Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zapraszam na opinię o najnowszej powieści Weroniki Schmidt – Whiskey in a teacup
Charlaine właśnie zaczyna studia i jest pełna optymizmu odnośnie do tego nowego wyzwania. Na drodze bohaterki staje Aryan, syn rektora, chłopak owiany złą sławą i postać w stylu grumpy.
Bohaterowie nie pałają do siebie sympatią, ale nie jest to typowe hate to love. Nie ma tu nienawiści, bardziej niechęć.
Ich relacja rozkwita powoli, gdyż oboje mają w sobie urazy, które trzeba pokonać, by móc się zaangażować.
Nie miałam oczekiwań odnośnie do tej książki – po prostu chwyciłam ją w dłoń, usiadłam na fotelu i odpłynęłam. Nie miałam pojęcia, jak rozwinie się akcja, a okazało się, że ta była naprawdę ciekawa. Główny bohater to postać zagadka, która z każdą kolejną stroną odkrywała coraz więcej i opuszczała gardę. Jest to moja ulubiona postać z tej powieści, bowiem najwięcej skrywała. Lubię takich tajemniczych bohaterów, których autorzy nie podają nam na tacy, tylko zmuszają do stopniowego odkrywania.
Główna bohaterka również wywarła na mnie pozytywne wrażenie. Nie była nudna, infantylna – czego mam przesyt w romansach. Dała się lubić i umiała postawić na swoim.
Naprawdę dobra książka. Emocjonalna, intrygująca, wciągająca. Nie jest to powieść, o której zapomnę za kilka dni, ponieważ zostałam zmuszona do przemyśleń, a sama historia zostawiła we mnie część siebie.

Zapraszam na opinię o najnowszej powieści Weroniki Schmidt – Whiskey in a teacup
Charlaine właśnie zaczyna studia i jest pełna optymizmu odnośnie do tego nowego wyzwania. Na drodze bohaterki staje Aryan, syn rektora, chłopak owiany złą sławą i postać w stylu grumpy.
Bohaterowie nie pałają ...

Rozwiń

Zwiń

Zapraszam na opinię o najlepszym debiucie, jaki przeczytałam w tym roku – „Gra o serce” Katarzyny Białkowskiej.
Główna bohaterka – Skylar Gardiner– nie jest fanką swojego adoratora, wręcz przeciwnie. Skyler Gardener ją drażni, ale nie zamierza się poddać w walce o jej serce.
Ich imiona i nazwiska są niemal identyczne, co mogłoby służyć jako wskazówka od losu. Jednak charaktery mają zupełnie inne i więcej ich dzieli niż łączy – nawet wliczając imię i nazwisko!
Skylar jest skrytą kobietą, która najchętniej ukrywa się we własnym świecie, a gdy już musi z niego wyjść, to zakłada szerokie ubrania, pozwalające jej niemal zniknąć. On za to jest otwarty na ludzi, nowe doświadczenia, wrażenia i pasje. A jedną z jego pasji jest ona – dziewczyna o pięknym spojrzeniu i nieśmiałym uśmiechu.
Mimo starań chłopaka, nastolatka nie daje za wygraną. Nie chce się angażować, bo zmaga się z demonami przeszłości, a nie jest to łatwa walka. Jej dusza została zraniona, a w głowie zakodowano reakcje obronne na traumy.
Uwielbiam powieści, w których bohaterowie muszą sobie radzić z trudnymi doświadczeniami. Każdy z nas nosi w sercu rany i wchodzi z nimi w nowe relacje. Wątek o problemach głównej bohaterki dodał tej powieści realizmu.
Cieszę się, że autorka nie zromantyzowała traum, jakich doświadczyła bohaterka i nie uleczyła ich jak za magicznym dotykiem czarodziejskiej różdżki. Skylar dostała czas na oswojenie się z nową sytuacją, a mimo to zostały w niej rany z przeszłości – i to jest normalne, ludzkie i realistyczne.
Powieść mimo trudnego wątku nie jest bolesną historią. To urocza książka o nastoletniej miłości, wierze w przyszłość, nadziei.
Z pewnością sięgnę po kontynuację, bo tu nie wszystko zostało wyjaśnione.
Naprawdę dobry debiut z przepiękną okładką!

Zapraszam na opinię o najlepszym debiucie, jaki przeczytałam w tym roku – „Gra o serce” Katarzyny Białkowskiej.
Główna bohaterka – Skylar Gardiner– nie jest fanką swojego adoratora, wręcz przeciwnie. Skyler Gardener ją drażni, ale nie zamierza się poddać w walce o jej serce.
Ich imiona i n...

Rozwiń

Zwiń

Zapraszam na moją opinię o „Fighting hard for me” czyli trzecim tomie cyklu Finding back to us.
Powieść w klimacie friends to lovers, w której Sophie w końcu udało się odpuścić. Przez ponad rok była nieszczęśliwie zakochana w Colu – swoim najlepszym przyjacielu, a zarazem współlokatorze. I gdy ona uporała się z uczuciami i chciała ruszyć dalej, on wyznał jej, że coś do niej czuje. Sophie obawia się znowu zaangażować, więc przedstawia przyjacielowi plan, który ma sprawić, że jego uczucia znikną.
Lubię twórczość Bianki i tym razem również się nie zawiodłam. Nie jest to wyjątkowo odkrywcza historia, znajdziecie wiele podobnych. Co ją wyróżnia? Humor, przede wszystkim humor.
Główna bohaterka jest świetna, a Cole jej dorównuje, chociaż miałam mu za złe, że wcześniej nie dostrzegł tego, że Sophie jest mu pisana.
Uwielbiam motyw friends to lovers, bo sama wyszłam za najlepszego przyjaciela, dlatego cieszę się, że autorka wykorzystała przyjaźń w tej powieści. Nie zawiodłam się, bo w tej książce ten motyw został świetnie poprowadzony. Przyjaźń bohaterów miała dobre fundamenty, co dało się wyczuć, a ich przekomarzania się były urocze.
Przyjemnie spędziłam czas z tą książką. Zrelaksowałam się, wielokrotnie na mojej twarzy gościł uśmiech, a obecność bohaterów z poprzednich tomów sprawiła, że przypomniałam sobie o tamtych historiach.
Każdą część cyklu można czytać osobno.
Bardzo polecam, naprawdę świetny romans.

Zapraszam na moją opinię o „Fighting hard for me” czyli trzecim tomie cyklu Finding back to us.
Powieść w klimacie friends to lovers, w której Sophie w końcu udało się odpuścić. Przez ponad rok była nieszczęśliwie zakochana w Colu – swoim najlepszym przyjacielu, a zarazem współlokatorze. I...

Rozwiń

Zwiń

Jaki jest Twój ulubiony sport?

[Współpraca reklamowa @czwartastrona @_bezwstydna]

Główna bohaterka od dzieciństwa kocha się w najlepszym przyjacielu swojego brata. Jednak on, gwiazda hokeja, nie chce mieć z nią do czynienia. I mimo że wciąż powtarza, że nie jest nią zainteresowany, to nieustannie pojawia się w jej życiu i swoją postawą pokazuje zupełnie coś innego niż mówi.
Piper to bohaterka, która od początku wie, czego pragnie – Lucasa. Jest stała w swoim postanowieniu, aczkolwiek nieustannie trafia na mur i odrzucenie.
A on? Często mnie irytował, bo nie lubię postaci, które nie wiedzą, czego pragną, a przy tym dają złudne nadzieje komuś, komu na nich zależy. Był opiekuńczy wobec Piper, był przyjacielski, a ona pragnęła czegoś więcej. Czegoś, czego przez wewnętrzne demony długo nie chciał jej dać.
W książce są poruszane trudne tematy, które autorka z lekkością wplotła w fabułę, sprawiając, że treść nie przytłacza. Dzięki Piper ta historia była cudowna. Naprawdę lubię takie bohaterki – kobiece, pewne siebie, potrafiące o siebie zadbać, a przy tym obdarzone gamą emocji, których nie wstydzą się okazywać. Piper to ucieleśnienie kobiecości z duszą na ramieniu i sercem na dłoni skierowanej w stronę Lucasa.
Powieść jest urocza, romantyczna, momentami trudna i bolesna. Na szczęście dzięki dawce humoru, obrazu pięknej przyjaźni i kwitnącej miłości książkę czyta się przyjemnie, a lektura pozwala się odstresować i spędzić miło czas.
„Zasady gry” to romans, który nie ma w sobie nic odkrywczego – spotkacie wiele podobnych na rynku wydawniczym. Gdybym miała powiedzieć, co wyróżnia go na tle innych, postawiłabym na główną bohaterkę. W romansach bohaterki często są irytujące i infantylne, a tu otrzymujemy młodą kobietę, która łatwo zyskuje sympatię czytelnika – przynajmniej moją!
Naprawdę dobry romans 18+, polecam.

Jaki jest Twój ulubiony sport?

[Współpraca reklamowa @czwartastrona @_bezwstydna]

Główna bohaterka od dzieciństwa kocha się w najlepszym przyjacielu swojego brata. Jednak on, gwiazda hokeja, nie chce mieć z nią do czynienia. I mimo że wciąż powtarza, że nie jest nią zainteresowany, to ni...

Rozwiń

Zwiń

Znacie twórczość Sarah J. Maas?

Współpraca recenzencka z @Uroboros
Zapraszam na opinię o trzecim tomie serii Księżycowe Miasto.
Bryce nie liczyła, że kiedykolwiek będzie miała możliwość wydostać si1) ze świata, w którym przyszło jej żyć, a teraz niczego nie pragnie bardziej niż tam wrócić. Została uwięziona w obcym świecie, gdzie niewielu osobom może zaufać, a tęsknota za bliskimi rozdziera jej serce.
Hunt kolejny raz znalazł się w nieciekawej sytuacji. Pragnie pomóc Bryce, ale to nie jest takie proste, jak mogłoby się wydawać.
Wszystko idzie nie po myśli, a tylko Bryce i Hunt mogą to naprawić.
Księżycowe Miasto to bardzo rozbudowana seria – sam ten tom liczył około 1000 stron. Sceptycznie podchodzę do takich grubych tomów, bo obawiam się, że akcja będzie niepotrzebnie rozwleczona. I… zaskoczyłam się! Szybko czytało się tę powieść, a wątek romantyczny wpleciony w fantastykę połączoną z urban fantasty dodał smaku, pikanterii i rozbiegu w akcji.
Nie do końca wiedziałam, w jaką stronę potoczy się rozwiązywanie tajemnicy, która jest ważnym wątkiem w powieści, i tu również autorka pozytywnie mnie zaskoczyła. Poszła w innym kierunku, niż przypuszczałam, i okazało się to strzałem w dziesiątkę. Punkt za to, że zagadka nie została rozwiązana zbyt szybko.
Bryce w tym tomie nie irytowała mnie tak bardzo jak w poprzednich, a Hunta naprawdę lubię. To ciekawa postać, z konkretnymi celami.
Sarah J. Maas potrafi napisać niesamowicie bajeczną historię, w której brutalność przeplata się z nadzieją i miłością, a wyobraźnia ma pole do popisu i musi wykroczyć poza granice swoich możliwości. Naprawdę polecam, bo to, co działo się w mojej głowie za pomocą zadrukowanych kartek papieru przechodzi wszelkie pojęcie. Pięknie wykreowany świat działający na wyobraźnię!
Księżycowe Miasto polecam czytać po serii Dwory.

Znacie twórczość Sarah J. Maas?

Współpraca recenzencka z @Uroboros
Zapraszam na opinię o trzecim tomie serii Księżycowe Miasto.
Bryce nie liczyła, że kiedykolwiek będzie miała możliwość wydostać si1) ze świata, w którym przyszło jej żyć, a teraz niczego nie pragnie bardziej niż tam wrócić...

Rozwiń

Zwiń

"Wędrówki z psem" to książka, w której znajdziemy propozycję 87 miejsc, gdzie warto udać się z psem.
W książce zostało zawartych wiele ciekawych rzeczy, między innymi lokalizacja każdego miejsca z kodem QR.
Mamy też informację o parkingu i dojeździe - dowiemy się nawet, czy parking jest darmowy.
Znajduje się tu też dokładna informacja o czasie zwiedzania, jest zaznaczony koszt, ważne informacje typu "nie jest to odpowiednie miejsce na spacery z wózkiem".
I wiecie co? Super, że wiem, jak dojechać w dane miejsce, super, że wiem, czy parking jest płatny, czy mogę tam wjechać z wózkiem (dla mnie nie jest to istotna informacja) ALE nie wiem, które miejsca będą odpowiednie dla psa reaktywnego.
W książce, która ma być przewodnikiem po psich wycieczkach zabrakło tak istotnej informacji, co strasznie mnie zniechęciło do tej pozycji. Otrzymałam piękną paczkę od wydawnictwa, pięknie wydaną książkę, ale niesamowicie zawiodłam się na treści, bo... Nie skorzystam z tej pozycji.
Rozumiem, że autorka ma psy, którym nie przeszkadza towarzystwo innych osób i zwierząt. Ja mam psa po przejściach i zależało mi na tym, by znaleźć miejsca, gdzie będę mogła się z nim udać. Tu nie mam informacji na temat tego, czy w danym miejscu mam szansę na swobodne przemieszczenie się z psem lękowym.
Jest to świetna książka, ale dla osób posiadających psy bez problemów behawioralnych.

"Wędrówki z psem" to książka, w której znajdziemy propozycję 87 miejsc, gdzie warto udać się z psem.
W książce zostało zawartych wiele ciekawych rzeczy, między innymi lokalizacja każdego miejsca z kodem QR.
Mamy też informację o parkingu i dojeździe - dowiemy się nawet, czy parki...

Rozwiń

Zwiń

Przychodzę do Was z opinią o „Bezsilnej”, pierwszym tomie cyklu The Powerless Trilogy autorstwa Lauren Roberts.
Trafiamy do świata, w którym rządzą obdarzeni mocami Elitarni. W tym świecie przyszło żyć głównej bohaterce – Zwyczajnej bezdomnej – dla której każdy dzień jest walką o przetrwanie. Zwyczajni – czyli istoty pozbawione mocy – są w tym królestwie ścigani przez Kaia, brata następcy tronu. Egzekutorzy odpowiadają za to, by pozbyć się ludzi pozbawionych magii.
Kai podczas jednej ze swoich akcji trafia na problem, z którego ratuje go Paedyn.- dziewczyna ze slumsów. Przez to wydarzenie jej życie się zmienia, dziewczyna trafia do Turnieju organizowanego przez króla, w którym udział biorą wybitni Elitarni.
W trakcie turnieju Paedyn będzie musiała walczyć o swoje życie, przekonania, a także o serce, które rwie się w stronę pewnego mężczyzny o niebezpiecznym spojrzeniu.
Książka ma dużo przewidywalnych momentów, aczkolwiek jest wciągająca. Nie jestem fanką turniejów, a tutaj był to jeden z głównych motywów. Może dzięki temu, że wpleciono wiele pobocznych wątków, w tym wątek miłosny, to turniej zupełnie mi nie przeszkadzał, a po czasie zaczął się podobać.
Autorka podzieliła ludzi na Zwykłych i Elitarnych – często spotykamy się z podziałami na dwie grupy w fantastyce, więc to nie było niczym odkrywczym. Aczkolwiek fakt, ile różnych mocy zostało wplecionych w gatunek Elitarnych, to było ciekawe. Ciekawi mnie, czy w kolejnych tomach poznamy jeszcze inne umiejętności bohaterów i czy będzie więcej postaci drugoplanowych, bo w tym tomie zrobili oni kawał niezłej roboty.
Dużym plusem tej historii są bohaterowie, których historie są naprawdę ciekawe. Chciałabym więcej dowiedzieć się o księciu i jego bracie, bo czuję, że tu się jeszcze coś wydarzy.
Książka mnie nie zachwyciła, aczkolwiek podobała mi się. Mam nadzieję, że kolejne tomy trochę się rozkręcą, bo tu poza turniejem i relacjami było dużo wprowadzenia do świata, a ja chciałabym więcej dynamiki, bo tego oczekiwałam po tej historii. Jestem zaintrygowana i z pewnością sięgnę po kontynuację.
Warto również wspomnieć, że książka jest przepięknie wydana!

Przychodzę do Was z opinią o „Bezsilnej”, pierwszym tomie cyklu The Powerless Trilogy autorstwa Lauren Roberts.
Trafiamy do świata, w którym rządzą obdarzeni mocami Elitarni. W tym świecie przyszło żyć głównej bohaterce – Zwyczajnej bezdomnej – dla której każdy dzień jest walką o przetrwan...

Rozwiń

Zwiń

Bei i Niklas to zwyczajne maleństwo żyjące zwyczajnym życiem w zwyczajnym świecie. Przytłaczają ich codzienne sprawy, mają typowe zmartwienia, a każdy kolejny dzień jest podsycony nutką frustracji i brakiem zrozumienia ze strony drugiej połówki. Gdy problemy się nawarstwiają, a każda kolejna z pozoru nieistotna rzecz staje się przyczyną kłótni, w Niklasie coś pęka.
Bei dowiadując się, że jej mąż chce rozwodu, nie wie, co dalej.
"Rozwód" to książka o codziennym życiu opowiedziana z perspektywy dwóch bohaterów - żony i męża. Poznajemy ich codzienność, sposoby patrzenia na związek i dylematy, z którymi się mierzą.
To naprawdę wartościowa książka, pozwalająca spojrzeć na związek z dwóch różnych perspektyw. Okazuje się, że czasem, gdy Ty czekasz w domu, by ze złością zwrócić uwagę mężowi, że znowu zaniedbał jakiś obowiązek, on również przeżywa kryzys, a kolejne zwrócenie uwagi może być dla niego za trudne danego dnia. Ta książka pozwoliła mi jeszcze dokładniej zrozumieć, że związek to dwie osoby, dwie różne osoby, mające inne oczekiwania, problemy i, że zamiast się kłócić, zawsze warto rozmawiać i sobie pomagać. Związek to współpraca, nie rywalizacja.
W tej książce nie doszukacie się emocjonujących zwrotów akcji, to powieść o prozie życia, emocjach w związku, trudnościach w maleństwie. Na wielki plus zasługuje kreacja bohaterów - byli tak dobrze napisani, że ta historia wydaje się realna.
Przyjemnie spędziłam czas z książką, zupełnie się nie nudziłam, aczkolwiek zdaję sobie sprawę, że to nie historia dla każdego.
Polecam osobom, które szukają w powieściach prozy życia, autentyczności i chcą wyciągnąć z historii jakąś mądrość, którą można wykorzystać w życiu.

Bei i Niklas to zwyczajne maleństwo żyjące zwyczajnym życiem w zwyczajnym świecie. Przytłaczają ich codzienne sprawy, mają typowe zmartwienia, a każdy kolejny dzień jest podsycony nutką frustracji i brakiem zrozumienia ze strony drugiej połówki. Gdy problemy się nawarstwiają, a każda kolej...

Rozwiń

Zwiń