Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Twórczość Daniela Komorowskiego dotychczas poznałam dzięki świetnej, wielotomowej, serii „Furia wikingów”. Jakże więc wielkie było moje zdziwienie, gdy dowiedziałam się, że autor postanowił zadebiutować w zupełnie nowym gatunku, jakim jest thriller I powiem Wam więcej: to był bardzo dobry debiut!

Ale do sedna. Oto co mnie porwało w „Szklarzu” i dlaczego uważam, że warto po niego sięgnąć?
🔺przede wszystkim fabuła. Autor oparł stworzoną historię na tajemniczej zagadce, która łączy czytelników pewnej książki. Zagadka była bardzo trudna do rozwiązania, ale każdego, komu się to uda, czekała niespodzianka. Jaka? Przeczytajcie sami!
🔺bardzo ciekawy bohater. Dobrze opisany,na pewno nie bezbarwny, za to posiadający bogate życie wewnętrzne
🔺nieoczekiwane zwroty akcji. Uwielbiam, gdy autor wodzi czytelnika za nos i myli tropy
🔺zakończenie - wiedziałam, że nie będzie banalne, ale to co powstało w głowie autora, to była niesamowita petarda

Więcej nic Wam nie powiem. Przekonajcie się sami, że takie debiuty chcielibyście widzieć codziennie na półkach w księgarniach.

Twórczość Daniela Komorowskiego dotychczas poznałam dzięki świetnej, wielotomowej, serii „Furia wikingów”. Jakże więc wielkie było moje zdziwienie, gdy dowiedziałam się, że autor postanowił zadebiutować w zupełnie nowym gatunku, jakim jest thriller I powiem Wam więcej: to był bardzo dobry debiut!

Ale do sedna. Oto co mnie porwało w „Szklarzu” i dlaczego uważam, że warto po...

Jest to fantastycznie napisana, przygodowa historia, grupy nastoletnich przyjaciół, wciągniętych w wir nadprzyrodzonych wydarzeń, w których istotną rolę odgrywały stworzenia, jakby żywcem wyciągnięte ze słowiańskiej mitologii.

Ta książka to przede wszystkim niezwykle wciągająca lektura, pełna humorystycznych dialogów i porywającej akcji. Autor ma dar tworzenia świetnie scharakteryzowanych bohaterów, wśród których odnajdzie się większość współczesnych nastolatków. Mamy tu także typowe dla literatury YA motywy - takie jak przyjaźń, szkoła czy pierwsze doświadczenia życiowe i nastolatkowe problemy.
Bardzo przystępna i zrozumiała fabuła na pewno przypadnie do gustu wielu młodym osobom. A co dla mnie najistotniejsze w tej książce, to fakt, że przybliża ona czytelnikom bardzo ważną dla naszej kultury i pochodzenia kwestię, jaką jest odkrywanie mitologii naszych przodków. Mitologii pełnej bożków i bogów, nimf, czy czarownic, których istnienie kiedyś było czymś oczywistym, a wraz z postępem cywilizacyjnym w większości zostało zapomniane. Jednak dzięki autorom takim jak Adam Wyrzykowski, kolejne pokolenia mają szansę odkryć kulturę i wierzenia naszych przodków.

„Klątwa Czarnoboga” to wciągająca i naprawdę porywająca opowieść, pełna humoru i bardzo trafnych obserwacji, idealna nie tylko dla grupy YA, ale na pewno także dla dorosłych czytelników. Ja już z niecierpliwością oczekuję kolejnego tomu tej historii

Jest to fantastycznie napisana, przygodowa historia, grupy nastoletnich przyjaciół, wciągniętych w wir nadprzyrodzonych wydarzeń, w których istotną rolę odgrywały stworzenia, jakby żywcem wyciągnięte ze słowiańskiej mitologii.

Ta książka to przede wszystkim niezwykle wciągająca lektura, pełna humorystycznych dialogów i porywającej akcji. Autor ma dar tworzenia świetnie...

„Saga warszawska. Panny na wydaniu” to najnowsza powieść Katarzyny Maludy. Akcja książki rozgrywa się w pierwszym dwudziestoleciu XIX wieku, w majątkach ziemskich w Kiernozi, Walewicach i, oczywiście, w Warszawie. Autorka przenosi nas w czasy wojen napoleońskich, gdy w Polaków wstępuje nadzieja na odzyskanie kraju, gdy w społeczeństwie tworzą się grupy zwolenników i przeciwników rosyjskiego namiestnictwa. W tej trudnej historycznie epoce, nadal jednak trwa życie, rodzą się dzieci, starsi umierają, majątki się rozrastają lub upadają, a młodsze i starsze kobiety się zakochują 🥰

„Panny na wydaniu” to fantastyczna gratka dla miłośników historii, a jednocześnie fascynująca , pełna humoru i napisana niezwykle eleganckim językiem powieść. Katarzyna Maludy w malowniczy sposób oddała atmosferę XIX-wiecznej Warszawy, dając czytelnikowi odczuć cudowną aurę tego, bliskiego memu sercu, miasta 🩷 Na uwagę zasługuje także wspaniała kreacja głównych bohaterów - Florentyny Glinickiej, Ignacego Żarskiego oraz jego córki, Heleny. Postaci są nie tylko wspaniale scharakteryzowane, ale także budzą wielką sympatię w czytelniku, dzięki czemu ich przygody przeżywa się jeszcze mocniej.

Podsumowując: Fabuła „Panien na wydaniu” obfituje w zwroty akcji, intrygi i romanse. Jest to wielowymiarowa opowieść, która nie tylko bawi, ale również skłania do refleksji nad miejscem kobiet w społeczeństwie oraz wpływem tradycji na ich życie.
Koniecznie sięgnijcie po tę książkę i dajcie się porwać atmosferze czasów napoleońskich, w których kobiety nadal pragną miłości, a mężczyźni rozprawiają o przyszłości narodu, a ja gwarantuję, że nie będziecie mogli doczekać się kolejnego tomu. A ten już wkrótce!

„Saga warszawska. Panny na wydaniu” to najnowsza powieść Katarzyny Maludy. Akcja książki rozgrywa się w pierwszym dwudziestoleciu XIX wieku, w majątkach ziemskich w Kiernozi, Walewicach i, oczywiście, w Warszawie. Autorka przenosi nas w czasy wojen napoleońskich, gdy w Polaków wstępuje nadzieja na odzyskanie kraju, gdy w społeczeństwie tworzą się grupy zwolenników i...

Płynna akcja i świetny styl, wyraziści bohaterowie i tematy społeczne poruszane w powieści to jej największe zalety. A dodatkowym „smaczkiem” okazał się być wątek opisujący metody tworzenia wizerunku ofiary na podstawie jej szkieletu - to było dla mnie naprawdę fascynujące.
Polecam!

Płynna akcja i świetny styl, wyraziści bohaterowie i tematy społeczne poruszane w powieści to jej największe zalety. A dodatkowym „smaczkiem” okazał się być wątek opisujący metody tworzenia wizerunku ofiary na podstawie jej szkieletu - to było dla mnie naprawdę fascynujące.
Polecam!

Przerażony i zagubiony Samuel, główny bohater powieści kryminalnych znanego pisarza Daniela Adacha, postanowił nawiedzić pracowników miejskiej biblioteki w Tęczowie 🌈 Samuel obawia się, iż jego autor i stwórca może zostać zabity, przez co nie dokończy najważniejszej - zdaniem postaci literackiej - sceny, w której ma on poznać czym jest miłość fizyczna 😄 Przyznam, że po raz pierwszy spotkałam się z książką, w której ożywiono bohatera literackiego, i który na dodatek stara się pomóc swojemu autorowi. Ale dziwić się temu nie powinnam, znając niezwykłe poczucie humoru Iwony Banach.
Fabuła „Upiora w moherze” po raz kolejny okazała się być tyle fascynująca, co pełna absurdów. Koneserzy gatunku, którego Iwona Banach jest bezsprzecznie królową, wiedzą doskonale czego mogą się spodziewać i dlatego „w ciemno” sięgają po kolejne książki autorki.
Charakterystyczni bohaterowie, wrzucani przez autorkę w coraz to bardziej absurdalne wydarzenia, to także cecha charakterystyczna twórczości Iwony Banach. Mamy tu również bardzo ciekawą zagadkę kryminalną, nawiązania do współczesnych tematów (jak choćby krytyka tęczy, pojawiającej się w nazwie miasteczka), mnóstwo gagów i zabawnych dialogów. A wszystko to kręci się wokół miłości fizycznej i jest to chyba najbardziej naszpikowana sek.sem powieść Iwony Banach.
Jeśli macie nastrój na lekką, zabawną lekturę, przepełnioną absurdalnymi żartami, czarnym humorem i odkrywaniem tajemnic działania social mediów, to gorąco zachęcam Was do sięgnięcia po „Upiora w moherze” 👹 Dobrej zabawy!

Przerażony i zagubiony Samuel, główny bohater powieści kryminalnych znanego pisarza Daniela Adacha, postanowił nawiedzić pracowników miejskiej biblioteki w Tęczowie 🌈 Samuel obawia się, iż jego autor i stwórca może zostać zabity, przez co nie dokończy najważniejszej - zdaniem postaci literackiej - sceny, w której ma on poznać czym jest miłość fizyczna 😄 Przyznam, że po raz...

Książka idealnie trafiła w mój gust. Wg mnie jej najsilniejsze strony to: 👁️‍🗨️ bardzo realistyczny bohater - podkomisarz Ariel Janicki, pełen ludzkich słabości, a nie żadna papierowa postać 👁️‍🗨️ wciągająca, wielowątkowa fabuła, nawiązania do religii (bardzo lubię takie elementy), wartka akcja 👁️‍🗨️ zaskakujące, otwarte zakończenie 👁️‍🗨️ intensywna i przejrzysta akcja sprawia, że książkę trudno odłożyć

Książka idealnie trafiła w mój gust. Wg mnie jej najsilniejsze strony to: 👁️‍🗨️ bardzo realistyczny bohater - podkomisarz Ariel Janicki, pełen ludzkich słabości, a nie żadna papierowa postać 👁️‍🗨️ wciągająca, wielowątkowa fabuła, nawiązania do religii (bardzo lubię takie elementy), wartka akcja 👁️‍🗨️ zaskakujące, otwarte zakończenie 👁️‍🗨️ intensywna i przejrzysta akcja...

Jest to powieść rozgrywająca się w dwóch przestrzeniach czasowych: w roku 1942, kiedy ogromne transporty ludności żydowskiej trafiały tu przesiedlane z gett; oraz w 2004 roku, gdy do Zamościa, z tajną misją, przybywa młody Amerykanin.

W tej emocjonującej powieści znajdziecie wątek historyczny, wątek miłosny, a także wątek sensacyjny, związany z pewną dobrze ukrywaną tajemnicą rodzinną 😎 Akcja „Utraconego światła” rozgrywa się głównie w Zamościu, ale poznajemy także szczegóły powstałego w 2004 roku Muzeum w Bełżcu. Autorka wykonała naprawdę mnóstwo pracy, by przekazać czytelnikom informacje na temat historii regionu, a szczególnie samego obozu, w którym zginęły setki tysięcy osób, a uratowało się zaledwie dwóch więźniów.

Wstrząsająca, wzruszająca, wciągająca historia, poruszająca w czytelniku chyba wszystkie najczulsze struny. Jednak nie jest to typowa literatura obozowa, a raczej historia oparta na wspomnieniach o akcie ludobójstwa. Jednocześnie Autorka bardzo dobrze zestawia te problemy ze współczesnym obliczem antysemityzmu w Polsce.

Zarezerwujcie sobie wolny wieczór, lub dwa i oddajcie się bez reszty tej historii. Zapewniam, że warto!

Jest to powieść rozgrywająca się w dwóch przestrzeniach czasowych: w roku 1942, kiedy ogromne transporty ludności żydowskiej trafiały tu przesiedlane z gett; oraz w 2004 roku, gdy do Zamościa, z tajną misją, przybywa młody Amerykanin.

W tej emocjonującej powieści znajdziecie wątek historyczny, wątek miłosny, a także wątek sensacyjny, związany z pewną dobrze ukrywaną...

Akcja tego thrillera toczy się wartko, momentami wręcz bardzo szybko i wymaga sporego skupienia, ale gwarantuje mocne przeżycia 😉 Autorka bardzo zręcznie wodzi czytelników za nos, wywołując zamęt i podrzucając coraz to nowe tropy 👣
Historia opowiada o serii morderstw, rytualnych, wzorowanych na średniowiecznych metodach tortur, kobiet, których wyjaśnieniem ma zająć się komisarz Kruger i prokurator Ostrowska. Bardzo ciekawa para bohaterów, pełnych ludzkich słabości, z trudną przeszłością, a jednak budzący sympatię czytelnika na tyle, że bardzo chciałabym przeczytać o ich kolejnych śledztwach 😎
Uważam, że „Czarny żałobnik” to świetna gratka dla miłośników kryminałów, thrillerów i wszelkich mocnych wrażeń literackich. Brak tu dłużyzn, akcja toczy się wartko, a wydarzenia wywołują naprawdę silne emocje, o czym można przekonać się już na samym wstępie 🔥

Akcja tego thrillera toczy się wartko, momentami wręcz bardzo szybko i wymaga sporego skupienia, ale gwarantuje mocne przeżycia 😉 Autorka bardzo zręcznie wodzi czytelników za nos, wywołując zamęt i podrzucając coraz to nowe tropy 👣
Historia opowiada o serii morderstw, rytualnych, wzorowanych na średniowiecznych metodach tortur, kobiet, których wyjaśnieniem ma zająć się...

Jest to opowieść o losach kresowej rodziny - Stefanii i Ludwika oraz ich dzieci: Włodka, Janki i Julka, a także ich bliskich, sąsiadów. Akcja rozgrywa się podczas Drugiej Wojny Światowej, a także (w formie fragmentów z pamiętnika Stefanii) w okresie międzywojennym.

Co mnie najbardziej zaskoczyło w tej powieści? Był to niezwykle kojący sposób opisywania fabuły, pomimo iż opisywane treści dotyczyły przerażającej, wojennej rzeczywistości. Mogę powiedzieć, że autorka przepięknie pokazała w jaki sposób miłość rodzicielska pomaga przetrwać najstraszniejsze chwile, jak pomimo skromnych warunków życia można żyć szczęśliwie, wśród bliskich, nawet jeśli różnimy się pochodzeniem czy wyznaniem.

Niezwykle wciągająca jest historia rodziny Stefanii i Ludwika. Bohaterowie są bardzo prawdziwi. Możemy śledzić ich losy, obserwując jak Kresy łączyły ludzi różnych narodowości i różnego wyznania. Żydzi żyli obok Polaków, a ich sąsiadami byli Białorusini i Rosjanie. Nie musieli się kochać, a jednak potrafili żyć ze sobą w zgodzie, w doli i niedoli. Aż przyszła wojna i na jaw zaczęły wychodzić utajnione przez lata animozje i różnice. Nagle sąsiad stawał się wrogiem, gotów był donieść na sąsiada tylko dlatego, by przypodobać się okupantowi, by zyskać choć odrobinę przychylności z jego strony lub choćby nadzieję na lepszy los. Przestały liczyć się wspólne wspomnienia, razem spędzone dzieciństwo, czy mieszkanie obok siebie…

Na szczęście wojna to tylko tło tej powieści. Na pierwszy plan wysuwa się miłość i przyjaźń, które pomagają przetrwać bohaterom te najcięższe chwile. One dają nadzieję i przynoszą ukojenie. Przepięknie pokazała to Autorka. Dzięki wspaniałemu stylowi Sagi kresowej całą historię czyta się fantastycznie. Wciągająca akcja, ciekawi bohaterowie (niektórzy realni), a wszystko okraszone elementami ludowości, ówczesnymi wierzeniami i ciekawostkami z zakresu ziołolecznictwa.

Ogromnie Was zachęcam do sięgnięcia po tę lekturę.

Jest to opowieść o losach kresowej rodziny - Stefanii i Ludwika oraz ich dzieci: Włodka, Janki i Julka, a także ich bliskich, sąsiadów. Akcja rozgrywa się podczas Drugiej Wojny Światowej, a także (w formie fragmentów z pamiętnika Stefanii) w okresie międzywojennym.

Co mnie najbardziej zaskoczyło w tej powieści? Był to niezwykle kojący sposób opisywania fabuły, pomimo iż...

Najnowsza książka Artura Żurka to mój ulubiony typ thrillera, w którym pojawia się motyw seryjnego zabójcy oraz walka z czasem, by powstrzymać szalejącego po mieście mordercę. Bardzo podobał mi się sposób w jaki poprowadził akcję. W sumie można powiedzieć, że to schemat, który można było zauważyć już w „Strzygoniu”, kiedy nagle wśród bohaterów pojawia się nowa postać i „kradnie show”. Przyznam, że po raz kolejny Autor zaskoczył mnie zakończeniem historii i rozwiązaniem zagadki niebezpiecznego Łucznika.
Nie jest to prosta, zwięzła historia. Czytelnik śledzi różne wątki, a Autor zaprasza go do prowadzenia własnego śledztwa i dedukcji. Jednak tutaj nic nie jest tym na co pierwotnie wygląda. Zostajemy wplątani nie tylko w morderstwa, ale także rozgrywki polityczne i obserwowanie nieudolności policji. Przez to, a także przez akcję mocno osadzoną w Warszawie, jej ulicach i zakamarkach, fabuła wydaje się być bardzo realistyczna, co mnie - jako warszawiankę - niezwykle cieszy.
Polecam 👍

Najnowsza książka Artura Żurka to mój ulubiony typ thrillera, w którym pojawia się motyw seryjnego zabójcy oraz walka z czasem, by powstrzymać szalejącego po mieście mordercę. Bardzo podobał mi się sposób w jaki poprowadził akcję. W sumie można powiedzieć, że to schemat, który można było zauważyć już w „Strzygoniu”, kiedy nagle wśród bohaterów pojawia się nowa postać i...

Niezwykle brutalna, pobudzająca wyobraźnię, historia, o której nie da się zapomnieć następnego dnia. Wręcz przeciwnie - pobudza wyobraźnię i skłania do myślenia. Jak daleko sięgają granice ludzkiej wyobraźni? Jak daleko sięgają granice człowieczeństwa? Czy posiadanie pieniędzy może mieć tak destrukcyjny wpływ na moralność człowieka, by usprawiedliwiać przemoc, brutalność, czyny wykraczające poza wyobraźnię zwykłych ludzi? Fascynująca, dynamiczna i z zaskakującym zakończeniem. Jednym słowem od „Na białym koniu” najpierw nie można się oderwać, a później o niej zapomnieć. Musicie ją przeczytać, ale bądźcie gotowi na silne emocje.

Niezwykle brutalna, pobudzająca wyobraźnię, historia, o której nie da się zapomnieć następnego dnia. Wręcz przeciwnie - pobudza wyobraźnię i skłania do myślenia. Jak daleko sięgają granice ludzkiej wyobraźni? Jak daleko sięgają granice człowieczeństwa? Czy posiadanie pieniędzy może mieć tak destrukcyjny wpływ na moralność człowieka, by usprawiedliwiać przemoc, brutalność,...

Czy jedna wiadomość może zburzyć cały porządek poukładanego życia? Jak daleko sięga matczyna miłość i do czego jest w stanie posunąć się kobieta, by rozwikłać tajemnicę zaginięcia dziecka? 🖤
Fantastycznie utkana fabuła, w której nic nie jest takie jak się może czytelnikowi pierwotnie wydawać. Prawdziwi, z krwi i kości, bohaterowie, świetnie budowane napięcie wywołujące coraz silniejszy niepokój w czytelniku oraz niesamowicie prawdziwie ukazane emocje zranionej matki, to tylko podstawowe z wielu zalet tej powieści. To, co mnie od początku uderzyło w tej historii to niezwykła wiarygodność, z jaką Agata Kunderman przedstawia uczucia i emocje głównej bohaterki - czułam je całą sobą, czułam, że autorka świetnie wczuła się w rolę matki zaginionego dziecka. Dzięki fantastycznemu stylowi i wiarygodnym postaciom cała historia wydawała się niezwykle prawdopodobna i wywoływała we mnie cały ogrom emocji. To była naprawdę świetna lektura i z niecierpliwością będę wypatrywała kolejnych powieści Agaty Kunderman 👍 Gratuluję fantastycznego debiutu 👏🏻

Czy jedna wiadomość może zburzyć cały porządek poukładanego życia? Jak daleko sięga matczyna miłość i do czego jest w stanie posunąć się kobieta, by rozwikłać tajemnicę zaginięcia dziecka? 🖤
Fantastycznie utkana fabuła, w której nic nie jest takie jak się może czytelnikowi pierwotnie wydawać. Prawdziwi, z krwi i kości, bohaterowie, świetnie budowane napięcie wywołujące...

To nie jest książka, którą przeczytasz i o niej zapomnisz. Przygotuj się na emocje , wzruszenia i literaturę naprawdę wysokich lotów.

To nie jest książka, którą przeczytasz i o niej zapomnisz. Przygotuj się na emocje , wzruszenia i literaturę naprawdę wysokich lotów.

Autor po raz kolejny zachwycił mnie wykreowaną fabułą, niezwykle wyrazistymi bohaterami (nawet tymi drugoplanowymi) i wysmakowanym poczuciem humoru (ujawniającego się przede wszystkim w dialogach Kosmy i jego przyjaciela Kacpra, którzy swoimi postaciami zabłysnęli już w poprzedniej historii, rozgrywającej się we Wnykach).
Tym razem Michał Śmielak dodatkowo okrasił swój thriller wątkiem historycznym, próbując przybliżyć czytelnikom dramat akcji „Wisła”, rozgrywający się na tych terenach tuż po wojnie. A że ja jestem niezwykle łasa na takie zabiegi, to nie ukrywam, iż uradował mnie tym niezwykle, pozwalając poznać kolejne, smutne wątki z historii naszej ojczyzny.

W „Bielmach” nie zabrakło również zdroworozsądkowego komentarza na temat aktualnej sytuacji Kościoła Katolickiego w Polsce. Dosadne i cyniczne, a jednak na wskroś obiektywne i wyważone opinie, wygłaszane przez księdza Kacpra, a także niedoszłego księdza Kosmę, idealnie pokrywały się z moimi wnioskami płynącymi z obserwacji postępującej ateizacji naszego społeczeństwa. A skoro już wspomniałam księdza Kacpra, to muszę przyznać, iż już we „Wnykach” zabłysnął on niezwykłym światłem swojej osobowości i wysublimowanego poczucia humoru, a w „Biemach” wyrósł na bohatera, bez którego nie wyobrażam już sobie kolejnych przygód Kosmy. Oby tylko w tym duecie uczeń nie przerósł mistrza

Podsumowując, najnowsza powieść Michała Śmielaka to rozprawienie się z samozwańczymi prorokarmi i fałszywymi objawieniami, które czasami pojawiają się jak grzyby po deszczu. Tak jak w poprzednich thrillerach autora, tak i tu znajdziemy fascynującą fabułę, osadzoną mocno w realiach polskiej prowincji, okraszoną genialnymi dialogami. Autor chwilami próbuje zmylić czujność czytelnika, mamiąc go fantastycznymi opisami lokalnej przyrody czy kuchni, aby potem zaskoczyć nagłymi zwrotami akcji. Ale my, fani twórczości Śmielaka, już nie dajemy się na to nabierać i nie można uśpić naszej czujności 😆😉 Dzięki temu każdy kilkugodzinny seans z jego nową książką to fascynująca, wciągająca przygoda, pełna zaskoczeń i solidnej dawki humoru. Nie mogę się doczekać kolejnego śledztwa Kosmy i Kacpra 😎

Autor po raz kolejny zachwycił mnie wykreowaną fabułą, niezwykle wyrazistymi bohaterami (nawet tymi drugoplanowymi) i wysmakowanym poczuciem humoru (ujawniającego się przede wszystkim w dialogach Kosmy i jego przyjaciela Kacpra, którzy swoimi postaciami zabłysnęli już w poprzedniej historii, rozgrywającej się we Wnykach).
Tym razem Michał Śmielak dodatkowo okrasił swój...

Saga krynicka niezmiennie mnie zachwyca <3

Tym razem akcja rozgrywa się w drugiej dekadzie XX wieku, czyli czasach przed- i powojennych tzw. Wielkiej Wojny (wtedy jeszcze nikt nawet nie przypuszczał, że tragiczna historia świata tak szybko zatoczy koło). Poznajemy dalsze losy Aurelii oraz jej bliskich, a szczególnie historię Teodozji - jej dojrzewanie i niezwykłą przemianę. Po raz kolejny Autorka chwyta swych czytelników za serce, przedstawiając historię mieszkańców Krynicy (wiele omawianych postaci było realnych - jak choćby mały, upośledzony Nikifor, który w przyszłości stał się światowej sławy wybitnym malarzem). Niesamowite, że to trzeci tom Sagi krynickiej, a pióro Edyty Świątek nadal zachwyca tak samo mocno jak przy pierwszej części. Na dodatek nadal potrafi Ona zaskoczyć niespodziewanym zwrotem akcji i wywrócić cały porządek, do którego przyzwyczaili się czytelnicy, do góry nogami 😉

Nadal, niezmiennie polecam Wam tę serię. Znajdziecie tu nie tylko fascynującą historię rodziny łemkowsko-polskiej, wątki sensacyjne i kryminalne z udziałem bohaterów, ale także mnóstwo ciekawostek na temat rozwoju Krynicy jako uzdrowiska 💙

Saga krynicka niezmiennie mnie zachwyca <3

Tym razem akcja rozgrywa się w drugiej dekadzie XX wieku, czyli czasach przed- i powojennych tzw. Wielkiej Wojny (wtedy jeszcze nikt nawet nie przypuszczał, że tragiczna historia świata tak szybko zatoczy koło). Poznajemy dalsze losy Aurelii oraz jej bliskich, a szczególnie historię Teodozji - jej dojrzewanie i niezwykłą przemianę....

Ta książka ma unikalny, wyjątkowo spokojny, niespieszny styl, unikający silnych emocji, choć fabuła dotyka dość ciężkich tematów - takich jak rozwód czy śmierć.
Główną bohaterką jest Monika Olszańska, którą poznajemy w momencie gdy zostaje opuszczona przez niewiernego męża, a następnie śledzimy jej losy opisane w formie pamiętnika. Ale tak naprawdę to nie sama historia Moniki jest istotą tej powieści, a poruszone niezwykle ważne tematy, takie jak przyjaźń, zdrada małżeńska, dojrzałość, choroba…

„Sekrety rodzinne”, to można by rzec: lekko opowiedziana i dająca nadzieję historia o trudnych sprawach. Idealna na czas wakacji, gdy poza przyjemną fabułą oczekujemy także czegoś więcej od historii, do poznania której zaprasza nas autor 🦋

Ta książka ma unikalny, wyjątkowo spokojny, niespieszny styl, unikający silnych emocji, choć fabuła dotyka dość ciężkich tematów - takich jak rozwód czy śmierć.
Główną bohaterką jest Monika Olszańska, którą poznajemy w momencie gdy zostaje opuszczona przez niewiernego męża, a następnie śledzimy jej losy opisane w formie pamiętnika. Ale tak naprawdę to nie sama historia...

Przesympatyczna, lekka, wakacyjna lektura. Trochę utrzymana w stylu polskich Harlequinów. Sympatyczne, choć niejednokrotnie naiwne, bohaterki. akcja osadzona we współczesnej Warszawie, a także Hiszpanii, którą Autorka bardzo ciekawie przedstawiła.
Z dużą chęcią przeczytam dalszy ciąg historii z perspektywy innych przyjaciółek głównej bohaterki.

Przesympatyczna, lekka, wakacyjna lektura. Trochę utrzymana w stylu polskich Harlequinów. Sympatyczne, choć niejednokrotnie naiwne, bohaterki. akcja osadzona we współczesnej Warszawie, a także Hiszpanii, którą Autorka bardzo ciekawie przedstawiła.
Z dużą chęcią przeczytam dalszy ciąg historii z perspektywy innych przyjaciółek głównej bohaterki.

„Spóźnione pożegnanie” Adama Dzierżka to świetna sensacja, w której aż duszno od upiorów skrywanych w najgłębszych pokładach ludzkich umysłów…
Detektyw (były policjant) otrzymuje zlecenie odnalezienia ciężarnej dziewczyny. Podróżując jej tropem trafia do bliskiej sercu miejscowości, w której mieszkańcy udają zupełnie niezorientowanych w temacie poszukiwań zaginionej kobiety. Mroczne sekrety ludzkich dusz, demony przeszłości, to najłagodniejsze co spotyka detektywa Mejzę w odwiedzonym miejscu. Duszna atmosfera, niechęć mieszkańców wobec „obcego” odkrywającego morderstwa ciężarnych kobiet wywołują w czytelniku coraz większe napięcie i obawę przed złem jakie kryje się za niewyjaśnionymi wydarzeniami.
Morderstwa, tajemnice, wrogość wobec obcych, sekta, brutalność, zwroty akcji, to wszystko znajdziecie w najnowszym thrillerze detektywistycznym Adama Dzierżka. Gorąco polecam 👍

„Spóźnione pożegnanie” Adama Dzierżka to świetna sensacja, w której aż duszno od upiorów skrywanych w najgłębszych pokładach ludzkich umysłów…
Detektyw (były policjant) otrzymuje zlecenie odnalezienia ciężarnej dziewczyny. Podróżując jej tropem trafia do bliskiej sercu miejscowości, w której mieszkańcy udają zupełnie niezorientowanych w temacie poszukiwań zaginionej...

Jest to historia dwóch osieroconych, nastoletnich sióstr Cecylii i Franciszki Sobolewskich. Ich rodzice zostali napadnięci i zabici przez bandę przestępców. Dziewczynkami decyduje się zaopiekować brat ojca, wydziedziczony i odsunięty przed laty od reszty rodziny. Ignacy okazuje się „typem spod ciemnej gwiazdy”, łotrem i okrutnikiem, którego styl życia całkowicie odbiega od tego, w jakim powinny dorastać panienki z dobrego domu. I tutaj rozpoczyna się niezwykła przygoda dla Cysi i Frani. Dziewczynki zaczynają pobierać nauki dotychczas zupełnie im obce - sztuka walki wręcz, codzienna musztra, szkolenie wojskowe stały się ich codziennością. Stryj zadbał również o rozwój umiejętności typowo kobiecych - cóż z tego, że absolutnie nie odpowiednich dla tak młodych dziewczynek 😉 Najważniejsze jednak będzie to, że odtąd celem życia zarówno sióstr, jak i Ignacego, stanie się odnalezienie morderców państwa Sobolewskim i pomszczenie ich śmierci.
Niezwykła i wspaniała opowieść o życiu dwóch dziewczynek z bogatego domu, w początkach XIX wieku, zawładnęła moim sercem. Czytało się ją lekko, bo styl autorki był płynny, a książka napisana była dość prostym językiem. Urzekło mnie osadzenie całej akcji w rzeczywistości historycznej oraz wplecenie w fabułę wielu realnych postaci - jak choćby Izabela Czartoryska, Książę Poniatowski, czy sam Napoleon Bonaparte.
„Panny Fortuny” to świetna powieść obyczajowa z wyrazistymi bohaterami i bogatym tłem historycznym, a nade wszystko emocjonująca i niejednokrotnie zabawna. Polecam Wam gorąco 😍

Jest to historia dwóch osieroconych, nastoletnich sióstr Cecylii i Franciszki Sobolewskich. Ich rodzice zostali napadnięci i zabici przez bandę przestępców. Dziewczynkami decyduje się zaopiekować brat ojca, wydziedziczony i odsunięty przed laty od reszty rodziny. Ignacy okazuje się „typem spod ciemnej gwiazdy”, łotrem i okrutnikiem, którego styl życia całkowicie odbiega od...

Uwielbiam poczucie humoru i styl pisania tego autora, fakt, że jego książki wciągają od pierwszej strony, a bohaterowie często pojawiają się ponownie w różnych historiach, sprawiając wrażenie, że spotykamy „starych znajomych”, choć w zupełnie nowych aranżacjach.
Tak też jest w „Glebie”, gdzie poznajemy historię pani podkomisarz Ignacji Ziemnej, byłej partnerki komisarza Kosmy, znanego choćby z „Postrachu” 👍
Gleba to policjantka wybitna, z intuicją i węchem jak na prawdziwego „psa” przystało. A jednocześnie posiadająca ludzkie uczucia i nie traktująca nikogo z góry. Twarda baba w różowej kurtce, to właśnie walcząca ze stereotypami, Iga 👚
„Gleba” nie ustępuje tak lubianemu przez czytelników „Postrachowi”. Mamy tu wartką akcję, świetnie wykreowanych bohaterów, wciągającą fabułę, której zakończenie chyba niewielu jest w stanie przewidzieć - czyli wszystko to czym powinien charakteryzować się świetny kryminał 💥 Michał Śmielak po raz kolejny nie zawodzi, a jego nazwisko staje się już prawdziwą, dobrą marką wśród czytelników thrillerów i kryminałów 👏🏻

Uwielbiam poczucie humoru i styl pisania tego autora, fakt, że jego książki wciągają od pierwszej strony, a bohaterowie często pojawiają się ponownie w różnych historiach, sprawiając wrażenie, że spotykamy „starych znajomych”, choć w zupełnie nowych aranżacjach.
Tak też jest w „Glebie”, gdzie poznajemy historię pani podkomisarz Ignacji Ziemnej, byłej partnerki komisarza...