadośćuczynienia za lata, które poświęciły na...

Pozycja obowiązkowa nie tylko dla córek, ale moim zdaniem przede wszystkim dla ich matek, aby wiedziały, jak wychować swoje córki na szczęśliwe kobiety.

Pozycja obowiązkowa nie tylko dla córek, ale moim zdaniem przede wszystkim dla ich matek, aby wiedziały, jak wychować swoje córki na szczęśliwe kobiety.

Książka już nie tak dla mnie odkrywcza i rewelacyjna jak wcześniejsze Katarzyny Miller. Czyta się szybko. Pewne schematy w relacjach omawia bardzo trafnie, ale inne do mnie zupełnie nie przemówiły. To pewnie indywidualna kwestia. Polecam wszystkim , którzy lubią odkrywać swoje wnętrze.

Książka już nie tak dla mnie odkrywcza i rewelacyjna jak wcześniejsze Katarzyny Miller. Czyta się szybko. Pewne schematy w relacjach omawia bardzo trafnie, ale inne do mnie zupełnie nie przemówiły. To pewnie indywidualna kwestia. Polecam wszystkim , którzy lubią odkrywać swoje wnętrze.

Powiem Wam tyle - tu nie tylko czegoś wartościowego dowie się dorosła córka w kontekście swojej relacji z matką, ale też z ojcem. Zagadnienia, które w tej książce są poruszone, dotyczą ogólnie kondycji psychicznej dorosłych kobiet na tle relacji z rodzicami po prostu. Pozycja obowiązkowa dla myślącej kobiety, szczególnie jeżeli przyszło jej pełnić życiową rolę matki.

Powiem Wam tyle - tu nie tylko czegoś wartościowego dowie się dorosła córka w kontekście swojej relacji z matką, ale też z ojcem. Zagadnienia, które w tej książce są poruszone, dotyczą ogólnie kondycji psychicznej dorosłych kobiet na tle relacji z rodzicami po prostu. Pozycja obowiązkowa dla myślącej kobiety, szczególnie jeżeli przyszło jej pełnić życiową rolę matki.

Książkę przeczytałam będąc w momencie, w którym bardzo jej potrzebowałam, choć nie do końca miałam ochotę to przyznać. Relacje matka-córka nie należą do najprostszych pod wieloma względami, a ta książka pokazała mi, że mam prawo do wielu emocji, o których wcześniej myślałam jako "mało ważnych". Co do treści książki, nie ze wszystkimi historiami da się utożsamić, nie wiem nawet czy z częścią, lecz na pewno komentarze pani psycholog bardzo trafne, stąd końcówka książki bardziej do mnie trafiła.

Książkę przeczytałam będąc w momencie, w którym bardzo jej potrzebowałam, choć nie do końca miałam ochotę to przyznać. Relacje matka-córka nie należą do najprostszych pod wieloma względami, a ta książka pokazała mi, że mam prawo do wielu emocji, o których wcześniej myślałam jako "mało ważnych". Co do treści książki, nie ze wszystkimi historiami da się utożsamić, nie wiem...

Jakoś za długo ją czytałam…

Jakoś za długo ją czytałam…

średnia ocena wynika z fakt, że nie znalazłam prawie nic dla siebie w tej książce. Opisuje jakieś skrajne patologie (molestowanie przez ojca, upokarzanie przez matki itd). może dla osób z takich rodzin będzie to wartość dodana. ja czytałam jak Fakt, tylko z komentarzem psychologa.

średnia ocena wynika z fakt, że nie znalazłam prawie nic dla siebie w tej książce. Opisuje jakieś skrajne patologie (molestowanie przez ojca, upokarzanie przez matki itd). może dla osób z takich rodzin będzie to wartość dodana. ja czytałam jak Fakt, tylko z komentarzem psychologa.

Muszę przyznać, że to bardzo dobra książka. Jasne, całego tematu nie wyczerpuje, ale już te 300 stron mogą dać początek do rozważań na temat relacji córka-matka.

Wydaje mi się, że przyniesie najwięcej dobrego, jeżeli zostanie przeczytana zarówno przez matkę, jak i córkę.

Katarzyna Miller ma bardzo wiele mądrego do powiedzenia i na całe szczęście pani Bimer pozwoliła jej dużo mówić. Oby więcej takich książek, które mówią o uczuciach, emocjach i rodzinie - ten temat wydaje się tylko prosty, a jest niezwykle złożony.

Muszę przyznać, że to bardzo dobra książka. Jasne, całego tematu nie wyczerpuje, ale już te 300 stron mogą dać początek do rozważań na temat relacji córka-matka.

Wydaje mi się, że przyniesie najwięcej dobrego, jeżeli zostanie przeczytana zarówno przez matkę, jak i córkę.

Katarzyna Miller ma bardzo wiele mądrego do powiedzenia i na całe szczęście pani Bimer pozwoliła jej...

"Od dobrej matki nie oczekuje się ani perfekcji, ani poświęcenia do granic męczeństwa".

Bardzo ciekawa pozycja napisana w formie dialogu słynnej psycholożki Katarzyny Miller z dziennikarką Anną Bimer.

Przykłady z życia wzięte, listy, wywiad z Agatą Passent o jej relacji z matką, wywiad z aktorką Agatą Kuleszą....

Wbrew pozorom relacja z matką jest dla wielu córek bardzo trudną relacją głównie ze względu na niejakie "ustawianie" przez matki życia córkom, wieczną kontrolę, krytykę, zazdrość, często stawianie abstrakcyjnych wymagań...

" ...Matki są bardzo wymagające. Domagają się bardzo wiele, same wcale wiele nie dając. Liczy się, co powiedzą ludzie, liczy się uleczenie własnych zranień i blizn, natomiast kompletnie nie jest ważne, co czuje córka. A ona czuje się stale nie dość dobra. Bo matka nakręca oczekiwania, wyzwania, przymusy i krytykuje, wciąż okazuje niezadowolenie. Choćby owo słynne: "Czwórka? A dlaczego nie piątka? Stać cię na więcej." Jest jak menadżer w korporacji wobec pracownika, a nie ktoś bliski..."

Przykre jest, że wiele kobiet trwa w takim marazmie, uzależnieniu od "mamusi" i nie jest w stanie się z niego wyrwać, zrobić czegokolwiek, aby przeciąć tę pępowinę. Uniezależnić się psychicznie.


Ta książka jest niejako taką zajawką, zasygnalizowaniem istnienia takich toksycznych relacji z mamą. Daje do myślenia, do zastanowienia się kobietom, jak to u mnie wygląda. Skłania do refleksji, że jednak wbrew pozorom u mnie jest podobnie i należałoby podjąć kroki ku zmianie. Kolejny krok to myślę, że już konkretna psychoterapia u dobrego, sprawdzonego psychologa....

Bardzo ciekawa książka. Motywująca kobiety do zmiany swojego życia.
Serdecznie polecam :)

"Od dobrej matki nie oczekuje się ani perfekcji, ani poświęcenia do granic męczeństwa".

Bardzo ciekawa pozycja napisana w formie dialogu słynnej psycholożki Katarzyny Miller z dziennikarką Anną Bimer.

Przykłady z życia wzięte, listy, wywiad z Agatą Passent o jej relacji z matką, wywiad z aktorką Agatą Kuleszą....

Wbrew pozorom relacja z matką jest dla wielu córek bardzo...