„Natręctwo” to drugi tom cyklu o Tomku Sosnowskim, którego losy mogliśmy poznać wcześniej w „Impulsie”. Książkę da się przeczytać jako odrębną, ale znajomość wcześniejszych losów Tomka z pewnością pomoże w jeszcze lepszym odbiorze drugiego tomu.

Gdybym miała opisać książkę jednym słowem, powiedziałabym, że była ona smutna. Smutna i poruszająca, pełna emocji. Rzadko podczas czytania książki odczuwam taki wachlarz emocji, jak podczas czytania „Natręctwa”. Było we mnie mnóstwo niezrozumienia dla adopcyjnych rodziców Tomka, którzy postanowili oddać go z powrotem do domu dziecka. Zagłębiając się coraz bardziej w fabułę miałam ochotę wejść do książki i porządnie potrząsnąć kilkoma osobami. To chyba najlepiej potwierdza, że książka nie była mi obojętna.
Zakończenie, podobnie jak cała książka, okazało się smutne i przytłaczające. Cały czas miałam nadzieję na inne rozwiązanie problemów głównego bohatera.
Nie chcę zdradzać zbyt wielu szczegółów, bo uważam, że każdy powinien sięgnąć po tę książkę, przeczytać ją i przeżyć na swój sposób. Uważam, że szczególnie dla rodziców będzie ona bardzo poruszająca i zapadająca w pamięć.
Podczas czytania miałam też refleksję, że byłoby fajnie, gdyby społeczeństwo było bardziej wyedukowane w temacie autyzmu. Dla wielu osób dziecko z autyzmem to wciąż „odmieniec”, „niegrzeczny gówniarz” i „chory psychicznie”, którego trzeba unikać za wszelką cenę.

„Natręctwo” to drugi tom cyklu o Tomku Sosnowskim, którego losy mogliśmy poznać wcześniej w „Impulsie”. Książkę da się przeczytać jako odrębną, ale znajomość wcześniejszych losów Tomka z pewnością pomoże w jeszcze lepszym odbiorze drugiego tomu.

Gdybym miała opisać książkę jednym słowem, powiedziałabym, że była ona smutna. Smutna i poruszająca, pełna emocji. Rzadko...

Jak wiele tragedii może spotkać jednego, młodego chłopca?

Tomek Sosnowski po wydarzeniach w Białym Domu, zostaje oddany spowrotem do domu dziecka. Chłopiec z autyzmem, okaleczona twarzą, musi zrozumieć nową sytuację, choć wcale nie jest w stanie. Nie potrafi zrozumieć, dlaczego kochana mama, tata i siostra oddali go.. Ponadto musi się mierzyć z natrętnymi myślami i głosem Damiana w swojej głowie..

Kamil i Alicja, są rodzicami adoptowanego w wieku 5 lat Kuby, który był świadkiem śmierci swojej mamy. Chłopak ma problem z agresją, usilnie także pragnie by jego adopcyjna matka była bezpieczna. Do czego jest w stanie posunąć się chłopak w swoim działaniu?

Adam i Joanna to nowi sąsiedzi Kamila i Alicji. W trakcie podróży poznają Tomka, który potem będzie ich sąsiadem wraz z Kamilem, Alicja oraz Kuba. Co skrywa ta para?

Ileż tu było emocji w trakcie czytania tej książki. Przede wszystkim niezrozumienie do podejścia Ewy po tym jak oddała Tomka spowrotem do domu dziecka. Kochała go, a mimo wszystko, nie potrafiła by był z nimi. Piętrzące się tajemnice, które wypływają na wierzch. Choroby psychiczne, które doprowadzają do tragicznych wydarzeń .Bardzo dobra pozycja! Wciąga od samego początku, chociaż uważam, że trzeba poznać pierwszy tom, by w pełni wczuć się w historię z Natręctwa!

(Współpraca recenzencka)

Jak wiele tragedii może spotkać jednego, młodego chłopca?

Tomek Sosnowski po wydarzeniach w Białym Domu, zostaje oddany spowrotem do domu dziecka. Chłopiec z autyzmem, okaleczona twarzą, musi zrozumieć nową sytuację, choć wcale nie jest w stanie. Nie potrafi zrozumieć, dlaczego kochana mama, tata i siostra oddali go.. Ponadto musi się mierzyć z natrętnymi myślami i głosem...