Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo zwlekałam z sięgnięciem po serię z Forstem i w sumie sama nie wiem, jakie miałam ku temu powody, bo "Ekspozycja" wciągnęła mnie już po kilkunastu stronach i podoba mi się bardziej niż seria z Chyłką. Do tamtej musiałam się chwilę przekonywać i teraz nadal chętnie czytam kolejne tomy, ale z Forstem od razu poszło jak z płatka. Dobrze, że są kolejne tomy i nie muszę nie wiadomo ile czekać po takim cliffhangerze, jaki autor zaserwował na sam koniec.

Długo zwlekałam z sięgnięciem po serię z Forstem i w sumie sama nie wiem, jakie miałam ku temu powody, bo "Ekspozycja" wciągnęła mnie już po kilkunastu stronach i podoba mi się bardziej niż seria z Chyłką. Do tamtej musiałam się chwilę przekonywać i teraz nadal chętnie czytam kolejne tomy, ale z Forstem od razu poszło jak z płatka. Dobrze, że są kolejne tomy i nie muszę nie...

Ostatnio nie trafiam na dobre reportaże i "Kraj nie dla wszystkich. O szwedzkim nacjonalizmie" jest kolejnym tego przykładem. Jest w tym trochę i mojej winy, bo widziałam mnóstwo niepochlebnych opinii, a mimo to zdecydowałam się sprawdzić to na własnym przykładzie. Reportaż jest bardzo toporny w czytaniu, ciężki w przebrnięciu, niestety nie ciekawił mnie, chyba nawet nic z niego nie wyniosłam.

Ostatnio nie trafiam na dobre reportaże i "Kraj nie dla wszystkich. O szwedzkim nacjonalizmie" jest kolejnym tego przykładem. Jest w tym trochę i mojej winy, bo widziałam mnóstwo niepochlebnych opinii, a mimo to zdecydowałam się sprawdzić to na własnym przykładzie. Reportaż jest bardzo toporny w czytaniu, ciężki w przebrnięciu, niestety nie ciekawił mnie, chyba nawet nic z...

Ostatnie części tej serii czytałam dobre pięć lat temu, poprzednie - dekadę albo i więcej, więc niestety podczas lektury książki średnio kojarzyłam, kto jest kim, ale na szczęście autorka mimowolnie co jakiś czas co nieco dopowiadała i wszystkie moje trybiki zdołały w miarę poukładać drzewo genealogiczne Jeżycjady. W "Sprężynie" są lepsze i słabsze momenty, bardzo irytujące postacie, ale też takie, których nie da się nie lubić. Bardzo irytuje postać Łusi i jej obsesja na punkcie polonisty i poprawności gramatycznej, Kazimierza-Ziutka, ale też niestety Ignacego Borejko. Za to historia miłosna Tygryska jest po prostu urocza! I tak się spodziewałam, że to właśnie będzie TEN Adam 🥹

Ostatnie części tej serii czytałam dobre pięć lat temu, poprzednie - dekadę albo i więcej, więc niestety podczas lektury książki średnio kojarzyłam, kto jest kim, ale na szczęście autorka mimowolnie co jakiś czas co nieco dopowiadała i wszystkie moje trybiki zdołały w miarę poukładać drzewo genealogiczne Jeżycjady. W "Sprężynie" są lepsze i słabsze momenty, bardzo irytujące...